کسی شرایط بدتر از این هم میتونه تجربه کنه؟

ممنون بهار زندگی، عجله ای برای طلاق ندارم به خودم تا آخر تابستون مهلت دادم شاید نظرم برگشت هرچند که دیگه خانمم ازم خیلی فاصله گرفته و دیگه بعیده این رابطه درست بشو باشه.
تشکر آقای کامروا بابت لینک، من قبلا پیگیر مطالب اون تاپیک بودم و در جریان همه مواردش قرار گرفتم چون یه جورایی مشکل خودم رو در اون تاپیک میدیدم.
خانم مصباح الهدی، در مورد سوالاتی که پرسیدین: مشکل نمیشه گفت فقط ظاهره یا اصلا ظاهر هست یا نیست. همون به دل نشستن یا ننشستن به نظر کاملترین عبارته. بقیه ازش تعریف میکنند ولی برای من هیچ حسی از قبل و بعدش اتفاق نیافتاده. دلم براش تنگ نمیشه و حتی وقتی باهاش نیستم احساس راحتی بیشتری دارم. و حدود یکماهی طول کشید آشنایی و صحبتهای اولیه.

واقعا متاسفم نمیفهمم با کسی که از اول هیچ حسی بهش نداشتید چرا ازدواج کردی اون دختر بیچاره چه گناهی داره که باید تاوان اشتباه شما رو پس بده

به نظرمنم مسولیت تصمیم و عملتون را باید بپدیرید!! واقعا با اجبار که نبوده!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط toojih

ممنون بهار زندگی، عجله ای برای طلاق ندارم به خودم تا آخر تابستون مهلت دادم شاید نظرم برگشت هرچند که دیگه خانمم ازم خیلی فاصله گرفته و دیگه بعیده این رابطه درست بشو باشه.

---

5 ماه دیگه می خواهید این خانم را میان زمین و آسمون نگه دارید.
معلق بودن خیلی سخته.
بهتره که با یکی دو تا روانشناس و مشاور صحبت کنید و ببنید اگر نظرشون این هست که علاقه ای که یکساله شکل نگرفته دیگه امکانش نیست، زودتر تمامش کنید.

از صمیم قلبم برای شما و مردانی به مانند شما متأسفم... مردی که نمیتونه مسئولیت انتخاب خودش رو هم به عهده بگیره.
میتونی جواب بدی که گناه این دختر چیه این وسط؟
خدایاااااااا این چه دنیایه که ما رو آوردی توش؟ زندگی یه عده شده مسخره ی یه عده دیگه. برو ببین اگه فکر میکنی خدا ازت میگذره تو هم از اون زندگی بگذر.
واقعآً با خوندن این تاپیک یاد زندگی نکبتی خودم افتادم و امروزم تا شب حروم میشه:sorrow:
نامزد شما رو نمیدونم ولی من یکی حتی اگه بهترین ازدواج دنیا رو هم بکنم تا آخرین لحظه عمرم منتظر میمونم که خدا حقش رو بذاره کف دستش. هرچند خدا هم دیگه خودشو کشیده کنار...............
واقعآً خلایق هرچه لایق.
اگه پستمم حذف بشه که شده دیگه .

آدم وقتی با همکلاسی دخترش حرف می زنه بهش علاقه مند می شه.دیگه

دختری که یکسال زن آدمه جای خود داره.مطمعنی که به میل خودت عقد کردی؟

احساست نسبت به ظاهرش چیه؟قد اندام چهره.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط toojih

ممنون بهار زندگی، عجله ای برای طلاق ندارم به خودم تا آخر تابستون مهلت دادم شاید نظرم برگشت هرچند که دیگه خانمم ازم خیلی فاصله گرفته و دیگه بعیده این رابطه درست بشو باشه.

---

منظور من این نبود.من گفتم چند روز به ذهنت استراحت بدی.یعنی اصلا به این اتفاق فکر نکنی.فقط یه تغییر روحیه برای بالا رفتن امادگی.مثه اینکه حین رانندگی بزنی کنار یه استراحتی کنی.

به کلماتی که بُلد کردم دقت کن.به خودم،مهلت دادم،نظرم...
متاسفانه تو همه چیزو فقط از طرف خودت میبینی.درسته الان مشکل تویی که نمیخوایش اما من میگم این زندگی هردوتونه،همونقد که سرنوشت تو درگیره سرنوشت اونم وابسته به این موضوعه.پس درستش اینه که اگه برای ازدواج اجباری احساس و زندگی اونو وارد نکردی لااقل واسه تصمیم بعدی اون رو هم آدم بدون.

بابا درسته دوسش نداری اما دوتا ادم عاقل و بالغ و تحصیلکرده که هستید.باهم حرف بزنید،توسروکله هم بزنید،حرفای همدیگه رو بشنوید،و با هم تصمیم بگیرید.

مهم نیست تصمیم نهاییتون چیه؟ادامه یا طلاق.ولی وقتی زندگی هردوتونه منم منم نکن.اونو هم دخیل کن.شما فقط 50% قضیه اید.به اونم اندازه سهمش حق بدید.نمیگم زوری باش زندگی کن.میگم بهم اعتماد کنید،کمک کنید تا تصمیم درستو بگیرید و کمترین اسیبو ببینید.

و دوست دارم بدونم چرا نام کاربری توجیه رو انتخاب کردی؟

موفق باشی

ممنون هلیا که نظر دادی، من میدونم مقصرم ولی الان دیگه کاری از دستم برنمی یاد
آقای کامروا از شما هم ممنونم! حق با شماست نمیشه کسی رو مجبور به کاری کرد بهرحال خودم کردم هرچند تحت فشار بوده باشه و باید مسئولیتش رو بپذیرم.
شیدا خانم، در مورد نظرت فکر میکنم. شاید همینکارو کردم.
خانم مریم عزیز! مرسی بابت همه حرفهایی که نوشتی. توی این شرایط شاید بیش از همدردی آدم به کسی احتیاج داره که بهش بد و بیراه بگه، سرکوفت بهش بزنه بابت اینکارش. چون خودش هم میدونه که کار درستی رو انجام نمیده. ولی توی این شرایط واقعا دیگه نمیشه ادامه داد. میشه به خاطر اشتباه اون فرد بهش سرکوفت زد ولی نمیشه ازش خواست ادامه بده. چون باز این ادامه شروع یک اشتباه دیگه برای خودش و طرف مقابلشه.
آقای فرهنگ، نمیدونم بهرحال این تئوری ها جواب نمیده. ایجاد نمیشه دیگه. یا لااقل برای من نشد و آدمهایی مثل من که توی این سایت تاپیکهاشون رو خوندم.

- - - Updated - - -

بهارزندگی، من واقعا نمیدونم چرا نمیخوامش. یعنی نمیدونم در مورد چی باید صحبت کنم. فقط میدونم که هیچ وقت دوستش نداشتم. توی این شرایط نمیدونم بقیه چکار میکنند ولی فکر میکنم که اکثرا باید مثل من بهانه تراشی بیخود کنند، یعنی حرف اصلی سر یه چیز دیگه است و تو انواع و اقسام بهانه ها رو ردیف میکنی که باهاش نباشی، کارهایی که میخواد رو انجام ندی، .... بهانه هایی می یاری که توی خلوت خودت چون میدونی بیخود و بیجهت بوده از خودت حسابی بدت می یاد ولی چاره ای نداری!
نمیدونم شاید من اشتباه میکنم ولی توی این شرایط نمیشه حقیقت رو گفت.

به میل خودت عقد کردی؟احساست نسبت به ظاهرش چیه؟

آقای توجیه حالا که اینجا سر دردودل رو باز کردید حداقل توضیحات بیشتری بدین
مثلا اگه از ایشون خوشتون نمیاد ببینید از چه جور شخصیتی خوشتون میاد
قیافه شو دوس ندارین؟ تیپ و اندامش مورد پسندتون نیست؟
عقایدش و طرز فکرش و اهداف و آرمانهاشو قبول ندارین؟
رفتارش خشک و جدیه شما دوس ندارین؟
زیادی بگو بخنده شما خوشت نمیاد؟
اجتماعی هست یا نیست؟ شما چه جوری دوس دارین باشه؟
خانواده ش گرم نیستن؟ احترام شما رو ندارن؟
بالاخره حتما یه دلیلی داره که به دلتون نمیشینه یا حس میکنید مثلا اگه اینجوری می بود دوسش میداشتم
میشه اینو به ما بگید؟
یه سوال دیگه شما و ایشون چند سالتونه؟