سلام
دوستان لطفا مراجع رو نکوبونید.این کار جز اصول روانشناسی نیست.فقط راهکار بدین نه اینکه سرزنش کنید.به هر حال ما در شرایط ایشون نبودیم و نیستیم و قضاوت کردن کار سختیه.
هرچقدر هم ایشون اشتباه کرده باشند الان دنبال راهکار هستن ....
ازدواج یعنی پیوند خوردن دو فرهنگ مختلف باهم.حالا یک زمانایی این اختلاف فرهنگ زیاده و یک زمانایی کمه.اما قبل از هر تصمیم گیری باید نهایت تلاشتون رو بکنید.به خصوص اینکه شما فرزند هم دارید و الان نمیتونید فقط برای خودتون تصمیم بگیرید....
دوست خوبم
شما که فرد تحصیل کرده ای هستید ..میخواهی بری محل کار همسرت ؟! میخواهی منبع روزی و نان زندگیتون رو قطع کنی ؟! به نظرتون این کار چه کمکی میکنه؟مثلا عصری همسر شما با یه دسته گل و جعبه شیرینی میاد خونه و سه تایی خوشحال و خندان ادامه میدین زندگی رو ؟!
مشکل ایشون با خانواده شما چیه و چرا قطع رابطه کرده؟
همسر شما فردی مذهبیه...کلی روایت و حدیث در مورد خوش خلقی و روابط همسران و ...داریم که میتونه کارساز باشه.مثلا میتونید یکی از این برنامه ها رو که تو اینترنت هم فراوونه روی سیستم خونه بذارید که هر بار روشنش میکنید یه روایت نشون بده...یا مثلا بگید میخوام هر روز یه روایت در این زمینه حفظ کنم و.....
دوست خوبم
مجددا تحصیلات شما رو یاداوری میکنم....اینکه دیگران در مورد همسر شما پچ پچ میکنند یعنی شما دهن بین هستید و ایا به نظرتون یک فرد تحصیلکرده باید همچین دیدی داشته باشه؟؟
یادتون باشه مردم همیشه حرف برای گفتن دارن متاسفانه....
من در واقع فکر میکنم شما خودت دچار یک نوع خوددرگیری شدی..نمیدونی از زندگی چی میخوای و دنبال چی هستی...دنبال مقصر هستی...و منشا مشکلاتت رو یا از سمت خانوادت میبینی یا از سمت همسرت...در حالیکه ما تا خودمون قبول سهم خودمون از تقصیر رو نکنیم نمیتونیم برای حل کردنش اقدام کنیم.
شما اول اشتباهات و کوتاهی های خودت رو بذار زیر ذره بین و کلا اختلافات با همسرت رو فعلا فراموش کن.
و همچنین لیستی از مشکلات فعلیت و مشکلاتی که بعد از طلاق برات پیش خواهد امد رو تهیه کن.
پس انشالله دفعه بعدی که اومدی این دو تا لیست رو تهیه کن.
موفق باشی