she عزیز جراتمندی من دماغمو شکوند و راهی کلانتریم کرد

چرا برگشتی خونه ات ؟؟؟؟؟؟ :97:

خیلییییی اعصابم خورد شد ! دختر خوب تو پدر داری !!!! یه مرد قوی که پشت سرت ایستاده و حمایتت میکنه بعد پا شدی با شوهرت رفتی ؟ والا به خدا یه زن تنها و بی کس هم بیشتر از این برای خودش احترام قائله تا شما که خونوادت پشتت هستن .

یعنی چی؟ این چه برخوردیه ؟ اشتباه پشت اشتباه !!!

اولا شما که شوهرت رو میشناختی و میدونستی اینقدر دمدمی مزاجه، چرا کل خونوادت رو جمع کردی؟ صبر میکردی هروقت میومد خونه میگفتی بریم کیک بخریم بریم خونه مامانم ! تو راه هم از همه دعوت میکردی .

دوما وقتی اومد دنبالت چرا هول بشی و با دمپایی بری و قیافه مقصرها رو بگیری به خودت ؟ ریلکس میرفتی پایین و سعی میکردی به جای استرس و عذرخواهی جو رو عوض کنی... مثلا میگفتی تو باشگاه فلانی رو دیدی؟؟؟

سوما تو خونه دیدی نمایش راه انداخته و نمیتونی جو رو کنترل کنی میرفتی وضو میگرفتی نماز میخوندی دیگه سر نماز که بهت حمله نمیکرد یا اینکه میرفتی دستشویی طولش میدادی که جلو چشمش نباشی ...

چهارما چرا زنگ زدی به مامانت؟ تو که در نهایت کتکه رو میخوردی، میذاشتی خودش زنگ بزنه ! که نمیزد.

پنجما !!!!!!!!!!:97: بعد از اووووون همه توهین و تحقیر به خودت و مامانت و بابات پا شدی رفتی خونه ات ؟؟؟؟ که بگی بریم جدا بشیم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

تو که میخوای جدا بشی محکم بگو من طلاق میگیرم با همه حق و حقوقم مهریه ام رو هم تا تهش میگیرم !!! اونوقت ببین کی به خودش میاد.

چراااااااا آخه ؟ تو تا کلانتری رفتی و شکایت نکردی به خاطر دماغ شکسته ات ؟ پزشکی قانونی نرفتی ؟

ببین قرار نیست معرکه و دعوا راه بیفته ولی کسی تو موقعیت شما 2 حالت بیشتر نداره واسه تصمیم گیری. یا اینکه با شناخت از حال و روز عصبی و دمدمی شوهرش از همون اول نمیذاره کار به اینجا بکشه و یه عمری همینجور کج دار و مریز با شوهرش راه میاد تا کم کم اونم جا بیفته و دست از لجاجت برداره و کلا بحث طلاق و طلاق کشی راه نمیندازه یا اینکه خیلی درست درمون جلو شوهرش در میاد که حساب کار بیاد دستش.

ولی با این راهی که شما داری میری روز به روز شوهرت گستاخ تر میشه و خودش رو حق به جانب تر میبینه !!!!

یعنی نمیتونستی تو هم بزنیش؟
چرا رفتی؟
چرا برگشتی؟
جرا پزشک قانونی نرفتی؟
دقیقا به کدوم رفتارت میگی جراتمندانه؟
چرا دوویدی و رفتی خونه؟ وقتی مراسم به مناسبت شما دو تا بود؟
چرا با اون همه دعوا رفتی کنارش بخوابی؟
به همه این چرا ها جواب بده تا ببینیم واقعا مشکل تو و شوهرت چیه

یه سوال احتمالا فرداش پا شدی واسش صبحانه آماده کردی؟ اونم بهت بی محلی کرده؟

ببین مهناز جان من نمی تونم راهنمایی کاملی بهت بکنم چون هم ازدواج نکردم هم اصلا این شرایط برای اطرافیان هم اتفاق نیفتاده بدونم باید چیکار کرد. نباید بر می گشتی اما حالا که برگشتی فقط حواست باشه اگه دوباره دچار جنون شد وای نستی کتک بخوری بپر از خونه بیرون ... باز تو کوچه 4 تا ادم رد می شن یا همسایه ها هستن اینجور له نمی شی

من درکت میکنم.
میدونید دوستان خیلی سخته تو این شرایط بودن.اینکه شوهر آدم در حالت معمول خیلی خوب و عادیه و یه دفعه معلوم نیست واسه چی اینطوری میشه.آدم اون لحظه بیشتر به چشم یه بیمار به شوهرش نگاه میکنه و دلش براش میسوزه.واقعا هم چیز زیادی به دل نمیگیره.چون حس میکنه اون لحظه مریض بوده و دست خودش نبود.
اما دوست من راحت از این قضیه نگذر.حتما قول مشاوره یا اگه لازم شد مراجعه به روانپزشکو بگیر ازش. پیگیری کن این قضیه رو و نذار فکر کنه که بخشیدیش.
الان اوضاعتون چطوریه؟با هم آشتی هستین؟ اگه اینطوره حتما نشون بده که ناراحتی ازش.

واقعا متاسفم! فقط دلم میخواد داد بزنم چرا برگشتی؟ من که اگه کسی به پدر و مادرم بی احترامی کنه دیگه تفم توی صورتش نمیندازم چه برسه به ... راستی نمی ترسی تو خونه باهاش تنها بمونی؟ مثله اینکه اصلا قابل پیش بینی نیست ها!!!

اولا سریعا مارو از احوال خودت باخبر کن که نگرانتیم. ثانیا شوهر تو به چه حقی از خانم شاغلش انتظار داره که همه کارای خونه رو انجام بده؟؟؟؟ چرا اینقدر برات خودت ارزش قایل نیستی که حداقل تفکیک و تقسیم کار کنی؟؟؟!! چرا برای خودت،انسانیتت،احساست ارزش قایل نیستی که شوهرت بدون هیچ واهمه ای دست روت بلند کنه و به پدر و مادرت توهین کنه؟؟؟؟؟!!!! کمی راجع به خودت و ارزشهات فکر کن شاید تغییر رویه دادی، شاید تلنگری باشه برات که بابا تو هم آدمی با تمام حقوق و شرایطی که شوهر خودخواهت برای خودش میخاد. اما گناهی کردی نابخشودنی،اونم شکستن غرور و دل پدرت بود.طفلک پدر خوبت

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط جوانه؟؟؟

یعنی نمیتونستی تو هم بزنیش؟نه خیلی عصبی بود جرات نداشتم
چرا رفتی؟باز چون عصبانی بود و اگه میموندم واقعا فکر میکردم میکشتم البته یه مقدار هم تصمیم گرفتم برم که دیگه برنگردم
چرا برگشتی؟چون هم توانشو نداشتم که بتونم فراموشش کنم چون وقتی عصبی نیست خیلی خوبه و همینکه میدونستم واقعا پشیمون شده و در ضمن تو کلانتری ازش تعهد گرفتن دیگه حق نداره منو بزنه یا از خونه بندازه بیرون!
جرا پزشک قانونی نرفتی؟نمیخواستم کار به جاهای باریک کشیده بشه و دیگه راه برگشتی نباشه ولی از دکترم نامه گرفتم
دقیقا به کدوم رفتارت میگی جراتمندانه؟..............نمیدونم:47:
چرا دوویدی و رفتی خونه؟ وقتی مراسم به مناسبت شما دو تا بود؟آخه تو کوچه عصبانی بود و گفت اگه نیای من برمیگردم! (واقعی ترش اینه که بگم ازش ترسیدم)
چرا با اون همه دعوا رفتی کنارش بخوابی؟خونه ما کوچیکه در واقع جای دیگه ای واسه خواب نبود!
به همه این چرا ها جواب بده تا ببینیم واقعا مشکل تو و شوهرت چیه

یه سوال احتمالا فرداش پا شدی واسش صبحانه آماده کردی؟نه فردا صبحش من باهاش قهر بودم و اینم بهش گفتم که میخوام یه هفته در موردت فکر کنم و شاید طلاق بگیرم اونم بهت بی محلی کرده؟نه اتفاقا چون به شدت پشیمون بود کلی گریه کرد و حسابی منت کشی میکرد وقت هم واسه صبحونه نبود چون صبحش رفتیم بیمارستان

---

سلام دوستان از اینکه باهام همراهید ممنون! بخدا خودم از هر کس دیگه ای بیشتر از حماقت خودم خبر دارم و ازش ناراحتم! من انقدر آدم ذلیلی نبودم همیشه سرگروه بودم تو هرجایی نفر اول شورای مدرسه و حتی ان جی او داشتم برای خودم! ولی بعد ازدواج یا بهتر بگم بعد از آشنایی با همسرم بخاطر یه نقطه ضعف (البته اگه بشه اسمشو گذاشت نقطه ضعف )سعی میکردم شوهرم ازم نرنجه و به رنجیده شدن بی موردش هم حق میدادم! قضیه ای که اسم نقطه ضعف میذارم روش رابطه دوستی من با یه پسر دیگه البته قبل از آشنایی با شوهرم بود که بخاطر مخالفت خانواده ها تموم شده بود و من بخاطر نشون دادن صداقت این قضیه رو به شوهرم گفته بودم! شوهرم هم سر هر قضیه ای که مطابق میلش نبود به اون قضیه ربط میداد و با شک های بی موردش منو همیشه وادار به معذرت خواهی و توجیه میکرد و الان هرچند دیگه اون قضیه مطرح نیست ولی اون اخلاق باب شده و منم به عادت شروع به معذرت خواهی میکنم

- - - Updated - - -

از اون قضیه و اتفاق الان تقریبا 10روز میگذره و هرچند شوهرم هر روز اظهار پشیمونی میکنه و حتی توی کلانتری تعهد داد ولی من باز دلم ازش صاف نمیشه! من بخاطر شکستگی بینی از دو طرف عمل جراحی شدم و این قضیه و طولانی شدن خوب شدنم بیشتر پشیمونش کرد!و البته 600هزار تومن تو خرج افتادنش!فردای اون روز که کلانتری رفتیم داداشم بهش زنگ زد و کلی پشت تلفن به هم فحش دادن البته اول داداشم شروع کرد ولی اینم جوابشو داد!خلاصه روابط تارشون تیره و تار تر شد! الان هم از اون روز به بعد خونشون نرفتیم ! بابام خیلی ازم ناراحته که تو کلانتری یه جورایی ضایعش کردم ! البته مامانم باهامون آشتیه ولی من روم نمیشه تنهایی برم و از اینکه با شوهرم برم هم میترسم که دوباره بحثشون بشه! بخدا خیلی بدبختم خیلی................
اسم مامان و بابامو میشنوم میشینم گریه میکنم خیلی افسرده شدم

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط "باران آرام"

اولا سریعا مارو از احوال خودت باخبر کن که نگرانتیم. ثانیا شوهر تو به چه حقی از خانم شاغلش انتظار داره که همه کارای خونه رو انجام بده؟؟؟؟ چرا اینقدر برات خودت ارزش قایل نیستی که حداقل تفکیک و تقسیم کار کنی؟؟؟!! چرا برای خودت،انسانیتت،احساست ارزش قایل نیستی که شوهرت بدون هیچ واهمه ای دست روت بلند کنه و به پدر و مادرت توهین کنه؟؟؟؟؟!!!! کمی راجع به خودت و ارزشهات فکر کن شاید تغییر رویه دادی، شاید تلنگری باشه برات که بابا تو هم آدمی با تمام حقوق و شرایطی که شوهر خودخواهت برای خودش میخاد. اما گناهی کردی نابخشودنی،اونم شکستن غرور و دل پدرت بود.طفلک پدر خوبت

---

تو رو خدا با این حرفا آتیش دلمو شعله ور ترش نکنید:54:بخدا خودم میدونم ! میگید الان چیکار کنم ؟ منی که دوساله باهاش اینطوری بودم چطوری یهو تغییر رویه بدم که قضیه بدتر نشه؟

ببين مهناز خانم دختر خوب
اينكه ميگن ماهي رو هر وقت از آب بگيري تازه است يا از هر جايي از اشتباه برگردي خير است ؟ براي همين مسائله.
تو بدون استرس و با كمال آرامش و احترام به خانوادت اعم از شوهر و پدر و مادر بايد چارچوب انساني و شخصيتي خودت را تعيين كني و قرص و محكم پاش وايستي در اينصورت همه خواسته هاي منطقي خودت و حتي همسرت محقق خواهد شد بدون اينكه چيزي را از دست بديد و راه به تنشهاي بيشتر و اتفاقات بدتر باز شود. توصيه دوستان مخصوصاً باران آرام و.. را گوش بده . و هر وقت اگر مدركي در دسترست هست داشته باشي بهتره هم براي قوت قلب خودت و هم عاقل شدن طرف اگر متوجه بشه و ضرورتي هم نداره كه هر چيزيو علني كني و افشا كني هر كس حريمي دارد و احياناً براي مثال هم همين موضوع گواهي پزشكي بايد بگيري و اگر متوجه شد و به روت آورد جرئتمندانه و با خنده و منطقي بگو چطور زدن وحشيانه تو بد نبود ولي گواهي پزشكي آن بد است؟؟ بد اينه كه بخاطر اين عمل تو بايد بري ندامتگاه چند وقت بموني اگر اون كارو كردم شايد حق گله داشته باشي حال آنكه حق من و حق قانوني توست . نگاه نكن به ناراحتي لحظه اي اين كارهاي جرئتمندانه محترمانه اثر عميقي در افكار و عملكرد آتيش ميگذارد كه به نفع جفتتون است.حتي پيشنهاد شخصي من گرفتن آن و به خودش نشون دادن و مجازاتش را ياد آوردنه تا از عدم درخواست مجازاتش ازت متشكر باشد البته بدون تحقير در قالب خنده و گذشت و متوجه عملش كردن. و توام با مهرباني بعد از در كنار هم قرارگرفتن و آشتي.
1- اگر خطايي نكردي به هيچ وجه عذر خواهي نكن--- به گذشته ات احترام بگذار كه شخصيت و هويت هر انسان گذشته اوست و آنچه به شخص آدم و حق آدم مربوط است ديگران حق هيچ اعتراض و تخطئه ندارند چه رسد به تحقير و تهديد و سوئ استفاده مگر چيزي را شرط كرده باشد كه تو خلاف آن عمل كرده باشي كه آنهم بايد در يك جلسه و فقط يك جلسه مطرح و به هر شكلش مختومه گردد قرار نيست موضوعي كه آدم حساسيت دارد الكي تو سرش مدام بكوبند ؟؟
2- اين خود ماييم كه سركوفت را ميپذيريم وگرنه ديگران نه حق و نه جرات آنرا نخواهند داشت.
3-حقوق متقابل و محترمانه را براي طرفين گوشزد و بدون اتهام رعايتش را بخواه و ابداً خودت را لايق تحقيرو تهديد و ضعف ندان چون مردها هم از آدم حقير و توسري خور و دست وپاچلفتي و ضعيف و فاقد پشتيبان و...و نه تنها خوششون نمياد بلكه متنفر ميشوند چرا چون اين احساس بهشون دست ميده كه شريك زندگيشون آدم بي مقدار و بي ارزشي است كه جرات ندارد از حق مسلم خودش دفاع كند و اين كسر شان و شخصيت ميشود براي مرد. و نتيجه ميگيرد عمرش را با آدم بي لياقت و بي مقدار حرام ميكند.- احترام پدر و مادر وقتي هيچ درگير مستقيم نيستن خط قرمز هست و نبايد كوتاه باييم تا مطمئن از عدم تكرار.
4- در غير اين صورت شما تبديل ميشوي به آدم تو سري خوري كه فقط بايد كيسه بكس عصبانيتهاي مرد باشي و كم كم مزاحم زندگي و مايه چندشش ميشوي و بايد براي خودش يك هم كف و لايق زندگي پيدا كند و تو آويزون و بعنوان دستمال چرك پاك كن در انباري زندگي منتظر دستمال كشي هر از چند وقت باشي.

- - - Updated - - -

ضمناً رفتار جرئتمندانه بايد از تا قلب وبا اعتماد به نفس و ادامه دار باشد نه اينكه تو ذهن خودت بخواي يك رفتار ناقسص و با ترس را به نيت رفتار جرئتمند انجام بدي و ناكارآمدي خودت را به پاي آن بگذاري و خانم شي را هم خطاب كني.

سلام دختر خوب .

ببین عزیزم تو باید اول از همه شوهرت رو بشناسی. یعنی چی؟ یعنی بدونی دقیقا به چه مواردی حساسه و یا تو دعوا چه مسائلی رو بیشتر مطرح میکنه ؟ حتی اگه انتظاراتش و حساسیت هاش بی منطق باشه.

مثلا شوهرت حساسه به نظم و ترتیب و نظافت...خب دوست خوبم چرا باید خونه نا مرتب باشه؟ حتی اگه 50% نامرتبی مربوط به تو باشه، تو باید 100% خونه رو تمیز و مرتب نگه داری...مگه شوهرت همیشه گیر میده؟ وقتی خوب و خوشین هم به بی نظمی گیر میده؟؟؟؟
احتمالا وقتی عصبیه بی نظمی خونه رو بهونه میکنه و شورش رو در میاره درسته ؟؟؟ خب اون روز که تلفنی داد زد چرا با من هماهنگ نبودی، چرا خونه رو نامرتب ول کردی رفتی ؟ که بیاد ببینه و عصبی تر بشه؟ اینو میخواستی؟

یا شوهرت دوست داره برای هرررکاری حسابی ازش اجازه بگیری و نظر اون در اولویت باشه ولی یکم حواس پرت و دمدمیه...اگه میشناسیش، چرا اون روز زنگ زدی به همه خونواده و برنامه چیدی؟ حدس نزدی تا شب نظرش عوض میشه؟؟؟ بهتر نبود قبل از تماس گرفتن با خونواده به خودش زنگ میزدی و توضیح میدادی که عزیزم برنامه ات عوض نشده؟ اگه عوض نشده من به خونوادم بگم داریم میریم...

تو که دیدی شوهرت عصبانیه چرا رفتی خونه بابات مهمونی؟ این یعنی شوهر محترم به جهنم که تو نمیای من میرم چون همه رو دعوت کردم! ببخشید که اینو نوشتم این دقیقا برداشتی بوده که شوهرت داشته اگه نه خودت میگی ترسیدم که رفتم...از چی ترسیدی؟
اگه از در میومد تو و میدید خانومش همه جا رو مرتب کرده و شام هم پخته ( نه اینکه از خونه مامانش بیاره ) خوشگل و مهربون و ریلکس درو به روش باز میکنه و فقط میگه خسته نباشی و حتی به روش هم نمیاره که چه قولی صبح داده، شوهرت تو رو میزد یا اینکه میگفت دیر نشده بیا بریم خونه مامانت...
یا فردا شب بریم. یا حداقلش بگه نمیخواستم اینجوری بشه یهو باشگاه پیش اومد.
اگر هم اصلا به رو خودش نمیاورد باز هم اشکال نداشت تو یه فرصت که آروم بودین میگفتی من رو حساب حرفی که زدی کلی برنامه ریزی کردم کاش میرفتیم ولی اشکال نداره به یه مناسبت دیگه میریم...

دقیقا از همین جا میتونستی به راحتی جلوی دعوا رو بگیری...و این همه شر و بلا به پا نمیشد.

این که از دعوا. ولی حالا گذشته. در مورد باقی مسائل چرا می ترسی و احساس ضعف میکنی؟ اولا که اشتباه کردی موضوع دوستیت رو به شوهرت گفتی حالا هم که گفتی وقتی خودت رو مقصر جلوه بدی و بهش باج بدی اون هی بدتر میکنه و راستی راستی فکر میکنه خبریه...

مگه خبریه؟ مگه تو الان باهاش ارتباط داری و داری به شوهرت خیانت میکنی؟ مگه اون موقعی که باهاش ارتباط داشتی شوهرت بود که نسبت به اون تعهد داشته باشی؟ اصلا گذشته تو چه ربطی به الان شوهرت داره؟؟؟؟ اصلا نباید به شوهرت اجازه بدی که به این موضوع اشاره کنه چه برسه به اینکه باج هم بدی!

درثانی... چرا اینقدر تو این شرایط بحرانی شوهرت و خونوادت رو با هم رو به رو میکنی؟ که چی بشه آخه؟ تو اگه ساستمدارترین زن عالم هم باشی تو این شرایطی که درست شده نمیتونی رابطه بین شوهرت و خونوادت رو مدیریت کنی چه برسه به این حالی که خودت داری !

بهتره تا اطلاع ثانوی حتی تنها هم نری خونه خودتون. اگه شوهرت پرسید چرا؟ خیلی حق به جانب میگی به نظرت روم میشه تو چشمشون نگاه کنم؟؟؟؟
رابطه ات هم با شوهرت لطفا سینوسی نباشه.
قشنگ ببین به چی حساسه؟ همون کارو نکن... خونه همیشه مرتب باشه غذاش هم گرم. اما قرار نیست لقمه بذاری تو دهنش با قربون صدقه... حتی اگه اون محبت کردی تو یکم سرد باش نه با بی احترامی و دعوا خیلی متین وظایفت رو در عین سردی انجام بده.
بذار بفهمه غمگینی نه خشمگین !!!!

هیچ سوتی نده...هرچی گفت بگو باشه...همه چی رو رعایت کن ولی از احساست خرج نکن. حرفی از طلاق نزن... تهدید نکن... فقط غم درونیت رو بهش منتقل کن. این از همه چیز مؤثرتره.

اجازه بده یکی دوماه به همین منوال بگذره ... تا آرامش به خونه شما برنگرده، نمیتونی رو تغییر رفتار خودت و شوهرت کار کنی.

دوستان خیلی خوب راهنمایی کردند . اما من یک سوال دارم:
چرا شوهرت کارش را از دست داد؟
آیا کسان دیگری هم عصبی شدن او را دیده اند یا به عبارت دیگر با کس دیگری هم این رفتار را کرده است یا نه ؟

- - - Updated - - -

راجع به بیماری روانی اش هم باید بگویم جدی است. من او را دیو یا هیولا نمی دانم اما بیماری اش خطرناک است و دیر یا زود دچار مشکل جدی می شود. من یک نفر را دیدم که مثل شوهر شما بیمار بود و ناگهان چنان عصبانی شد که بدنش شد عین مجسمه. به همان حالت ماند و کوچکترین تکانی نمی خورد. دیگر خدا می داند چه مکافاتی کشیدند و چند ماه توی رختخواب بود و برایش لگن گذاشتند بماند. هر دفعه که همسرت این حالت را پیدا می کند مغزش یک آسیب می بیند و می دانی که سلول عصبی ترمیم نمی شود. پس اگر دوستش داری باید پیش روانپزشک برود. وگرنه دوام نمی آورد و بلایی سرش می آید.