نمایش نسخه قابل چاپ
اي كاش قبل از ازدواج همانطور كه كلاس تنظيم خانواده اجباري برگزار مي كنند كلاس رفتار با همسر و خانواده همسر هم براي دختر وپسر و خانواده شان مي گذاشتند . هر چند كه اين مشكلات ريشه اي هستند و آنچه را كه انسان در طي سالها ديده و شنيده و آموخته را نمي توان يكباره تغيير داد ولي بي تاثير هم نخواهد بود .
کیمیا جون
برای موفقیت در رویهای که در پیش گرفتی دعا می کنم
ااز حرفهات استفاده کردم
سلام
از کیمیا جان ممنونم که این مطلب را عنوان کرد. ولی من فکر می کنم که منظور کیمیا جان این بود که به هم کمک کنیم تا بهتر زندگی کنیم و با مشکلات کنار بیایم.
من فکر می کنم ما وقتی از دیگران ناراحت می شیم که اونها را با خودمون مقایسه می کنیم. با خودمون فکر می کنیم: (( اگه من بودم این کارو نمی کردم، یا این حرفو نمی زدم ، یا چرا من این کار و می کنم و اون اینطوری جواب می ده و ....))
ما باید اول به این نتیجه برسیم که انسانها متفاوتند و هر کس یه ظرفیت و اخلاق و فرهنگ خاصی رو داره این دلیل بر بد بودنش نیست. هر کس کاری رو می کنه که فکر می کنه بهتره. پس نباید از دست کسی ناراحت بشیم. یه مثل قدیمی هست که می گه ( از کوزه همان برون تراود که در اوست) این یعنی از دست کسی ناراحت نشیم یعنی اینکه از کسی انتظار نداشته باشیم همونطور که ما می خواهیم رفتار کنه و برخورد کنه.
بهتره تو زندگی میانه رو باشیم و زیاد حساسیت نداشته باشیم. خوبی ها رو چند برابر بزرگ ببینیم و به بدی ها فکر نکنیم. بهتره در مورد اطرافیانمون بد فکر نکنیم و در مورد اونها قضاوت نکنیم. من خودم چند وقته که سعی می کنم در مورد کسی قضاوت نکنم.
رئیس سرخپوستان از خدا خواست که کمکش کنه، قبل از اینکه در مورد راه رفتن کسی قضاوت کنه کمی با کفشهای اون راه بره
:72:
از همه دوستان بابت حرفاشون ممنونم
حرف های شاد قشنگ بود ، قسمتی از ناراحتی ها به علت مقایسه است . ولی باورتان نمیشه من واقعا نمی تونم بی خیال باشم و مقایسه نکنم . چی کار باید بکنم . ؟ تمرین کنم ؟
گاهی اوقات با آدم هایی روبرو میشی که پیش خودت میگی : عجب رویی داره . چقدر پر رور و توقع است . هر چی بی توجهی می کنی ، باز هم کار خودش را می کنه .
الان نزدیک به نصف سال از ازدواجم می گذرد و مشکلاتم با مادر شوهر همچنان ادامه دارد و هر روز با این مسئله درگیر هستم . یعنی چه دیداری و چه تلفنی مادرشوهرم داد و غر و کنایه های شدید می زند . هر چه می گذرد شدت لجبازی و آزارهایش زیادتر می شود ولی........................
من به این نتیجه رسیدم که باید از طریق رفتار منطقی ، خداپسندانه و با تامل با شوهر رفتار کرد ، اصلا عصبانی نشویم ، با کنایه جواب ندهیم ، ولی حرف ها و ناراحتی ها را به صورت منطقی به حالت درددل با شوهر ابراز کرد ، 100% شوهری که با خانمش رفیق است و فداکاری ها ، منطق ها ، باورها و رفتارهای همسرش او را مجذوب خود کرده است ، همراه خانمش است و شاید بر علیه خانواده اش کاری انجام ندهد ولی از خانمش دور نمی شود و به حرف خانواده خودش گوش نمی دهد .
نباید به خاطر مادر شوهر و دیگران به شوهر غر زد و او را از خود دور نمود بلکه باید با خونسردی و با شیوه های مناسب از او بخواهیم تا مشکل را حل کند .
مطالب خيلي قشنگي بود اميدوارم كه موقع عمل هم به ياد اين راهها باشيم و بيهوده خودمون و عصبي و ازرده نكنيم
كيميا جون هنوز اول راهي با فكراي زيبا و نگرشت به زندگي و تلاشت براي خوشبختي مطمئنا موفق مي شي.
مادر شوهرها گاهي فكر مي كنن عروس اومده تا حاصل سالها زحمت اونا رو مفت و مجاني از چنگشون در بياره و حتي اگه تا روز قبل از ازدواج پسرشون به كاراي خودشون مشغول بودن و پسره هر كاري مي خواسته مي كرده از زمان ازدواج ديگه پسره مي شه تيكه وجودش و نمي دونم نفس و...البته همه اين جور نيستن.اشتباه نشه.واي خودمم يه روز مادر شوهر مي شم ولي نمي دونم چرا از حالا عروسي كه نمي دونم كيه رو اينقدر دوستش دارم...
در هر صورت كيميا جان اين حالت بعد از گذشت مدتي كوتاه كمرنگ مي شه البته محو نمي شه.
خانمها هم بايد حواسشون باشه اين مردي كه در سن 25-30 -35 يا...همسر اونا شده تا قبل از اون پسر و برادر يه تعداد آدم بوده و هنوز هم هست و تا آخر عمرش هم باقي مي مونه.
قلب آدم بر خلاف ظاهرش اونقدر بزرگ هست كه عشق تمام افرادي رو كه دوستشون داره و دوستش دارن در خودش جا بده.
كيميا جون صبر كن تا زمان اون آرامشي رو كه بايد به مادر همسرت بده.