با همسر حساسم چه کار کنم

دروود
شاید از اول بار خرید بیش از اندازه بر عهده خودتون گذاشتید و همسرتون به این وضع عادت کردن برای اینکه از این عادت خارجشون کنی یک دفعه نمیشه.
بهتره حرفاشو به دلت نگیری.
کمتر به این مسئله فکر کن. بذار زمان بگذره خودش کوتاه میاد.
این بار خودت برو برنج و مرغ و... بخر و اصلا به روش نیار ببین عکس العملش چیه اگه گفت وظیفه من بود تو هم بگو این حرفا بین زن و شوهر نباید باشه اگه به روی خودش نیاورد دو حالت داره یا خجالت کشیده یا پیش خودش میگه خوب باعث شد بازم دست به جیب بشی . دفعه دوم تو نخر و بهشم نگو بخر خودش که ببینه چیزی نیست اقدام می کنه.
بدروود

راستی سر این مسئله زیاد باهاش جرو بحث کنی اوضاع وخیم تر میشه ها

خرجی مگه ما چقدر خرجی داریم

اونم که پدرش خیلی کمکمون میکنه

با فرهگنه یعنی پدر و مادر تحصیلکرده داره و فرهنگی ولی پدرو مادر من تحصیلات ندارن

ما قسط نداریم شوهرم از نظر ملک و امکان کاملا تامینه

فقط یک قسط ماشینه که اونم خیلی کمه فقط یکبار آورده قسطشو داده ما بقی من دادم

درامد ثابت نداره هر روز که در ماشین خراب شد درست کرده مو نمی دونم مثلا برای ماشین جاموبایلی خریده بود گفتم خیلی واجب نیست که خریدی

یا چیزهای بدرد نخور .وو........

حس میکنم دلم باهاش صاف نیست

فقط یکبار نبوده بگم عیبی نداره چندینبار تکرار کرده

لینک از دست همسرم خسته شدم هم ماله منه

من همه پست های قبلی ات رو خوندم.
.
چقدر تو خودت هم مقصری.
.
من اصلن نمی دونم چی بگم. خیلی کلی می گم.
.
شوهرت رو دوست داشته باش خانومی. خوبی کن. یه جور زنونه خوبی کن. کارهای مردونه نکن. حرفای مردونه نزن. نقش مردها رو بازی نکن.
.
به شوهرت مث یه زن محبت کن. ناز کن. خودتو لوس کن. غرورش رو نشکن.
.
به پدر شوهرت محبت کن. دوستش داشته باش. کمی صبور باش.
.
هر روز به این فکر کن که امروز برای شوهرت چه کاری می تونی انجام بدی. یه کار زنونه. نه اینکه بری براش کفش و لباس بخری!
.
اون یه مرده و نیازهاش با تو فرق می کنه. به تایید تو احتیاج داره. حتی به نیاز داشتن مالی تو نیاز داره! تا اونو برآورده کنه. ولی تو اینو درست ازش نخواستی.
.
بهش شخصیت بده. بهش بگو که بهش افتخار می کنی. از خوبی هاش براش بگو. جلوی پدر و برادرش ازش تعریف کن.
.
برو سر قبر مادرش. به همسرت بگو از مادرش برات تعریف کنه. بگو مادرت به همچین پسری افتخار می کنه.
.
حساس نباش. هیچ کس کامل نیست. تو هم یه عالمه نقص داری که اون می تونه توی روت بزنه.
.

سلام

دیروز با کلی خستگی رفتم خونه همسرم آمده دنبالم بریم بیرون وقتی رفتیم بیرون آمدیم من به منزل پدرم رفتم و همسرم برگشت سر کارش

شب بهم زنگ زد گفت با یکی از دوستانم میخوام بیریم بیرون من هم گفتم من خسته ام خلاصه گفته نه باید بریم

وقتی آمد دنبالم رفتیم خونه خودمون گفت برو لباس عوض کن بریم بیرون گفتم من فردا باید سر کار باشم و خسته ام اگر بدونید چه گفت و چی کرد

گفت : اگر نریم پس عید هم خانواده ات حق ندارن بیان چون ما میریم مسافرت من هم گفتم باشه عیبی نداره می گم نیان از ماشین پیاده شدم و به خونه آمدم امد دنبالم گفت یااله باید اماده بشی بریم خلاصه برای اینکه دعوا نشه بلند شدم با تمام خستگی حاضر شدم و رفتیم دنبال دوستش و رفتین آخر شب به خونه برگشتیم ((((( اینو هم بگم تا برسیم خونه دوستش شروع کردن به فحش دادن کثافت گوه احمق بیشور من هیچی نگفتم بعد دوباره گفت من برنج و مرغ نمی خرم چون برنج و مرغ نمی خورم )))) نمی دونم چه ربطی به موضوع داشت بازم هیچی نگفتم تا رفتیم و برگشتیم

الان که سر کارم خیلی ناراحت هستم احساس میکنم زندگی بی خودی دارم و نباید ادامه بدم چون مساوی میشه با از بین رفتن اعصابم کاش میتونستم برای جدایی اقدام کنم و بعضی مسائل و مادرم جلومو نمی گرفتن:223::223::302::302::302:

همسر شما حالش خوب نیست و این کاملا مشخصه. وسواس بیش از حد، اضطراب و خشم و عصبانیت. اینها مشکلات جدی هستند دوست عزیز.

می دونم اما سردر گمم خیلی زیاد دیگه بهش رغبت ندارم و دوست دارم هر چه زودتر از دستش راحت بشم باورتون میشه آرزوی مرگشو میکنم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tanhai

می دونم اما سردر گمم خیلی زیاد دیگه بهش رغبت ندارم و دوست دارم هر چه زودتر از دستش راحت بشم باورتون میشه آرزوی مرگشو میکنم

---

خودتون ابتدا تنها برید پیش یک روانشناس و یکی دو جلسه درباره مشکلاتتون صحبت کنید و ببینید آیا تشخیص بیماری یا اختلال روانی برای ایشون می تونن بدن یا خیر، و اگه میدن چی هست و راه های درمان یا کنترلش چیه، بعدا می تونید بهتر تصمیم بگیرید. با دست روی دست گذاشتن چیزی حل نمیشه.

سلام به شما

این جمله ای رو که همسرت گفت و شما پررنگ نوشتی ، میتونستی بزرگتر و پررنگ تر از این هم بنویسی ....انقدر بزرگ و پر رنگش کنی که دیگه همه صفحه رو بگیره ....

خیلی وقتها خوده ما هم در به وجود امدن یکسری حساسیتها نقش داریم...

من چیزهایی رو که در نوشته های شما دیدم رو برات میگم:

اینکه مثلا توی خونه تکانی شما باید خواهرهای شما بیان و کمک کنن.دلیل این کار چیه؟چرا باید یه کاری صورت بگیره و شما با دانستن حساسیت همسرت زمینه ناراحتی و کدورت رو فراهم میکنی؟

نکته بعدی اینکه وقتی پول من و پول تو کردن بیاد بین زن و شوهر مشکلات سر به فلک میذارن....شما یه مدتی همسرت رو عادت دادی به اینکه خودت خریدهات رو بکنی.حالا خیلی سخته که بخوای یکباره این عادتش رو ترک بدی....

وقتی با حالت تحکم به همسرت میگی خودت باید هزینه اش رو بدی تا بریم مسافرت..داشتیم میریم نداشتیم نمیریم....به نظرت این جملات شما رو بهم بیشتر نزدیک میکنه یا بیشتر دور میکنه؟

بیشتر همسرت رو به پولش وابسته میکنه یا بیشتر اونو از پول دوستیش دور میکنه؟

دوست خوبم..خواهر عزیزم...

باید زنانه حرف زدن رو یاد بگیری...شما بیشتر رفتارت با همسرت مردانه است.به خاطر همین اونم با شما مردانه برخورد میکنه و دچار مشکل میشید.خیلی وقتها ما زنها میتونیم یا کمی ناز کردن و لوس کردنمون خواسته هامونو از همسرامون بخوایم.اکثر مواقع جواب میده.اما اگر بخواهیم مثل خودشون باهاشون برخورد کنیم اوضاع بهم میریزه.

بررسی کن و ببین اگر کلا اخلاق همسرت اینطوریه اگر امکانش هست سرکار نرو.بذار خودش رو پای خودش بایسته تا حس مردانیگ و مسئولیت پذیری در اون تقویت بشه

همسرت ناراحت بوده و حالا یه حرفی هم زده.همیشه میگن حرف باد هواست.مهم نباشه.شاید یه زمانی شما هم یه چیزی در مورد خانواده اون گفتی که اونو ناراحت کردی.(فحش نه، اما یه چیز ناراحت کننده شاید گفته باشی)

زن و شوهرید.این چیزها مهم نیست.اصل زندگی رو بذارید به گذشت.

خودت بگو:
فرض کن بهش بگی بهت علاقه ندارم و ....

چه اتفاقی میفته؟چه چیزی درست میشه؟چه چیزی خراب میشه؟
مشکلات گمتر میشن یا بیشتر؟
درگیریتون کمتر میشه یا بیشتر؟

فاصله تون از هم بیشتر میشه یا کمتر؟

من فکر میکنم مشکل اصلی شما اینه که دقیقا رو به روی همسرتی همیشه نه کنارش.و همین میشه استارت مشکلات شما

آخه دختر خوب !
همسرت معلومه ادم پاکیه که میخواد تو هم باهاش باشی.اگر ادم بدی بود و با دوستش میرفت و 4 تا کار غلط هم میکرد ....اونوقت چی؟
اینجور مواقع شما باید زودتر از همسرت پیش قدم بشی برای همراهی کردنش...

به خدا من نمیفهمم چرا بعضی از خانومهای ما انقدر به شغلشون بها میدن.....زندگیشون رو فدای شغلشون میکنن.....

میبینی خانومی؟

اخرش هم مجبور میشی بری....اما این رفتن کجا و اون رفتن کجا...میتونستی همون موقع که بهت میگه بریم میرفتی و چه بسا بهتون خوش هم میگذشت...اما شما تو این حالت از هر دو طرف بازنده شدی !

هم دیروقت برگشتی و خستگیت موند و هم مجبور شدی بری و هم اعصاب جفتتون خورد شد !

دوستان عزیزی هم که قصد راهنمایی دارن لطفا کاسه داغ تر از آش نشن.خود خانوم تنهایی کم مقصر نیست.

دوست خوبم

از خودت شروع کن
اول خودت رو اصلاح کن
همه این فکرهای منفی و بد در مورد همسرت رو بریز دور....تا تو نخواهی هیچی درست نمیشه