ازتون ممنونم که زمان گذاشتید و نوشتید
واقعا ازتون سپاسگزارم
اما به نظر شما این باعث نمیشه که خودخواهی ِ شوهرم بیشتر بشه ؟
پس نظر ِ من چی میشه ؟ پس میل ِ من چی میشه ؟ احساس می کنم اسیرم ...
:(
نمایش نسخه قابل چاپ
ازتون ممنونم که زمان گذاشتید و نوشتید
واقعا ازتون سپاسگزارم
اما به نظر شما این باعث نمیشه که خودخواهی ِ شوهرم بیشتر بشه ؟
پس نظر ِ من چی میشه ؟ پس میل ِ من چی میشه ؟ احساس می کنم اسیرم ...
:(
http://www.hamdardi.net/images/style...ser-online.png خانوم محترم ، شما مثل اینکه هنوز نپذیرفتید که ازدواج کردید و 1 خانواده و زندگی مستقل داریدنقل قول:
نوشته اصلی توسط دلپذیراد
ببینید منظور من اینکه شما خودتون صاحب 1 زندگی و خانواده هستید و باید تمام وقت و انرژیتون رو معطوف بزندگیتون و شوهرتون و شریک زندگیتون رو بکنید
بحث قوا سنجی و تجارت...که نیست
ببنید شما باید با هماهنگی شوهرتون تمام مسائل زندگیتون رو ست کنید و ایشون هم همینطور ، این قضیه 2 طرفست ، البته با چیزایی که شما گفتید تا حالا 1 طرفه بوده متاسفانه که آثارش میبینید
شما باید تمام وقتتون رو برا شوهرتون بزارید تو الویت اول و بعدش تو اولویت های بعدی اونن با هماهنگیتون شوهرتون.
اینکه با شوهرتون هماهنگ باشید و بهش اهمیت بدید و به چهارچوب زندگیتون پایبند باشید (احترام متقابل ، مچ بودن و هماهنگ بودن و...) نه تنها اسیری و... نیست باعث میشه زندگیتون مستقل و شفاف و بدور از انحراف و... وشیرین پیش بره
از طرفی وقتی شوهرتون ببینه بهش اهمیت میدید و اولویت اول و آخرتون ایشون هست ، بهتون آزادی عمل و حمایت بیشتری میده. واگه بلعکس عمل کنید چون احساس میکنه مردونگیش و حریم زندگی رو دارید زیرپاتون له میکنید نتیجه و عکس العمل عکس میده
موفق باشید
آقای mercedes62 ممنونم ازتون
اما خب یه سوال می پرسم خواهشا عصبانی نشید!
خب من 22 سال عضو یه خانواده بودم! چطوری اون ها رو از اون الویت خارج کنم و کسی که تازه 8 ماهه وارد زندگی من شده رو اولویت یک قرار بدم ؟
خانواده ام هم از من توقعاتی دارن ... که مثلا من و شوهرم باهاشون بریم بیرون، خوش باشیم و ...
چطوری من می تونم بین علاقه ی شوهرم و خانوادم تعادل برقرار کنم ...
ضمن این که شوهرم امشب بهم گفت اولویت من برای تو صفره ...
نه ببینید بحث منم همینه شما ازدواج کردید و تشکیل خانواد دادید پس الویت اول و آخرتون میشه زندگی خودتون (این پایه هر ازدواجیه ) تشکیل زندگی ،تشکیل خانواده جدید ، همسر و همرا داشتن و زندگی زناشویی و...نقل قول:
نوشته اصلی توسط دلپذیراد
این پایه هر زندگی ای هستش و از حداقل هاست ، ، اینا الفبای زندگیه
فرض کنید شوهرتون هم حرف شما رو بزنه بگه 20 اندی سال خانوادم اولویت اول بودم چجوری شما رو اولویت اول قرار بده؟؟؟؟
جه حسی بهتون دس میده؟ خودتون رو بزارید جای ایشون؟ یا جواب تماستون یا sms رو نده یا دیر بده؟؟؟ یا بگه بجا اینکه با هم بریم رستوران بیا با پدر مادرم بریم رستوران یا تفریح و.... چون اینجوری بمن خیلی خوش میکذره؟؟؟ یا 1001 اما و اگر دیگه
شما شناخت و تعریف درستی از زندگی ندارید ، آدم ازدواج میکنه که کل زندگیشو با همراه و شریک زندگیش تا آخر عمر تقسیم کنه و تو سختی و خوشی با هم و کنار هم باشن
اگه قرار بود با خانوادتون بیرون برید پس چرا ازدواج کردید؟؟ اگه قرار بود با خانوادتون خوش بگذره چرا چس ازدواج کردید و اومدید زندگیتون رو با 1 پسر دیگه با 1001 آرزو امید تقسیم کردید؟
تعادل برقرار کردن که گفتید کاری خیلی سختی نیست همونطور که قبلا هم گفتم شما باید اولویت اول و آخرتون رو به همسرتون اختصاص بدید و بعد از اون اگه وقتی یا اولویتی موند به خانوادتون یا .... اختصاص بدید اونن باهماهنگی باهم
این قضیه شامل حال شوهرتون هم میشه هیچ فرقی نمیکنه عملا.
1 چیزه دیگه هم که خودتون گفتید ، شما کاری کردید که ایشون به زبون اومده (که مردا خیلی به زبون میارن ) گفته من اولویتم صفره
1 نکته ای که بزهنم میرسه اینکه مردا توجه و دوست داشتن و اهمیت دادن یا... خوب متوجه میشن خیلی بهتر از اونی که فکرشو بکنید با عزیرم گلم جانم و... چیزی تغییر نمیکنه
. مردا میخان واقعا همسرشون در هر شرایطی از ته قلبش طرفو بخاد و در هر شرایطی ساپورتشون کنه اینو لمس میکنن به راحتی و بلعکسشو ، و وقتی اینو لمس کنن ممکنه حتی بروشون هم نیاره منتها اونوقته که برا همسرشون جونن میدن
این قسمتای که بلد کردم به نظرم مهمهتره
ببینید من مجردم و زندگی مشترک رو تجربه نکردم ولی بنظرم اینا چارچوب و حداقل هاست و خط قرمزه ، هرچی خط قرمز رو ازش رد شید به زندگی خودتون آسیب میزنید.
من هم مثل برادرتون اگه لحنم تند بود به بزرگی خودتون ببخشید
موفق باشید
ازتون واقعا ممنونم
امیدوارم نظر سایر دوستان هم همین باشه و امیدوارم شوهرم هم متوجه بشه که بیشترین اولویت رو در زندگی من داره ...
ایشالا با رفتارتون اینو ثابت کنید. خوشبخت باشیدنقل قول:
نوشته اصلی توسط دلپذیراد
الان شما خانواده خودتون رو دارین که شما و همسرتون هستین بهتره بیشتر به خانواده خودتون برسین
متاصفانه در جامعه ما دختر پسرا و بیشتر دخترا زیادی وابسته خانوادشون هستن و این باعث میشه همسرشون احساس ناراحتی بکنه