سلام به دوستان، و فرشته مهربان عزیز،
فرشته جان من یه سوال خیلی مهم دارم، لطفا بهم جواب بده.
ببینید من خودم به فیسبوک حساسم. یعنی خیلی رعایت می کنم تو ارتباطاتم توی فیسبوک. (اصلا مسئله فیسبوک هم نیست! من کلا تو روابطم مقیدم، و فکر نمی کنم دنیای مجازی فرقی با دنیای حقیقی داشته باشه! و آدم بتونه تو دنیای مجازی یه سری از قید و بندهاشو ندیده بگیره!) اما دوستام اینطور نیستند. خیــــــــــــــلی راحت هستند، یه عالم کامنت برای همکلاسی هاشون، یه عالم عکسایی که تو اردوهای مختلط گرفتن و غیره.
من باهاشون هم خونه بودم، می شناسمشون. خیلی هم بچه های خوب و اهل زندگی ای هستن.
در واقع مقید بودن من، برتری ای برام محسوب نمی شه.
حالا اصل سوالم اینه که، شاید یه فرد دیگه هم اینطور باشه. یعنی پسرها هم همینجوری کامنت بازی کنن، اما در عمل اهل زندگی باشن. منظورم اینه که بتونه اینکارشو ترک کنه! نه اینکه ازدواج هم کرد، همینجوری ادامه بده!
شما گفتید:
من هم به این مسائل خیلی حساسم. حساسیتم فراتر از کامنت هاییه که سارا می گه. البته اگه من جای سارا بودم، با توجه به اینکه کامنت ها متعلق به دو سال پیش بودن، یه بررسی دیگه می کردم ببینم الان تغییری کرده یا نه...
اما در عمل حساسیت من بیشتر هم هست. مثلا من به عکس حساسم. من نمی فهمم چرا یه نفر همش باید عکسشو عوض کنه یا اصلا اینکه آلبوم عکس داشته باشه. (حتی اگه کامنت های بدی هم نداشته باشه) مثلا من خودم تو فیسبوک هستم، اما عکس ندارم.
من نمی دونم من حساسیتم زیادیه؟ باید روی حساسیتم کار کنم؟ چون الان همه تو فیسبوک اینجوری هستن! یعنی آدمهایی که از نظر شخصیتی به من می خورن، اکثرا اینطورن، وگرنه مذهبی ها معمولا اینطور نیستن.
یا اینکه حساسیت من هم به جاست؟
پس می گید که نباید کسی بخاطر این مسئله رد بشه، و جای بررسی داره.
من اگه کامنت هایی مثل اینهایی که سارا گفته رو ببینم، و مربوط به زمان حال باشه، یک لحظه هم شک نمی کنم! و درجا رد می کنم. پس کار من اشتباهه؟
مسئله عکسا هم هست. کسایی که خیلی عکس می ذارن... این نشونه چه سرنخ هاییه؟ با وجود اینها باید بازم به بررسی اون فرد ادامه بدم؟
اصلا چطور باید بفهمم چه موقعی باید روی حساسیتم کار کنم، چه موقعی باید به حساسیتم احترام بذارم؟
فرشته جون اینایی که پرسیدم، خیلی برام مهمه، بی نهایت مهم، خواهش می کنم روشن روشنم کن... مرسی