مشکلاتم حل نشد

خیلی خسته و درمونده ام. تبدیل شدم به یه زن افسرده و بی روحیه.خیلییییییییییییییی از شوهرم دلگیرم اونم به روی خودش نمیاره اصلا انگار نمیخواد یه ذره عوض شه.با کمال خونسردی اومده میگه کاراتو بکن با خونوادم بریم سیزده بدر انگار نه انگار که من ناراحتم منم خونواده دارم اونها هم میخوان من کنارشون باشم .خدایا چقدر بعضی بنده هات خودخواهن چرا مادرش بهش یاد نداده توی زندگی گذشت هم کار خوبیه این که گاهی وقتها بخاطر همسرت دست از خواسته هات برداری.از اون طرفم خونواده خودم گفتن با هم بریم سیزده بدر .دلم میخواد نبودم دیگه

از اعضای همدردی ممنون میشم راهنماییم کنن .

سلام عزیزم
موردهای مشابه تو رو زیاد دیدم سخت نیست به خودت سخت نگیر زندگیتو از یکنواختی در بیار بگو بخند می دونم تو دلت غمه اما یه مدت به روی خودت نیار به جای بحث و دعوا سکوت کن گذشت رو از خودت شروع کن مطمئن باش اون هم شرمنده می شه و دوباره زندگیتون روال خوب خودشو می گیره مردا از افسردگی و گریه بدشون می یاد بذار باهات اینقدر خوش بگذرونه با همدیگه اینقدر لحظات شاد داشته باشید که تو رو تو اولویت هاش قرار بده و دوباره ازت نظرخواهی کنه
به زمان نیاز داری حتما با صبر و رفتار خوبت درست می شه

سلام ممنونم که بهم امید میدی و راهنماییم میکنی :star:.خوبی این سایت اینه که آدم میتونه در و دل کنه غصه هاشو بگه از تجربیات بقیه استفاده کنه و احساس سبک شدن از بار مشکلات رو داشته باشه. توکل به خدا

با سلام .دوستان عزیزم از اینکه هربار منو راهنمایی میکنید ممنونم. نمیدونم درسته یا نه؟اما خیلی از مشکلات من با شوهرم به خونوادم برمیگرده.پدر من آدم خیلی خوب و با وشخصیتی بود تا وقتی شاغل بود به خاطر شغلش وجهه خوبی پیش مردم داشت و خیلی آدمای خوب دو ر وبرمون بودن مادرم با اینکه خونه دار بود اما هیچ وقت گله ای از زندگی نمیکرد و زندگی گرمی داشتیم هرسال مسافرت به جای خودش بود وضع مالیمون متوسطبود اما پدرم بعد از بازنشستگی عوض شد رفت سراغ اعتیاد هرچی ما و مامانم بهش شکایت کردیم گفتیم اینکارو نکن گوش نکرد و هر روز مصرفش بیشتر شنیده بودم که بلای خانمان سوزه اما به چشم خودم دیدم که چطور زندگی مارو پاشوند 5 ساله که بیشتر روزا پدر و مادرم با هم حرف نمیزنن وضع مالیمون بد شد برادر بزرگم رفت سرکار و خرجش از پدرم جدا شدو .... اوایل اعتیاد پدرم شوهرم با همون شناختی که دورادور ازمون داشت اومدن خواستگاری تا بعد از عروسی نذاشتم بفهمه پدرم معتاده.اما بعد از ازدواج هربار که خونه م میومو و رابطه سرد اعضای خونواده رو با پدرم میدید اونم از اومدن به خونه ما سردتر میشد با اینکه پدرم ظاهرا خیلی به خودش میرسه تا کسی نفهمه معتاده و همیشه تمیز و مرتب میگرده و اما شوهرم هم فهمید و دیدش نسبت به پدرم عوض شد.با اینکهه مادرم و بقیه اعضای خونوادهم واقعا خوب و پاک هستن اما همه دارن به آتیش پدرم میسوزن فکر به خونوادم منو یکذره توی خونه خودم آروم نمیذاره و همین باعث شده تا شاد و خوشحال نباشم. شوهرم همین که احساس میکرد من پشتوانه ای ندارم منو کشوند طرف خونواده خودش و از خونواده من فاصله گرفت و بقیه ماجراها..... من چیکار کنم نمیدونم مشکلات خونوادمو حل کنم یا خودمو؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

سلام ania جان
پدر شما هر کاری کرده بازم پدرتونه.می دونم خیلی ازش ناراحتین خیلی خانوادت رو ناراحت کرده ولی این دلیل نمیشه که خوبی هاشو زحماتی که براتون تو این همه سال کشیده فراموش کنید.
پدر شما درسته که اعتیاد داره ولی نباید ارزش اونو پایین بیارید مخصوصا پیش غریبه ها.یا مثلا پیش شوهرت.از خوبی ها وزحماتی که براتون کشیده پیش همسرت بگو.نذار احترام پدرت پیش شوهرت بره.
مثلا به مامانت وخانوادت بگو حداقل سعی کنه وقتی شوهرشما میاد خونتون به پدرت بی احترامی بی محلی .....نکنن.میدونم ازش ناراحتید ولی این برخورد شما با پدرتون باعث میشه که نه تنها شوهر شما بلکه اطرافیانتون هم به خودشون اجازه بدن درمورد پدرت وحتی شما بد صحبت کنن یا بخوان بی احترامی کنن.برخورد شما با پدرتون خیلی در روابط خودتونم تاثیر میذاره.
جوری برخورد کنید که همسرشما فکر نکنه چون حالا پدرت معتاد شده دیگه هیچ ارزش و احترامی نداره.
شوهر شما نباید فکر کنه که شما دیگه حامی ندارید...

نقل قول:

---

من چیکار کنم نمیدونم مشکلات خونوادمو حل کنم یا خودمو؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

---

مهمترین وظایف شما الان همسری و مادری ست.شما خودت یه خانواده تشکیل دادی.باید برای حفظ زندگیت خیلی تلاش کنی.
هرچند اگه کاری هم میتونی برای پدرومادرت بکنی،مسلما کوتاهی نمی کنی