شکست روحی و تنهایی و فکر ازدواج موقت

سلام
معیاری که بواسطه اون اون دختر رو انتخاب کرده بودی چی بوده ؟
رفیق عزیز منم تقریبا تو سن شما این اتفاق برام افتاد و متاسفانه چند سالی از زندگیم بخاطر تفکراتی که مشابه شما داشتم از بین رفتم
دوستی هم داشتم که یکم زودتر از من مثل من دچار شکست عاطفی شد ولی سریع رو پای خودش ایستاد و خودشو اصلاح کرد و در نهایت انقدر تلاش کرد و با چند تا دختر حرف زد تا بالاخره با یکیشون ازدواج کرد

تا وقتی که به دختر دیگه ای فکر نکنی نمیتونی ون دختر رو از ذهنت بیرون کنی
چون یجایی از قلبتو اجاره دادی به اون دختر و با اومدن یک فرد جدید اون دختر مجبوره اساسشو برداره و از دلت بره بیرون
ولی تا وقتی یکی دیگه وارد قلبت نشه نمیتونی اون قسمت از قلبت رو خالی رها کنی

نقل قول:

---

یه سوالی تو ذهنم هست که بعد از این چند ماهی که گذشته نمیدونم ازش بپرسم یا نه. یه جورایی جوابش برام مهمه.

---

چیرو میخوای بپرسی
اینکه اون ازت خوشش میومده یا اینکه اگه بهش پیشنهاد ازدواج میدادی قبول میکرده و ... امثال این حرفا
امیدوارم هرگز حتی فکرشم نکنی
اون دختر دیگه رفته و تمام با این کارها هم برای اون ایجاد مزاحمت میکنی هم نمک میپاشی روی زخمت و پوست زخمتو میکنی تا زخمت نو بشه

نمیدونم اون دختر چی داشته مهربونی و محبت ،اخلاق خوب ، زیبایی ، نجابت و ...
ولی دست کم تو همون خیابونی که زندگی میکنی صدتا دختر با همین ویژگی ها اونم با شدت بیشتر هست فقط کافیه یروز که از خونه میری سر کار چند دقیقه سرتو بالا بگیری و به دخترا نگاه کنی
مطمئن باش کلی دختر با محبت تر و خوشگل تر و نجیب تر میبینی


من آدمی رو میشناختم که عاشق دختری شده بود و هر چی اطرافیان بهش میگفتند که فکرشو از سرت بریز بیرون و برو سمت یکی دیگه گوش نمیداد (مربی باشگاه بدنسازی بود و هر روز یک آهنگ غمگینو گوش میداد که اونو یاد دختری که میخواست می انداخت)طرف 40 و خورده ای سن داشت

این چیزا با گذشت زمان حل نمیشه با ایجاد رابطه موقت با دخترای دیگه تشدید هم میشه

من روانشناس نیستم ولی به نظر شخصی خودم بهترین کار همینه و صیغه و دوستی به هیچ دردی نمیخوره و مثل یک مسکن عمل میکنه اما کم کم به همون مسکن اعتیاد پیدا میکنی و مسکنی که زمانی درداتو تسکین میداد رو باید سالها مصرف کنی وگرنه دردهایی که داشتی خیلی شدیدتر میاد سراغت

پس بهتره یه کم این دردو تحمل کنی و راه درست رو در پیش بگیری

تازه با ازدواج موقت چون قبل ازدواج با چند تا دختر دیگه تجربه رابطه جنسی داشتی و میل تنوع طلبی رو در وجودت فعال کردی ، دیگه بعد از ازدواج توقعاتت میره بالا و همسرت نمیتونه ارضائت کنه و باز مجبوری رو بیاری به زنای دیگه

قطعا زنی که طلاق گرفته خیلی بهتر نیاز هات رو پاسخ میده و بعد از مدتی که با اونها بودی توقعاتی از زن آیندت در وجودت شکل میگیره که کلی زمان لازمه تا زنت بتونه به اون حد برسه
پس بهتره اولین تجربیاتتو با همسرت و مرحله به مرحله بدست بیاری

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فائزه

سلام داداش،من توی هر تاپیک که میرم نظررات تو توجه منو به خودش جلب میکنه،هیچوقت فکر نمیکردم کسی با افکار تو خودش انقد نا امید باشه....!

---

ایشون فقط سه تا پست دارن، اونم تو تاپیک خودشون !!!!!

از کجا میدونی تو لیاقتشو نداشتی؟چرا فکر نمیکنی که اون لایق تو نبوده؟
چرا خودتو دست کم میگیری؟
البته این حالت شما طبیعیه وقتی انسان شکست میخوره نا امید میشه و خودشو کم ارزش میبینه
والا الان زن و شوهر میشن باز به زندگیا و تداومش امیدی نیست دوست پسری و دوست دختری که به هیچی بند نیست جای خود داره! ذات آدمیزاد مخصوصا دخترا تو این دوره زمونه بی شوهری منفعت طلبی و مصلحت اندیشی هست این خانوم یک موقعیت مناسب پیدا کرده و سریع نونشو چسبونده به تنور اما این دلیل بر این نیست که تو لیاقتشو نداشتی!از کجا میدونی زندگی خوبی داره یا خواهد داشت؟!
پس دوست خوبم به عنوان کسی که تجربه مشابهی داشتم . ده ها نفرو با این شرایط دیدم بهت میگم اولا قید این روابط دختر پسر بازیو بزن و بچسب به زندگیت که هیچی توش نیست به خدا بچسب به کارت درست زندگیت آیندتو بساز
بعدم تا زمانی دختری رو به عقد خودت در نیاوردی رو اون رابطه حساب باز نکن
بچسب به کارت و پیشرفت کن و اگه شرایطشو داری از طریق خانواده بگرد دنبال یک دختر خوب و نجیب و اهل زندگی برای ازدواج
اینکه اشتباه گذشتتو بخوای با یه اشتباه دیگه جبران کنی نتیجه ای جز ضرر بیشتر نداره
موفق باشی

دوستان لطف کردین از همتون ممنونم از اینکه وقت گذاشتین و راهنماییم کردین و دلگرمی دادین بهم.
آقا نیما من تا حالا نه دوست دختر داشتم و نه دنبالش بودم، چون یه عقیده ای دارم اینه که اگه من بخوام دنبال این جور دوستی ها برم پس نباید پس فردا توقع داشته باشم همسری گیرم بیاد که اهل این چیزا نبوده باشه چون از هر دست بدی از همونم پس میگیری به خاطر همین اصلا دنبال این چیزا نیستم. و رابطه ای هم که بین من و اون دختر خانوم بود رابطه ی دوست دختری دوست پسری نبود. من از اون خانوم خوشم اومده بود و داشتم سعی میکردم مقدمات خواستگاری رو جور کنم که به هر حال نشد.
ولی من یه سوالی ازش دارم و باید بپرسم اینجوری خیالم راحت میشه، و دیگه سوالی ذهنمو درگیر نکرده.
چون از اول که فکر میکنم تا الان نمیتونم جمع بندی کنم که چطور شد که این اتفاق افتاد و دونستن جواب اون سوال خیلی کمکم میکنه. من نمیتونم اینجا داستان زندگیمو توضیح بدم ولی در کل من نیاز دارم جواب سوالی رو بدونم تا بتونم با جواب اون همه چیزو جمع بندی کنم. چون وقتی جمع بندی کنم جای ابهامی برام نیست و میتونم راحت تر فراموش کنم. لااقل خودم فکر میکنم اینطور باشه.