نمایش نسخه قابل چاپ
سلام آنیتا جان بله حال روحیم خیلی بهتر شده ولی خب من توقع داشتم بعد شش ماه گذشتن از اون اتفاق و سه ماه قطع شدن کامل ذهنم آزاد شده باشه اما متاسفانه اثرات منفی این قضیه آزارم میده! بیشتر هم حس انتقام، امیدوارم با کمک خدا و راهنمایی شما دوستان عزیزم بتونم باهاش کنار بیام، باورم نمیشد که تا اینجا هم بتونم پیش برم ولی تونستم و ازین بابت خوشحالم که غرورم و بیشتر از این له نکردم، ولی دوران سختی بود و هنوزم هست...
البته که دوران سختیه.ولی چیزی نیست که از عهدش برنیای.خوشحالم که حال روحیت بهتر شده و مطمئنم که بهتر از این هم میشه.
در مورد فکر انتقام،با این افکار تو فقط داری از خودت انتقام می گیری و به خودت ظلم میکنی.اون آقا رو بسپار به خدا و دیگه تمومش کن.هر وقت این افکار اومد سراغت
سعی کن با تکنیک های توقف فکر و سپردن همه چیز به خدا حالت رو بهتر کنی.
سعی کن اتفاقی رو که افتاده رو بپذیری.. چون نمیشه فراموشش کرد.. بپذیر و درس بگیر .
این آقا هرچی بود تموم شد برای شما.. وقت خودت رو با فکرهای بیهوده تلف نکن و به آینده فکر کن و از درس هایی که گذشته بهت داده به خوبی استفاده کن که بعدها حسرت روزهای از دست رفته رو نخوری
سه ماه برای فراموش کردن یک رابطه سه ساله کمه.
حداقل یکسال به خودت زمان بده.
ممنونم شیدا جان و دوست عزیز خیال تو،.
از همینجا به همه دخترهای عزیز تالار میگم همیشه مواظب احساسات پاکتون و غرورتون باشید و اون در دسترس هر کسی نذارید و به هر قیمتی زیر بار هر ازدواجی نروید.. چرا که ارزش ما خیلی بالاست، امیدوارم همتون خوشبخت بشین و همیشه با عزت و غرور زندگی کنید...
برای منم دعا کنید
- - - Updated - - -
آنیتا عزیز ممنونم از همدردیت