به اجبار همسرم نماز می خوانم...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بارسلون

متأسفانه الان خیلی ناراحت و پریشان شدم وقتی دیدم در متن سؤالم بدون اجازه من دست برده اند... خیلی نا امید شدم و فکر می کنم هیچ وقت به حل مشکلم نخواهم رسید. چون وقتی مدیر این سایت که باید معتمد و امین کاربرانش باشد، نمی تواند یک عبارت ساده را تحمل کند و آن را حذف می کند، واقعا چه توقعی می توانم از همسرم داشته باشم که با من و عقاید من می خواهد زندگی کند...

---

با سلام و احترام،

جناب بارسلون گرامی، به تالار همدردی خوش آمدید.

به خاطر پریشان شدنتان متأسفم. اما فکر می‌کنم که اگر هنگام ثبت‌نام و موافقت با قوانین تالار، آن را مطالعه می‌کردید، کمتر پریشان می‌شدید.

جمله‌ای که از پست شما حذف شد، هیچ ارتباطی به اصل مسئله نداشت و صرفا پرداختن به حاشیه‌ها بود. اینکه عقاید مذهبی شما، چطور و چگونه به وجود آمده یا از بین رفته، تفاوتی در صورت مسئله ندارد. چرا که این تالار، تالار مشاورهٔ مسائل دینی نیست که بخواهید صحت کار خود را به دیگران بنمایانید یا در موردش بحث کنید.
علاوه بر این، آن جمله باعث واکنش برخی کاربران شده بود که غیرمشاوره‌ای و هرزنامه بودند و در نتیجه حذف شدند.

روال مدیریت در تالار همدردی اینست که تاپیک‌های چالشی به انجمن آزاد منتقل می‌گردند. تاپیک شما نیز با آن روندی که داشت، سرانجامی غیر از آن نداشت.
اما با توجه به این‌که تنها یک جملهٔ حاشیه‌ای از پستتان باعث چالش شده بود، پستتان ویرایش شد.

اگر همچنان نسبت به این موضوع اعتراض دارید، راهی نیست الّا اینکه آن یک جمله به پستتان اضافه گردد، اما تاپیکتان به انجمن آزاد منتقل شود. در این‌صورت، می‌توانید در انجمن آزاد، تاپیکتان را پیگیری کنید.

---

خانم آویژه، بنده متوجه طعنهٔ زیرکانهٔ شما شدم. با توجه به تجربه‌تان در تالار، حدس می‌زنم که هرزنامه‌های حذف‌شده را ندیده‌اید که دلیل حذف شدن آن جمله را "عدم سعهٔ صدر" می‌دانید.
اگر اینطور هست، بهتر است که کمی صبور باشید و احتمال دهید که گاهی اوقات، از تمامی داده‌ها مطلع نیستید.

اخلاق حکم می‌کند که اگر در برخی مسائل اتفاق نظر وجود ندارد، سعی کنیم که باقی مسائل را بدبینانه نگاه نکنیم و آزاد‌اندیشی خود را حفظ کنیم.
ان‌شاءالله همگی در این مورد تلاش کنیم و خدای نکرده مصداق مَثَل "چهارپا خوب، دو پا بهتر!" نشویم.

---

جناب بارسلون، اگر اعتراضتان همچنان باقی است، در پست بعدی بفرمایید تا تاپیکتان به انجمن آزاد منتقل شده و آنجا پیگیری شود. در غیر این ‌صورت، می‌توانید با رعایت قوانین همدردی(لطفا مطالعه کنید) ، همین تاپیک را ادامه دهید.


کاربران محترم، لطفا تا قبل از پاسخ جناب بارسلون، از ارسال پست در این تاپیک، خودداری نمایید.

با تشکر.

با سلام خدمت آقای بارسلون و جناب مسافر زمان ، ان شاء الله که سالی فاطمی در پیش داشته باشید.

با عرض معذرت از مدیر محترم انجمن چون حدس میزنم واکنش آقای بارسلون ممکن هست به مسیر انتقال اون به انجمن آزاد منتهی بشه قبل از اون چند نکته رو براشون بگم.

وضعیت و تغییر رویکرد شما رو با توجه به مطالعاتتون درک میکنم ،البته این که تحصیلات شما تا اون مقطع توی ایران بوده باشه برام احتمالش ضعیف هست ،چون در ایران علاوه بر فلسفه غرب واحد های اجباری در زمینه فلسفه حکمت متعالیه هست که اتفاقا در رویکرد های مطلعاتی با فلسفه تطبیقی قرابت هایی با فلسفه اگزیستانس اونهم با قرائتی که هایدگر از اون داره ، وجود داره.
از اون طرف در حکمت متعالیه جایگاه انسان و خدا و نسبت اونها با هم خیلی دقیق مورد مطالعه قرار گرفته و جایگاه شرع و غیره در این نگاه فلسفی تبیین شده و من فکر میکنم اگر کسی حداقل در حد همون برهان صدیقین و حرکت جوهری با توجه به نگاهی که ملاصدرا از دین و عرفان توجه داشته رو درست مطالعه کنه ، براش ریشه خیلی از شکیات براش حل میشه (البته به شرط صداقت و دوری از پیشداوری).

اما اون چیزی که برام خیلی محتمل هست فقط مسأله مطلعات شما در باب فلسفه نیست بلکه فکر میکنم شما مطالعات زیادی هم در کتب روشنفکران دینی داشتید و این چیزی هست که اتفاقا من هم در دوران نوجوونی و جوونی بسیار درگیرش بودم. یه قسمت از خاطراتم رو که توی این پست (http://www.hamdardi.net/thread36419-4.html#post362583) گذاشتم رو براتون این جا میذارم:

نقل قول:

---

پدرم یه شخصیت انقلابی بود که بد جور توی انقلاب مونده بود کتابخونه ای پر از کتاب های دکتر شریعتی ،دکتر پیمان ،دکتر سروش ،و..........میشه گفت تمام کتابهایی که در کل از نظر سیاسی مورد مراجعه اصلاح طلبها بود و خود پدرم هم یه اصلاح طلب 100 آتیشه ی ملی -مذهبی بود، در نقطه مقابلش هم انواع کتاب های حدیثی، تفسیری ، و..........وجود داشت ومن هم تا از همون اویل نوجونی با این کتاب ها از همه نوعش خیلی محشور بودم(واقعا وا عجبا)و تا 21-22 سالگی اغلبشون روخونده بودم و بعضی وقت ها هم توی جمع دوستای پدرم حسابی از خجالت همه در میومدم و با خود این کتابها که میشه گفت رفرنس گفتمان(به قولی مانیفست ) اصلاح طلبی بودن به شدت آرای اصلاح طلبها رو با اینکه خودم تو اون زمان یه اصلاح طلب دو آتیشه بودم به چالش میکشیدم.

---

توضیح این که من نمیخوام با توجه به قوانین تالار موضوعات سیاسی رو پیش بکشم ولی فکر میکنم جا داره این رو بگم که روشنفکری دینی در بعد سیاسی به سمت جریان اصلاحات رفت و کسی که کتب روشنفکران دینی ما رو میخونه و اون رو باور داره به سمت این جبهه سیاسی هم میره ،به هر حال کاری با جنبه سیاسی اش ندارم.

گزاره هایی که در بین کتب روشنفکران دینی ما با مورد توجه قرار میگیره و قرائتی که نسبت به دین ، آیات و روایات و حتی تاریخ اسلام اکثرا دارن جهت گیری های خاصی داره (من موضعم نسبت به دکتر شریعتی متفاوت هست مخصوصاً که آخر عمرشون موضعشون هم تغییرات خاصی کرد ک جای بحث نیست ،همین طور شخصی مثل علامه اقبال لاهوری که اگرچه جریان روشنفکران دینی ما از ایشون استفاده کرد ولی اصلاً به تفکر ایشون وفادار نماند و یک سری از اشخاص دیگه.... ) به هر حال این کتب خواننده رو با جهت گیری هایی همسو میکنه که مبانی فکری شخص رو تغییر میده.

اول یه توضیح بدم که تمام ما دارای یه سری گزاره های ذهنی هستیم که این گزاره ها مرجع اصلی قضاوت ها و تفکرات ما رو شکل میدن و معمولاً میگیم این ها اصول و مبانی تفکر ما هستند و بی شک تفکر ما در برون دهی رفتار ما اثر داره.

بذارید مثال بزنم :

مثلاً دکتر عبد الکریم سروش که فکر میکنم برای روشنفکران دینی ما شناخته شده باشه ،ایشون سالها یکی از شاگردان مطرح استاد مطهری بودن ، ولی آهسته آهسته چنان زاویه ای با تعالیم اسلام و تفکر استاد مطهری گرفتند که رسماً منکر اساسی ترین بدهیات دینی شدن که برهان هم در یک عقل سلیم معمولی به درستی این احکام دینی اذعان داره. ایشون چه در نظریه قبض و بسط شریعت و چه در نظریه بسط تجربه نبوی قرآن رو نه وحی خدا به پیامبر بلکه حاصل استنباط و درونیات وجود پیامبر از دین میدونن و اسلام رو در حد یه پدیده ماتریالیستی معمولی پایین میارن دیگه نماز نخوندن پیش کش شما و میخوام بگم الزاماً مطالعه باعث هدایت نمیشه البته اگر هنوز اسلام و احکامش رو مایه هدایت میدونید.

یا در تفکر روشنفکران دینی ما آهسته آهسته گزاره ای به مخاطب تزریق میشه به نام آزادی بعد با گزینش یه سری احادیث (که توضیحشون رو که باید به وسیله آیات و روایات دیگه مورد نظر قرار داد) خواننده رو به این باور میرسونن که آزادی به شکل مطلق اون یک اصل و مبنای فکری برای قضاوت دیگر چیزهاست مثل این قسمت از وصیت نامه حضرت علی(ع) به امام حسن(ع):

«وَ لَا تَکُنْ عَبْدَ غَیْرِکَ وَ قَدْ جَعَلَکَ‏ اللَّهُ‏ حُرّاً»: بنده دیگری مباش در حالی‌که خداوند تو را آزاد آفرید.

بعد این آزادی رو چون یک اصل به زعم خودشون هست به دیگر پدیده ها هم تسری میدن و شما در یک مقطع می بینید کلیدواژه هایی در فرهنگ پدید میاد مثل ،آزادی بیان، آزادی پوشش ، آزاد اندیشی و .... و تا نگاه به پدیده های اقتصادی هم این موضوع حرکت میکنه و نگاه غالب دورانی از ما نگاه با بازار آزاد بوده که بسیار از گزاره های اون با تفکر اقتصاد اسلامی متعارض هست ، و این نگاه به آزادی مطلق یکی از رهزن ترین اتفاقات نه در جامعه ما بلکه در هر جامعه ای پدید میاره.
(خدا میفرماید؛ ان الانسان لیطغی ان رأه استغنی : بی شک آدمی طغیان میکند-و از راه درست خارج می شود- اگر احساس بی نیازی بکند).

ساده ترین عیب آزادی به این شکل این هست که آزادی های من باعث سلب کردن آزادی شما خواهد بود ، من آزاد هستم و میخوام توی کوچه و خیابون راحت به هر جا نگاه کنم ،شما با آزادی پوششتون به شکل بد حجاب به خیابون میاید ،حالا جنگ در میگیره که این جا اولویت آزادی باکیه و کیه که باید آزادی اش رو محدود کنه.

این آزادی به روابط مختلف حتی رابطه ما با خدا هم تسری پیدا میکنه که اگر من آزاد آفریده شدم و خدا هم نیازی به نماز من نداره و خدا هم گفته که (لا اکراه فد الدین) پس من میخوام در روابطم با خدا آزاد باشم و گزینشی عمل کنم ،خدایا اخلاقیات دینت رو دوست دارم به نظر من این قسمتش مفیده ، با من هم همخوانی داره پس خوبه دیگه همین کافیه.

ولــــــی
اون چیزی که مبنای تفکر دینی ما در قرآن و عمل در ظاهر و باطن رسول خدا و ائمه اطهار هست چیه؟

عبودیت(ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون )

عبد بودن یعنی چی و اصلاًدر کجا معنی این کلمه ظهور پیدا میکنه ؟

در اطاعت از فرمان (این اطاعت دقیقاً معارض برداشتی هست که از آزادی داریم)

حضرت علی(ع) در جای دیگری میفرمایند:
«إِلَهِی کَفَى لِی عِزّاً أَنْ أَکُونَ لَکَ عَبْداً وَ کَفَى بِی فَخْراً أَنْ تَکُونَ لِی رَبّا»؛ پروردگارا! مرا این عزّت بس که بنده تو باشم و این فخرم بس که پروردگارم تو باشی!

پس یا علی بالاخره این که گفتید بنده هیچ کس نباش که تو آزاد آفرید شدی ، استثناء هم داره ؟

بله پس چی فکر کردی ، اصلا بندگی و اطاعت خدا عین آزادی هست اما خدا هم خودش امر کرده از اون هایی که من میگم باید بی چون چرا اطاعت کنی تا بندگی ات
رو به من ثابت کنی (يا ايها الذين آمنوا اطيعواالله و اطيعوا الرسول و اولي الامر منكم)

البته اگر این حرف ها رو زدم چون شما قبلا صبغه مذهبی داشتید و هنوز هم از من بیشتر دارید امیدوارم کمکی کرده باشه.

در این باره که فرموده بودید :

نقل قول:

---

نمی دانم چطور یک مشاور مناسب پیدا کنم. لطف می فرمایید راهنمایی کنید؟

---

میتونید سئوالاتتون رو از بخش پرسش و پاسخ سایت زیر بپرسید
(صفحه اصلی - لب المیزان)

یه موضوع دیگه هم این که همسر شما هم در راستای امر به معروف و نهی از منکر یه سری تکالیف داره ، ولی شیوه انجام تکیف شون باید از مرجع تقلیدشون پیگیری کنند.
اصولاً امر به معروف و نهی از منکر نسبت به اشخاص هم فرق میکنه ،یه پدر اجازه داره فرزندش رو مجبور به نماز خوندن کنه (اون هم نه با هر شیوه ای) ولی فکر نمی کنم همسر به عنوان انجام تکلیف بیشتر از امر به معروف و نهی از منکر زبانی بتونه انجام بده .
از طرف دیگه فکر میکنم اگر این قدر اجبار برای نماز خوندن شما از طرف همسر شما باشه که اگه او نبود نماز نمی خوندین احتمال باطل بودن نمازهاتون هست و دوباره باید از نو اون ها رو قضا کنید (دارم با احتمال چنین حرفی رو میزنم چون حد اقل قصد قربت توی نماز واجب هست) باید از مرجع تقلیدتون بپرسید (البته این پرسیدن هم باید دقیق باشه).

موفق باشید .

بسیار خوب. امکان دارد این تاپیک را حذف فرمایید. چون نگرانم که همسرم در آینده آن را ببیند و رنجیده خاطر شود.

با سلام

این تاپیک شده جای چالش های مذهبی سیاسی و متأسفانه خود استارتر با اینکه همون اول بخشی از پست به این خاطر که به حاشیه نرود ویرایش شد . این زمینه را داده لذا قفل می شود

برای انتقال به جایی که در رؤیت نباشدهم بند 20 قوانین همدردی را بخوانید و طبق آن درخواست دهید


موفق باشید