نمایش نسخه قابل چاپ
سلام لطفا در مورد آشناییتون توضیح بدین. من نوشته هاتونو خوندم به نظر میاد با عجله و استرس نوشتی. آرامش خودتو حفظ کن و از خودت بیشتر بگو. علت بدرفتاری ایشون چیه؟ حتما مسئله ای بوده و واکنش تو عمق مسئله را بیشتر کرده.
- - - Updated - - -
راستش من زندگی با آدم خسیس رو تجربه نکردم ولی به نظر میاد علت دعواهاتون این مسئله هم می تونه باشه. گاهی مادرشوهرم به همسرم می گفت چرا فلان چیزرو خریدین و ... تا چند روز همسرم حسابگری می کرد.
همسرم در دوران عقد هر 2ماه یکبار من رو به طلاق تهدید میکنه-کمکم کنید اینبار رفتارش فرق میکنه
سلام... من 25 و همسرم 36 سالشه... 8ماهه عقد کردیم
ایشون در ماه اول نامزدی یکبار تهدید کرد که جدا بشیم ولی بعدازظهر با خواهش های من خودش کوتاه اومد و اومد دنبالم و همه چیز تموم شد
بعد از گذشت 4 ماه از اون ماجرا من از کارم بیرون اومدم و بعد از اون ایشون به بهانه های مختلف مثلا عنوان میکرد تو ولخرجی-خانوادت دخالت میکنن و... ازپرداخت ماهیانه به من طفره میرفت و هر یک ماه یکبار هم با بهانه های الکی من رو تهدید به طلاق میکرد(مشکل اینجاست که من دیگه دوشیزه نیستم) و به همین دلیل همیشه کوتاه میام اوایل من التماس میکردم که جدا نشیم و ایشون با فرستادن اس ام اس های مختلف و زنگ زدنهای مکرر بالاخره قائله رو ختم میکرد اما دقیقا دو روز پیش بر اثر لجبازی من و خسیس بازی ایشون ما با هم درگیر شدیم و ایشون یه سیلی به صورتم زدن و وسائل منو پشت در منزلمون گذاشتند و منو به زور از ماشین پیدا کردن و 2 روز با من تماس نگرفتن
تا اینکه من چون از اکانت اینترنت ایشون به صورت مشترک استفاده میکنم دیشب بهم اس دادن که از اینترنت بیا بیرون من کار دارم و بعد دوباره تماس گرفتن وهمینو تکرار کردن و گوشی رو قطع کردن بنده بازم مثل همیشه پیش قدم اشتی شدم و اس دادم که من هم مقصر بودم ولی شما بهتر بود حداقل بابت اشتباهی که کردی ازم دلجویی میکردی که متاسفانه ایشون دوباره مثل دفعه های قبل و با همون الفاظ من رو تهدید به طلاق کردن ولی فرقش در اینه که اینبار دیگه اصلا بهم زنگ نمیزنه یا تهدیدش و ادامه نمیده!!!! شاید بخاطر اینه که من التماس نکردم مثل دفعه های قبل
وی ادم بدبینیه وبه همه شک داره...میگه منو خانوادم گولش زدیم.... درحالی که من دختری بودم که هم زیبا بودم و هم موقعیت اجتماعی خوبی داشتم و نیازی به گول زدن کسی نداشتم
نحوه اشنایی ما برحسب اتفاق بود... من بعنوان مسافر کش سوار ماشین ایشون شدم و ایشون شماره دادن و من بعد از 13 روز تماس گرفتم و گول ظاهر مذهبی و مودبشون رو خوردم بعد از یک ماه و نیم عقد کردی،هیچکس در تحقیقات ازش بد نگفت چون خانواده ساکتی هستند
کمکم کنید دارم دیووونه میشم... نکنه اینبار واقعا برای طلاق اقدام کنه؟؟؟؟
نقل قول:
نوشته اصلی توسط suzana
سلام عزیزم
خیلی ادم تیز بینی هستی... دقیقا با استرس و عجله نوشتم
اختلاف ما شاید باورتون نشه سر این بود که گفتم شام منو ببر بیرون و ایشون بعد از کلی گردوندن الکی من توی شهر یهو لجبازی کرد و با لجبازی بیشتر من اوضاع وخیم تر شد
توضیح دادم که اشنائیمون خیلی اتفاقی من سوار ماشین ایشون شدم جهت مسافرکشی که ایشون گفتن قصدشون خیره و شماره شونو بهم دادن منم بعد 12 روز با مشورت خانواده به ایشون زنگ زدم و دو جلسه همدیگرو دیدم و به حسب عجله فراووون ایشون بعد اومد خواستگاری و خانواده من هرجا رفتن تحقیق گفتن پسر خوبیه و ما چیزی ندیدم ازش بعد یک ماه هم عقد کردیم اوایل خوب بود چون من تمکن مالی داشتم واصلا از ایشون توقعی نداشتم ولی باور میکنید تاحالا با هم جای تفریحی نرفتیم مگر به اجبار من بوده باشه یا اینکه مقدماتشو من فراهم کرده باشم!!!!
ایشون ادم مردم داریه یعنی همیشه و در همه حال ظاهر خودشو خیلی حفظ میکنه حتی اگه پیش خانواده هامون باشیم
حالا بنظرت با توجه به شرایطی که برام پیش اومده من بازم پیش قدم بششم یا اینکه طلاق بگیرم؟
سلام عزیزم:72: به نظرم (که شاید هم اشتباه باشه)
فعلا طلاق نگیرید به دلایل زیر:
1- شما دوشیزه نیستید و اگر هم طلاق بگیرید در ازدواج بعدی تون به خاطر همین دچار مشکل می شوید چونکه : اونها به اسم اینکه فقط عقد کرده بودید و طلاق گرفتید با شما وصلت می کنند و انتظار دوشیزه بودن از شما دارند.
2- امکان داره همسرتون موقع طلاق از اینکه دوشیزه نیستید رو بر علیه تون استفاده کنه مثلا حق تمکین بخواد و یا ....
3- قانع اش کنید به عروسی و اگر بعد عروسی رفتارش ادامه پیدا کرد و غیر قابل تحمل شد ازش جدا بشید.
4-دوشیزه نبودنتون مشکلاتی رو براتون فراهم میکنه.:305:
5- به نظرم با خانواده همسرتون مهربون باشید و اگر نذری دارید برین دنبالش البته قبلا بهش خبر بدین شاید مشکلی داشته باشه و نتونه بیاد و شما غافلگیرانه برید و ایشون تو رو دربایستی گیر کنه و یا ...
6- پیش قدم نشو اما بد رفتاری هم باهاش نداشته باش ، بزار اون پیش قدم بشه.در مورد پیش قدم شدنش صبر داشته باش .
نقل قول:
نوشته اصلی توسط بی همدم
سلام عزیزم
من قبل از عقد گواهی دوشیزگی گرفتم....
خودمم فکر میکنم که برم سر زندگیم بعد جدا بشم بهتره
مشکل اینجاست که ایشون نمیخاد عروسی هم بگیره یعنی کاملا مفت میخاد همه چیز رو بدست بیاره؟؟!!!! به هیچ عنوان هم راضی به عروسی نمیشه اینو از اول نامزدیمون میگفت گفتم صبر کنم شاید درست بشه که نشد
بنظرت من باید چیکار کنم؟ بدون عروسی برم سر زندگیم تا قائله ختم بشه؟؟؟؟
متاسفانه این عرف غلط که تو جامعه ما وجود داره اما حتی این مسئله هم باعث نمی شه شما از حقوق خودتون کوتاه بیاین. خونسرد باشین. هیچ عجله ای در کار نیست. دنبالشون هم نرید. این ایشونه که باید دنبال شما بیاد.
اگه به این نتیجه رسیدین که میخواین طلاق بگیرین، از هیچی نترسین. الان مشکل فقط باکره نبودنه؟ از این هم می تونید به نفع خودتون استفاده کنید. مهریه تون رو اجرا بزارین و تا ریال آخر بگیرین و اصلا هم دلسوزی نکنین چون ایشون در حق شما هیچ دلسوزی نکردن.
ضمنا ایشون نمی تونن شما رو وادار به تمکین کنن. دلایل زیادی داره.
این حرف که مردم با انتظار باکره بودن به خواستگاری شما میان، پس وظیفه دارین کاری کنین که با دید دیگه ای شما رو بخوان؛ منطقی نیست.
شما هنوز جوونید، چرا باید بی خودی وقت خودتونو صرف آدمی کنید که اینقدر تحقیرتون می کنه؟ چون یک بار چیزی رو از شما گرفته؛ باید ادامه بدین و همه چیزتون رو بهش واگذار کنید؟ مردم، حرفاشون، واکنش هایی که منجر به بروز رفتارهای ایشون شده، همه رو فراموش کنید. به خودتون فکر کنید؟ می خواید با این ادم زندگی کنید؟ می تونید باهاش زندگی کنید؟ از زندگی باهاش لذت می برید؟!
سلام عزیزم نمی دونم نظرم دست باشه یا نه
اما اگر کسی بدون عروسی و پایتختی تو فرهنگ ما بره سر خونه و زندگی اش به منزله ی همون دوشیزه نبودنه.
فرهنگ خانواده و فامیل و شهرتون چطوریه و به این مسئله چه نوع دیدگاهی دارن؟
به نظرتون اگه خواستید دوباره ازدواج کنید می تونید مسئله دوشیزه نبودنتون رو با خاستگارتون مطرح کنید؟
از همه مهمتر پدرتون در جریان دوشیزه نبودنتون هستند؟؟
به نظرم بعد عروسی هم می تونید موقع جدایی به حقوقتون برسید و از طریق قانون عمل کنید.
اما اینکه همسرتون نمی خوان عروسی بگیرن باید قانعشون کنید.
وای دوستان چقدر احساسی و تند نتیجه گیری میکنید!!!!!
دارید در مورد یک زندگی حرف میزنید توجه داشته باشید این خانوم رنج کشیده و الان کاملا احساسی برخورد میکنه پس شما سعی کنید اونو به سمت کاری که عقلانی تره سوق بدید
اما شما خانوم عزیز
شما به خواست خودتون اینو تکرار میکنم خواست خودت با 11سال اختلاف سن ازدواج کردید
اونم نه با مردی که در دهه دوم زندگی باشه با مردی که دوران تکامل عقلی رو میگدرونه و توقعات مردانه خاصی داره که برای شما با چنین سنی کاملا ناشناخته است
این طبیعت ایشونه
که مثلا دوست نداره مراسم عروسی برپا کنه
یا در مسئله زناشویی پیرو آداب و رسوم نباشه و...
همونطور که خودت گفتی مردم داری میکنه ظاهرو خوب حفظ میکنه
به همین ترتیب مطمئن باش ایشون هم رفتارهای شمارو کودکانه میدونه دغدغه شمارو درک نمیکنه و از شرایط راضی نیست
پس یکی از مهمترین علل عدم درک متقابل رو اختلاف سن بگذار
اما تو و ایشون با این شرایط همسر هم هستید عرفا شرعا قانونا حق و حقوقی به گردن هم دارید پس عاقلانه این نیست که دم از طلاق بزنید
کار سختی در پیش داری و اون قدم بر داشتن در راه درک همدیگه کمک به هم و ....
به جای نشستنو فکر این کردن که اگه طلاق بگیرم مهرم چی میشه تمکین چیه دوشیزه نیستم سریعا به مجرب ترین مشاور شهرتون رجوع کن و محکم پشت همسر و زندگیت بمون
سلام عزیزم نباید تو عقد رابطه کامل برقرار ميکردى ولى کاريه که شده. فاصله سنيتونم زياده البته من در حدى نيستم که بخوام راهنماييت کنم اين فقط نظر منه. ايندفعه رو التماس نکن چون ايشون اين قضیه رو به عنوان نقطه ضعف شما برداشته و هى تهدید ميکنه اگه ميخواست طلاق بده طلاق ميداد کارى به التماس و خواهش شما هم نداشت
یکتا جان
عزیزم ...اخه ایشون اینبار رفتارش خیلی فرق داره... من اینبار ازش خواهش نکردم... وایشون اینبار اصلا بهم زنگ نزده که تهدیدم کنه... هردو کاملا سکوت کردیم
بنظرت بازم باید پیشقدم بشم؟