نمایش نسخه قابل چاپ
سلام مجدد
دقیقا همون چیزی رو فرمودید که علیرغم اینکه به ذهنم رسید ولی تو پستم براتون ننوشته بودم.اره کاملا درسته.
چراغ سبز به درد کسایی میخوره که یه دوره اشنایی مخفیانه و دوستی و مسایل اینچنینی در اولویت کارشونه.ولی ادمها متفاوتن.خیلی ها با اینگونه برخوردها ترجیح میدن برن دنبال کارشون(شاید اعتماد به نفسشون به حد کافی نیست یا تحمل نه شنیدن ندارن).شاید قصدشون هم مطلقا ازدواج باشه.
در کل من قانع شدم که کار درست رو شما می کنید.
ان شاالله موفق باشید
فقط خدا
به نظرمن میشه ادماروبه دودسته تقسیم کردکسایی که دوست دارندجواب مثبت بشنوندبعداقدام رسمی کنندوکسایی که بطورسنتی خواستگاری میکنندبعدنظردخترخانم رومیپرسندباتوجه به اینکه من دربین همکارام واطرافیانم امروزه زیادمیبینم فکرمیکنم بیشتراقایون ترجیح میدن اول جواب مثبت روبگیرندبعدبصورت رسمی برای خواستگاری اقدام کنندولی هیچکدوم اینونمیپسندندکه دخترخانم ازهمون ابتداباهاشون راحت باشه یاچراغ سبزنشون بده بلکه ترجیح میدن برای بدست اوردن فردموردنظرکمی نازبکشنداینطوری باافتخارهم میگندکه راضی نمیشدمثلاچندماه یایه سال تلاش کردم تاتونستم نظرشوجلب کنم منظورم این نیست که دربرخوردبااقایون مغرورانه برخوردکنیدولی اقایی که واقعاقصدازدواج داشته باشه بطورمستقیم یاغیرمستقیم نظرش رومیگه دراینصورت شماهم میتونیدچراغ سبزنشون بدید
من هم به عنوان یک پسر نظرم رو می گم و مطمئناً نظرات متفاوته و نظر من نظر تمام پسرها رو نمایندگی نمی کنه اما حتماً بخش مهمی از پسرها با من هم نظر هستند. من اینجا بیشتر منظورم پسرهای تقریباً موفق، خوش برو رو و دارای امتیازات مثبته که اونها رو از نظر یک دختر کاندیدای خوبی می کنه برای ازدواج. به نظر من شما شناختتون نسبت به فرایند علاقمندی کامل نیست. من خیلی طرفدار نجابت و سرسنگینی یک دختر هستم اما همراه با هوشیاری که بتونه راهی در دل پسر باز کنه. شما دخترا خیلی هاتون توقع دارید پسر همیشه یک قیافه ی جدی یا اخمو ببینه که هیچ واکنش یا کوچکترین نشانه ای از توجه نسبت به پسر بروز نمی ده و پسر هم انقدر علاقه توش بوجود بیاد که ریسک بزرگی بکنه و تصمیم به ازدواج بگیره. این توقع یکم غیر واقعیه.
شما تا وقتی کمی جرقه های عشق رو در دل یک نفر روشن نکنید اصلاً طرف انگیزه نداره که بخواد پا پیش بذاره. احتمال می ده نه بشونه و کنف بشه. خود من صرف زیبایی و وجاهت یک دختر برای آشنایی باهاش اقدام نمی کنم. تا از نگاهش و عمق رفتارش نخونم که ته احساسی به من داره چیزی در دل من روشن نمی شه که بخوام پا پیش بذارم. باید یک پسر رو علاقمند کنید. البته نه اینکه شما شروع کننده باشید. اگر پسر مجردی که تا حدی مورد پسند شماست در محل کار یا دانشگاه حرکتی می کنه که کمی به شما نزدیک بشه یا از احساس شما با خبر بشه همش تو لاک جدی و عنق خودتون نباشید.
با یک نگاه کمی طولانی تر ، با یک ادبیات خاص تر، و با دهها ترفند دیگه به اون پسر یه چند درصدی چراغ سبز بدین. بحث ازدواج شماست. بحث غرور و این چیزا نیست. اگر راه غلط رو پیش برید یه روز به خودتون میایید که با طرز فکر اشتباه تمام شانس های زندگی رو از خودتون گرفتید، سنتون رفته بالا و هی به درگاه خدا ناله می کنید که پس جفت من کو. ببینید نمی شه که همه ش بین سنت و مدرنیته پا در هوا موند. قدیم بدون شناخت دختر، پسرا پا میشدن با خانواده میومدن خواستگاری بدون هیچ شناختی. ولی اگر شما می خواهید با کسی ازدواج کنید که خودش شما رو دیده و پسندیده باید زمینه رو براش فراهم کنید. نمی شه شما همچنان نقش سنتی دختر رو ایفا کنید ولی اون آقا بخواد به روش مدرن رفتار کنه. این یه بده بستونه. نه با ارزش های اجتماعی شما و نه ارزشهای دینی شما تضاد نداره. نباید جوری رفتار کرد که از اون ور بوم افتاد. من خودم اگر دختر خیلی مغروری ببینم شاید بترسم پا پیش بذارم چون می گم اومدیم و بالفرض بله هم داد ولی بخواد تو زندگی هم اینجوری مغرور و عصا قورت داده باشه که زندگی خیلی تلخ خواهد بود.
البته آقایونی هم هستند که حاضرند خیلی خودشون رو به آب و آتیش بزنند برای یک دختری که بهشون هیچ توجهی نداره اما من به عنوان یک پسر نمی تونم تضمین کنم این مردها در آینده می تونند یک مرد خوب و کامل برای شما باشند. به نظر من مردان نرمال و خوب و سالم یکم غرور رو هم دارند. حاضرند دو قدم پا پیش بذارند ولی یک قدم هم از طرف مقابل ببینند. اگر اون یک قدم رو نبینند پا پس می کشند.
نجابتتون رو همچنان حفظ کنید. حد و حدود رو حفظ کنید. کسی از شما نمی خواد عشوه بیایید و از این کارها اما اگر کسی نظرتون رو جلب کرد یه چند درصدی هم که شده نسبت به بقیه باهاش مهربونتر رفتار کنید تا دلش رو درگیر کنید و ترسش رو ازش بگیرید تا بتونه اقدام کنه.
اگر خیلی خشک و قد با همه برخورد کنید عمر خودتون هدر می ره و چیزی هم نصیبتون نمی شه. مهم اینه که این عمری رو که داره می ره در کنار یک همسر خوب سر کنید. هیچ وقت برای کسی پا پیش نذارید ولی اگر کسی خواست نزدیک بشه و مورد پسند بود رفتاری کنید که در تصمیم خودش مصمم تر بشه.
- - - Updated - - -
اگه پاسخ های احساسی دیگه ای بلدین بگین لطفا. ممنون.نقل قول:
نوشته اصلی توسط تهمتن
.....
سلام،
چراغ سبز و اینا رو بریز دور!
همین که هستی خیلی اوکی و خوبی!
پسر باید دل و جرأت داشته باشه! یه بز دل ترسو که به خاطر ترس از شکست پاشو تو میدون نذاره، به هیچ دردی نمی خوره!
دیگه این مدلیش رو ندیده بودیم برا این که پسر خواستگاری کنه، چراغ سبز باید نشون بدیم!!!! جلل خالق، دوره آخره زمون!!!
شنیده بودیم برا دوست شدن باید چراغ سبز نشون بدی، برا خواستگاریش رو نشنیده بودیم!!
من کم کسی نیستما!!;) من تأئیدت می کنم! خیالت راحت باشه!;)
اینجور ریزه کاری ها رو دیگه خود خانمها خیلی بهتر بلدند. اینکه یه ته لبخند به چهره داشته باشید. وقتی بهتون چیزی تعارف می شه مثل چای یا میوه یا شیرینی رد نکنید. وقتی بهتون پیشنهاد کمک یا همکاری می شه زود رد نکنید. اگر جزوه ازتون خواستند بهش بدید. بعضی مواقع اگر یه کاری سختتونه از اون فرد خاص کمک بخواهید. وقتی مکالمه ای اتفاق می افته این شما نباشید که زود سر و تهش رو هم میارید بذارید خود پسر مکالمه رو تموم کنه. ازش فرار نکنید و جوری رفتار نکنید که از بودنش اونجا معذب هستید. وقتی 3 تا سئوال از شما کرد یه سئوال هم شما بکنید. مثلاً اگر نظرتون رو در زمینه ای پرسید و شما توضیح دادی آخرش بپرسید نظر خودتون چیه. اینجور چیزا دیگه. خودتون احتمالاً واردید.
دوستان عزیز
از همراهی و پاسخهای خوب و کاملتنو خیلی متشکرم. امیدوارم بتونم ان طور که شایسته هست از راهنماییهای خوبتان بهره
بگیرم گرچه همونطور که می دونید ترک عادت موجب مرض است:d
تهمتن عزیز فکر میکنم خانم مینوش هم مثل من میخواست در این زمینه بیشتر و واضح تر راهنمایی کنید فکر نمی کنم منظور خاصی داشتند یا کنایه باشه حرفشون:)
سنجاب جان میشه ایمیلتو بزاری...مید.نم برخلاف قوانینه....اما یه چیزی میخوام بفرستم واست
دوستان متشکرم.(شروین- اثر رامشون -کامروا- فقط خدا-روز- مینوش - تهمتن - ایوب- شوکا و...)
ایوب عزیز از پاسخ خوبت متشکرم. منم مثل شما فکر میکردم و الان فکر میکنم ولی گاهی بد نیست
با نقد رفتار خودم و زیر ذره بین بردن رفتارم مخصوصا در این مورد که تقریبا با مشکل برخوردم تا اندازه ای خودم را اصلاح کنم و یا همانگونه مانند قبل عمل کنم.