exito ی عزیزم:72:
همه ی پست هات نشون از این داره که خیلی خوب به ارزش های درونی خودت آگاه هستی... ازت خواهش میکنم دست از مقایسه کردن خودت با اطرافیان بردار... اگه به دل همون اطرافیان آگاه باشی میبینی که اونها هم بعضا احساس حقارت میکنن، چون دارن خودشون رو با کسای دیگه ای مقایسه میکنن... باور کن اغلب مدارج علمی ای هم که کسب میکنیم، بخاطر همین احساس هست، نه بخاطر عشق به اون علم... قسمت غم انگیزش اینه که مدرک رو میگیریم، ولی باز هم اون احساس از بین نمیره... پس یه فکر اساسی بکن...
اگه میتونستی خودت رو از چشم های من ببینی، هیچوقت هیچوقت هیچوقت به خودت اجازه نمیدادی به exito بگی به درد نخور!! بیشتر از این توضیح نمیدم، چون میدونم خودت به خطاهای شناختی ای که گرفتارش هستی، آگاهی...
خواهش میکنم این حال رو رها کن و فقط زندگی کن... این حال بد هست، چون تو نگهش داشتی.... باور کن همین الان هم دلایل خیلی زیادی برای احساس خوشبختی و نشاط داری.
این پست برای من خیلی قشنگ بود، امیدوارم برای تو هم باشه...