زندگی بدون انگیزه بعد از عقد

1. به نظر من وجود حس پشیمونی بعد از ازدواج توی همه زندگی ها وجود داره، البته مقدارش متغیره. مطمئن باش اگه شما بهترین زن دنیا رو هم گرفته بودی بعد از یه مدت سیستم "تحلیل گر" مغزت به صورت ناخود آگاه شروع می کرد به سنجیدن خوبی ها و بدیها. مخصوصا پیدا کردن "تفاوتها". این خیلی مساله مهمیه که شما بدونی همسرت "نفص" نداره بلکه با شما "تفاوت" داره.
2. چه بسا اگه با یه آدم باهوش و اقتصادی ازدواج می کردی، بعد از یه مدتی از احساسات خشک و نداشتن روحیه لطیفش شاکی می شدی!
3. مشکلات خانواده پدری همسرتون هم اگر چه واقعا توی زندگی شما هم تاثیر گذار هستند، اما به توجه استقلالی که احتمالا بعد از آغاز رسمی زنگی مشترکتون خواهید داشت تاثیر کمتری از خودش نشون میده.
4. آیا در باره این احساس با همسرتون هم صحبت کردید؟ ایشون متوجه افسردگی شما شدن؟

از همه عزیزان برای راهنمایی تشکر میکنم
لازم می دونم چند مورد دیگه را برای شما عزیزان روشن کنم:
در مورد دختر قبلی باید بگم من قبل اینکه رابطه مان به هم بریزه با اون شرط کردم که اگه حرمتی که بین من و تو وجود داره شکسته بشه یا به اصطلاح دیوار حرمت و احترام ما خراب بشه هر کاری کنی حتی اگر دوباره این دیوار را بسازی دیگه مثل روز اولش نمیشه هر آن ممکنه دوباره خراب بشه و به قشنگی روز اولش نیست.
دو بار این حرمت و احترام ما شکسته شد و من فهمیدم این رابطه به درد من نمیخوره فقط من به این رابطه اعتیاد دارم اونم من را ترک کرد(منم خودم را توجیه کردم که شاید این دختر کسی دیگه را دوست داره)
این دیوار حرمت با زنم هم دو بار خراب شده یک بار مقصر پدر زنم بود یکبار مادر زنم!منتظرم یکبار دیگه یکی جرقه بزن
بخاطر همین عوامل به زنم گفتم پشیمونتون می کنم.(از اینجا حکومت استبدادی شد)
بار اخری اشتی نکردم به خانواده زنم گفتم برید بزرگترتون را بیارید تا باهاش شرط کنم.
پدر بزرگ زنم که در روابط عمومی مسجد هستش اومد باهاش شرط کردم و گفتم شاهد باش دفعه بعد بخشش ندارم.


موردی بعدی:
من از قبل دختر قد بلند و سفید دوست داشتم و این دختره همین ویژگی ها را داشت ولی زنم این ویژگی ها را نداره(خانمم ویژگی های خوبی هم داره که با اون قابل مقایسه نیست)ولی این دوتا مشکل ظاهری از ذهنم بیرون نمیره
من می دونم وقتی یک کالایی فروش نرفت باید چه بلایی سرش اورد چطور فروش را بالا برد چطور بدون هزینه کیفیت را افزایش داد ولی تا حالا نفهمیدم چطوری با این مشکل کوچیک ظاهری زنم کنار بیام.


مورد بعدی اینه:
من با اون دختر قبلی روزی دو الی سه ساعت تلفنی حرف میزدم(هر روز)جمعه شب ها هم تا صبح.ولی الان نمی تونم با همسرم بیشتر 2دقیقه حرف بزنم.نمی خوام غیبت کنم ولی انگار سیستم عامل ذهن همسرم تحت داسه(شاید هم ویندوز 98).نصف بیشتر حرف های من را نمیفهمه.بجاش دوستی دارم که پسره ولی راحت یکی دوساعت وقتی میاد شرکت با هم حرف می زنیم یا میریم کنار خونشون گپ می زنیم.
دوست داشتم همسرم هم کلاسی ام باشه یا همکار که با هم بحث کاری داشته باشیم.(یکی دو نفر دیگه قصد ارتباط با من را داشتند هم از هم دانشگاهی ها هم از همشهری ها ولی بخاطر اینه در زمینه عملی چیزی حالیشون نبود طرفشون نرفتم و رد کردم.نمی دونم چی شد رفتم خاستگاری زنم)
بد تر از همه من هیچ وقت علی رقم اسرار خانمم در مورد عروسی با اون حرف نزدم(متنفرم از این بحث)
به جز دو سه روز بعد ازعقد هیچ وقت نتونستم با همسرم در مورد اینده حرف بزنیم در مورد بچه و ...
من خودم را با اون در هیچ اینده ای نمی تونم ببینم.(این حرف را بار ها به اون زدم،اونم هیچ حرفی جز گریه نزد،حتی یک راهکار کوچیک هم به زهنش نمیرسه
حس می کنم بعلاوه همه تصمیمات سخی که باید برای روزای کاری و شخصیت خودم بگیرم دائم باید برای زنم هم تصمیم بگیرم چون نمی تونه راه درست را انتخاب کنه
معمولا وقتی میرم سر کار اونقدر سرم شلوغ هست که بابام میاد شرکت کار های شخصی بیرون و بانکی من را انجام میده بجاش پدر زن را ماهی چند بار خودش یا خانوادش را باید ببرم دکتر!وقتی میرم خونه پدر زن چون میدونم حرف حساب سرشون نمیشه (بی سواد هستند)و فقط حرف الکی و عصاب خورد کن می زنند فقط سکوت می کنم.
وقتی می بینم دوستانم مراسم جشن میگیرند کلی برو و بیا با اقوامشون دارند دلم به حال خودم می سوزه.یا وقتی همه چیز را در مورد زنم فراموش می کنم وقتی یک دختر با سواد و کاری می بینم همه خاطرات بد ریکاوری میشن.



- - - Updated - - -

به نظرم زیادی مغرور و خودخواهی
پدرخانوم و مادرخانوم شما هر اشتباهی هم کنند باز هم بزرگتر از شما هستند و احترامشون واجبه یعنی چی که گفتید

به خانواده زنم گفتم برید بزرگترتون را بیارید تا باهاش شرط کنم

اصلا یعنی چی که میگید منتظر یه جرقه ام ؟؟
اصلا مگه شما خدایی که نمیتونی ببخشی؟
مگه خودت هیچ اشتباهی نداری؟
شما که همه چی رو سرسری گرفتی اشتباهاتت از اونا خیلی بیشتره
خدا هم با اون عظمتش میگه صدبار اگر توبه شکستی باز آ
انگار سیمکارته که بعد از سه بار پس اشتباه دادن قفل کنه
بعد هم رنگ پوست و قد همسرتون عیب ایشون نیست ویژگی ایشون هست که شاید
نه شاید نه حتما
خیلی ها ازین پوست و قد خوششون می یاد
شمایی که روز اول که انتخابش کردی به خواسته هات توجه نکردی

- - - Updated - - -

حتی بیسوادترین پسرها هم موقع انتخاب همسر به چهره و قد و ... دقت میکنن
پس خودتون رو اینقدر دسته بالا نگیرید
شما انسان سربه هوایی هستید که این تازه عدم توجه شما به مسائل مهمترین انتخاب زندگی هست
وای به حال انتخابهای دیگه و کارهای دیگه تون
ولی خانومتون ماشین نیست که اگه رنگش دلتون رو زد عوضش کنید
البته شما نگفتید عوض میکنم
اما این طرز برخورد و طرز فکر فاجعه هست

با سلام، اول در موردرابطه گذشتتون من نمي دونم چرا تموم كرديد و ازدواجتون نشد ولي چون خودمم يه تجربه 3 ساله داشتم ولي به دلايلي نشد كه با هم ازدواج كنيم الان تو زندگيم تاثير داره يعني نمي تونم ديگه كسي رو دوست داشته باشم ... بگذريم اين و به خاطر اين گفتم كه چون تجربه اي داشتيد و حالا همسرتون رو با اون مقايسه مي كنيد نمي تونيد خوبي هاشو ببينيد و بيشتر نقطه ضعف هاشو بزرگ مي كنيد. ( ولي كاش آدما به راحتي از عشق هاشون نگذرن البته اگه دوست داشتن واقعي تو روابط حاكم باشه) تا اين اتفاقها نيوفته. ولي اين انتخاب خودتون بوده و عامل اين ازدواج ام خود شماييد. من نظر من آدم مغرور و بلند پروازي هستيد شما به راحتي از دوست دختر قبليتون هم گذشتيد و الان نوبت خانمتون هست پس اينجا ايراد از شماست. هنوز نمي دونيد چي مي خوايد يا اگه بپرسند معيارتون چيه نمي دونيد . شما هر مشكلي هم با نامزدتون داشته باشيد اين حق رو نداريد به خانودشون توهين كنيد و بي احترامي كنيد. اول يه مدت به خودتون فرصت بديد و ببينيد مي تونيد با اين دختر خانم زير يك سقف زندگي كنيد يا نه الان نامزديد و حق نداريد اين دختر خانم رو هم بدبخت كنيد

خانمم از افسرگی من مطلع هست(در ضمن من بعد عقد افسرده شدم ولی پدر زن و خواهر زن من خیلی ساله افسردگی شدید دارند)
من به خانواده زنم توهین نکردم من پایه زندگی خودم را محکم کردم موفق هم شدم.از طرف خانواده زنم کسی از من دلخور نیست این منم که از همشون دلخورم.
در ضمن هیچ کس بی معیار و ... خواستگاری نمیره زن من بسیار مومن و متعهد همچنین خانواده مومن و ایثار گری داری اینها معیار های من بودند نه قیافه و پول و ... در ضمن اخلاق فوق العاده خوبی زنم داره.من میگم این مشکلات الان ذهنم را درگیر کرده از وقتی از دستشون ناراحت شدم.
من خودم را دست بالا نمیگیرم من خاکی تر همه اعضای خانواده زنم هستم.میگم حرفم را متوجه نمیشوند.پدر بزرگ راحت تونست مساله را براشون باز کنه و اونا فهمیدن(من نمی تونم.چرا؟نمیدونم)در ضمن من توی جلسه ای که پدر بزرگ با اونها حرف زد نبودم

- - - Updated - - -

در ضمن سعی کنید اگه کسی را می خواهید راهنمایی کنید نگید خود خواهی و فلانی ... بگید بجای رفتار اشتباه فلان این کار را انجام بده!از این به بعد اینطوری رفتار کن!(بی سواد بازی را بگذارید کنار اینجا نه کسی کامله نه کسی خداست حتما ناقص بوده یا کمک می خواد که مشکلش را مطرح کرده نظر اشتباه شما باعث میشه خیلی ها متاثر بشند)
منم یکی از اونا هستم و می خوام مشکلاتم حل بشه.
در ضمن من تا حالا به زنم نگفتم دوست دارم نه بخاطر اینکه من خود خواه هستم به خاطر اینکه آدم نباید دو دل باشه یاید با تمام اعتماد و صداقت بگه دوست دارم.امروز بگم دوست دارم شب بگم حرفم را متوجه نمیشی درکم نمی کنی بدرد هم نمی خوریم؟(حدقل از دستم دلخور میشه که نگفتم دیگه با احساسش بازی نکردم)

خب می فرمایید قیافه برای شما مهم نبوده اما الان شده مشکلی که نمی تونید باهاش کنار بیایید
سردرگم شدیم

دوست عزیزیه سوال دارم ایاشمادرارامش این حرفهارومینویسیدیازمانی که عصبانی هستید؟
اکثرحرفهاتون ضدونقیضندیعنی باهم نمیخونند
ببینیداینکه به دختری بگیددوست دارم یانگیدبازم بااحساساتش بازی کردیدچون بهتون دل بسته همونطوریکه میدونیدتوخانمهااحساسات قویترعمل میکنه
بیایدیه بارازدیدمثبت به قضیه نگاه کنیم واینطوردرنظربگیریم که خانم شماازنظرمهارتهای ارتباطی ضعیف هستندنه اینکه مشکل داشته باشندوشمابایستی به ایشون کمک کنیدتاخودشون روبالابکشند

امادرباره دوست دخترقبلیتون بایدخدمتتون عرض کنم که شایدبه نظریک سری بی حرمتی هایی صورت گرفته باشه وایشون تقاضای قطع رابطه روداده باشندولی فکرنمیکندهرکسی یه کاسه صبری داره وقتی لبریزبشه قیداحساسشومیزنه وهمه چی روتموم میکنه به نظرمن چون خودم اینطوریم فکرمیکنم اکثرخانمهاهم اینطوری باشندتاوقتی دلشون بهشون فرمان نده ابرازاحساس نمیکنندواژه های محبت امیزروبکارنمیبرندولی خانمهاهیچ وقت ابرازاحساس کلامی اقایون روقبل ازرسمی شدن یعنی قبل خواستگاری وعقدرسمی نمیخواندتنهادلخوشی اونهاتنهاموردی که میتونندقبول کنندوباعث میشه به علاقه شماایمان بیاوردندخواستگاری رسمی است بعدازاون ازشماانتظارابرازعلاقه چه درکلام چه درعمل رودارند
خانمهابه خاطراقاپسرروی خانواده می ایستندولی چه فایده وقتی پسرپاپیش نمیذاره وتاتقی به توقی میخوره میگه اگه منومیخواستی این حرف رونمیزدی بایدمنتظرم میموندی توروخدادرک کنیدمثل من نشیدکه چندسال منتظربمونه بعدهیچی به هیچی واقاپسربراحتی بگه اگه خانوادم اومدندکه هیچ درغیراینصورت من تکلیفت رومشخص میکنم درحالیکه همه جا جارزده نامزدوشیرینی خوردمه بایه حرف بره

برادرعزیز
خودماییم که انگیزه روبوجومیاریم اگه بخوایم انگیزه بوجودمیاددرغیراینصورت نه
یه لحظه خوب فکرکنیدهیچ ادمی کامل نیست همه نقاط ضعف وقوت دارندخودشماهم مبراازاشتباه نیستیداینکه تحقیق نکردید اجازه دادیدهمون شب عقدتون کنندو...
هرچی باشه پدرومادرهمسرتون بزرگترازشماهستندواحترامشو ن واجبه درسته ممکنه یک سری مشکلات داشته باشندولی دلیل نمیشه که شمابه خاطرپدرومادرنامزدتون باخودایشون لجبازی کنیدیاهمه کاسه کوزه هاروسرایشون بشکنید
دودلی روکناربذاریدشروع کنیدبه دوست داشتن همسرتون اگه بخوایدمیتونیدچون تاوقتی دودل باشیدکوچکترین کارهاهم به نظرتون بزرگ جلوه میدندتصمیمتون روبگیرید
این روهم درنظربگیریدکه چه شمابخوایدچه نخوایدبااحساسات ایشون بازی کنیداحساساتشون واردرابطه شماشده حالاچه ابرازکلامی بکنیدچه نکنید

- - - Updated - - -

برادرعزیز
خودماییم که انگیزه روبوجومیاریم اگه بخوایم انگیزه بوجودمیاددرغیراینصورت نه
یه لحظه خوب فکرکنیدهیچ ادمی کامل نیست همه نقاط ضعف وقوت دارندخودشماهم مبراازاشتباه نیستیداینکه تحقیق نکردید اجازه دادیدهمون شب عقدتون کنندو...
هرچی باشه پدرومادرهمسرتون بزرگترازشماهستندواحترامشو ن واجبه درسته ممکنه یک سری مشکلات داشته باشندولی دلیل نمیشه که شمابه خاطرپدرومادرنامزدتون باخودایشون لجبازی کنیدیاهمه کاسه کوزه هاروسرایشون بشکنید
دودلی روکناربذاریدشروع کنیدبه دوست داشتن همسرتون اگه بخوایدمیتونیدچون تاوقتی دودل باشیدکوچکترین کارهاهم به نظرتون بزرگ جلوه میدندتصمیمتون روبگیرید
این روهم درنظربگیریدکه چه شمابخوایدچه نخوایدبااحساسات ایشون بازی کنیداحساساتشون واردرابطه شماشده حالاچه ابرازکلامی بکنیدچه نکنید

قدم اول:
ببخشید یکم ناراحت بودم.یعنی فکر و ذکر رهام نمی کرد .ولی فکر کنم هرکسی که اینجا شروع میکنه به بیان مشکلش بخاطر نداشتن تمرکز کافی خودبه خود یکم ضد نقیض میشه.
لحظه های آرام توی زندگی من مثل ابر بهاری گاهی می بارند و گاهی یادشون میره ببارند.
دیشب خانمم سر صحبت آینده را باز کرد به هزار زحمت به خودم فشار اوردم و کمی باهاش هم کلام شدم(یکی تو وجودم میگه این حرفها زندگی نمیشه!خودتو گول نزن)
یکم در مورد ازدواج صحبت کردم(بیچاره انگار بار اولش بود میشنید کلی ذوق کرد)ولی نتونستم با خود کنار بیام تمام دعوا ها که مقصر خانوادش بودن و بدبختی هایی که بعد از عقد به خاطر اون دچارش شدم را بی اختیار گفتم! نتیجه هم که مشخصه : گریه کرد و منم خوابم نبرد.

سلام دوست من. بابت شرایطت واقعا متاسف شدم. اینکه چی شده اینجوری شده خیلی نمیتونه کمکتون کنه.

احساسی که من از شما پیدا کردم این که: شما از ضریب هوشی بالایی برخورداری اما هوش هیجانی بالایی ندارین

دوست من بودن تو این شرایط خ سخت می دونم اما باید خودت و احساساتت رو کنترل کنی. همیشه مشکلات وجود دارن رنگ روشون عوض میشه. پس این اتفاق رو به دیده ی یه مساله که باید حلش کنین نگاه کنین. شما الان تصمیم گرفتین راحت ترین کار که همون افسردگی هست رو انتخاب کنین. دوست من دنیا که به اخر نرسیده. خداروشکر هنوز راه برات هست. ایا همه تو ازدواجاشون موفقن. ایا اونایی که تو ازدواجاشون موفقن دیگه مشکلی ندارن. به خودتون به دیده یه قربانی نگاه نکنین. موقع انتخاب چشماتون رو بستین الان بازش کنین. پسری با هوش شما حتما می تونه راه حل پیدا کنه


کاش دوستان تاپیک شما رو در دسترس مدیران قرار می دادن. نکته ای که به ذهن من می رسه این است که برای عروسی اصلا عجله نکنین وکلا عجله کردن رو از منشتون حدف کنین.

شما تفاوتهای زیادی با هم دارین دیگه ادم که نمی تونه خودش رو گول بزنه. اما نکته ای که وجود داره این که شما حتما از یه مشاور خوب بهره بگیری. و تمام تلاشت رو برا حل مشکلت بکنی. انتظاراتت رو از خانمت بیان کنی. خوبیها یی رو که به خاطرش باهاشون ازدواج کردی در نظر بگیری ببینی که ایا این خوبیها ارزش این بدیها رو دارن یانه. در ضمن دوست من سعی کن با این قضیه احساسی برخورد نکنی. به نظر من مشکل عمده شما همین. سعی کنین با عقلتون برین جلو. مظمین باشین ضرر نمی کنین.

در ضمن دوست من کلا مقایسه کردن رو بزارین کنار. حداقل خودت به ارامش می رسی
در پناه حق دوست من