+آینده ازدواج اینترنتی

شما پارامتر دیگ را افزودید که همان رابطه است برای شاخت دو سوییه و این جدای از رابطه صرفاً مجازی و اینترنتی است؛اما چه در روابط غیر اینترنتی و چه در روابط اینترنتی باید *حریم* هایی را در نظر گرفت،زیرا بسیاری تنها هدفشان از ایجاد رابطه گستراندن دام و کامجویی و رابطه جنسی است.
بیشتر از آن باید از درگیر شدن احساسات دوری جست و رابطه را رسمی دانسته و فقط برای شناخت در نظر گرفت.کارهایی چون:زدن حرفهای عاشقانه،قرارهای زیاد،نگاه های پیوسته و آنچنانی،رفتن در زیر یک سقف بدون حضور کسانی دیگر،نوشتن نامه های عاشقانه و . . . . کاملاً ممنوع است و علاوه بر اینها رابطه باید با آگاهی خانواده دو طرف باشد.

عزیزم این سوال و سوال منم هست اگر جوابتو گرفتی به منم بگو.الان عصر اینترنته.واسه چی نمیشه با اینترنت همسر ایندتو پیدا کرد این ظلمه.تازشم من میگم این ها همه شعار هست چون اسمه چت بد در رفته همه میگن این کار غلط هست و رو خدا اگه جوابتو گرفتی منم خبر کن چون واسه منم سواله.

نغمه عزیز سلام
اگه نظر منو بخوای اصلا کار عاقلانه ای نیست که یه زندگی رو با آشنایی اینترنتی شروع کنی.... ازدواج یه امر مقدسیه و شا نش و مقامش در اون حد پایین نیست که آغازش از یه دنیای مجازی باشه. اینترنت و دنیای مجازی مکان خوبی برای نشان دادن ضعف ها و قوت های طرف مقابل نیست و چطور می تونید به طرفتون و حرفاش اعتماد کنید در حالی که حتی در بعضی مواقع آدم به کسی که در مقابلش حضور داره نمی تونه اعتماد کنه.... و اکثرا کسانی که در دنیای مجازی هستن خیلی با کسی که در دنیای حقیقی هستن متفاوتند. مطمئن باشید که در دنیای اینترنت جز خوبی طرف چیز دیگه ای رو نخواهید دید( منظورم ضعف ها و کاستی هاست ). امیدوارم موفق باشید http://qsmile.com/qsimages/72.gif

هوشیار عزیز
به نظر تو توی ازدواجهای سنتی که پسر و دختر با یک یا چند جلسه با هم اشنا میشن میشه شناخت کافی پیدا کرد.
به نظر من این موضوع اینقدر ساده نیست که بخوایم راحت به بد یا خوب بودنش رای داد

a-b گرامی،این پرسش مطرح شد،ولی شما آن را نمی خوانید و سپس باز پرسشی دوباره می کنید!؟شما اگر به نوشتارهای 10 و 11 نگاهی بکنید،پاسخ خود را می گیرید . . .

سلام
من با دوستم رویا موافقم.
نباید دید منفی به هر چیزی داشت.باید تا آنجایی که میشه + فکر کنیم وجهت منفی اون رو هم در نظر بگیریم.
این اشکال نداره که آدم دست به انتخاب بزنه ولی در یک مدت خیلی کوتاه (آشنایی)در چت خوبه(1 یا 2 روز) ولی بعدش باید حضوری باشه وطرفتو ارزیابی کنی وبشناسیش.
وبعد مسائل بعدی:
اگر برای دوستیه الکیه سعی کن ازش دل بکنی ولی اگر دیدی که آدم خوبیه و مورد نظرته بهش فرصت بده وببین آیا تو را برای زندگی میخواد یا نه.
پیروز باشید.

من با رویا موافقم

با سلام.من هم به نوعی به مشکل شما دچار هستم.مسئله وقتی حاد تر میشه که طرفین ماله دو شهر متفاوت باشن.به هم اعتماد دارن،حتی به هم میگن که مثلا فلان کس پی ام داد و فلان چیزو گفت.شناخت کاملی نسبت به خودشون دارن حتی طرفشون رو بارها امتحان کردن ولی وقتی می خوان تصمیم به ازدواج بگیرین با مخالفت شدید خانواه ها روبرو میشن.اگه در این مورد چیزی به ذهنتون میرسه خوشحال میشم منو هم در جریان بزارید.

اینترنت هم یک وسیله و واسطه برای آشناییه مثل راههای دیگه برای شناخت که همیشه از قبل وجود داشته ولی آشنایی ابنترنتی یک پدیده ی نوظهور و تقریباً ناشناخته در میان سایر روش های آشنایی انسانهاست. هر یک از روشهای ارتباط و آشنایی انسانها با هم داری یکسری معایب و یکسری مزایاست و ممکنه درصد این معایب و مزایا در مورد روش های مختلف با هم فرق میکنه. یک اصل تقریبا ثابت شده وجود داره اونم اینه که واکنش انسانها به چیزهای ناشناخته و جدید اکثر مواقع منفی است. این ذهنیت منفی وقتی برطرف شده و به سوی مثبت شدن میره که ما به مرور زمان با اون پدیده ی ناشناخته اخت شده و به مزایا و سودمندی هایش پی ببریم . اگر بخواهیم منصفانه نظر بدیم باید بگیم که مدت زمان زیادی زمان لازم داره که چت و اینترنت راه خودش رو در بین توده ها و عوام مردم ما باز کنه، پس واکنش های منفی ای که می بینبم تقریباً منطقی است و دور از انتظار نیست. درست است که در فضای اینترنت مجال برای دروغ گفتن بیشتر است اما آیا مجال برای کشف دروغ نیست؟یِک آدم زیرک پس از کمی آشنایی یه همون سبک و سیاقی که در آشنایی های دیگه میتونه تحقیق کنه و راست و دروغ حرف های یک شخص را مشخص کنه در مورد آشنایی اینترنتی هم میتونه. یکی از فرصت هایی که اینترنت به افراد میده پیش روی گذاشتن گزینه های بسیار است که این گوناگونی موقعیت راحت تری را برای پیدا کردن شخص مورد نظر و دلخواه ما فراهم میکنه. به طور کل ما باید خطرات و آسیب های آشنایی چتی رو بشناسیم و با درایت و اتخاذ ترفند ها و روش های درست و متناسب سعی بر دور کردن خود از این خطرات داشته باشیم و از دیگر مزیت های این روش در جهت آشنایی صحیح بهره مند بشیم. هر روشی دارای ضریب خطاست و هیچ روشی تضمین کننده ی موفقیت ما در رابطه نیست . به آشنایی اینترنتی هم باید مثل یک ابزار دو لبه همانند چاقو نگریسته بشه که هم خطرناک و هم سودمند است. نفس وسیله پلید یا پاک نیست همه چیز به نوع استفاده ی ما بر میگردد.

سلام دوستان
در آشنایی اینترنتی خیلی خیلی راحت تر آدم می تونه دروغ بگه.
یه مثال میزنم : من پسری رو میشناسم که از راه چت کردن خودش رو به جای دختری جا زدو مدت زمان زیادی پسری رو که اتفاقن جایگاه اجتماعی و مالی خوبی داشت سر کار گذاشت و به قرار آشنایی برای ازدواجش هم پاسخ مثبت داد و عکس دختری رو هم برایش فرستاد و او هم در عوض چند تا عکس از خودش که در محیط کار بود برای دختر دروغین فرستاد خلاصه این موضوع ادامه داشت تا اینکه با هم قرار ملاقات می گذارن و چون در یک شهر نبودن آقا پسر فریب خورده به شهر معشوق دروغینش سفر می کنه تا بالاخره دوست اینترنتی اش را ببیند وقتی سر قرار میره می بینه از دختری با مشخصات داده شده و شبیه عکس خبری نیست غافل از اینکه دختر دروغین یا همان پسر فریبکار درون ماشین او رو تماشا می کنه
از این اتفاق ها در دنیای اینترنت و چت خیلی زیاد وجود داره در خواستگاری رسمی همراه با خانواده هم ممکن هست حقیقتی کتمان شود اما اگر منصفانه قضاوت کنیم دروغگویی و کتمان حقیقت در دنیای مجازی ممکن تر و راحت تر هست