نمایش نسخه قابل چاپ
نقل قول:
نوشته اصلی توسط صبا_2009
بله حرفاتون کاملا منطقیه !
شایدم من دارم کلا بهانه گیری میکنم!
حس ترس عجیبی و استرس از ازدواج و انتخاب کردن دارم ، متاسفانه ترسم هم خیلی زیاده! مثلا همین امروز یه خواستگار داشتم تماس گرفته بودن، ندیده و نشناخته الکی شروع کردم به بهانه گرفتن! که فقط مامانم قبول نکنن!!
خودمم یجوراایی حس میکننم که حرفام بهانه اس، مامانمم اینارو میدونن، اما من احساس کردم بعد از یکی دوسال دیگه شاید حس نیاز و میل به ازدواج در من قوی تر از ترسام و استراس هام بشه!
سلام جناب فدایی یار.
ضمن تشکر از راهنماییتون، باید بگم، اتفاقا مادر من قبلا اصلا تو فکر ازدواج من نبودن، خانواده من از جمله پدر و مادرم بیشتر دوست داشتن ما درس بخونیم و فقط بفکر پیشرفت و موفقیت در درس و دانشگاه باشیم.
اما خاله من معتقدن دختر باید تا 22 ، 23 سال حتما زودتر ازدواج کنه! اگه دلیل درس و ارشد و دکتری بیاری از نظرشون اینها فقط بهانه اس، خاله امم از دوسال پیش که این حرفارو به مادرم میگن، حالا مادرم اوایل زیاد تحت تاثیر قرار نگرفتن،
اما مامانم چند تا دوست قدیمی داشتن،که چند سالی بود از هم بیخبر بودن، بعد یبار دوستانشون منو تو مراسمی دیدن. از اونموقع هروقت مامانم وتو دور همی های هم میبینن حرف ازدواج من به میون میاد. میگن درس همیشه هست باید زودتر بفکر ازدواجش باشین، اونها همه دختر هاشون تو همین سن و سالا دیگه ازدواج کردن. برای همین انگار مادرم تحت فشار قرار گرفتن و از این بعد تصمیم گرفتن خواستگار رد نکنن!
اتفاقا از اون موقع به بعد معرفی شدنم هم بیشتر شد.جالبه بعضی از معرف هارو ما اصلا نمیشناسیم!!!!! ( طوریکه در حال حاضر انگار مامان و بابام بعضی وقتا از اصرار این افراد ناآشنا بیشتر به شک میوفتن! !! اجازه حضور میدن تا فقط ببینن کی بوده که معرفی کردنشون!!!)
من دوست ندارم مادرم و ناراحت کنم، برای همین نمیتونم زیاد تحت فشارشون بذارم.
از یطرفم تو تمام زندگیم مامانم همیشه پشتم بودن و خیلی زحمت برامون کشیدن مامانم تو تمام مراحل زندگیشون خیلی ازخودگذشتگی داشتن.
برای همین من میخواستم یه راهی بهم پیشنهاد بدین که خیلی آروم و بدونی که ناراحت و دلخورشون کنم به خواسته ام برسم. مثلا چی بهشون بگم با چه جملاتی که هم تاثیر گذار باشه هم ناراحت کننده نباشه.
نمیشه که، میدونین سر هرکدوم چقدر به من آسیب میزنه؟ ؟نقل قول:
بعدش که قرار نیست هر روز خواستگار بیاد خب فوقش هم اومد بیاد شما یه صحبتی می کنید و یه تجربه ای هم میشه..حتما تا شما از طرف خوشتون نیاد که بقیه نمیگند به زور ازدواج بشه .و.. شما کافیه بگید از طرف خوشتون نیومده و دیگه به بار دوم هم کار کشیده نمیشه..این طوری این حساسیت ها هم کم میشه .. و دیدگاه بقیه هم هخود به خود عوض میشه..وقتی بقیه میبینند داره براتون خواستگار میاد..
اما یه ریزه کاری این وسط میمونه ..اگه همین الان شما به دفعه بگید خواستگار بیاد و.. من حس میکنم این حس به مامانتون و.. القا میشه اهان پس این دختره ما واقعا قصد ازدواج ندشات و با اصرار های ما به حقیقت پی برد و.. این طوری باز ممکنه برای شما بدتر بشه..اینو خودتون از پسش بر بیاد که طوری این روند رو انجام بدید که در نهایت شما برنده باشید..
از یطرف حس نیازم قوی نیست!که بخواد برام منبع انرژی باشه.
از یطرف هم اینجور موقعیت ها برام خیلی استرس زاست.
هر کسی که میاد و باید بشینی روش فکر کنی، ذهنت مشغول میشه تا چند وقت که مراسمات طول میکشه، بعدشم که همش فکرم درگیر و مشغول میشه.
خرید که نمیخوام برم! !!حتی تو خرید کردن هم اول و بعدش هردو فکر آدم و مشغول میکنه، بعد شما انتظار دارین، هر خواستگار که میاد من براحتی فراموشش کنم.انگار نه انگار! !!! بدونیکه برنامه های زندگیمو مختل کنه!!!!
درمورد پارگراف دومتون میشه بیشتر توضیح بدین؟ همینکارو که میگین چطوری انجامش بدم؟
میشه بیشتر توضیح بدین؟ چیو اشتباه میکردم؟؟نقل قول:
از کجا معلوم دو سال بعد که فرصت ها رو از دست دادید (نه به این معنی بود که الزاما خواستگراای بهتری نداشته باشید) بعدش به این نتیجه برسید که اشتباه فکر می کردید !!
اینکه بخودم فرصت بدم، تا ایراداتی که فکر میکنم و رفع کنم بعد ازدواج کنم و ممکنه دوسال بعد فکر کنم که اشتباه میکردم که بخودم فرصت دادم تا آمادگی بیشتری کسب کنم؟
با توجه به حرف هایی که نوشتی به نظر من بهتره یه مدت زمان کوتاهی رو واسه مادرتون مشخص کنید، مثلا سه ماه یا 6 ماه، بگید اگه کسی هم زنگ زد به یه بهونه ای موضوع رو موکول کنند به چند وقت دیگه. سعی کن با مامانت راحت باشی. وقتی بتونی راحت مساله ت رو به ایشون بگی احتمالا ایشون هم یه مدت از صرافت ازدواجتون بیافته و یه فرصت واستون فراهم کنه. فقط این مدت رو طولانی نکن یکی دو سال خیلی زیاده.
سلام عزیزم....میدونم که خیلی بده آدم استرس برای تصمیماتش داشته باشه..میدونی اکثر پدرمادرها دوست دارن بچه هاشون زودتر سر و سامون بگیرن...شما به مادرتون بگید که من اونقدری سنم زیادنشده که نگران باشید که از وقت ازدواجم داره میگذره و من هنوز خیلی فرصت برای پیشرفت تو زندگیم دارم که قطعا میتونه باعث بشه انتخاب بهتری داشته باشم ازدواج مسئولیت سنگینیه که من الان آمادگیش رو ندارم.... در نهایت شما خودت تصمیم گیرنده اصلی هستی و بجز شما کسی نمیتونه بجاتون بله بگه...بعد از یه مدت که مادرتون ببینند شما مشتاق نیستی دیگه خیلی هم اصرار نمیکنن.....میدونم که ازدواج الان هدف اصلیت نیست ولی منکه به شخصه اگرجای شما بودم و یه کیس خوب برام پیدا میشد ازدواج میکردم تو این دوره زمونه آدم خوب واقعا کم پیدا میشه اصلا معلوم نیست این خواستگار خوبی که امروزهست فردا هم باشه آجی...من خودم دوستای زیادی دارم که الان که یکم سنشون بالا رفته میگن که پشیمونیم چرا موقعیت هامون رو ردکردیم تازه سخت گیرتر هم شدن
سلام خانم دختر بی خیال.قبل از هر چیز بگم من یه سری چیز ها رو با اون فرض قبلی گفتم اما وقتی گفتید دلیل اصلی اتفاقات اخیر چی هستش و..
اولا بهتون تبریک میگم بابت داشتن چنین مادری.قدرشو حتما که میدونید انشالله خدا همیشه حفظشون کنه براتون در صحت و سلامتی کامل.
چرا بخوان مامانتون ناراحت بشند...راستش من هنوزم میگم تغییر رفتارهای شما به سمت بهتر شدن هیچ منافاتی با ازدواجتون به نظر نمیاد داشته باشه...با این حال میتونید به مامانتون مثلا به شوخی بگید قربونت بشم میترسی روی دستت تا اخر عمر بمونم نه این طور نمیشه :)) ..باید از خداشون هم باشه و..
اگه براتون خواستگار میاد شرایط این طوری میشه که گفتید خب پس بهتره خواستگار نیاد تا وقتی که شما دیدگاهتون رو عوض کنید...
بابت ریزه کاری گفتم من با این فرض گفتم که مامانتون اولش اصرار داشتند که شما گفتید دلیل اصلیش چی بود و.. ولی برای این که سوالتون بی پاسخ نمونه مثال میزنم...مثلا منظورم این بود یه روز مامانتون دارند حرف از ازدواج و اومدن خواستگار میگند و.. به مامانتون میگفتید مامان دلیل این همه اصرار چیه واقعا ترس اصلی شما چی هستش ؟ حرف مردم..این که خدایی ناکرده سال های بعد خواستگار کم تری برام بیاد یا چی ؟؟ بعدش که مثلا مامانتون دلایلشون رو میگفتند و.. میگفتید باشه مامان جون برای این که شما فکر نکنید من میخوام روی حرفتون حرفی زده باشم یا بهانه ی الکی میارم باشه اجازه بدید خواستگار بیاد ولی قبلش بهم بگید طرف کی هست چیکاره هست از همه مهم تر ازش بپرسید معرفش کی هست و.. بعدش اگه دیدم یه سری حداقل ها رو داره باشه بیاد.. و این طور مثال ها ..نه این که من روز اخر قرار باشه بفهمم چون این طوری هم بهم استرس وارد میشه و هم ناراحتم میکنه و ...
نه ببنید ..شما الان 23 سالتون هست..شما میتونید خودتون رو جای هر دختری که زیر سن 23 هست بزارید چون این دوران رو گذروندید.. وهمه ی ادما به همین نسبت..ولی نمیتونید که خودتون رو بزارید جای یه دختر 25 ساله و بدونید اون واقعا چه نیازهایی توی این سن میتونه داشته باشه (در حالت طبیعی وعرفش رو میگم بماند یه عده نسبت به سن شناسنامه ای کمی جلوتر یا عقب تر هستند معمولیش رو در نظر بگرید)... الان شما این طوری فکر می کنید که اول خودمو اصلاح کنم (بماند که چیزایی که گفتید به نظر من بد نیست و ایده ال گرایی شما رو نشون میده..البته خوبه میل شما به رشد و تغییر و فوق العاده هستش داشتن چنین روحیه ای ولی نه این که بگید مثلا استپ ازدواج) بعدش بعد دو سال به ازدواج فکر کنم.. شاید دو سال بعد گیریم شما به صد در صد تغیییرات مد نظر الانتون رسیدید یعنی با خطای صفر (هشتاد درصد هم نه) بعدش توی اون سن هم ازدواج می کنید انشالله بعدش میبنید ای دل غافل چقدر ازدواج خوب بود چقدر به رشد شما کمک کرد اصلا میبنید یه دنیا جدیدی براتون باز میشه که الان اصلا فکرش رو هم نمی کردید و مثلا اون موقع میگید ای بابا ای کاش زودتر ازدواج کرده بودم اگه میدونستم این قدر هم برام توی تغییرات مفید بود هم سایر چیز ها و..
نمی دونم یه خانمی 21 ساله دیروز تاپیک زدند که میخوان برای ارشد بخونند رشته ی مهندسی پزشکی یه دانشگاه تاپ بودند و.. ولی خانواده ی ایشون مثل شما میگند ازدواج و.. من نظرم برای ایشون این بود به ادامه ی تحصیلشون توی همون دانشگاه خودشون فکر کنند که دلایلش رو توی تاپیک خودشون گفتم..ولی برای شما اینو نمیگم چون دلایل شما واقعا به نظرم چه بسا ازدواج کنید تسریع هم بشه روند تغییراتتون.
به هر حال منظور من این نبود به خودتون فرصت میدید تا ایراداتی که به رعم خود دارید رو اصلاح کنید اشتباست که در پاراگراف بالا توضیح دادم.
در نهایت بگم به نظرم با مامانتون صحبت کنید.بزارید خواستگار خوب بیاد خونتون.هم میشه تجربه و توی این گیر ودار اومدیم یه کسی هم اومد که واقعا عالی بود و هدیه ای بود از طرف خدا.پس چرا در رو به روی خودتون می بندید.تعارف که نداریم الان طوری نیست که هر روز بخواد برای یه دختر خواستگار بیاد و .. اگه شما واقعا این قدر خاطر خواه دارید و.. یه طوری هستید تا یه جکعی شما رو میبینند سریع میگن دختر خوبی هست و. اینو قدر بدونید خدایی ناکرده باعث نشه این فرصت بشه یه تهدید و فکر کنید بله دیگه من همیشه برام هست و.. (البته باز نه این که از ترس نیومدن خواستگار در سال های بعد الان عجله کنید) دارم کلی میگم..میگم قدر بدونید...
انشالله هر تصمصیم میگیرید به صلاحتون باشه.