ایاعکسم رابدهم؟

سلام آقای مدیر، اگه پدر من مثل شما بود، قطعا همه خواستگارهام رو درجا دعوت میکردم خونه که همزمان با خودمون، خونواده ها هم از همدیگه شناخت پیدا کنن، اما حیف که تو خونواده های اکثر ما، نه تنها شرایط شناخت فراهم نمیشه، بلکه انواع و اقسام چالش ها باعث مسدود شدن مسیر شناخت میشه. و آخرش یا باید بدون شناخت کافی رد کنیم، یا بدون شناخت کافی قبول کنیم...

من ترجیح میدم اول خواستگارم رو پیش مشاور خونواده ببرم، و شناختم رو کامل کنم، بعد پیش پدرم... (البته با توجه به اینکه حریم های رابطه رو حفظ میکنم)

متاسفانه خونواده های ما بستر مناسبی برای شناخت (به اون شکلی که مدنظر شماست) نیستند... این یه واقعیته... ای کاش در راهنمایی هاتون لحاظش کنید که ببینیم با توجه به این مسائل، راهکارهاتون چین.:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط toojih

جناب مدیر همدردی عزیز، به نظر من شما خیلی سنتی فکر می کنید. هرچند شما بیشتر با این مسائل سر و کار دارید و حتما دلیلی برای این نوع

نگاه تون وجود داره. به نظر من باید پسر و دختر حداقل 3 ماه (حداقل) با هم رفت و آمد نزدیک داشته باشند البته با رعایت این اصل که وابستگی ایجاد

نشه تا شاید کمی همدیگر رو بیشتر بشناسند و بفهمند اصلا به درد هم میخورند که خواستار هم باشند و به خواستگاری بروند یا نه برای هم مناسب

نیستند و بهتره آینده همدیگر رو خراب نکنند.

---

با سلام
من متوجه نشدم ، صحبت من کجایش بحث شناخت چندماهه دختر و پسر را نقض می کرد؟!
خواستگاری یعنی همین. یعنی اینکه دختر و پسر مدتی را برای شناخت با هم آشنا بشوند. البته یواشکی نیست. و امتیازش اینست که به منابع بیشتری از شناخت یکدیگر دسترسی دارند که از جمله خانواده هاست. و چون رسمی هست ریسک آن کمتر می شود .

چرا سعی می کنیم شناخت را در برابر خواستگاری قرار دهیم؟!
در حالیکه شناخت بیشتر در برابر احساس وابستگی در ارتباطات خصوصی دختر و پسر هست.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط میـشل

سلام آقای مدیر، اگه پدر من مثل شما بود، قطعا همه خواستگارهام رو درجا دعوت میکردم خونه که همزمان با خودمون، خونواده ها هم از همدیگه شناخت پیدا کنن، اما حیف که تو خونواده های اکثر ما، نه تنها شرایط شناخت فراهم نمیشه، بلکه انواع و اقسام چالش ها باعث مسدود شدن مسیر شناخت میشه. و آخرش یا باید بدون شناخت کافی رد کنیم، یا بدون شناخت کافی قبول کنیم...

من ترجیح میدم اول خواستگارم رو پیش مشاور خونواده ببرم، و شناختم رو کامل کنم، بعد پیش پدرم... (البته با توجه به اینکه حریم های رابطه رو حفظ میکنم)

متاسفانه خونواده های ما بستر مناسبی برای شناخت (به اون شکلی که مدنظر شماست) نیستند... این یه واقعیته... ای کاش در راهنمایی هاتون لحاظش کنید که ببینیم با توجه به این مسائل، راهکارهاتون چین.:72:

---

با سلام و احترام
پس شما هم با نظر خواستگاری رسمی مخالف نیستید. بلکه جو خاص خانواده شما منجر شده است که از زاویه دیگری نگاه کنید.
البته همانطور که در آفت های مشاوره توضیح دادیم. این صحیح نیست ما وضعیت خاص خود را در راهنمایی و مشاوره به دیگران نستب بدهیم. و همان نسخه شخصی شده زندگی خود را تجویز کنیم. شاید دیگران با خانواده اشان این مشکل را نداشته باشند.


اما نکته ای در مورد خانواده شما و خواستگاری.
به هر حال اگر شما یک نفر با یک آقایی یک نفر ، ازدواج کنید و به یک فضایی خارج از خانواده ها بروید. می توانید بدون تاثیر بافت خانواده ها ازدواج کنید. معمولا در غرب اینگونه هست.

اما در کشور ما با توجه به فرهنگش، بعد از ازدواج به هیچ وجه ارتباط با خانواده ها قطع نمیشود. و اگر هنگام ازدواج بدون دخالت آنها شروع کنیم. معلوم نیست بعد از ازدواج بدون همراهی آنها ادامه دهیم.
البته برای موردهای خاص شما، دستور العمل های خاص هست که به این تاپیک مربوط نمی شود و نیاز به تاپیک جداگانه دارد.

ایشون می گه دختر پسر باید 3ماه دوست باشند تا برای خاستگاری تصمیم بگیرن.

دوستان عزیزی که شرایط خانواده را برای خواستگاری مناسب نمی دانید به یک نکته ای توجه کنید :

شما باید بتوانید با خانواده خود ارتباط درست برقرار کنید. یعنی مهارت های ارتباطی .
مشکلی که شما می گویید در نتیجه این است که مهارت مدیریت رابطه خودتان و خانواده را ندارید.
- یا موضع می گیرد و آنها هم جبهه می گیرند در مقابل شما ، یا منفعل هستید در مقابل خانواده و نمی توانید خواسته های خود را به درستی بیان کنید ،
-یا اینکه قیودی را که خانواده برای آشنایی ازدواج می گذارند قدیمی و متعلق به نسل های قبل می دانید که برای نسل جدید کاربرد ندارد ، یا اصلا نمی خواهید به نظر پدر و مادرتان اهمیت دهد چون شیفته طرف مقابل شده اید
- یا می خواهید هر چه زودتر ازدواج کنید و دیگر نمی توانید انتقادی را قبول کنید ،
- یا معیارهایتان کامل نیست و شناخت درستی از شرایط ازدواج ندارید برای همین نمی توانید صحبت های خانواده را که تجربه بیشتری دارند بپذیرید مثلا بعضی جوانها می گویند برای ازدواج عشق از همه چیز مهمتر است که طبعا خانواده با توجه به تجربه ای که دارند نمی پذیرن.
- بعضی ها هم مثل آقای توجیح می گویند خیلی ( سنتی ) است. در حالی که من اشکالی نمی بینم که سنتی باشد. مگر سنت ها تجربه های چند صد ساله نیستند ؟ اصلا مگر مدرنیته که (الان در کشورهای غربی هم دارد مردود می شود و پست مدرنیسم و پسا پست مدرنیسم آمده است ) ، چه مزیتی بر سنت دارد ؟ نشانه باکلاس بودن است؟ خوب این هم یک اشکال است. بعضی جوان ها که اصلا شناخت درستی از مدرنیته و مختصات آن ندارند فکر می کنند به معنی به روز بودن و باکلاس و فهیم بودن است و برای همین وقتی می خواهند از مسئله ای ایراد بگیرند می گویند ( سنتی ) است. در حالی که صرف سنتی بودن چیزی نمی توان به آن ایراد گرفت.

- - - Updated - - -

جای یک تاپیک که این مسئله را مفصل بررسی کند بسیار خالی است.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

خواستگاری یعنی اینکه دختر و پسر مدتی را برای شناخت با هم آشنا بشوند. البته یواشکی نیست. و امتیازش اینست که به منابع بیشتری از شناخت یکدیگر دسترسی دارند که از جمله خانواده هاست. و چون رسمی هست ریسک آن کمتر می شود

---

اگر اینطور باشه کاملا حق با شماست. اینکه علاوه بر ارتباط نزدیک با همدیگه با خانواده های همدیگه هم آشنا میشن خیلی میتونه مفید

باشه. البته فکر کنم کمی برای خانواده ها سخته که بزارن دختر و پسر ارتباط نزدیک داشته باشند و بعد اگر نپسندیدند براحتی جدا شده و

هر کسی دنبال زندگی خودش بره. فکر میکنم در جامعه امروز ما عواقب بدی برای هر دو داره و الان عملی نیست. یا شاید من اشتباه میکنم! نمیدونم!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نوپو

من اشکالی نمی بینم که سنتی باشد. مگر سنت ها تجربه های چند صد ساله نیستند ؟ اصلا مگر مدرنیته

چه مزیتی بر سنت دارد ؟ نشانه باکلاس بودن است؟ بعضی جوان ها که اصلا شناخت درستی از مدرنیته ندارند فکر می کنند به معنی

به روز بودن و باکلاس و فهیم بودن است و برای همین وقتی می خواهند از مسئله ای ایراد بگیرند می گویند ( سنتی ) است.

---

خانم نوپو، منظور از سنتی بودن روشی است که در اون بیشتر از آنکه به عقل و در نظر گرفتن شرایط موجود توجه می کنیم(استفاده از عقل) به

روشهای مرسوم گذشته پایبند می مونیم(استفاده از سنت). واضحه که یک روش سنتی در شرایط فعلی میتونه عقلانی و موجه هم باشه یا نباشه.

به نظرم این روش سنتی خواستگاری اولیه بدون حتی اینکه یکبار همدیگه رو دیده باشند و بعد پیگیری ادامه روند اشنایی در قالب همان رسوم سنتی

در حال حاضر و در جامعه فعلی ما نمیتونه باعث شناخت کافی از همدیگه بشه.

ممنون ازهمه شما عزیزان
بایدخدمتتون عرض کنم که این اقا اول خواسته عکس بنده راببیند من مخالفت کردم وگفتم که نمیشه باعکس تصمیم گرفت وگفته بودندکه میتوانم به شهرشان بروم ازنزدیک ایشان روببینم (شهرشان حدوددوساعت باشهرمافاصله دارد ) ولی وقت دخترخانم گرفته خواهدشد
من هم گفتم که ابتدابایدخانواده هادرجریان قراربگیرندهرچندمن همان اول به خانواده اطلاع داده ام که فردی باچنین مشخصاتی ازمن خواستگاری کرده است درواقع اول دوستم ازمن خواست که به ایشون فکرکنم من هم بلافاصله باخانواده درمیان گذاشتم ولی اقاپسرگفتندکه به دلیل کهولت سنی پدرومادرم نمیتوانم به انهابگویم ولی میتوانم باخواهرم درمیان بگذارم
ازطرفی هم میترسم که نکنداین اقابااقایی که قبلاخواستگارم بوددوست هستندهرچندازطریق واسطه معرفی شده ام ولی نمیدانم چرااین ترس ردوجودمن رخنه کرده است
خواستگاراولی به من گفت که میترسم پسرخوبی برات نباشم وتوروت نشه به من بگی ومن هم ازش دلیل این حرفش روخواستم وگفتم نکنه چیزی ازخواستگارم شنیدی یاحرفی زدم گفت من حسودخواستگارت نیستم و امیدوارم صدتاصدتاخواستگارواست بیادمن که امتحانم روپیش خودم وخدای خودم پس داده ام شایدفرصتی باشه برای شماشایدهم قسمت دخترخوب خواستگارزیادداره هرچندمن هم درجواب گفتم که هیچ دختری نمیخوادرکوردبزنه که چندتاخواستگارداشته یادارددخترهادنبال ارامش وعشق حقیقی هستندویک نفرروواردحریم دلشون میکنند
ازاین میترسم که این دونفرباهم دوست باشندومن این وسط خراب شوم
اصلادلم نمیخواهدباعکس انتخاب شوم چون خواستگاراولی هم اول عکس بنده رادیده بود وبعدازدیدن من گفت کلی باعکست فرق داری خیلی بدعکسی
راستش روبخواهیدموندم بین دوراهی ازیه طرف خواستگاراول که نمیدونم بازم به سراغم می ایدیانه بازهم به خواستگاری میاید یانه ؟چون حرفهایی که زددلم رواشوب کرده
ازطرف دیگرخواستگاردوم باشرایط تقریبایکسان وتاکیدمداوم اقای خواستگاربه خوشگلی واینکه نمیخواهم دست هرکسی تودستم باشه دخترخوشگلی باشه و...
اگرشمابودیدچه میکردید؟
خواستگاراول اشنایی چندماهه،ازنزدیک چندبارهمدیگررودیدیم،تقریب ادرباره همه چیزصحبت کردیم،پنج سال بزرگترازمن،صحبتهای اخرین روزرعشه به دلم انداخت که نکنه منصرف شده وروش نمیشه بگه حتی ازخودش پرسیدم وگفت برای توگفتنش راحته ولی برای من شنیدنش هم سخته منتظرسختترین ازاین شبهاهم هستم وبخداقسمش دادم گفت یه روزبهم گفتی خیلی خشکی ونمیتونم باهات راحت باشم ومن هم گفتم که اوایل یامن یاشمادورخودتون حصارکشیده بودیدولی بعدهاراحتترحرف زدم وبعدماجرای امیدوارم صدتاصدتاخواستگارداشته باشی
راستی چندماهه خواستگاری روعقب انداخته تابه کارهایش سروسامان دهد
خواستگاردوم پیشنهادچندماه پیش ،درباره یه موضوع درسی ازایشون سوال پرسیدم وازمن خواست تابیشتراشناشویم،معرفی ازطریق دوستم،دوسال بزرگترازمن
ازهمان ابتدامیگویدظاهربرایم مهم است ومیخواهم شریک زندگیم خیلی خوشگل باشد اعتمادبه نفس خیلی بالایی داره وخودش رودست کم نمیگیره هرچندمن ایشون روفردمعمولی میدانم ولی خودش نه،میگویدمیخواهم زودتربه نتیجه برسم ازاینکه زندگیم یکنواخت شده ناراضی هستم ودنبال یک همدم
چه کنم؟

- - - Updated - - -

درجواب میشل عزیز بایدبگویم بله دیدم نسبت به زندگی کمی تغییرکرده بعداتفاقاتی که افتاد بعداینکه یه مدت منتظرخواستگاری فردی بودم وبعدهادیدم وحس کردم خودش روکنارمیکشه حس کردم دارم خودم روتحمیل میکنم هرچند من پیشقدم نبودم اینکه همه منتظرخواستگاربودندولی ایشون دنبال زندگی خودش اینکه مااماده شدیم ولی ایشون نیومدووووووو

موضوع خانواده در مورد من هم صدق می کنه
خانواده من بعد از دو ساعت خواستگاری اولیه و نهایتا دو تا یه ساعت صحبت با خواستگار انتظار دارن من تصمیم نهاییمو اعلام کنم و جالب اینکه حتی بعد از این مدت کوتاه وقتی میگم جوابم منفیه تا یک هفته سرکوفت ها رو تحمل می کنم که : " پس بیخود این همه باهاش حرف زدی ، وقتی جوابت منفی بود :| " حالا وای به حال اینکه اون طرف بیچاره جوابش منفی باشه ، صد تا پشت سرش صفحه می چینن که پسره ی (با عرض معذرت) عوضی بیخود کرده این همه دختر ما رو علاف کرده !!! (البته خدا رو شکر به خودش چیزی نمیگن) ولی همینم اعصاب منو خرد می کنه .
خب حالا من دختری که از طبقه تحصیل کرده ی اجتماعم و مثلا دارم برای دکترا آماده میشم و ... چطور با این شرایط خواستگارم رو انتخاب کنم ؟
پدر من هفتاد سالشه و مادرم شصت و خرده ای هر دو بدون سواد خواندن و نوشتن، ساده و قدیمی، تو این شرایط نمی تونم افکار اونا رو تغییر بدم . هرقدر هم میخوام باهاشون آروم برخورد کنم و قانعشون کنم نمیشه و به صد تا چیز دیگه متهم میشم.
من به خاطر شرایط خانوادگیم خواستگاری سنتی (در جریان بودن خانواده از ابتدا) رو اصلا قبول ندارم
ترجیح میدم اول خودم با آقای خواستگار مدتی بدون دغدغه فکری (که نشناخته جواب مثبت بدم ، که اگر جواب منفی بدم چی میشه ، که ای وای دو بار اومدم بیرون و هنوز تصمیم نگرفتم و ..... ) آشنا بشم و توافقات اولیه فراهم بشه و بعد به خانواده م معرفیش کنم

مشکل من هم همین است یه باربه خانواده اطلاع دادم ونیومدند درحال حاضرمیترسم میگم نکنه بیان ونشه بعدحالایه سال یابیشترماجراداریم که توچی گفتی اون چی گفت چرانشد وووو
فلانی روفراموش کن به دردت نمیخوره شانس یه باردرخونه ادمومیزنه و...

با سلام
من تصور می کنم . این سئوالات و تعارضات به خاطر کم مهارتی در همسر گزینی هست.
بهتر هست با خونسردی و با صبر و حوصله مدتی وقت بگذارید. و هم مقالات و مطالب ما در مورد مشاوره ازدواج و خواستگاری و .... مطالعه کنید. و هم با بعضی سئوال و جوابهایی که مشابه مشکل شما هست آشنا شوید.

فرایند خواستگاری و آشنایی که به صورت تدریجی و با بررسی کامل انجام شود منجر به گرفتن پاسخ صحیح می شود.