نمایش نسخه قابل چاپ
به نظر من براي شما با اين حساسيت(يبه نظر من حساسيت درستي هست)بايد كاري رو شروع كني كه خودت كار فرما باشي من با وجودي كه خودم كارفرما هستم.اعصابم از اين نظر راحته...
- - - Updated - - -
ويرايش نشد.
ميخواستم بنويسم با وجودي كه خودم كارفرما هستم هنوز هم كم و بيش از اين مشكلات هست ولي با اين حال اعصابم راحته چون از حضور فردي خوشم نياد ميتونم خودم مدريت كنم واز اين لحاظ اعصابم راحته.
کارفرما بودن خیلی خوبه ، اما به شرطی که سرمایه باشه و اینکه اعتماد به نفست انقد بالا باشه و دلو جرات داشته باشی که بتونی با هرکسی رفتار مناسب خودشو داشته باشی که متاسفانه من هیچ کدومشو ندارمنقل قول:
نوشته اصلی توسط صبوري
اصلا اينطور نيست. خودت رو دست كم نگير منو ياد اويل كارم انداختي اوايل هر كي ميومد فكر ميكرد من منشي هستم:58::58::58::311::58::58::58:نقل قول:
کارفرما بودن خیلی خوبه ، اما به شرطی که سرمایه باشه و اینکه اعتماد به نفست انقد بالا باشه و دلو جرات داشته باشی که بتونی با هرکسی رفتار مناسب خودشو داشته باشی که متاسفانه من هیچ کدومشو ندارم
ميگفتن خودشون تشريف ندارند منم ميگفتم نه ولي شرايطشون اينه . اصلا به ذهنشون خطور نمي كرد من خودم مسئول هستم. تا يه مدت گذشت واعتمادشون بيشتر شد به طوري كه الان حرف من براشون سنده. ديگه وقت نميذارن برن جاهاي ديگه.هيچوقت براي شروع دير نيست.
براتون خوشحالم که تو کارتون به این خوبی پیشرفت کردید ، درسته من اعتماد به نفسم صفرهنقل قول:
نوشته اصلی توسط صبوري
با خودتان خوب تا کنیدبا خودتان که خوب تا نکنیدروزگار شما را تا میکندمی کند توی پاکت و می اندازد توی صندوق پستی ؛به یک مقصد نامعلومخودت به جان خودت بیفتخودت خودت را بسازخودت مواظب خودت باشوگرنه دیگران به تو هر شکلیکه دلشان بخواهد می‌دهند.
كاري نداره شروع كن از صفري درش بيار. :43::43::43:
خیلیییییییییییی ممنون خیللی عالی بود :72::72::72::43::43::43::43:نقل قول:
نوشته اصلی توسط صبوري
دختر خوب محیط کاری از اسمش معلومه محیط کاری. یعنی فقط کار و کار و کار. شما مجبور نیستی به رفتارها و حرفای همکارای دیگه اتون
توجه کنی که حالا اعصابت هم خورد بشه. همه جا همینطوریه البته فقط دزش فرق میکنه. یه جا بیشتر و یه جا کمتر. تو باید یاد بگیری که
حدو و حدودتو با همکارات فقط در حد کار نگه داری و بیشتر از این صمیمی نشی. اگر هم پیش تو حرفایی که خوشت نمیاد گفته میشه میتونی
خیلی باجرات بگی فلانی من از این حرفا دوست ندارم در محیط کاری گفته بشه. حتی خود ادارات دولتی هم از اینجور آدما هست چه برسه
به جاهای خصوصی. پس قدر کارتو بدون و روی چیزای الکی از دستش نده. کار و محیط بیرون خیلی خوبه البته اگه با دید مثبت بهش نگاه کنی.
سلام، چون گفتی از کار کردن خوشت نمی یاد شاید داری بهونه گیری میکنی.
توی هر محیط کاری این چیزهایی که شما گفتی تقریبا هست ولی تا زمانیکه کاری به کار تو نداشته باشن و اذیتت نکنند نباید مشکلی باشه.
ولی اگه واقعا بهونه گیری نیست و این چیزها اذیتت میکنه حتی اگه کاری به کار تو نداشته باشند، شاید شما برای کار گروهی ساخته نشدی باید دنبال یک کار انفرادی باشی که مثلا خودت از خونه انجام بدی.
به نظرمن چیزی که مهم اینه که اول با خودت روراست باشی و دوم اینکه کاری رو انجام بدی که تا حد امکان ازش لذت ببری و اگه کاری هست که فشار زیادی چه روحی چه جسمی بهت وارد میکنه باید سعی کنی هر چه زودتر عوضش کنی.
در مورد جزئیات و اینکه حالا در شرایط فعلی دقیقا چه کاری میتونی انجام بدی یا اینکه اصلن کار نکنی یا محل کارت رو عوض کنی یا .... اینها رو فکر نکنم کسی بجز خودت بتونه بهت کمکی بکنه.
سلام دوست عزیز
پاسخ سوال تون اینه که شما خیلی بیش از حد حساس هستید.
همه جای محیط های کاری در کشور ما همین طور هست. دولتی و خصوصی هم نداره.
من خودم کارآموزی دانشگاهمو توی شرکت مخابرات استان تهران که در خیابان کردستان هست می رفتم. به هر حال یکی از مهمترین ادارات و مراکز تهران محسوب میشد. دقیقا همین طوری بود که شما از محل کار خودتون تعریف کردید. همه وقتی صبح ساعت 8 میان دستشون نون بربری و پنیر و خامه ست و تا ساعت 9 هم صبحانه می خورن، بعدم همه راجب زن و زندگی و بچه هاشون با هم حرف می زنن و شاید یه 2 ساعت کار مفید در روز انجام بدن. زیر آب زنی هم که جز جدا نشدنی محافل کاری کشور ما هست
اگر قرار بود توی کشور ما در محال کار همه دقت و تلاش شون به کار جمع باشه که ما هم میشیدیم مثل آلمان و ژاپن. برای چی ما با این همه منابع و نفت و ثروتها هنوز یه کشور مشکل دار هستیم؟
بازم برای اینکه مطمئن بشید و تصمیم نهایی تون رو بگیرد سعی کنید از دوستان و آشناهاتون که در ادارات مشغول هستند سوال کنید که جو محل کار اونا چطوره. جز در موارد استثنائی همگی مثل محل کار خودتون هستند
با سلام وارزوی توفیق!!!نقل قول:
نوشته اصلی توسط آوای باران
دوست عزیز !مطالبتون خوندم یه خورده متاثر شدم ولی باورکن بیش ازحدهم خوشحال شدم!!!
دلیل متاثر بودنم ازاینکه تو محیط کاری تون همچین ادم های مضخرفی موجب ناراحتی شماشده اند!واونهم شمابااستعفا میتونین ازاونها یه عمردور بشین!!
اما خوشحالم باز خوشحالم!!ازاینکه یه درک فوق العاده زیبا وبا متانت را دریه خانم احساس کردم.باورکن اگه خواهرم بودی حتما یه کادو دلنشین بت می دادم ویک مرحبا را براتون کادوی تشویق بروجود اخلاق نیک درسیرت وجودتان .بشما هدیه می کنم.مرحبا!!!
وقتی که یه خانم اینقدر درک وفهم داشته باشد که دریک جو الوده احساس گناه کند باید تشویقش کرد.ازبسا خیلی خانم ها هستند که خودشون الودگر محیطند .ولی این کجا وان کجا!!!تفاوتها قابل ملموس هست.وقتی غیرت دروجود یه خانم چنان جنبش داشته باشد باید او را ستود.خانم محترم خوشحال شدم از حسی که برای این مسائل درفطرت شما نمایان شده این حس .حس پاکی وغیرت و وجدان سالاری هست بپا که این حس عظیم ت اندکی اغشته به بی بندباری نگردد که چون بی بندباری از الفباش گرفته تا تئوریش .یک ذره ش مث اسید کل شخصیت ووجدان ادمو ازکارمیندازه!!!بخدا توکل کن که انشالله یه کارخوب گیرت بیاد دریغ که خدا خودش هم از یافتن محفل پاک کاری تو ایران عاجزمونده!!!
اخه مرد هم اینقد بی حیا میشه؟اینقد شرم نمیکنه؟خیلی متاسفم برین که مردهای جامعه ما مریض تو عنصر شده اند یکی دسته پول یک دسته شهوت کثیف!!
براتون امشب دعا خواهم کرد که ازاین محفل دور ودریک شغل مقدس مشغول بشی.
موفق باشید خواهر گلم.