نمایش نسخه قابل چاپ
سلام
خیلی دوستانه و مختصر بگم:biggrin:تا قبل از این جمله توی بیشتر موارد باهاتون موافق بودم ، اما وقتی به این رسیدم نظرم عوض شد !!! :
نقل قول:
نوشته اصلی توسط armin.agha
فکر می کنم این همون اتفاق خطرناکی هست که معمولا توی رابطه ها می افته ! احتمال دلسرد شدنتون توی این نوع رابطه کم نیست ! چون تا وقتی خانواده ها با خبر نباشن تعهد بسیار کمی وجود داره و می تونه به جای به وجود آوردن یک رابطه ی سالم ، باعث یک تجربه ی آسیب زا و تلخ بشه .
موفق باشید :72:
خیلی ممنون از راهنمایی تون.قبول دارم خیلی از رابطه های خطرناک ممکنه از یه چنین جایی شرو بشه ولی بستگی به آدماشم داره.من آدم این کاره نیسم که بخوام دنبال دختر مردم باشم تا وقتی که بم حال بده بعد بزنم زیر همه چی. چیزی که مد نظرمه یه رابطه متعهدانه از جانب دو طرفه که بعد از یه بازه زمانی چند ماههو به صورت کنترل شده به این نتیجه برسیم که میخوایم رابطه ادامه پیدا کنه و واسه اهداف بعدی برنامه ریزی بشه یا نه!نقل قول:
نوشته اصلی توسط The Green
بعدم حالا خونواده پسر ممکنه راحت تر راضی شن ولی به نظرتون خونواده دختر حاضرن دخترشونو واسه یه مدت طولانی به عقد یه پسری در بیارن که نه کار داره و نه سربازی رفته فقط میگه که نهایت تلاشمو میکنم پیشرفت کنم و دخترتونو خوشبخت کنم؟! جلب اعتماد خونواده دختر کار ساده ای نیس اگه پیشنهادی واسه حل این مشکل یعنی جلب اعتماد خونواده دختر دارین خوش حال میشم بشنوم :)
فقط یه نکته پدر دختر مدیر یه شرکت معتبره که زمینه فعالیتشم همین رشته ایه که من و دختر خانمشون در حال تحصیلیم.ولی نمیدونم چجوری از این قضیه میشه استفاده مناسب کرد!
بله بنده هم قبول دارم این حرفتون رو ولی کسی از آینده خبر نداره و به هزاران علت مختلف ممکنه نظرتون عوض بشه در آینده . واقعا نمیشه پیش بینی اینگونه کرد و اگه خوب دقت کنید می بینید ارتباط مخفیانه درست نیست .نقل قول:
نوشته اصلی توسط armin.agha
آفرین ، خودتون به نکته ی اصلی اشاره کردید . وقتی شرایط اولیه مثل درآمد ، سربازی و ... غیره رو ندارید، به راحتی نمی تونید رضایت خانواده ی دختر خانوم رو به دست بیارید .نقل قول:
نوشته اصلی توسط armin.agha
به فرض هم اگه خود دختر خانوم راضی بشن که با شما به طور مخفیانه ارتباط داشته باشن از اعتبار و ارزش ایشون کم میشه ؛ چون بر خلاف نظر خانوادش عمل کرده و خیلی از مسائل رو رعایت نکرده .
من پیشنهادم اینه که با خانوادتون مشورت کنید و موازی با اون به فکر شغل و درآمد زایی باشید .
سلام
منم شرایط و برنامه و نظرم تقریبا شبیه شماست. از این جهت که منم قصد ازدواج دارم دانشجو هستم قصد اپلای هم دارم وقت کار کردن ندارم و ...
با این تفاوت که من 25 سالمه سربازی هم رفتم. شما شرایطتتون از منم سختتره و بعید میدونم قبول کنن (بیشترم بخاطر سنتون)
منم اعتقادات شما رو دارم و کاملا درک میکنم دارین چی میگین . هدف و برنامه تون چیه. ولی حقیقتش برا این اعتقادات ما قعلا که تره هم خرد نمیکنن
من متاسفانه در دوستی با جنس مخالف موفق نبودم یعنی هم توانایی و هم انگیزه کافی براش نداشتم. اما شما اگه میتونی بهش پیشنهاد دوستی بده تا بعد... به نظرم بهترین راه(و احتمالا تنها راهت) اینه.
متاسفانه با شرایط حال حاضر جامعه و انتظارات خونواده ها و دختر خانوم ها این تنها راهه موجوده و جالبه بدونی که خودشونم به این (یعنی دوستی) راضی ترن
موفق باشی
-----
ویرایش مسافر زمان:
پیشنهاد دوستی، بدترین راه ممکن بوده و به هیچ وجه مورد تأیید همدردی نمی‌باشد.
سلام دوست عزیز. این چند وقته خیلی ذهنم درگیر این قضیه بود. نمیخوام وارد رابطه ای بشم که برای مدت ها پنهانی باشه.نقل قول:
نوشته اصلی توسط sepanta1990
یه سوالی ازت دارم چند وقته رابطه داری؟! و واسه ی رسیدن به هدف ازدواجت چند وقت دیگه میخوای منتظر بمونی؟! فکر همه جا رو کردی؟
الان درسته میخوام به طرفم نزدیک تر بشم ولی سعی میکنم این ارتباط در حد دو تا دانشجو و دو تا همکار از جهتی ادامه پیدا کنه تو این مدت میتونمبیشتر طرفمو بشناسم و سعی کنم اعتمادشو به خودم جلب کنم و از طرف دیگم میخوام امسال مسئولیت های مهمتری رو قبول کنم و تلاش کنم واسه به دست اوردن درآمد که اگه ازم پرسیدن چه تضمینی واسه موندن رو حرفت داری چیزی واسه گفتن داشته باشم.بازم اکثر مشکلات پا برجاست که هنوز واسشون به راه حل درس حسابی نرسیدم.شاید واسه سربازی بتونم پروژه کسر خدمت بردارم ولی باید حتمن دانشجو تحصیلات تکمیلی باشم.فعلن از کارای سبک واسه کسب اعتبار و درآمد شرو میکنم و در عین حال سعی مینم بدون اینکه مستقیمن چیزی بگم نشون بدم دوستش دارم تا واکنششو بفهمم در مورد خودم و اگه دیدم اونم خوشش میاد ازم شاید با بتونم با انگیزه ی بیشتر ادامه بدم.
مشکل دیگه که الان هست اگه این مورد خوبو از دست بدم نمیدونم شانس دیگه ای در آینده خواهم داشت که چنین کسیو پیدا کنم.تجربه داداشم نشون میده پیدا کردن یه شخص مناسب با شرایط خوب از طریق معرفی دیگران و خواستگاری و سنتای قدیم خیلی سخته
کلن نمیدونم چیکار کنم...:54:
من همونطور که گفتم خیلی دنبال اینجور روابط دوستی نبودم. یه علتش اینکه شخص مورد نظرمو پیدا نکردم. اینکه صرفا بر اساس ظاهر طرف برم جلو، نبوده و کسی هم اینجوری قبول نمیکنه. باید یه مدت رابطه کاری یا درسی داشته باشی آشنا بشی و کم کم...مشابه همین رابطه ای که الان شما با این خانم داری. علت دیگه شم این بوده که خیلی به این روابط اعتقاد ندارم یعنی ترجیح میدم رابطه رسمی و تحت نظر خانواده باشه تا اینکه یه رابطه ای آینده ش معلوم نیس.ولی خب من ضرر کردم چون اونایی که راه دوستی رو رفتن الآن میبینم موفقترن
با این شرایطی که شما گفتی احتمالاش تقریبا صفره که ازدواج رو قبول کنند. چون نه سربازیت معلومه نه کارت نمیشه هم همه ش با احتمالات صحبت کنی بگی احتمالا اپلای میکنم احتمالا برا سربازی پروژه میگیرم احتمالا کار پیدا میکنم و .. و بسیار بعیده قبول کنن.
اینکه هم بخوایین احساسشون رو نسبت به خودتون بدونین طبق تجربه ای که داشتم میتونم بگم همچین چیزی بعیده..یعنی ممکنه باهاتون خوب باشه، بگه ، بخنده همکاری کنه و در عین حال یک جواب منفی محکم بهتون بده. برعکشم ممکنه. تا وقتی مستقیما بحث خواستگاری رو پیش نکشین نمیتونین نظرشونو در مورد ازدواج با خودتون بدونین. این چیزیه که من تجربه کردم حالا شاید دوستان نظرات دیگه ای داشته باشند.
ببینید دوستی چیز عجیب غریبی نیست. همین روابطی که شما دارین یک سطحی از دوستیه. حالا یکم صمیمیتر بشین شمارشو میگیری و هرچقدر که زمان بگذره احتمالا صمیمیتتون بیشتر میشه و کم کم کار به اس ام اس دادن و عشقولانه شدنم میکشه! یعنی به نطرم میاد در صورت ادامه رابطتتون چه بخوایین چه نخوایین به زودی وارد فاز جدیدی از سطح رابطه خواهید شد که صمیمیتتون بیشتر میشه و الی آخر.
حالا با خودتونه اگه میخوایین زودتر تکلیفتون مشخص بشه (و زودتر جواب منفی بگیرین ) همین الان مستقیم بهش بگین نه اگه میخوایین از دستش ندین همون سعی کنید روابط کاری و درسی رو بیشتر کنید با یکمم چاشنی محبت که دلشو به دست بیارین و در یک فرصت مناسب (که خودتون باید تشخیصش بدین) ازش خواستگاری کنید
راستی با این جملتونم کاملا موافقم " اگه این مورد خوبو از دست بدم نمیدونم شانس دیگه ای در آینده خواهم داشت که چنین کسیو پیدا کنم". همین پیدا کردن یه نفر که به دلت بشینه بعضا میبینی چند سال طول کشید
ویرایش : فرشته مهربان
حلاف استراتژی همدردی
:81:
چرا اشتباه راهنماییشون میکنین؟
روابط دوستی و این ها یعنی چی؟
خودتون میدونین روابط دوستی افت پیشرفت در درس و کار و ازدواج سالم هست.
میتونم برات 10 ها تجربه در دوران کارشناسیم از دوستان موجه ام(از دانشگاه امیرکبیر بهتر میشناسی؟:18:) رو بگم که اولش با قصد و انگیزه ی شما از ترس از دست دادن همدیگر و به قصد اشنایی برای بعد ازدواج کردن و ... به سمت روابط دوستی رفتن و سقوط کردن. بعضی مواقع همه چیز دست خود ادم نیست به جاهایی میکشه که پیش بینی نمی کردی. کم کم به سمت وابستگی میرین بعد اگر خانواده ی دختر بدونن هم شما و هم دخترشون براشون بی ارزش میشن. تازه هر چه قدر هم خویشتن دار باشین یهو دیدین افسار کار از دستتون خارج شد و کار به روابط دیگه هم کشید. الان میگین من همچین ادمی نیستم اما تضمینتون چیه بعد 2 سال که حسابی کشته و مرده ی هم شدین همین طور سالم ادامه بدین؟ یک نگاه به اطراف و دوستانت و پست ها ی همدردی و جامعه بنداز. همه از اول با قصد های خیر اغاز میکنن اما انتهاش میشه وابستگی و مشکلاتش, شکست عشقی یکی از طرفین, یا روابط نامشروع. وقتی میگین دین رو در حد میانه قبول دارین پس این رو هم قبول دارین که دین روابط صمیمی نامحرمان با هم رو ممنوع کرده به خاطر همین مشکلات بعدش.
من هنوزم میگم این عجله ی شما بی مورده. اصن دانشگاه جای درسه! نه جای پیدا کردن نیمه ی گمشده.:311:
این روابط هم افت درست میشه. ببین کی گفتم. کلی از زندگیت عقب میافتی.
شما درست رو بخون. شرایطت رو درست کن. به موقعش چند سال بعد با یک دختر خوب اشنا میشی. یا اصن شایدم اگر قسمت هم باشین با همین دختر. نترس. زیاد هم هستن افرادی که خواهی پسندید. همین یه مورد نیست. برادر شما یا اون فامیلتون هم قصد ازدواج رو دیر پیدا کرده که این شکلی شدن. واگرنه اگه بعد از اتمام درس و سربازی میرفتن دنبال ازدواج شما الان عمو بودی.:43: شما میتونی دیر اقدام نکنی. اما عجله هم نکن. همه چیز به موقع. سن شما الان سن درس و تلاش هست. نه این فکرها. این ایده آل گرایانه بودنتون هم به خاطر هنوز به پختگی نرسیدنتون هست. شما هنوز کامل با روحیات اون دختر اشنا نشدین بعد فکر میکنین طرف خودشه. سنتون و به دنبالش افق دید و تجربیاتتون که بیش تر شه طرز فکر و معیارهای انتخابیتون هم تغییر میکنه. شاید 3 سال بعد اصن این دختر مورد پسندتون نباشه. من میگم بدون دغدغه های اضافی الان فقط درس بخون که کل اینده ات به درس الانت وابسته است.
- - - Updated - - -
:81:
چرا اشتباه راهنماییشون میکنین؟
روابط دوستی و این ها یعنی چی؟
خودتون میدونین روابط دوستی افت پیشرفت در درس و کار و ازدواج سالم هست.
میتونم برات 10 ها تجربه در دوران کارشناسیم از دوستان موجه ام(از دانشگاه امیرکبیر بهتر میشناسی؟:18:) رو بگم که اولش با قصد و انگیزه ی شما از ترس از دست دادن همدیگر و به قصد اشنایی برای بعد ازدواج کردن و ... به سمت روابط دوستی رفتن و سقوط کردن. بعضی مواقع همه چیز دست خود ادم نیست به جاهایی میکشه که پیش بینی نمی کردی. کم کم به سمت وابستگی میرین بعد اگر خانواده ی دختر بدونن هم شما و هم دخترشون براشون بی ارزش میشن. تازه هر چه قدر هم خویشتن دار باشین یهو دیدین افسار کار از دستتون خارج شد و کار به روابط دیگه هم کشید. الان میگین من همچین ادمی نیستم اما تضمینتون چیه بعد 2 سال که حسابی کشته و مرده ی هم شدین همین طور سالم ادامه بدین؟ یک نگاه به اطراف و دوستانت و پست ها ی همدردی و جامعه بنداز. همه از اول با قصد های خیر اغاز میکنن اما انتهاش میشه وابستگی و مشکلاتش, شکست عشقی یکی از طرفین, یا روابط نامشروع. وقتی میگین دین رو در حد میانه قبول دارین پس این رو هم قبول دارین که دین روابط صمیمی نامحرمان با هم رو ممنوع کرده به خاطر همین مشکلات بعدش.
من هنوزم میگم این عجله ی شما بی مورده. اصن دانشگاه جای درسه! نه جای پیدا کردن نیمه ی گمشده.:311:
این روابط هم افت درست میشه. ببین کی گفتم. کلی از زندگیت عقب میافتی.
شما درست رو بخون. شرایطت رو درست کن. به موقعش چند سال بعد با یک دختر خوب اشنا میشی. یا اصن شایدم اگر قسمت هم باشین با همین دختر. نترس. زیاد هم هستن افرادی که خواهی پسندید. همین یه مورد نیست. برادر شما یا اون فامیلتون هم قصد ازدواج رو دیر پیدا کرده که این شکلی شدن. واگرنه اگه بعد از اتمام درس و سربازی میرفتن دنبال ازدواج شما الان عمو بودی.:43: شما میتونی دیر اقدام نکنی. اما عجله هم نکن. همه چیز به موقع. سن شما الان سن درس و تلاش هست. نه این فکرها. این ایده آل گرایانه بودنتون هم به خاطر هنوز به پختگی نرسیدنتون هست. شما هنوز کامل با روحیات اون دختر اشنا نشدین بعد فکر میکنین طرف خودشه. سنتون و به دنبالش افق دید و تجربیاتتون که بیش تر شه طرز فکر و معیارهای انتخابیتون هم تغییر میکنه. شاید 3 سال بعد اصن این دختر مورد پسندتون نباشه. من میگم بدون دغدغه های اضافی الان فقط درس بخون که کل اینده ات به درس الانت وابسته است.
ممنون از sepanta 1990 و shivaram
این تفاوتی که بین نظرات شما وجود داره توی ذهن منم وجود داره دائما راهای مختلفی میان به ذهنم یه زمانی تصمیم میگیرم همه چیو بگم بعدش یهو تصمیم میگیرم نه بزار یه مدت دیگه هم خودت آماده تر شی هم اون ، بعد به خودم میگم اصن بیخیال باید تمرکزتو بزاری رو درس و فعالیت ها دانشجویی... و این روند دائما تکرار میشه! و این روند خودش یه درگیری ذهنی واسم درس میکنه.بلاتکلیفی و گیرکردن توی دوراهی ها از هرچیزی بدتره!!
حتی خونوادمم میگن تو دیگه مث داداشت بی عرضه نباش خودت بگرد یکیو پیدا کن :D
از هفته قبل عید تا همین چند روز پیش میخواستم مشکلو صادقانه باش در میون بزارم و خودمو از بلاتکلیفی نجات بدم که حداقل بدونم میخوام چیکار کنم ولی با شنیدن نظات دوستان فعلن چند ماه صبر میکنم ببینم چی میشه... ببینم میتونم بیخیال شم یا نه! ولی چون هر روز میبینمش و با هم کار میکنیم.حتی شمارشو دارم و معمولا واسه هماهنگی با هم درارتیاطیم و حتی گاهی شوخی و خندم در چارچوب رابطه کاریمون داریم کار سختیه بیخیال شدن این قضیه
توکل به خدا...
نقل قول:
نوشته اصلی توسط sepanta1990
نقل قول:
نوشته اصلی توسط sepanta1990
سلام
ممنون که پستامو ویرایش کردین! راستش خودمم به اون حرفایی که زدم اعتقاد نداشتم ولی از روی ناراحتی گفتم.منم قبول دارم دوستی یک ریسکه بزرگه و خودمم ضربه خوردم. اما چاره چیه؟
حقیقت این که شما هم راهکاری نمیتونین ارایه بدین. اینکه بگین فعلا صبر کن که نشد حرف. بله منم میدونم اگه 10 سال دیگه صبر کنم دکترامو بگیرم استاد دانشگاه بشم خونه و ماشین و همه چی اوکی بشه یه موقعیت خیلی خوب برای ازدواج خواهم داشت. مشکل هیمن صبر کردنه س. آیا واقعا ارزش داره؟ اصلا آیا میشه صبر کرد؟ چه کسی پاسخگوی بیماری های جسمی و روحی ای هست که سراغ ما میاد؟آیا 10 سال دیگه یک ازدواج خوب و موفق داشته باشم جسم و روح افسرده و خسته من برمیگرده؟آیا عمر رفته و جوونی از دست رفته برمیگرده؟
اگر ما مسلمانیم ، نظر اسلام در این مورد کاملا مشخصه. دوتا راهکار میده. یکی ازدواج موقت یکی هم ازدواج زود هنگام. تو هیچ حدیث و آیه ای هم حرفی از بلوغ عقلی و مالی و استقلال و این حرفها نیست (اگه هست بگین بدونم شاید اشتباه میکنم). اینها همه ساخته و پرداخته ذهن روانشناسان و متفکران امروزیه. اسلام میگه هروقت از نظر جنسی نیاز پیدا کردی باید ازدواج کنی (حتی بهت واجب میشه) حالا شما اینا رو قبول نداری؟ خب باشه. شما راهکارتو بگو
اگه راهکاری به جز اینکه بگین" صبر کن" دارین مشتاقانه منتظرم بشنوم و واقعا بهش نیاز دارم.
حرفهایی که بالا زدم جواب شما هم بود.نقل قول:
نوشته اصلی توسط shivaram
پس شما امیرکبیری هستی. خوبه :)