نمایش نسخه قابل چاپ
اگه برمی گشتم به گذشته بهترین سن جوانیم رو برای دیگران صرف نمیکردم
وارد مشکلات دیگران نمیشدم
اونهمه برا آدما انرزی صرف نمیکردم که حال و روزم این بشه!!!!!!!!
بخاطر اشتباهات دیگران خودمو حرص نمیدادم
بیشتر تفریح میکردم
دل یکی رو نمیشکوندم که اون همه دوسم داشت و میتونستم با رفتار نرمی بهش نه بگم که اینطور نمیشد که الانم خابشو میبینم که ازم ناراحته
این تجربه خیلی مهمه برام
بین کارشناسی و فوق فاصله نمینداختم
اگه به گذشته برمیگشتم شاید دوباره واسه پزشکی میخوندم( چون از خون میترسیدم نرفتم و همون سال اول بیخیال رشته پزشکی شدم)
اگه به گذشته برمیگشتم به پدر و مادرم میگفتم اینقدر برای ازدواج من سخت گیری نکنید بذارید خودم تصمیم بگیرم...
اگه به گذشته برمیگشتم ایمانم رو قویتر میکردم و ارتباطمو با خدای مهربونم بیشتر میکردم
اگه به گذشته برمیگشتم همکلاسیم که ازم خواستگاری کرده بود رو همون روز اول جواب رد میدادم
اگه به گذشته برمیگشتم همین رشته تحصیلیم رو دوباره انتخاب میکردم فقط سعی میکردم معدل لیسانسم بیشتر بشه...
بیشتر تفریح میکردم
زودتر با سایت همدردی و روش نیمه سنتی کردن خواستگاری های غیر سنتی آشنا میشدم
هیچ وقت با جنس مخالف دوست نمی شدم
جلو کسی که دوسش داشتم و دوستم نداشت ناراحتیمو بروز نمیدادم
میفهمیدم که هر خواستگاری رو نباید به مسخره گرفت و به دلایل واهی رد کرد
از نظر معدل دانشگاه پشیمونی ندارم
ولی اگر به گذشته برمیگشتم شرایط زندگیم رو طوری نمیکردم که الان نتونم برای درسام تلاش کنم