نمایش نسخه قابل چاپ
خب حالا بذار از اون طرف به موضوع نگاه کنیم.
من یک زنم و از نگاه زنها می گم. ما خیلی احساساتی هستیم. خیلی زود وابسته می شیم.
خیلی توی روابطی که منجر به جدایی و اتفاقهای تلخ می شه تو زندگیمون لطمه میخوریم و برامون سخته.
آثار یک رابطه اشتباه تا مدتها و گاهی تا همیشه تو ذهنمون می مونه.
پس اگر واقعا دوستش داری این اشتباه را نکن. چون همونطور که خودت هم گفتی فعلا قصدت دوستی است.
احتمال این که این دوستی به ازدواج ختم بشه خیلی کمه.
سلام دوست طولانی مدت عزیز.
حسی که به ایشون داری رو درک میکنم اما این حس یه نوع دوست داشتن احساسیه که قابل مهار با عقل نیست چون سن شما اجازه مهارش رو نمیده الان اینقدر دوستان دارند بهتون راه درست رو میگن اما شما بازم اصرار دارین که با ایشون دوست بشین و آشنا بشین که نکنه اه وقت یه پسر دیگه ای اینکارو بکنه عزیز من ، دوست بشین که چی بشه ؟ که دل همو خوش کنین که همدیگه رو دارین؟ چند سال ؟ یک سال دو سه چها ر یا بیشتر ؟ رابطه ای که بیشتر از چند ماه طول بکشه وابستگی میاره اونوقت شما اون وابستگی رو با عشق اشتباه میگیری و فکر میکنی اگه به اون دختر نرسی دنیا تمومه بعد از مسیر درست زندگی دور می افتی درست و باقی روال زندگیت ضربه میخوره جدایی سخت میشه و...
دوستان هر چقدر هم به شما بگن شما تو سنی نیستی که بتونی تجزیه و تحلیل کنی. اگه با ایشون دوست بشی فقط داری به نیازی که داری پاسخ میدی نیاز تو توی این سن خلا عاطفیه که داری همه تو این سن اینجورین خلا عاطفی بعد از ارضا اولیه اگه درست هدایت نشه به سمت خوبی نمیره میره سمت حرف و صحبت های جنسی و ... خلاصه میره تو بیراهه پسر خوب زندگی ما مردها توی جامعه الانمون پر از فراز و نشیبه ما حق نداریم یه دختر و به خودمون وابسته کنیم و بعد چون حداقل شرایط اولیه رو نداشتیم هم به خودش ضربه بزنیم از لحاظ احساس و روان و هم به خودمون.
شما هنوز مسیر دور و درازی در پیش داری درس و دانشگاه سربازی و کار و پس انداز و خونه و ماشین و... اما ایشون چی ؟ خیر چون دخترن فقط باید منتظر شاهزاده رویاهاشون باشن. میدونم که به خاطر اقتضای سن بازم اولین چیزی که به ذهن احساست میاد انجام میدی اما خوب از همیناول این قضیه رو واسه خودت روشن کن که ممکنه بهش نرسی اگرم فک میکنی یه مدت باهاش دوست می شی و بعد نخود نخود باید بگم اشتباه میکنی چون بعد اون وابستگیه میگه بیخود بیخود و دیگه راحت نیست!
سلام
قبلش از شما و همه دوستایی که تازه وارد همدردی شدن خواهش میکنم که اسم کوچیکتون..اسم همسرتون...اسم نامزدتون و ...رو مطرح نکنید.اصلا نیازی به این کار نیست.همین ممکنه بعدها باعث شناسایی شما و ایجاد مشکلاتی براتون بشه.
.
اقای لانگ
اینکه شما به فکر ازدواج و سر و سامان دادن به زندگیتون هستید خیلی خوبه.به خصوص الان که اکثر جوونها شانه از زیر ازدواج خالی میکنن.اما هرکاری اداب و رسومی داره و اگر خلاف اون عمل بشه ممکنه دسترسی شما رو برای همیشه به اون خانوم مختل کنه و همه چی خراب بشه.
همینطور که بچه ها گفتن خودتون به هیچ عنوان و از طریق اون واسطه وارد عمل نشید.چرا که ممکنه این کار باب میل اون خانوم و خانوادش نباشه و برای همیشه به شما جواب منفی بدن.
یادت باشه اشنایی فقط و فقط زیر نظر خانوداه ها باید صورت بگیره نه زیر نظر یک واسطه.
از طرفی دیگه شاید این پرس و جو کردنهای شما (در شرایطی که هنوز خواستگاری نکردی) برای این خانوم مشکل ساز بشه و بندازه این خانوم رو دهنها که فلانی خواستگار داره و .....شاید هم تا به حال شده باشه
نکته دیگه اینکه شما باید یکسری شرایط اولیه رو برای شروع یه زندگی داشته باشید.مثلا سربازی رفته باشی...دانشجو باشی....شغل خاصی داشته باشی و اگر خواستی فردا یه شاخه گل برای این خانوم بخری از پدرت پول نگیری.حالا میگیم پس انداز و مسکن بماند.
یادت باشه اینکه صرفا دوستش داری نمیتونه برای شما معیار خوبشختی و انتخاب درست باشه
شما الان کاملا داری احساساتی برخورد میکنی...هم از نحوه پرس و جو کردن و تعقیب و گریزت و هم از دلبستگیت.
یک توصیه اساسی
اگر نمیخواهی بری خواستگاری و مادرت رو هم نمیخواهی بفرستی جلو کلا دور این خانوم و فکر کردن بهش رو یه خط قرمز گنده بکش.وگرنه مطمئن باش سرت به سنگ میخوره و چند وقت دیگه میای همینجا میگی فلانی از دستم رفت و جواب منفی داد و باباش فهیمد و داداشش فهمید و ما رو تو خیابون دیدن و ......هزار تا از این مشکلات
بعدش هم از کی تا حالا کسی که میره خواستگاری میتونه طلاق هم بده و بگیره!؟؟؟؟؟؟!
شما فقط میری خواستگاری ساده.نه اینکه صبح بری خواستگاری و عصر هم برید عقد کنید.
پس خوب...برادر عزیزم....از ما به شما گفتن....این راهش نیست و هیچ چیز جز خواستگاری اصولی و رسمی نمیتونه کمکت کنه.
من الان اگر در موقیعت اون خانوم باشم اگر کسی رسمی و محترمانه بیاد خواستگاریم خب میفهمم طرف واقعا هدفش ازدواجه...اما اگر یکی رو بفرسته باهام حرف بزنه و ....راستش به همون واسطه بدون فکر کردن میگم جوابم منفیه.
موفق باشی
خیلی ممنوان. می دونم سنم خیلی پایین و این حرف ها زود واسه من و منم هیچ راهی ندارم که به ایشون برسم
اومدیم فردا که از خواب بلندشدم دیدم یکی اومده خواستگاریش وهمه چیز تموم شده
من میگم که اول رابطمون بهش می گم که من فقط برای آشنایی اومدم جلو نه کمتر نه بیشتر و ممکن این رابطه به ازدواج ختم نشه و وقتی هم بفهمم به ازدواج نمیرسه همون موقع ارتباط رو قطع می کنم
ببخشید زیاد سوال می پرسم
تو این دوره زمونه به سختی کسی پیدا میشه که بره خواستگاری یه دختر 18 ساله از این فکرا نکن که خودتو اذیت میکنی . وقتی ارتباط شروع بشه دیگه قطع کردنش به اون راحتیا که میگی همون موقع قطعش میکنم نیست
حالا که خودم فکر می کنم می بینم واقعا راست می گید
اما چیکار کنم
واقعا می ترسم بره بایکی دیگه
بره . بدی ما مردها اینه که قبل از شروع یک رابطه، فکر میکنیم اگه یکی رو از دست بدیم دیگه دنیا تمومه باور کن اینطوری نیست هر چیزی به وقتش میاد سراغ آدم.
یعنی شما میگی من الان چی کار کنم؟
فراموشش کنم؟:47:
با سنی که گفتی احتمال سال آخر دبیرستانی درسته ؟
از خانوادت و شرایطت بیشتر بنویس بچه چندمی؟ وضع مالیتون چطوره ؟ تا حالا با کسی دوست بودی؟ حتی در حد پیامک.
- - - Updated - - -
سلام شیدای عزیزنقل قول:
نوشته اصلی توسط شیدا.
فقط خواستم بگم این موارد برای آقایون هم صادقه شاید گاهی بیشتر حتی!!!
ممنون
سلام
تاپیکهاتون را خوندم ... نمی دونم معیارتون چی بوده ؟ ظاهر ... همون حد شناختتون ... اما به جز اینا شرایط را هم فراموش نکنید...
این نظر منه ... اینکه فقط بپرسین پس چی کار کنم ؟ واقعا فراموش کنم .... یجورایی دارین با احساستون مقاومت می کنید که حداقال یکنفر تاییدتون کنه ... ببینید دوست عزیز
اینکه از یکطرف میگین می ترسم بره با کس دیگه ای و اینکه از یکطرف دیگه می گین باهاش صحبت می کنم یا میشه یا نمیشه // الانم که قصد خواستگاری رفتن و ازدواجم ندارین
ببینید هر آدمی این حق انتخاب را داره شاید حتی هم برای شما هم ایشون فرصت دیگه ای به وجود بیاد... پس خواهشا منطقی برخورد کنید و یکم به " خـــــــــــدا" هم اعتماد کنید ...
سعی کنید برای این موضوع عجولانه تصمیم نگیرین که بعدش بشینیدو خدایی نکرده حسرت بخورین ..
الان هم نه ذهن و احساس خودتون را درگیر کنید نه اون خانوم را ...
احساستونو تکه تکه نکنید ...
کارهایی که دوست دارینو انجام بدین بیشتر با دوستانتون بیرون برین درستونو بخونید و برای خودتون هدف بگذارید مطمین باشین چه دختر و چه پسر وقتی وارد محیط دانشکاه
می شن خیلی دیدگاهشون تغییر می کنه ... پس به جای اینکه خودتون احساستون را بیشتر تحریک کنید خووووووووودتون تصمیم بگیرین و راه درست و انتخاب کنید ..
نرسین به جایی که خودتونو درگیر کرده باشین و از درس و قبولی دانشگاه و.... بیفتین بعد هم ایشون را در ناخودآگاهتون مقصر بدونین
مووفق باشین ...