رفت و آمد من وهمسرم در دوران عقد

سلام کار شما اشتباه بوده بماند که سبب شده توقع زیادی در همسر شما بوجود بیاد. مطمئنم حرف پدرتون بحث این نیست که چرا شما از خودرو استفاده کنید و بحث این هست شان شما که دخترشون هستید نیاد پایین و کاملا درست می فرمایند.

الان هم اگه یه دفعه بخواید تغییر رویه بدید همسرتون از این که چون خودرو دارید نمی رید و خونشون و... ناراحت نمیشه بلکه از این ناراحت میشه (به هر حال میفهمه دیگه) که شما از حرف اطرافیانتون تغییر عقیده دادید یا حتی فکر کنه موضوع بحث این هست که نخواید شما از خودروتون استفاده کنید یا از این حرفا.

باید کم کم تغییر رویه بدید به این صورت که مثلا... بگید ایشون بیاد خونه ی شما دنیال شما وقتایی که خودرو ندارند و با خودروی شما مثلا برید هر کجا که ایشون می خواد... به هر حال تغییر عادت سخته... شما باید اون قدر هوشمندانه به دنیال راهی باشید که نه همسرتون ناراجت بشه و هم دست از این توقعی که بی جا براشون بوجود اومده دست بردارند.و این فرایند شاید یکم زمان بر باشه.

از اول ابد تا اخر ابد زن اهل ناز بود و مرد نیاز...

دوستان واقعا ممنونم از تمام نظراتون ، خيلي خوشحالم كه اينجا ميتونم دوستاي خوبي مثل شما پيدا كنم :43:
، كاشكي مشاوران محترم در تكميل نظرات دوستان نظري ميدادن

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط م م

مرسي از نظراتون دوستان ، آخه دوستان همسرم خيلي يه دندست ، ميترسم اينكارو بكنم دعوا بشه و تازه يه مدت باهم خوب شديم.

هيچ كس نيست كه تو دوران عقد خودش بره خونه شوهرش ؟؟؟

---

عزیزم منم عین مشکل تو رو داشتم و اینجا هم مطرح کردم(زیادم تو سایت غر زدم:97:) و تقریباً به خاطر این مساله و مسایل مشابه واقعاً کار به جاهای باریک داشت می کشید.. همسر منم یه دندست خیلی..ولی الان دارم باهاش راه میام چون راه قبلی داشت به بن بست می رسوند منو و می بینم که اونم باهام راه میاد(تا وقتی که این راه رو امتحان نکردم نمی دونستم اونم باهام راه میاد سر یه مسایلی)...نسخه مادر پدرا در این موارد مال این زمان نیست و منم واقعاً سر این مسایل بشدت وحشتناکی اذیت شدم و دارم اذیت می شم(این مسایل زمان عقد برای همه هست)..سعی کن خودت ببینی چه کاری به صلاحته چون خونوادت بهر حال اندازه تو باهاش معاشرت نداشتن و نمی خوان باهاش زندگی بسازن...

آره عزیزم من خودمم می رم خونه همسرم...

به نظر من هم پدر مادرت انتظار بیجا دارن از همسرت ... ماشین یه وسیله شخصیه ... نباید از پدر شوهرت یا مادر شوهرت انتظار داشته باشی همیشه ماشینشون رو در اختیار شماها بذارن
شوهر من هم زمان عقدمون ماشین نداشت ولی حتی یک بار هم از ماشین پدرش استفاده نکرد .. همیشه پیاده میرفتیم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرهنگ 27

همه تون دارید اشتباه می کنید،زن و شوهر حق دارن همو ببینن کی و کجاشو خودشون

و شرایط تعیین می کنه،این یه چیز غلطه که حتمن مرد بره دنبال زنش،نه خود زن پا

داره می تونه بره سرقرار،لزومی پاشو رو پاش بنداز تا شوهره بیاد ببرتش خونه،حالا بخوان

دور بچرخن اون حرفش جداست ولی از این خونه به اون خونه نه خود زن باید بره.فقط

با دعوت باشه بهتره.بعدشمحتمن باید ماشین شخصی اینور و اونور برید؟پس نقلیه عمومی

برای کی ساختن؟

تو رابطه زن و شوهر این مثل نمی گنجه،هر لذتی هست برای دونفره پس هر زحمتی هم

هست برای دونفر باید باشه،نمی شه که یک نفر همه زحمت هارو بکشه،اون یکی حالشو.

م م هر موقع شوهرت دعوتت کرد یا خود خواستی ببینیش،حاضر شو با یک ساک لباس

خونگی (بهتره چند دست خونه شوهرت داشته باشی) با وسیله عمومی برو خونشون،

باور کن 4قدم پیاده روی یا چند دقیقه منتظر اتوبوس و یا مترو یا ایستادن میون جمعیت

داخلشون باعث کسرشان نمی شه.

---

خوب مشکل اینجاست که ازمون دعوت نمیکنن دیگه...:311:
آقای شوهر که اگه مطمئن بشه خودتون میرید که میگه "خوب بیا" مادر محترمشون هم که بیکار نیس هی دعوت کنه ...
اونوقت زشت نیس به جای خانوم آقا پاشو بندازه رو پاش تا خانومش بره دیدنش؟؟؟؟
البته موارد استثنایی وجود داره منم نمیگم همییییییشه شوهر بره دیدن خانومش ولی نصف بیشتر بیشتر بیشتر لذت دوران عقد به اینه که تو خونه منتظر باشی تا شوهرت بیاد بعد قایم بشی و پخ ش کنی و بعدشم بخندی:58:بگی خوش اومدی قدم رنجه فرمودی و ...(البته اگه خنده ت بند امد متاسفانه خنده ی من بند نمیومد واسه همین تو مرحله پخ میموندم)
ولی آقا فوقش ماه های اول بگه خوش اومدی عزیزم خونه ی خودته
بعد دو ماه کم کم میگه عه؟اومدی؟کی رسیدی؟:311:
باز بعدترش میگه چرا نگفتی میای؟
و ...

سلام عزیزم
تجربم رو میگم. من تو عقدم یه چند ماهی همسرم ماشین نداشت. منم نداشتم هر وقت میومد شهرستان به من میگفت بیا خونمون من خودم میرفتم. به هر زوری خودم رو می رسوندم. خانوادم منو می رسوندن آژانس می گرفتم و ... راهمونم نزدیک نبود. بعدش ماشین گرفت. باور کن براش جا افتاد خودم باید برم بازم دنبالم نمی اومد میگفت خودت بیا. و همیشه بحث میشد. هنوز که هنوزه و عروسی کردیم خیلی جاها خودم میرم میام. اصلا عادت شد براش. در طرف مقابل من خانوادش مادر و خواهرش بودن اونا تا سر کوچه هم که میخاستن برن باید یکی میرسوندشون. از اولی که شوهرم ماشین گرفت چنان براش وظیفه کردن که زمانایی که پدر شوهرم خونه بود و ماشین داشت شوهرم باید مادر و خواهرش رو میرسوند و بر میگشت همون مسیر رو اگه من باید میرفتم باید پیاده میرفتم یا خودم آژانس می گرفتم.

برا همین به همه میگم که تو عقد شوهرتون رو هر طوری عادت دادین همون میشه. گذشت کردنای بی مورد بعدا میشه وظیفه برات. بازم شرایط خودت رو ببین.

سلام دوست عزيزم پرواز جون ، ممنون از پاسخت ،آره راست ميگي

من ديروز كلي پيش همسرم گريه كردم گفتم سختمه اين رفت وآمد ، گفتم بهم راحت ماشين نميدن ، گفتش اشكال نداره من اگه ماشين داشتم ميام دنبالت ، اگرم نشد همديگرو ببينيم خوب بعدا ميبينيم همديگرو ، من هم نميتونم كم ببينمش ولي از يه طرف ديگه نميخوام پر رو بشه
البته اميدوارم يادش نره دو روز ديگه اين حرفاشو

سلام دوست عزیزم
مسئله ای که شما مطرح کردی تقریبا برای اکثر اشخاص توی دوران عقد پیش اومده پس لازمه شما بررسی کنی و ببنی با توجه به تیپ شخصیتی همسرت کدوم راه به صلاحته
دوستان مثلا عنوان کردند که این رفت و امدها باید دوطرفه باشه و زن و شوهر هر دو مسئولن خب به نظر منم کاملا درسته .... من خودم بشخصه زمان عقدم اگه روزهایی شوهرم نمیتونست بیاد دنبالم و حس میکردم که دوس دارم پیشش باشم براحتی با ماشین شخصیم میرفتم خونه شون البته اینم بگم که خانواده همسرم هم خیلی خوب پذیرای من بودن چون گاها پیش میومد که بدون اطلاع و سرزده به منزلشون میرفتم این توصیه ای بود که مشاور خانواده بهم گفته بود ... چون زمان نامزدی دوران شناخته و برای شناخت بهتره خانواده همسر بهتره بدون مقدمه و بدون امادگی وارد جمعشون بشی تا خود واقعی شون رو ببینی ... که این قضیه خیلی بهم کمک کرد و خیلی شناختم بهتر شد البته خیلی سرزده رفتن رو تکرار نکردم چون زشته و اکثرا به درخواست همسرم و در صورت گرفتار بودن ایشون و عدم توانایی برای اومدن دنبال بنده خودم میرفتم منزلشون
درمورد نکته دوم باید بگم حق با دوستانه که میگن از اول هرجور مرد رو عادت بدی ایشون تا اخر زندگیت همونطوری عادت میکنه ... درسته گاها خودم میرفتم منزلشون ولی بعد عروسیم با اینکه خودم ماشین داشتم اما هرجا میخام برم از همسرم میخام که منو ببره والان ایشون وظیفه خودش میدونه که حتی برای مسافت های کوتاه هم منو همراهی کنه پس با توجه به شناختی که از شخصیت همسرت داری با ایشون رفتار کن
درضمن خیلی خودت رو درگیر اینکه اگه اینکارو بکنم زشته اگه اونکارو انجام بدم زشته نکن چون توی دوران نامزدی و عقد این مسائل برای همه پیش میاد و در کل ی سری کارها از نظر خانواده ها زشت و عیب محسوب میشه و فقط حد و حدود احترام اطرافیانت رو رعایت کن
خوشبخت باشید

به نظر من اصلا و ابدا این مسایل رو با خانوادت در میون نزار و اصلا نباید خانوادت بدونن قضیه چیه. و اجازه اظهار نظر بهشون بدی. وگرنه حرف دیگرون زندگیتو خراب میکنه. اول از همه با شوهرت حرف بزن بهش بفهمون که زشته که تو بری پیشش و باید اون بیاد دنبالت. اگر هم واقعا سخت باشه براش و ماشینشون خراب باشه و یا پدرش ماشین رو نمیده بهش و معذبه و از طرفی برای شما راحت باشه که ماشین مادرت رو برداری به نظر من باید کار راحتتر رو انجام بدید و گذشت کنی . همیشه باید راحتترین کار رو برای جفتتون انجام بدید نه راحتترین کار برای خودت . هر کدون که براش راحتتره با ماشین بره دنبال اونیکی.

تعادل! يك اصل فوق العاده مهم در زندگي !
نه گذشت افراطي و نه توقعات بيجا
يعني اينجوري نباشه كه هميشه خودت بري و برگردي ولي نبايد هم ازش انتظار داشته باشي كه هر وقت خواستي بياد دنبالت همسرت رو عادت بده به اعتدال مثلا اگر يه وقت خواستي بري خونشون و اخر شب مجبور بودي برگردي مخصوصا اگر ماشين نداشتي بايد اين احساس مسئوليت درش وجود داشته باشه كه اخر شب يه زن تنها تو خيابون رفت و امد براش خطرناكه اون هم در جامعه ي ما! اما مثلا اگر شوهرت ماشين نداشت و سختش بود بياد دنبالت خب چه اشكالي داره رعايتشو بكني و خودت بري
مثلا مي توني ظهر ها يا عصر ها خودت با تاكسي بري پيشش و بعد شب ازش بخواي كه برت گردونه البته قبلش باهاش هماهنگ كن
يعني هميشه سعي كن همه شرايط رو در نظر بگيري جوري كه به اون بنده خدا هم فشار نياد
و در ضمن ماشين يه وسيله ي شخصيه اين ماشين كه متعلق به همسرتون نيست و من در اين مورد فقط نظر شخصيمو ميگم كه رفت امد همسر در دوران عقد بر عهده شوهر نيست مگر مثلا اخر شب باشه و يا مورداي خاص
اگر زير يك سقف رفته بوديد و اين ماشين مال خودتون بود خب اون موقع اين توقع وجود داشت
و در اخر يك چيز رو در نظر داشته باشيد اينكه هيچوقت بي دعوت نريد اونجا و بزار اول شوهرت دعوتت كنه خود تو هم ميتوني گاهي ازش بخواي كه بياد پيشت و در اين مورد هم بايد اعتدال وجود داشته باشه نه اينكه اون هميشه بياد پيشت و نه اينكه تو هميشه بري پيشش يه جورايي نصف نصف