نمایش نسخه قابل چاپ
با خوش بینی احتمالاً پول آدم چند برابر میشه یا کرایه خونه ارزونتر میشه یا پوشک بچه؟!نقل قول:
نوشته اصلی توسط نوپو
شاید هم اونها که خوش بین‌اند دیگه نیاز ندارند چند شیفت کار کنند یا بچه با خودش میگه حالا چون بابام خوش بینه اشکال نداره که آخر شبها با خستگی میاد خونه! مهم اینه که خوش بینه!
البته نیاز به جواب شما دیگه ندارم چون شما خیلی خوشبختی و برچسب زدن (بدبین به دیگران!) خیلی راحته!
بقیه دوستان لطفاً نظر بدهند
آقا احسان، خانم نوپو، لطفا یکی به من بگه من اینروزها حالم خوش نیست که بیشتر پستها به نظرم عجیب غریب می یاد. آخه اینها چیه که شماها مینویسین.
یک مشکل احساسی میره میرسه به پوشک بچه.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط ehsan_hamdardi
نقل قول:
نوشته اصلی توسط نوپو
نقل قول:
نوشته اصلی توسط ehsan_hamdardi
آقا احسان اگر خدای نکرده زن و بچه آینده ات هم خلاف نظر شما را داشته باشند همین طوری پرخاشگری می کنید!
مشکل شما پول و امکانات نیست. امکانات ربطی به پرخاشگری فعلی شما ندارد. اصلا این مشکل فعلی شما هم ربطی به این چیزهایی که می گویی ندارد. فرض را بر این بگذار که شما نمی خواهی بچه دار شوی چون می گویی مشکل مالی در آینده پیدا می کنی. بعد من آدم و گفتم اولا وضع مالی شما خیلی بد نیست. بعد هم می توانی با تغییر نگرشت زندگی خوبی داشته باشی. می توانی روش های مناسب برای اداره اقتصادی زندگی یاد بگیری.
خوب آخرش این است که می گویی حرفهای شما را قبول ندارم و نمی خواهم بچه دار شوم. و ترجیح می دهم با همین نگرش و وضعیت مالی زندگی دلخواهم را داشته باشم. پرخاشگری دارد !!!!!!!!!!!
پرخاشگری و عصبانیت شما دقیقا برای چیست ؟
من از آدم هایی که به جای راه حل، با یک برچسب زدن به دیگری (تو پست قبلی گفتی "منفی‌بافی" "به نظر من شما با این بدبینی که داری واقعا حق داری که از بچه دار شدن بترسی !" تو این پست نوشتی "پرخاشگری") به خیال خودشان مسئله را فهمیده‌اند و راه حل داده‌اند مسئله دارم!نقل قول:
نوشته اصلی توسط نوپو
ترجیح میدهم از نظرات دیگر کاربران در این باره استفاده کنم!
سلام
من فکر میکنم که این نگرش (مخصوصا اخیرا) خیلی در جامعه پیدا میشه.
نمونه ش رو در همسر یکی از دوستانم دارم. دقیقا همین تفکری که شما گفتی:
البته گفته بود شاید بعد از چندین سال نظرم عوض بشه.نقل قول:
یعنی من اینقدر محیط جامعه را نامناسب می دانم و زندگی را سخت می دانم که ترجیح میدهم درد و رنجی که من کشیدم را فرزندم نکشه!
با اینکه دوستم عاشق بچه هست، اما وقتی همسرش بعنوان خواستگار، این تفکر را باهاش در میون گذاشت، بخاطر خوبی های دیگه ی ایشون، قبول کرده و الان دارن خیلی خوب در کنار هم زندگی میکنن.
مسئله اینجاست که شما این تفکر رو داری. به درست و غلط بودنش هم کاری ندارم. اگه با دختر خانم صادقانه در میون بذاری و قبول کنه، از روی دادن اتفاقات بد در آینده جلوگیری کردی.
اما اگه نگی و یا اینکه به همین شدتی که توی دلت هست در جریانش نذاری، هر دلخوری ای در این زمینه پیش بیاد، بیشترش تقصیر شما میشه.
سلام.
آقا احسان، چند تا سوال؟
شما الان اگر درست یادم باشه 31 سال دارید.
الان انگیزه های شما برای زندگی چه چیزهایی هستند؟
به نظر خودتون انگیزه های امروز شما،برای وقتی مثلا چهل سال، پنجاه سال، شصت سال، هفتاد سالتون شد کافی هستند؟
با بقیه عمر خودتون میخواهید چه کار کنید؟ برنامه های بلند مدتتان برای زندگیتان چیست؟
فرض کنید ازدواج کنید و زندگی آرامی رو در کنار یک همسر خوب داشته باشید. هر روز شما برید سر کار و برای امرار معاش تلاش کنید و شب خسته بیاید خونه و در کنار همسرتان آرام شوید. فرض کنید ماهی یک بار هم مسافرت بروید . و هر روز یا حداقل هفته ای یک بار هم برید بیرون تفریح. هر هفته خانواده خودتان و همسرتون رو ملاقات کنید. در کار و تحصیلتان رشد کنید و همه چیز زندگی خوب باشد.به نظرتون تا چند سال احساس یکنواختی به شما دست نخواهد داد؟ و زندگی پویایی خودش را حفظ خواهد کرد؟ یعنی تا مثلا فرضا 120 سالی که میخواهید عمر کنید همه ی این چیزها برایتان کم کم تکراری نخواهد شد؟
و یک چیز دیگه. به نظرم هر کسی برای معنا دار بودن زندگی اش، برای معنا دار بودن خودش، برای اینکه احساس کند بیهوده نیست،هم نیاز به این دارد که بداند هم برای شخص خودش مفید است، هم برای دیگران خدمتی کرده باشد، هم یادگاری از خود باقی گذارد.
یعنی اگر شما در زندگیتون همه کار هم کرده باشید ولی یادگاری از خود باقی نگذارید باز هم اون احساس معنا دار بودن خودتون کمی نقص خواهد داشت.
این یادگار هر چیزی میونه باشه. مثلا یک اثر هنری. یک کتاب، یک یاد در ذهن دیگران، یه نام نیک، یه فرزند سالم و خوب و خدمتگذار مردم، یک عقیده و.....
شما چه یادگاری میخواهید از خودتون باقی بگذارید؟
یه چیز دیگه هم میخواستم بگم.
رزق و روزی، چیزی است که خدا میدهد. روزی هر کسی از قبل برایش مقدر شده. و خداوند هر که و هر چیز را بیافریند روزی اش را هم برایش خواهد فرستاد. در احادیث ائمه داریم (نقل به مضمون) که روزی شما به دنبال شما می آید. یعنی روزی مقدر شده ات مال توست. دنبالت میکنه. حتی اگه ازش فرار کنی دنبالت میکنه. بنابراین هر انسانی که قدم به این دنیا میگذارد روزی اش را هم با خودش می آورد.
به علاوه، خود فرزند باعث برکت زندگی میشود. من نمیگم که درآمدتان بیشتر میشود. بلکه برکت همان در آمد همیشگیتان زیاد میشود.
این رو میتونید از همه پدر و مادرها بپرسید.
باشد من اصراری برای کمک به شما ندارم. هر جور راحت هستید.
اما این طرز حرف زدن با یک خانم درست نیست. هر چقدر هم ناراحت یا نگران باشید یا حرف های من را قبول نداشته باشید نباید با یک خانم این طوری صحبت کنید.
من سعی کردم به شما کمک کنم. اما نه تنها حرمت زن بودن من را نگه نداشتید بلکه با من مثل یک دشمن خودتان رفتار کردید. به هر حال امیدوارم موفق باشید.
من کاملاً محترمانه با شما که من را متهم به منفی بافی و پرخاشگری کردید برخورد کردم.نقل قول:
نوشته اصلی توسط نوپو
من برای ام زن و مرد مهم نیست همه را انسان میدانم و جنسیت را در جوابهای‌ام تاثیری نمیدهم!
بعضی اوقات که بعضی چیزها را می بینم و می‌شنوم و میخوانم فکر میکنم که روح اون بچه داره تو بهشت ازم تشکر میکنه که به این دنیا نمیخواهم بیارمش!نقل قول:
نوشته اصلی توسط Pooh
البته شاید من زیادی سخت میگیرم چون پدر و مادرهای بی‌خیال هم تو اطرافیانم زیاد میبینم یعنی از بچه فقط غذا و نیازهای مادی‌اش را میبینند و نه برای رشدش وقت میگذارند نه تربیت‌اش!
و کلاً بچه شده وسیله سرگرمی و وقت گذرانی یا چیزی که بقیه دارند ما هم چند تای‌اش را داریم یا چسب زندگی مشترک (چیزی که اگر نباشه احتمالاً فرد دیگه نمیتونه زندگی مشترک‌اش و همسرش را تحمل کنه!)
احسان جان، به نظر من مشکل اصلیت باید همین باشه. فکر کنم قبل از پرداختن به موضوع علاقه به بچه باید ابتدا برای درست کردن این حسی کهنقل قول:
نوشته اصلی توسط ehsan_hamdardi
نسبت به زندگی پیدا کردی راهی پیدا کنی.
پ.ن: درضمن صحبتهات در مورد مشکلات تربیت یک فرزند سالم تا حدودی باهاش موافقم ولی فکر میکنم تو فعلا چیزهای مهمتری داری که باید بهش
بپردازی.
من کمال‌گرا، شخصیت دوری‌گزین، تنبلی و افسردگی (گاهی افکار خودکشی دارم) و تردید و مشکل در تصمیم‌گیری دارم و کمی هم بدبین محتاط و مهرطلب و پرخاشگر منفعل‌ام!
شرح حالی از خودم :
مجرد سن 32 سال (نمیخواهم در این وضعیت کاری و با این خصوصیات وارد زندگی مشترک شوم)
ارتباطات‌ام با دیگران بعد از بیکار شدن‌ام خیلی کم است
ارتباطات با جنس مخالف نداشته‌ام و بخاطر مذهبی بودن‌ام تمایلی به ارتباط با آن ها ندارم
ارتباطام با دوست هم‌جنس هم خیلی کم است و فقط با یکی از همکاران کار قبلی‌ام ارتباط تلفنی دارم آن هم معمولاً اگر زیاد حرف بزند دوست دارم زودتر تلفن را قطع کند
از بچگی تا به حال در خانواده ما مهمان کم می‌آمده خانه‌مان و ما هم کم می‌رفتیم خانه دیگران مهمانی!
ارتباطام با مادرم خوب است با پدرم متوسط و با برادرم بد است! (با هم حرف نمی‌زنیم چون به دعوا ختم میشود)
تحصیلات کارشناسی در رشته ایی که به آن علاقه نداشتم و خیلی طول کشید تا بالاخره لیسانسم را گرفتم
یک مدت هم در رشته خودم سر کار رفتم اما راضی نبودم و اگر خودم را با مطالعه و یا کامپیوتر مشغول نمی‌کردم افکار منفی و ناامید کننده و خودکشی به سراغم می‌آمد
چند سالی است که این علائم را دارم (اگر بخواهم از دوران دانشگاه بگویم حدود 12 سال است که این مشکلات را دارم اما چون نمی‌دانستم که این مشکلات جزو بیماری‌ها و اختلالات شخصیتی است برای درمان آن اقدام نکردم)
این نوشته های تاپیک های قبلی خودتان است آقا احسان. می بینید که من خطا نکرده ام و توهین به شما نشده و برچسبی نزده ام به شما.
الان این پست را ننوشتم که گروکشی کنم یا بخواهم به قول خودتان برچسب به شما بزنم. حتی برای ابراز ناراحتی هم این پست را نزدم. فقط خواستم بگویم من اشتباه نکردم و خواستم اگر کسی به این تاپیک آمد از اتهام ( برچسب زدن به افراد ) و نیز نسبتی که شما با این جملات به من داده اید (احتمالاً شما حالت خیلی خوبه) و ( من از آدم هایی که به جای راه حل،با یک برچسب زدن به دیگری به خیال خودشان مسئله را فهمیده‌اند و راه حل داده‌اند مسئله دارم!) ، بله از این اتهامات و نسبت های زشتی که به من دادی و سعی کردی منی را که می خواستم کمکت کنم خراب کنی ، خودم را مبرا کنم.
خوب شما که کمک من را قبول نکردی و به بدترین شکل ممکن من را پس زدی. اما بدان با پس زدن من واقعیتی که خودتان هم به آن واقف هستید تغییری نمی کند. من هم قسمتی از واقعیت را بیان کردم تا اگر کسی دیگر خواست شما را راهنمایی کند ، هم اطلاعاتی که باید داشته باشد و هم بتواند با توجه به این اطلاعات و گفتگوی من وشما واکنش های احتمالی شما را پیش بینی کند و طوری شما را راهنمایی کند که ناراحت نشوید و تاپیک به نتیجه برسد. البته می دانم شما دوباره می گویی من به کمک تو احتیاج ندارم و تو فلانی و بهمانی. اما من به خاطر هدفی که برایم با ارزش است عضو این سایت شده ام و از این حرف ها زیاد شنیده ام. یک بار مدیر محترم همدردی به من گفت ( باید پوستت کلفت باشد. او مراجع است و تحت فشار ) . من هم به خاطر هدفم این حرف را آویزه گوشم کردم.