چند سال تردید نسبت به خواستگارم ،عقل موافق احساس دافع

به نظرم پیدا کردن یه فردی که همه ایده ال های ادم رو داشته باشه تو ازدواج خیلی سخته
بخصوص اینکه خودت خیلی خوب باشی !
یعنی ممکنه حس کنی بعیده کسی پیدا بشه که از لحاظ ذهنی تو رو بفهمه
چی بگم...
ادم باید با خودش سبک سنگین کنه مثلا حتما با بنز میتونه جلوی دیگران و جلوی ایده ال های خودش پز بده یا با پراید هم میتونه؟
ایده ال گرایی ( که بنده هم بهش دچارم ) یعنی ما میخوایم از همه برتر باشیم ، ادم ایده ال گرا رو بالاخره دست مقتدر طبیعت بر سرش میزنه ! اگه منتظری یکی تو رو هل بده مطمئن باش طبیعت بالاخره غرورت رو میشکونه ... :305:
به نظرم به ازدواج تا قبل از 28 سالگی میشه ایده ال نگاه کرد ، ولی بعد از اون ادم باید ایده ال گرایی رو کنار بزاره ، همیشه ادمهای اطراف ما کنارمون نمیمونن ، خیلی زود تنها میشیم و همین فرد نه چندان ایده ال میبینی مثل کوه میتونه پشت ادم باشه ...

کسی نمی تونه بهت اجبار کنه یا اینکه محکم بگه ازدواج کن. کسی هم نمی تونه بگه ازدواج نکن. انتخاب شخص خودته چون در نهایت خودت هستی که زندگی می کنی. هیچکس نه توانشو داره نه حقشو که بهت به طور مطلق بگه چه کار کنی.

در مورد این اقا اگه خیلی دو به دلی ویزگی هایی که خوشت نمیاد و ویزگی هایی که خوشت میاد رو بنویس. در مورد اونایی که خوشت نمیاد ببین کدوم هاشون قابل تغییرن یعنی قابل بهبودی هستن. مثلا چند کیلو چاق یا لاغر شدن راحته اما نه بیشتر از 4 کیلو. یا لباس پوشیدنش مدلش راحت می تونه تغییر کنه. یا چیزای این مدلی که راحته تغییرش. بعد ببین چی می مونه که دوست نداری و تغییر نمی کنه.

فرشته دافعه ات اگه به خاطر مرد بودن نیست خوبه. من خودم دافعه ام به خاطر اینه اصلش که با مرد راحت نیستم یعنی اون واهمه رو دارم از نزدیک شدن به یک مرد به عنوان یک غیر هم جنس همسر.

می مونه همون که فکر می کنی باید همه چی خوب باشه طرفت. اون مواردی که برات مهم هستن رو لیست کن. اونایی که می تونی ازشون چشم پوشی کنی و زیاد مهم نیستن رو حذف کن. ااونایی که می مونن رو اولویت بندی کن. مثلا دو اولیت بده. یک اولویت رو بذار ضروری یکی رو هم بذار غیر ضروری. غیرضروری ها یعنی خوبه باشن اما اگه نبودن هم با ویزگی دیگه ای که بیشتر مهمه برات می تونن جبران شن.

تو دقیق تر باید بدونی و اگه می تونی اینجا بنویسی که چیه این اقا رو اعصابته. نوشتی تیپش (لباس یا قد یا استخون بندی چهره یا هر چی) نوشتی نحوه ی حرف زدنش نوشتی که دوست داری شوهرت طوری باشه که همه جا بتونی نشونش بدی. حالا این اقا چشه دقیقا که ممکنه نتونی نشونش بدی یا چشه که نمی تونی بهش افتخار کنی؟

بعضی چیزا رو راحت میشه تغییر داد بعضی چیزا رو می شه راحت یه کم بهبود داد. بعضی چیزا تغییرشون یا خیلی سخت هستن یا اصلا ممکن نیستن. موارد نامطلوب رو در مورد ایشون بررسی کن.

خودت ظاهرا فکر می کنی مشکلت کمالگراییه. نمی دونم واقعا این هست یا نه.

:72:

سلام

هر چی فکر کردم چیزی به نظرم نرسید

ولی خیلی وقت ها (حتی به خودم) مثال ازدواج حضرت زینب رو یادآوری میکنم مخصوصا وقتی با این جمله روبرو میشم که اگر شما مثل حضرت علی پیدا کردین ما هم با مهریه حضرت زهرا خونه بخت میریم

همون طور که میدونید مهریه حضرت زینب هم همون مهر السنه بوده با این که خواستگار ایشون جزء اعیان اعراب بودن و تنها شرط ضمن عقد ایشون هم همراهی شون با امام حسین (ع) بوده هر کجا که باشن. بعد از ازدواجشون هم با این که همسر ایشون میتونستن خیلی چیزها برای ایشون مهیا کنن ایشون زندگی شون کاملاً ساده بوده و واقعا بعید بگیم هم کفوی برای ایشون وجود داشته و در نهایت همه ما علت جدا شدن ایشون رو میدونیم.

قسمت زیادی از کمال شخصیتی یک شخص (به نظر من مخصوصا مردها) قرار هست بعد از ازدواج و به کمک همسرشون شکل بگیره ولی الان مرده باید پخته یا سوخته جزغاله بشه (و اتفاقا ممکن هست توی خیلی ابعاد هنوز خام باشه ولی بیرون پخته ای داشته باشه) بعد بیاد ازدواج کنه .

یه حرفایی هست که به خاطر فاصله گرفتن ما از بطن زندگی و فرهنگ دینی در مورد اون صحبت کردن خیلی سخت شده و اتفاقا بخش هایی از اون در مورد ازدواج و اهداف اون در یک زندگی دینی هست ،ان شاالله روزی بستر بیان اون حرف برای گویتده و شنونده ایجاد بشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته اردیبهشت

مثلا تا میتونست واحدهای عمومی رو با کلاس ما میگرفت گاهی تو کلاسمون حرف میزد من خوشم نمیومد دوست داشتم زود حرفش تموم بشه .. اما باز برام مهم بود

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته اردیبهشت

بله ولی من همیشه دوست داشتم راغب باشم با کسی ازدواج کنم نه اینکه ازش فراری باشم دوست داشتم بخوام پیشش باشم ولی من تو ذهنمم تصور نمیکردم که باهاش باشم.
نمیتونستم تصور کنم که بهم دست بزنه .... هرچن شاید واقعیت غیر ازین باشه

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته اردیبهشت

مشکلم همینه دیگه نه میتونم باهاش باشم نه فراموشش کنم ... درد این شکلی دیده بودین ایا؟

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته اردیبهشت

کسی نیست منو هل بده کسی که قبولش داشته باشم و حامی ام باشه (البته به ظاهر در حقیقت اینطور نیست)

---

تشویش و بلاتکلیفی کاملا مشخصه! حداقل من که دارم گیج میشم! :)
من فکر کنم جنس مساله همونیه که خانم واحد و پاییزه مطرح کردند، من یکم پیچیدش کرده بودم، ولی جوابیه ی دوم یکم واضح تر کرد قضیه رو .
تنها راهی که به ذهنم میرسه اینه که یک مدت یک ماهه رفت و آمد داشته باشین؛ بالاخره همین که این تاپیک زده شده یعنی یه حسی وجود داره ؛ حالا یا باید تقویتش کرد یا کلا نابودش کرد؛ سریعترین و بهترین راهم برای هر دو حالت یه مدت مصاحبت بیشتره ، به خصوص اینکه شاید حالا حالا هم بخواد صبر کنه و اونوقت در حالت " آوارگی" (:311:) بمونی! تکلیف هر دوتون سریعتر مشخص میشه.
همون اول کار هم میتونی قید کنی که این مدت محدود صرفا برای رفع ابهامات منه چه در جهت جواب مثبت چه منفی چراکه درغیر این صورت میرفتیم عقد می کردیم دیگه احتیاجی به این گفتگو نبود( اینم برای اینکه انتظار بی جایی به وجود نیاد). خیلی هم نگران آسیب دیدن پسرها نباش،بخصوص! کسی رو که شما تایید میکنی از این آسیبها نمیبینه و مساله رو درک میکنه توضیحاتی هم که دادی اینو تایید میکنه؛ اینکه فکر میکنی میتونه اسیب ببینه معلوم نیست اتفاق بیافته . افکار ما رویدادها رو حادث نمیکنند.
اگه میخوای از حست مطمئن بشی تنها راهش همینه، اهل اینم که بگی "بریم ازدواج کنیم بعد ببینیم چی میشه؟" هم نیستی که البته به نظر من این خوبه، پس این آخرین مرحله رو هم برو ، که ان شاءالله هر چه خیر باشد همان شود.

اقای علی گیلان عزیز حرفت خیلی قشنگ بود :72:
اما متاسفانه هرچندبار این ها رو به خودم بگم تا دلم کاری رو نخواد نمیتونم انجام بدم دیگه خودمو میشناسم...

مینوش عزیز تر از جان که همیشه به فکر خواهرتی ازت ممنونم:72: نه همون طور که گفتم نسبت به مردها دافعه ندارم خوبم باهاشون اتفاقا هرچند یکم برام ناشناخته است .
چیش رو اعصابمه؟ می دونی اون ایرادی نداشت اتفاقا خیلی هم طرفدار داشت از هر لحاظ تو دانشگاه حتی دخترا ازش خواستگاری هم کرده بودن
اولا اره از تیپش خوشم نمیومد اما بعد ها خیلی خوشتیپ شده بود یعنی حسم کلی بود که نمیخواستم باهاش باشم .

مینوش من به فکر تغییر و این حرفها نیستم میدونی من خیلی عاطفی و عاشقم اگه دلم یکیو بگیره از همه چیش خوشش میاد حتی از بدی هاش .. اما کسی رو نگرفته فعلا.
نمیخوام برا داشتن کسی زور بزنم به زور که نمیشه .اون حقشه که با یکی ازدواج کنه از ته دل بخوادش .
دلم بهش راه نداشت الانم چند روزه بهش فکر می کنم اما من همونم .

و این رو هم میدونم که دل را درگه بسی بالاتر از عقل است عقل هم پایه ی دله . گفتی دلم رو با عقلم بسنجم سنجیدم ولی عقلم گفت تو دیوانه ای فقط با تایید من به نتیجه نمیرسی باید اونی که بالاتر از منه هم تو کار باشه ...
اما انقدر ادم با ارزشیه برام که تاپیک هم زدم تا نظر شما دوستانم رو بدونم .

اقا حامد ممنون از توجهتون وسعی ای برای کمک بهم کردین :72:
زندگی دینی ! اتفاقا خیلی بهش فکر میکنم اما برا شناختش باید عمیقا الگوهاش رو شناخت بستر اماده است اگه چیزی مد نظرتون بود میگفتین .
در این مورد خیلی به دین فکر کردم اما دیدم من ادم دلی هستم باید خیلی یکیو بخوام تا بتونم براش از جونم مایه بذارم بهش بگم عشقم و از خودم در بیام .
میخوام کسی باشه که از ته دلم اینو بگم گفتنی که دیگه خودم نباشم ... این مرحله اول تمرین عشق در عالم برام هست.
عشقی که هدف نهایی اش همسرم نیست اون هم در طول یک عشق عظیم قرار داره .
هدفمم از ازدواج قسمتیش همینه که براش از خودم بیرون بیام واقعا باهاش یکی شم یه وحدت دو نفره وحدتی که هرکدوم به اون یکی میگه من فدای تو و منی در کار نیست

هرکدوم برای دیگری از خودش می گذره و این میشه عشق... میشه عین حق .
اگه این نباشه من هدفی در ازدواج نمی بینم ..
بعد هم روحیات من با فیلم بازی کردن نمی خونه .
نمی خوام صرفا چون همه ازدواج می کنن ازدواج کنم اگه این نباشه ترجیح میدم تنها باشم .

رضا جان کلا خیلی زحمت کشیدی ممنونم ازت:72:
کاملا باهات هم عقیده ام و تصور خیلی نزدیکی بهم داری و درکم کردی مخصوصا تو پست اولت .
خودم هم میدونم که برای اثبات باید با دید باز برم سراغش اما هرکاری میکنم نمیتونم گفتم که در صورتی میتونم برم سراغش که واقعا بخوامش اما نمی خوام
من میترسم در رابطه ای باشم که اون برام مهم نباشه و حتی اگه یذره امکانش باشه که اذیتش کنم
ترسناک ترین کار عالم اینه که کسی رو برنجونم ...

و اون جمله ای که بولد کردی

نقل قول:

---

(البته به ظاهر در حقیقت اینطور نیست)

---

چیزی که شما متوجه شدی منظورم نبود ... یه رمز بود .واجب بود بنویسم .ترجیح می دم توضیحش ندم چون باز به قول خودت پروانه ای میشم حالا بیا جمع کن .


خیلی منتظر بودم کسی بیاد و ایرادم رو بگه اما مثل اینکه شما هم با من موافقید نسبتا ...
من خودم رو خواسته هامو در ک میکنم اما خب سختی ها ی زیادی داره در عین سادگی بسیار سخت به نظر می رسن اما میدونم نیست .
مشکل اینه که در واقعیت یکم شاید به مشکل بر بخورم بالاخره داستان من میدونین همون داستان " طاووس و جور هندوستانه"

حالا ممکنه با خودتون بگین اوووه ببین چه ادعایی داره و خدا میدونه کیو در نظر داره .
ولی اینطور نیست ممکنه فرد مورد نظرم بسیار هم ساده باشه به ظاهر و شاید موقعیت خیلی تاپی هم نداشته باشه وهمه تعجب کنن از انتخابم .
خواسته من موقعیت و پول نیست هرچند مسایل عقلی رو هم در نظر دارم که کار داشته باشه ... اما نسبی هست .
همین فرد هم تو یکی از بهترین دانشگاه های کشور عضو شده و مدرس هست و بسیاری امتیاز دیگه .

نمیدونم بذارین بیش ازین گیجتون نکنم .
داستان من مثل اینکه تمومی نداره انگار قراره همیشه عجیب غریب زندگی کنم مثل ادم نمیتونم باشم .

فرشته جونم
نوشتم احساست رو با عقلت تحلیل کن. نه اینکه بسنج. احساس مبهمه. تا یه حدی میشه با کمک عقل تحلیلش کرد دسته بندی اش کرد ریشه اش رو پیدا کرد. البته تا یه حدی. اما در همین حد هم که عقل دسته بندی می تونه بکنه احساس رو بازم کمک کننده است خیلی. یعنی به نظر من کمک کننده است شاید هم نباشه.

ببین ادما به دلایل مختلف کارهایی می کنن یکیش ازدواجه. هر کی یه دلیلی داره. مثلا یکی نیاز به پول داره یکی نیاز به اسم همسر داره یکی بچه دوست داره یکی نیاز به یک همدم داره و ... تو اینا رو نداری. نیاز به عشق داری. می دونی این از همه اش سخت تر پیدا میشه؟ می دونی که چندین سال بعد سخت تر هم میشه اگه خیلی بخوای با وجدان باشی؟ چرا؟ چون یا ازدواج می کنن یا نامزد دارن یا یه دوست دختر دارن که مطمنن بعدا باهاش ازدواج می کنن و هی باید کوتاه بیای!! اخر سر هم ممکنه ادم به این نتیجه برسه که انقدر کمه این عشق احتمال یافت شدنش که اگه پیداش کردم برام مهم نیست اصلا طرفم تو چه وضعیتی از تاهله!! من اینطور شده اخرین نتیجه ام! می دونی هم بی وحدان نبودم هیچوقت.

اون عشقی که تو می خوای با عشقی که من می خواستم یه شباهت هایی داره و یه تفاوت هایی. تفاوتمون فکر می کنم اینه که عشق تو روحانی تر و الهی تره و عشق مورد نظر من مادی تر بود. یه تفاوت دیگه هم داشتیم این بود که من برام مهم نبود ازدواج و می خواستم خود اون عشق رو داشته باشم حالا حتی واسه یه مدت دو سه سال هم برام عالی بود اما تو پیوند طولانی می خوای. خوندم عشق واقعی پیوندش طولانیه. عمقیه. مثل اقیانوس عمیقه.

یه چیز دیگه اینکه تو خیلی دوست داشتنی هستی و بنابراین همه دوستت دارن و می خوان باهات ازدواج کنن. به طور خلاصه تر کیس ازدواج برات زیاده اونم نه به خاطر معرفی و این چیزا. به خاطر خودت. خودت پر از مهری و این مهر و لطف رو همه می خوان کنارشون داشته باشن. واسه همین هم که خیلی مورد ازدواج داری ممکنه راحت باشه از دست دادن. یعنی می گی این بره خوب یکی دیگه میاد.

یه چیز دیگه. نمی دونم اون پیوند قلبی رو می خوای چطوری به دست بیاری. مثلا در لحظه می خوای اینو بفهمی یا به مرور.

تو عیبی نداری که نوشتی ایراداتو بنویسن دوستان. اما عشق شاید اینطوری در نیاد از یک مرد. نمی دونم من خودم به این نتیجه رسیدم که مردها نمی تونن اون عشقی که می خوام رو بهم بدن. تعداد مردایی که بتونن خیلی کمه که احتمالا به من نمیرسه :) البته اون عشق که من بخوام فرق داره با عشق تو و خودمم هم با تو فرق دارم. کسی منو دوست نداره اینطوری. اما تو خودت دوست داشتنی هستی. خوبی. احتمالش هست که بتونی پیدا کنی کسی رو که می خوای اما شاید اون تشخیص قلبی عشق رو داری درش اشتباه می کنی. نمی دونم دقیقا چطوری می شه گفت.

ببین هر ادمی بدی داره هر ادمی هم خوبی داره. نرم نرم ادما به دل ادم می تونن بشینن و نرم نرم هم کسی که به دل ادم نشسته بوده می تونه از دل ادم بیرون بره.

اگه می تونی ادامه بده تاپیکت رو بنویس هر چی می خوای. شاید بتونی دسته بندی کنی احساساتت رو.

:72:

سلام فرشته اردیبهشت. سوژه مبهم ابژه هم مبهم.‏(ذهنت مبهم_اون فردهم مبهم)نتیجه میشه آشفتگی روح شما.، فعلا درشرایط خوبی نیستی.نیازبه آرامش وریکاوری داری...

اگر دو نفرازنظر اعتقادی باهم مچ باشن وتمایلات عرفانی نزدیک به همی داشته باشن،احتمالا بتونن قید بعضی معیارهاروبزنن.اما این رو درنظربگیر زندگی در دنیای حیوانی(درکنار عالم روحانی) ناخواسته تمایلات و نیازهایی روبرای افراد ایجادمیکنه که ناچارن اونارودرازدواج درنظربگیرن.بخصوص توانایی مدیریت زندگی مشترک برای مرد،قدرت ارتباطات وشناختن احساسات خود وطرف مقابل، مهارت زندگی دراجتماع با انواع واقسام آدمهاو... حتما اون جمله ازابوسعید ابوسعیدابی الخیر یادته که درجواب شاگردش که میگه فلانی روی آب راه میره فلانی یک لحظه ازاین شهرمیره اون شهر چی میگه؛میگه قورباغه هم روی آب راه میره شیطان هم یک لحظه ازاین سرعالم میره اون سرعالم.مرداونه که بامردم نشست وبرخاست کنه وبین اونهاباشه باهاشون دادوستد کنه ودرآمیزد ولی یک لحظه ازیادخداغافل نباشه.بنابراین عرفان ما همون معرفتهای والاواجتماعی رو آموزش میده وازمسیراجتماعی بودن دورنمیشه. فرد روبه خلأ ومسیرهای عجیب غریب هدایت نمیکنه ایناروخودت بهترمیدونی من فقط یادآوری کردم.



این رو هم درنظربگیربعضی ازافرادمجرد تاقبل ازدواج اندیشه هاوتمایلات عرفانی دارند امابعدازدواج این تمایلات ممکنه فروکش کنه یاممکنه بسیارکم بشه.وفقط عده کمی این مسیربراشون هم مهم باشه.حالا اینو درنظربگیرخودت یاهمسرآیندت اینا بعد ازدواج براش کمرنگ بشه،وتو هم به این انگیزه قوی اوروانتخاب کرده باشی.وازقیدیه چیزایی گذشته باشی. بنابراین من بهت پیشنهادمیکنم یا دنبال یک کلمه جایگزین برای عرفان درمعیارهات باش مثل اخلاقی بودن ومعرفت وبینش خوب داشتن. یاخود این بخش رو برای خودت بیشتربشکاف وحدوحدودش روتعیین وتعریف کن تا به اشتباه نیفتی. حرف آخرم اینکه سعی کن مدتی صبرکنی وباخودت خلوت کنی وبیشتردنبال این باش طرف مقابلت نرمال باشه ضمن اینکه ازنظراعتقادی ومذهبی ومعرفتی باخودت کفو باشه ورشداخلاقی ومعرفتی براش مهم باشه اگه برای تو هم مهمه

ببخشید رک حرف میزنم ولی عرفان و ... رو بریزید دور .
اول برید ببینید اعتقاداتون درسته یا نه !
پس فردا حسرت روزهای رفتتون رو نخورید ... حاضرم محیطش پیش بیاد با هر کسی مباحثه کنم در مورد این مسائل !
اینقدر به ازدواج روحانی و عرفانی نگاه نکنید ... قرار نیست همسر ادم ما رو در بهشت یا جهنم همراهی کنه :))
شما اول برید یک کم فلسفه غرب بخونید ، یک کم شوپنهاور و نیچه بخونید اون وقت کمی از این دوز عرفانیتتون کاهش میدید.
یک کم از حالت رمانتیک خارج میشید .

عشق از دیدگاه فروید منشاش کشش جنسیه ، که از حالت نرمال خودش خارج شده
رو عشق دقیق بشید ، همش کشش جنسیه :))
اینقدر به این مورد بها ندید !
بابا بخدا توهم زدید ... ( منم توهم زدم منم عشق دوست دارم )
بیایم بیرون از این توهم ... خودمونو برای یه توهم نابود نکنیم...
عشق هست ، خیلی هم شیرینه ولی ما باید خود ساخته تر از اون باشیم که برای یه اراده به تکثیر که در طی تکامل درمون بوجود اومده اینقدر عذاب روحی به خودمون بدیم...

این یه حقیقته که چه با عشق چه بی عشق ما تا ابد تنهاییم

حرص چیزی رو نخوریم و شانس های زندگیمونو برای یه لذت فنا نکنیم .
گاهی نمیتونیم به مورد دلخواهمون برسیم... باید قبول کنیم...زندگی همینه ! :305:

دوست عزیز من نکته اشتراکی باهم داریم تا باهم مبحثه کنیم نه اینکه من برا بحث اینجا نیومدم ونه حوصله شو دارم.
فقط منم یه توصیه دارم یکم در مورد میل جنسی هم دقیق ترشین مطمان باشین فقط برای تولید نسل و لذت بردن نیست از طرفی ببینین میل جنسی یک انسان با میل یک گربه چه فرقی میتونه داشته باشه
چون منم شوپنهاور و غرب رو چهار سال پیش اشنا شدم .
من حرفی ازین نزدم که مشکل عرفانی یا فلسفی دارم .

اون خط مشی کلی زندگیم بود که همه چی رو برام معنی میده پس لزومی نداره دور بریزم .
دوست ندارم بحث ازاد پیش بیاد ولی میاد .

دوستان از همه تون ممنونم خیلی خسته ام فکر میکنم طبیعیه خسته باشم با این همه انرژی ای که گذاشتم .

متاسفانه مسایلی هست که نمیشه گفت براهمین نتیجه نمیده اما از نظراتتون استفاده کردم .

مینوش به پیشنهادت فکر میکنم که ادامه بدم ولی الان نمیتونم بنویسم
دوست دارم یه مدت هیجا نباشم .
خسته ام
دیگه نمیذارم خواستگار بیاد.ولی میدونم اینم راهش نیست.

اجازه بدید منم تجربه خودم رو اینجا بگم. من خیلی دوست داشتم همسرم معنوی باشه. خودمم خیلی به عرفان و معنویت علاقه داشتم و به مادیات زیاد اهمیت نمی دادم. از قضا مادرم دختری رو معرفی کرد که بعد از اینکه خواستگاری رفتم متوجه شدم خیلی معنوی و اهل دل هست. خیلی خوشحال بودم ولی این خوشحالی من زیاد دووم نیاورد.ایشون طوری با من برخورد می کرد که انگار من فقط دنبال مادیاتم و بویی. از معنویت نبردم و این برای من خیلی سخت بود. من که خودم اصلا به مادیات اهمیت زیادی نمی دادم متهم شدم که اولویت اولم مادیات هست چرا چون تلاش می کردم کار کنم و ... .
الان که پست های شما رو می خونم خیلی شبیه افکار اون دختر خانم هست. من نمی تونم با این پست ها در مورد شما قضاوت کنم ولی خواستم بدونید که بعضی مواقع معنویت و عرفان هم باعث خودبرتر بینی و قضاوت نا صحیح در مورد دیگران میشه.
مواظب باشید از این راه آسیب نبینید. چون نشانه هایی از این وضعیت به نظرم در نوشته هاتون وجود داره.