میخوام کار کنم ، همسر دیکتاتور من نمیزاره

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط دختر بیخیال

آقایان شهریار و تیک تاک گرامی

کار به اعتقادات متفاوت هم ندارم. چون اینجا تاپیک شخص دیگری و انجمن آزاد نیست که بصورت آزادانه بشه از عقاید همدیگه درمورد موضوع کار کردن خانومها صحبت کرد.

اینجا تاپیک خانوم *تمنا من* هستش.

پس به نکاتی که ایشون گفتن دقت کنین

ایشون گفتن شوهرشون اول زندگی گفتن حق کار و تحصیل و بهشون میدن.
دوم اینکه ایشون سر مشکلات پیش امده در شروع زندگی با از خودگذشتگی فعلا این حق و حقوقی کع گرفتن و به تعویق انداختن.
اینو که قبول دارین ما دخترا ی مجرد حق انتخاب داریم مثه تمامی اقایون، من بعنوان دختر مجرد وقتی خواستگار برام میاد و میگم با صداقت میگم میخوام کار کنم و اوشون قبول میکنن، بصداقت اون اقا احترام میذارم و اعتماد میکنم.

وقتی الان بعد چند سال زندگی ایشون میزنن زیرش، این وسط دیگه کار برای من مطرح نیس برام اون صداقت و راستگویی و اعتماد کسی که باهاش زندگی کردم مطرح میشه ویژگی های کسی که باهاش یعمر زندگی کردم میره زیر سوال. با خودم میگم دیگه برای راضی کردن من حاضز چه دروغایی بگن؟؟ من انتظارم از یه مرد سنتی و تعصبی که همچین نظریع هایی داره این نیس که معیارای یدختر یا نه یه انشان بلاخره ما دختران انسان که هستیم سوای دختر بودنمون و جنسیتمون، پایمال نکنه. حداقل راستشو بگه من نمیخوام کار کنی که اون زمان این دختر خانوم یکی دیگه رو انتخاب کنه یا ازاول اگه شمارو انتخاب میکنه با این دید انتخاب نکنه که ازاده ازاده. میتونه کار کنه میتونه به معیارایی که تو سر داشته برسه .

بالاخره لحظه ای فکر کنین که دختران هم میتونن کار کنن و این حق و دارن که بخواین متناسب با رشتشون کار کنن.

من اگه مهندسی خوندم، نمیرم منشی بشم. پس این هنه خانوم مهندس موفق تو جامعه ما چی هستن؟ ؟؟ منشی؟؟ با فساد زیاد جامعه فقط بخاطر خانومها ست؟؟

من اکه پزشکی خوندم نمیرم منشی دکتر شم، چون خودم پزشکم، فساد جامعه رو زیاد نمیکنم با الگو قرار دادن پوشش حضرت فاطمه ( ع) میرم تو این محیط ها و و الگو قرار دادن رفتار ایشان سعی میکنم به اهدافمم برسم از راه درست به رسیدن اهداف درست میرسم نه راه اشتباه. حال اگه بعضی دست خانومها راهای اشتباه انتخاب کردن این دلیل نمیشه همه خانومها اینگونه اند.

مورد اخر هم اینه که اگه خونده باشین حرفاشونو ایشون میگن که واقعا دلخور میشن که افرادی مثله شوهرشون فکر کنن خانومها فقط بدرد خونه داری و دست فروشی میخورن.!!!!

ایشون تو درسشون شاید از خیلی اقایون بهتر باشن در این زمینه. این همه خانوم موفق داریم در جامعه فقط دنیا کوچیک اطراق خودتون و نبینین.
[color="#b22222"]من قبول دارم شما اقایون بسته به محیطی که توش زندگی کردین و چیز هایی که دیدین دارین این حرفا رو میزنین . [/color]

اما اینم قبول کنین من بعنوان یک دختر در این اجتماع تو شهر بزرگی هم زندگی کردم خانواده و فامیلی دارم که الحمدلله اکثر خانومهایی که این فامیل تربیت کردن و تحویب جامعه دادن دخترای موفق و با اخلاق جامعه بودن.

نمونه بارزشون و مثال بزنم، تو فامیلمون پزشک زیاد داریم ولی یکیشون که نسبت نزدیکی هم باهام دارن پزشکی بسیار موفق تو شهرمون هستن و ایشون از نظر مالی بی نیاز هستن اما دوست دارن از درسی که این همه سال خوندن نهایت استفاده رو ببرن و به خیلی از بیماران کمک کنن.

ایشون حتی خارج کشور هم سفر میکنن با همون پوشش چادر هستش و هیچگونه تغییری در خودشون حتی تو کشورهای ازاد هم نمیدن.
سمینارها و همایشات کشوراهای خارج که دعوت میشن شرکت میکنن اما پوششون بهمان صورته.
پس لطفا در مورد خانومها اینقدر برداشت سطحی نگرانه ای نداشته باشین یه مقدار زاویه دیدتون و باز تر کنین. همه جامعه که معطوف به اطرافیان شما نمیشن هرچند بگین ادم موفق و بزرگی هستین و خیلیا رو میشناسین اما دیگه همه رو که نمیشناسین.

ببخشید بیشتر مهندس و پزشک مثال زدم دایره شناخت منم مثه سایر دوستان در حد اطرافیانم بود.

میدونم معلمان موفقی هم در جامعه داریم استادان موفق خانومی هم داریم که من تو زندگیم کم ندیدم. و حتی سایر مشاغل که من شاید ندیدم .

---

خانوم محترم معلمی یا یه عده شغل شغلهای دولتی هستند که نه تنها شوهر ایشون بلکه همه مردا مخالفتی با این نوع مشاغل ندارند.ولی این خانم ابرازدارند ازرفتن به شغل دولتی موفق نشده اند پس دوست دارند به اداراجات خصوصی برند.
نه تنها من بلکه همه شوهرای دنیا به معلم بودن خانمشون مفتخرند ولی خب خانوم اگه تخصص داره میتونه خودش مطب بزنه وهیچ ایرادی ندارد ارایشگاه زنانه بازکنه وخیلی مشاغلی که با جنس مخالف سروکله نزنه.../من نمیگم که خانوم های جامعه ما اسیب پذیرند بلکه مردای جامعه ماهم اسیب رسون هستند مگه نه؟اگه یه خانوم بایه لباس تنگ تو خیابون بگرده چشم های همه مردان ازشیخ گرفته تامعتاد دنبال اون هستند ولی تو خارج به بدن برهنه زن هم توجه ای نمی کنند.حال یک زن بااینهمه دیوانه شوران ومردای چشم چران چطورامنیت داشته باشد پس بهتره یا براخودش شغل شخصی یا تو خونه یه اشی برا شوهرش بپزه که دل شوهرو تصرف کنه که این دل دست کمی ازکره زمین ندارد.بفکراین تصرف باشید نه شغل وتنوع.

فقط پست اولتو خوندم. شاید تکراری باشن حرفام.
اول اینکه وقتی شوهرت واسه یه کاری باهات موافق نیست و تو می خوای اون کارو انجام بدی باید از راه زنانه راضیش کنی نه مردانه. نباید اول جدی حرف بزنی بعدم دعوا. ملایم و مهربون باش و کم کم راضیش کن. زنشی دیگه. همکارش یا شوهرش که نیستی. پس ملایمت داشته باش و استمرار تا به چیزی که می خوای برسی. اینطوری فکر می کنه خودش لطف کرده بهت اجازه داده و خوشحالم میشه. ولی اگه حالت دستور دادن یا حتی اطلاع دادن باشه حرفت بهش برمی خوره و بیشتر مخالفت می کنه.

دوم اینکه حالا کارو الان نمی ذاره. ادامه تحصیلو که می ذاره. شروع کن واسه ادامه تحصیل خودتو اماده کن. بعدش کار هم می کنی دیگه.
موفق باشی.

دوستان عزیزی که همه لطف کردین و برای تمنا پست گذاشتین...ایشون دنبال راه حل میگرده برای اینکه همسرش رو مجاب کنه که بره سر کار بنا به هزار و یک دلیل که برای خودش محترمه .

بنابراین اگر در این زمینه میتونید به ایشون کمک کنید، ممنون از همه شما...

در غیر اینصورت ظرفیت تاپیک این بنده خدا رو پر نکنید که به نتیجه نرسیده بسته بشه. مطمئن باشید خانم تمنا که سالها عمرش رو گذاشته پای تحصیل طرز تفکرش در مورد اشتغال و تحصیل و نگاهش به جامعه با چند تا پست آتیشی بعضی دوستان عوض نخواهد شد!!!!!

پس لطفا این جور بحث ها رو هم ببرید به انجمن آزاد نه تاپیک شخصی افراد دیگه.

آقايون وقتي با يك موضوع مبهم مواجه ميشن گارد مي گيرن به نظر من بهتره به جاي كلي گويي موضوع رو بيشتر براش باز كنيد ميخوام كار كنم يه بازه خيلي بزرگه كه از منشيگري تا رياست جمهوري توش جا ميشه. شما اول بايد بدونيد كجا و تو چه محيطي كار كنيد بعد به همسرتون اطلاع بديد و رضايتش رو بخوايد.مردا ها فكر ميكنند اگر محيط دولتي نباشه تو محيط هاي خصوصي گرگ هايي هستند كه خانومشون رو قورت ميدن ولي محيط كار بعضي از شركت هاي خصوصي از بعضي محيط هاي دولتي سالم تر هست. مشكل همسر شما كار كردن شما نيست مشكلش محيطي هست كه شما ميخوايد اونجا شروع به كار كنيد.ايشون به همسرش مطمعن هست ولي به ديگران نه.

سلام
خانم های بزرگوار مصباح الهدی و دختر بیخیال و دیگر بزرگواران با بعضی از صحبت های شما موافق هستم (البته نه با تحلیل های ارائه شده) ، اما :
1- متاسفانه شما در همان دامی افتادید که من رو متهم به آن کردید(بدبین بودن به جامعه و تفکر سنتی داشتن) . در واقع این شمایید که بدون هیچ دلیلی نسبت به صحبت های من ، نگاه بدبینانه دارید و البته در باب علم و تحصیل نیز گرفتار تفکر سنتی هستید . محض اطلاع باید بگویم من در خانواده ای متولد و رشد یافتم که تمام اعضای آن شاغل می باشند(چه زن و چه مرد) و با لطبع آن با اینگونه خانواده ها و شرایط پیرامونشان به خوبی آشنا هستم . اگر به نکته شماره 1 پست قبلی من دقت کنید من از یک احساس در آقایان صحبت کردم و سعی کردم راه حلی نیز به خانم تمنا ارائه بدهم.
2- درباره مدرک هم با توجه به اینکه در جامعه علمی و دانشگاهی ایران بوده و هستم ، می دانم اکثر افرادی که مدرک گرفته اند تنها چیزهای سطحی را آموخته اند و به همین دلیل هست که به ایشون پیشنهاد تحقیق دادم . در کارهای تحقیقی و عمقی هستش که انسان جایگاه خودش و راه درست برای استفاده از علم رو یاد میگیره .
3 – از دید مذهبی هم کسب علم بر همه فرض می باشد (بر منکرش لعنت) اما چه علمی !!؟؟ در حال حاضر ما در بیشتر موارد عمله و بنا (همون مهندس معمار و عمران) ، کاربر کامپیوتر(همان مهندس کامپیوتر) ، ناظر (همان مدیر) و ... تربیت می کنیم . بسیاری از کارهایی را که ما در دست کسانی که مدرک گرفته اند می دهیم را با آموزش های چند ماهه به افراد دیگر هم می شود یاد داد و این دقیقا مشکل تفکری ما است که علم را برابر با گرفتن مدرک و سپس به کار گیری آن در یک کار خدماتی(البته عمدتا) می دانیم و آن وقت فکر می کنیم عالم با عمل شده ایم . از دید مذهبی علمی برای ما اهمیت دارد که بتواند ما را از وابستگی های جورواجور نجات دهد . ما چرا باید شخصی را که توانایی و صبر و ممارست فراوانی در راه مطالعه دارد را به سمتی سوق دهیم که مثلا چندین سال وقت صرف کند و پزشک شود تا یک کار خدماتی انجام دهد . در صورتی که اگر به درستی تحقیق و تولید علم مد نظر باشد می توان شرایط را به گونه ای رقم زد که ما احتیاج کمتری به ارائه این خدمت و در نتیجه هدر دادن زندگی افراد مستعدمان داشته باشیم (البته این یک بحث وسیع است که در چند خط نمی شود آن را به درستی بیان کرد).
4- اگر دوباره پستی که من داده ام را بخوانید می بینید که من هیچ وقت کسب علم را هدف کوچکی به حساب نیاوردم و کار کردن را هدف کوچکی شمردم . البته کارکردن گاهی راهی برای رسیدن به اهداف بزرگتر می باشد اما خود هیچ گاه هدفی متعالی نیست .
5 – همانطور که گفتم من با کار کردن زنان آشنا هستم و هیچ گاه هم نگفتم زنی که بیرون از منزل کار می کند خدای ناکرده از حیا و اخلاقش کاسته می شود و یا اینکه اگر کسی کار نکند از اجتماع حذف می شود . بدانید که اجتماع سالم را خانواده های سالم(در همه ابعاد) ایجاد می کنند (این صحبت هم از بدبین بودن شما نشات گرفته و نه بالعکس) البته کار تا جایی می تواند مفید باشد که جایگاه خانواده را مورد خطر قرار ندهد که این امر هم فرمول مشخصی ندارد و هر کسی بر اساس شرایط خودش باید آن را ارزیابی کند .
6 – درباره شوهر خانم تمنا و اینکه ابتدا ایشان با کار کردن موافق بوده و الان نمی باشد نظر دادن سخت است و نمی شود ایشان را به راحتی به دروغ گویی متهم کرد . شاید در آن زمان تفکرات ایشان آنگونه بوده و در طول زمان و با توجه به شرایط پیرامونشان دیدگاه و نظرشان تغییر کرده و نظر قبلی خود را اشتباه می پندارند و یا احتیاط هایی در این مسئله برایشان ایجاد شده و یا شاید هم دروغ گفته اند . این را دیگر خود خانم تمنا باید علتش را جویا شود .
7 - بسیاری از مشکالات و مثال هایی هم که شما بزرگواران زدید دلیلش همان کمبود تحقیق و تولید علم در همه زمینه ها(چه مدیریتی و علوم انسانی ، چه فنی و مهندسی یا علوم طبیعی و ...) هستش و همین جا هستش که ضرورت آن چیزی که من به خانم تمنا درباره انجام دادن تحقیقات گفتم را نشان می دهد (همان کاری که خود من دارم انجام می دهم).
به عنوان آخرین مطلب باید بگویم اگر من این مطالب را نوشتم احساس کردم که احتمالا می تواند به خانم تمنا در تصمیمی که می گیرند کمک کند وگرنه به هیچ عنوان به خودم اجازه منحرف کردن بحث ایشان را نمی دادم .
پیروز و سربلند باشید

چناب شهریار و تیک تا گرامی
همونطور که تو پست قبلم گفتم اینجا پست خانوم تمنا هستش و ایشون دنبال راه حل برای مشکلشون نه اینکه بدونن افکار سایرین در خصوص کار کردن خانومها چی هست .
بنابراین جواب ندادن من به پسستون و حمل بر بی توجهی به جوابی که زحمت کشیدین نوشتین نذارین.

خانوم تمنا بنظرم با داد و بیداد نمیتونی بجایی برسی.
اول از همه ارامشتو حفظ کن و بذار شوهرتم به اون ارامش قبلی برگرده و زندگیتون دوباره به روال عادیش برگرده
بعد یروزی و تعیین کن یروزی که شوهرتم خونه باشه.
اونروز و یه جشن کوچولو برای خودتون دوتا ترتیب بده. میتونی عذای مورد علاقه شوهرتون و درست کنین یا اینکه واسشون یه هدیه کوچکی درنظر بگیری براشون مهیا کنی. و محیط خونه هم خوب و قشنگ تزیین کنین.
بعد جشنتونم میتونی با ارامش باهاشون صحبت کنی و بگی فقط میخوان حرف بزنیم بدون دعوا و دلایل همدیگه رو بشنویم. دلایل کاملا منطقی و هدیگه رو مجاب کنیم.
تازه بهشون بقبولون بعنوان یه خانوم که برای شخصیتش ارزش قایل هست بهیچعنوان حاضر نیس کارهایی بکنه که بشخصیتش توهین بشه.
و مطمعنا کاری میکنه که مورد تایید شوهرش باشه و شوهرش اون محیط و تایید کنه..
موفق باشی عزیزم.امیدوارم بتونی هم به اهدافت هم به زندگیت برسی و همیشه تو تمام مراحل زندگیت موفق باشی


حرف بی نهایت عزیز هم کاملا درسته. اما نمیتونیم بگیم همه خانونهای خانه دار همچین حسی دارن چون باز من خیلی مثالها دارم که نقض میکنه ای حرف ایشونو.
منم خانومای شاغلی میشناسم که هیچوقت پشیمون نشدن.
این برمیگرده به خود فرد و تواناییاش.
بهرحال خوبیه کار بی نهایت عزیز اینه که خودش تجربه کسب کرده و خودش به این نتیجع رسیده. ممکنه اگه تو خونه بود و کار بیرون و تجربه نمیکردن الان اینو نمیگفتن.
بهرحال نظرات متفاوته و ویژگی ها هم متفاوته ممکنه تمنا عزیز کار کنن و بگن هیچوقت سال هایی که کار میکردن و نمیتونن از یاد ببرن و اون حس خوبی که بهشون منتقل شده به اندازه ی حس سالها خونه داریشون نباشه.هرکسی منحصر بفرده و دارای ویژگی های ذاتی خودش.

گل آرای عزیز
گاهی اوقات مراجع خواسته ای دارند که شاید اون خواسته اصلا به ضررش باشه چه اشکال داره که دوستان قضیه را از چند بعد پردازش کنند دیگه با خود مراجع هست که تصمیم گیری کنه .

تمنای عزیز
چرا کار پر ارزش یک زن در خانه را با صفاتی چون کلفتی بی ارزش می کنید؟
اون آرامش وگرمایی که یک زن در کانون خانواده ایجاد می کنه موهبتی است که زمانیکه از دستش بدین اون موقع حسرتش را خواهید کشید وحاضرید همه چیز را رها کنید
تا لحظه ای رنگ صفا وصمیمت وعشق و آرامش را تجربه کنید.

من به عنوان یک زن خانه دار که 10 سال سابقه کار مورد علاقه ام را داشته ام و همیشه از بهترین ها بودم به گونه ای که از همه سر بودم حتی از همسرم اما به جرات می گم که خوشبختی واقعی را زمانی چشیدم که در نقش یک زن نقش خود واقعیم ظاهر شدم زن با ارزشی که محیط خونه را گرم می کنه برای زمانی که همسرش لحظه شماری می کنه هر چه زودتر از کار طاقت فرسای بیرونش دست بکشه وبرگرده خونه چه لذتی بالاتر از این برای یک زن می تونه وجود داشته باشه.

من ارزش این لذت را با تمام وجودم لمس کردم چرا که زمانی در زندگی ام همسرم از من دور بود و طبق گفته یکی از کارشناسان همین تالار (که تلنگر زندگی ام بود )اینکه حتما رغبتی برای با تو بودن نداره تمام اون امتیازات کاری که داشتم برام بی ارزش شد.

می خوام این نکته را بگم باید دیدگاهت را به زندگی تعدیل کنی ارزش های خودت ونقشی که در حفظ انسجام خونه ات را داری دست کم نگیری.

کار کردن خوبه اما بدون از لحاظ جسمی و روحی خیلی تحلیل خواهی رفت زن یک موجود ظریفی است که باید این ظرافت را برای انسجام خونه و زندگیش حفظ کنه نه اینکه با کار بیرون ضمختش کنه.

وقتی زن بیرون خانه کار می کنه مسوولیت هاش و مشکلاتش چندین برابر می شه آیا با آگاهی کامل و توانایی که در خودتون می بینید می خواین پا توی این راه بذارید؟
اگه به عنوان زنی که 10 سال شاغل بوده از مسوولیت ها و مشکلات اون صحبت کنم یه طومار باشه که اگه بخواین حتما خواهم گفت.

نکته آخر بی انصافی نیست که همسرتون را تنها به خاطر مخالفتش دیکتاتور بنامید؟ و این همه بار منفی از همسرتون ، از طریق عنوان تاپیکتون به خواننده منتقل کنید؟

درود بر دوستان عزیز

اول بگم من توی این مورد خاص طرف خانم ها هستم . اعتقاد دارم زن و مرد نداره هرکسی وقتی درسی میخونه و واسه خودش هدفی تعیین کرده دوس داره به اون هدف برسه و قرار هم نیست بخاطر مسئولیت توی خونه یا مادر شدن دست از این هدف هاش بگذره.هر مردی دوس داره یه همسر قوی و محکم داشته باشه با اعتماد بنفس بالا که بتونه بهش تکیه کنه فکر نکنم شوهر شما هم مخالف باشه ولی طرز بیانتون من یکی اصلا خوشم نیومد.

ببخشید اینو میگم ولی جوری که شما گفتین در مورد کار آزاد خوب منم بودم مخالفت میکردم شوهر شما بنظر من دوس داره شاغل شین ولی کاری که در شان و منزلت شما باشه کاری که حقوقش به نسبت به کاری که میکنین و مدرکی که دارین و وقتی که میزارین خوب باشه.کاری که محیطش واسه خانوم ها امن باشه.فکر کنم همون نوشته بانو meinoush در مورد طریقه گفتن خواستتون کاملترین جواب باشه.

ولی درکل خجالت آوره شوربختانه بعلت سومدیریت چند سال قبل الان جوری شده که حتی واسه مردامون کار نیست چه برسه خانوم ها و همونطور که خودتون اشاره کردین واسه دکتراشم کار بسختی گیر میاد چه برسهه دولتی اونم واسه فوق لیسانس الان بند پ (پارتی) نداشته باشی که اوضاعت خیلی خرابه.

خانوم خودم با مدرک فوق حق تدریسی هستش ولی میبینی با فوق دیپلم و لیسانس میرن سر کار دولتی تازه مدرکشونم الکی پول میدن مدرکی میخرن این موضوع باعث سرخوردگی وتحقیر شخصیت کسایی میشه که واقعا لیاقتش رو دارن و تلاششونم کردن واسه کار پیدا کردن.

در هر صورت بنظرم شما اول شوهرتون کم کم با ملایمت صحبت کنین بهشون بگین چشم کار دولتی ایشالله پیدا میشه ولی نشد هم میتونی کار شرکت خصوصی ولی کاری که حداقل در شانو منزلت خودتون و شوهرتنون باشه میدونم دید شما نسبت به کما مردا با کار کردن فرق داره شما فقط دوس دارین کار کنین که توی اجتماع باشبن و از مدرکتون و دانشتون استفاده ببرین ولی قبول کنین هرکاری هم مناسب خانم ها نیست:72:

اینم کلی میگم اینکه کار مناسب وجود نداره واسه خانوما یا کمه و رقابت بینشون زیاده واسه بدست آوردن اون شغل همش تقصیر شوهرا نیست خیلیش مقصر نبود کار و اوضاع بد اقتصادی و پارتی بازی و .... هیچی همون هیچی ننویسیم بهتره

نقل قول:

---

کار کردن خوبه اما بدون از لحاظ جسمی و روحی خیلی تحلیل خواهی رفت زن یک موجود ظریفی است که باید این ظرافت را برای انسجام خونه و زندگیش حفظ کنه

نه اینکه با کار بیرون ضمختش کنه.

وقتی زن بیرون خانه کار می کنه

مسوولیت هاش و مشکلاتش چندین برابر می شه

آیا با

آگاهی کامل و توانایی

که در خودتون می بینید می خواین پا توی این راه بذارید؟
اگه به عنوان زنی که 10 سال شاغل بوده از مسوولیت ها و مشکلات اون صحبت کنم یه طومار باشه که اگه بخواین حتما خواهم گفت.

نکته آخر بی انصافی نیست که همسرتون را تنها به خاطر مخالفتش دیکتاتور بنامید؟ و این همه بار منفی از همسرتون ، از طریق عنوان تاپیکتون به خواننده منتقل کنید

؟

---

من هم سه سال هست شاغلم دقيقا اين حرف ها رو ميخواستم بگم بينهايت جان خيلي بهتر گفت ولي چون دوستان گفتن شما مشكلت اينه چطور شوهرت رو راضي كني بري سر كار نظر قبل رو گذاشتم.
كار كردن درسته خوبي هايي داره ولي سختيهاش و مشكلاتش بيشتره حضور در اجتماع لزوما با كار كردن حاصل نميشه به نظر من بايد جوري در اجتماع حضور پيدا كرد كه در الويت دوم قرار بگيره .
من الان شديدا دنبال ارتقاع شغلم هستم . از خيلي از تفريحات و ... گذشتم. ولي اين تا وقتيه كه ازدواج نكردم اگر بعد ازدواج از لحاظ درآمدي همسرم مشكل نداشته باشه و مطمعنا انتخاب همسرم خوب وبه جا باشه بتونم بهش تكيه كنم قطعا حضور در اجتماعم شاغل بودن نيست.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tamanaye man

توی این 6 سال مشکلاتی برای همسرم پیش اومد که من نتونستم ادامه تحصیل بدم و هم نتونستم سر کار برم ، یک جورایی از خود گذشتگی کردم و هم اینکه همسرم راضی نبود .

الان اون مشکلات برطرف شده و من به فکر این افتادم که دیگه وقتش هست هدف هام رو دنبال کنم

---

اگر خیلی خصوصی نیست و امکانش هست، می شه در این مورد توضیح بدین؟