نمایش نسخه قابل چاپ
amadmiralعزیز
متوجه منظور شما شدم، ذهن من چون نزدیک به ۳ سال یاد گرفته بود تنهاییشو با یک نفر بگذرونه،الان هم به صورت عادت فکر میکنه که باید جایگزینی برای اون فرد باشه تا احساس تنهایی نکنه.شاید خیلیا تو این وضعیت با رفتن تو جمع دوستا (خصوصا دوستای مجردشون)، رفتن تو گروه های مختلف یا چیزای این شکلی خودشونو از گذشته جدا کنن، اما من با فکر جایگزینی شخص دیگه بجای اون فرد احساس بهتری پیدا می کنم.هرچند که گفته می شه جایگزینی اشتباهه
آفرین
همین روحیه خوبه،اگه واقعا فک میکنی کار خوب همینه و اینجوری راحت تری،خب باید خوب یا بد بودن رابطه ی جدید رو هم تو آینده،هر چی که بود بپذیری،چون خودت انتخاب کردی که این راهو بری،به نظر منم کار بدی نیس اگه فک میکنی با یه رابطه ی احساسی جدید مشکلت حل میشه،اینجا از اون جور وقتاس که باید گفت:زمان همه چیزو حل میکنه
دوست عزیز یک رابطه احساسی دیگه اون هم در این شرایط روحی احتمال ضررش خیلی خیلی خیلی بیشتر از سودش هست.
اگر رابطه اشتباه و ناموفقی باشه ضربه ای که خواهی خورد بیشتر از ضربه اولین رابطه است.
مجدد برای جبرانش میخوای وارد رابطه احساسی سوم بشی؟ به همین ترتیب عمر و احساست را به بازی بگیری تا دیگه هیچی ازش باقی نمونه؟
روح شما زخم خورده. نیاز داره که ترمیم بشه. مثل بیماری جسمی که زمانی برای ریکاوری و بازگشت به شرایط عادی لازمه.
این زخم را با مرهم موقت و مسکن ساکت نگه داشتن باعث می شه به مشکل بربخوری.
دنبال رابطه دیگه و مسکن موقت نباش.
به خودت زمان بده تا این درد را فراموش کنی و شرایطت بهتر بشه.
این مدت خودت را سرگرم کار و کنکور و ... کن. چشم به هم بزنی نه ماه گذشته و خرداد 93 هست. کنکورت را دادی. دانشگاهت هم تمام شده.
این رابطه هم به کلی از ذهنت پاک شده.
با خیال راحت وارد دنیای جدیدت و زندگی جدیدت می شی.
ممنون از راهنمایی هاتون :-)
سعی می کنم راهی رو انتخاب کنم که به پیشرفت درسیم کمک کنه :-)