چه کنم؟

صبا جان ممنون از این به تایپکم توجه کردی
البته اینم بگم این کسی که من بهش دل بسته شدم خواهر بچه های هیئتمونه

اما من نمی تونم اون رو فراموش کنم واقعا من بهش دل بسته هستم چون هرروز که از خونه بزنم بیرون میبینمش :heart:

وضعیت تحصیلیم که سال چهارم رشته تجربی هستم امسال هم در کنکور باید شرکت کنم

برنامه روزانه من معمولیه درس میخونم اینترنت میرم با دوستام هستم خیابون میروم چیز غیر عادی ندارم

خواب شب من بستگی داره که اگه واقعا زیاد بهش فکر کنم ممکنه تا1یا 2بیدار باشم ولی به طور معمول 11:30میخوابم

رابطه من با دوستام و خانواده رابطه ی گرم و صمیمیه

اهل ورزش هستم نه اون جور که باید شاید باشه


ممنون از راهنمایی شما
خواهش میکنم بیشتر منو راهنمایی کنید

با سلام و احترام
مراجع گرامي بارها به اين سئوال قبلا جواب داده شده است. لطفا در تالار جستجو بفرماييد
اين هم لينك مقالاتي مربوط به كساني كه شرايط ازدواج ندارند ، اما علاقمند به دختري يا پسري مي شوند

اگر شرایط ازدواج ندارید.........(دمیدن در تنور احساسات ممنوع)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط venus123

آیا ایشونو از نظر شخصیتی میشناسد یا اینکه از نظر ظاهری به دل شما نشسته؟؟؟؟؟

---

من ایشون رو هم از شخصیتی هم از نظر ظاهری میشناسم و از هر دو لحاظ به دلم نشسته

من شرایطم جوری نیست که بخوام این مسئله رو با خانوادم در میون بذارم چون اونا میگن فقط باید درس بخونی و حواست به درس باشه

اما ترس من از این که به طور موقت فراموشش کنم تا به سن ازدواج برسم بعد ببینم که اون با کس دیگه ای ازدواج کرده

شماها خودتون رو بذارین جای من اگه واقعا عاشق و دل بسته ی کسی باشید بعد ببینید کس دیگه ای بخش از زندگی شما که قرار بود یک عمر

در خوشی ها و ناخوشی ها شریک شما باشه از شما گرفته و بجای اینکه دتش توی دستای من باشه توی دست کس دیگه ای

اونوقت شما هم از نظر روحی عاطفی احساسی جسمی و... آسیب نمی بینید:concern::concern::concern::concern::con cern::concern:

دوست عزيز دركت مي كنم.در شرايط شما نميشه كاري كرد.اون دختر خودشون الان ١٦سالشونه.تو اين دوره زمونه دختر ١٦ساله كه فكر پخته نداره.
يادش به خير اون موقع كه پسري عاشق كشته مرده من شده بود و مي گفت تو نباشي زنده نمي مونم.هم سن و سالت بود.طوري دوستم داشت كه وقتي با من بود هم گريه مي كرد و مي گفت دوستت دارم و ازت نمي خوام جداشم.ولي حالا...
من اون از هم جدا شديم نه اونم مرد نه چيزيش شد.سخته.شكست عشقي خوردن سخته ولي تو اين سن كمت عاشق شدن به دردت نمي خوره .بزرگاش موندن چي كار كنن چه برسه به كسي تو سن و سالت.
باور كن چيزيت نميشه.سخته ولي مشكل نيست

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط پرنده غريب

.شكست عشقي خوردن سخته ولي تو اين سن كمت عاشق شدن به دردت نمي خوره .بزرگاش موندن چي كار كنن چه برسه به كسي تو سن و سالت.
باور كن چيزيت نميشه.سخته ولي مشكل نيست

---

پرنده غریب سلام

ممنون مه به تایپک های من سر زدی و منو راهنمایی کردی ولی خودت که بهتر میدونی عشق و عاشقی که این حرفا مثل سن کم و... سرش نمیشه

بخدا این اولین دختریه این منو به هم ریخته و 8ماه منو اسیر خودش کرده دیگه دارم روانی میشم تازه یه چیز جالب تر اینکه یه مدتی بود همش تو خواب میدیدمش که باهاش سر سفره عقد نشستم با هم میریم مسافرت و... (شاید بخندی و مسخره ام کنی ولی بخدا همه این چیز هایی که نوشتم واقعیت داره)

شاید برای شما که به قول معروف که چنتا پیرهن بیشتر از من پاره کردی سخت نباشه ولی برای منی که حداقل هفته ای یه بار خونشونم هرروز تو خیابون میبینمش سخته


به هر حال ممنون

هنوزم منتظر راهنمایی های شما هستم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط عاشق سردرگم

من شرایطم جوری نیست که بخوام این مسئله رو با خانوادم در میون بذارم چون اونا میگن فقط باید درس بخونی و حواست به درس باشه

اما ترس من از این که به طور موقت فراموشش کنم تا به سن ازدواج برسم بعد ببینم که اون با کس دیگه ای ازدواج کرده

شماها خودتون رو بذارین جای من اگه واقعا عاشق و دل بسته ی کسی باشید بعد ببینید کس دیگه ای بخش از زندگی شما که قرار بود یک عمر

در خوشی ها و ناخوشی ها شریک شما باشه از شما گرفته و بجای اینکه دتش توی دستای من باشه توی دست کس دیگه ای

اونوقت شما هم از نظر روحی عاطفی احساسی جسمی و... آسیب نمی بینید:concern::concern::concern::concern::con cern::concern:

---

دوست عزیز میدونم خیلی سخته ک فراموش کنید ولی شرایط خودتونم درنظر بگیرید نه شما نه ایشون شرایط ازدواجو فعلا ندارید. ممکنه وقتی سنتون بالاتر رفت و ادامه تحصیل دادید و به نوعی آدم پخته ای شدید معیاراتون برای ازدواج تغییر کنه. عشق تنها برای زندگی مشترک کافی نیست. بهتره معقولانه راجع به این موضوع فکر کنید. وقتی پای منطق وسط کشیده بشه راحتتر میتونید راجع این قضیه تصمیم بگیرید و مسلما راحتتر با این موضوع کنار میاید.
امیدوارم تصمیم آگاهانه ای بگیرید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط venus123

دوست عزیز میدونم خیلی سخته ک فراموش کنید ولی شرایط خودتونم درنظر بگیرید نه شما نه ایشون شرایط ازدواجو فعلا ندارید. ممکنه وقتی سنتون بالاتر رفت و ادامه تحصیل دادید و به نوعی آدم پخته ای شدید معیاراتون برای ازدواج تغییر کنه. عشق تنها برای زندگی مشترک کافی نیست. بهتره معقولانه راجع به این موضوع فکر کنید. وقتی پای منطق وسط کشیده بشه راحتتر میتونید راجع این قضیه تصمیم بگیرید و مسلما راحتتر با این موضوع کنار میاید.
امیدوارم تصمیم آگاهانه ای بگیرید.

---

venus123عزیز ممنون از این که داری راهنماییم میکنی

منم با نظر شما موافقم هم برای من زوده هم برای اون دختر و مشکل من اینه که اگه بخوام برای یه مدت موقت فراموشش کنم که نمی تونم کس دیگه ای باون ازدواج کنه
شماها خودتون رو بذارین جای من اگه واقعا عاشق و دل بسته ی کسی باشید بعد ببینید کس دیگه ای بخش از زندگی شما که قرار بود یک عمر

در خوشی ها و ناخوشی ها شریک شما باشه از شما گرفته و بجای اینکه دتش توی دستای من باشه توی دست کس دیگه ای

اونوقت شما هم از نظر روحی عاطفی احساسی جسمی و... آسیب نمی بینید

سلام به شما دوست عاشق پیشه
دوست عزیز ایا تا حالا به این فکر کردی که این حس شما عشقه یا هوس؟شما اون خانم رو دوست ندارید، در واقع خودتون رو دوست دارید ، شما اونو واسه خودتون میخواهید ،فکر میکنید با داشتن او خوشبخت هستید.حالا ما میگیم علاقه تون رو به این دختر خانم ابراز کنید .اگه جواب منفی داد.بهش حق انتخاب میدید؟اینکه من بدون شخص میمیرم و رویا پردازی میکنید، نشانه عشق نیست.بهتر بگم اگه شما به خانم برسید، به یکسال نکشیه ازش زده میشید.دوست من،شما مثل همه به محبت و پر کردن تنهایی تون نیاز دارید.مشخصه پسر باهوش و بادرکی هستی ولی زود وارد این مرحله ی شدی.و حرف هیچ کس هم در گوش مبارکت فرو نمیره و مایل هستی حرف خودت رو به کرسی برسونی و از راه نامتعارفش پیش بری.نگو نه .که از نوشته هات نشون نمیده که قصد فراموش کردن و ازدواج از راه صحیحش رو داشته باشی. مگه نمیگی مذهبی هستی.خب .بچه های طلبه در سنین پایین ازدواج میکنن که به گناه کشیده نشن.دوست خوبم .اگه واقعا قصد ازدواج داری و انتخابت صحیح هست . به خانواده بگو.اینکه خانواده ام قبول نمی کنن و...قبول نیست.تو باید تکلیف خودت رو بدونی :قصد ازدواج داری یا دوستی؟خانواده ها میتونن با هم صحبت کنن که این دختر منتظر ما بمونه یا نه؟
التماس دعا

سلامashegheallah

اتفاقا فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که عشقه.

من علاوه بر این که خودم رو دوست دارم اون خانم را بیشتر از خودم دوست دارم

من فکر نمی کنم با داشتن اون خوشبختم بلکه مطمئنم که خوشبختم چون واقعا بهش عشق می ورزم

اره بهش حق انتخاب میدم که منو نخواد اما این دلیل نمیشه که اگر مثلا احتمال بدم که اون به من جواب رد بده شانسم رو امتحان نکنم

حق با شماست من زود وارد این ماجرا شدم میدونم اگر عاشق دختری شده باشی میفهمی که عشق دیر و زود سرش نمی شه

من منظور شما رو از راه نامکتعارف نفهمیدم اگه میشه واضح تر بگید

دوست عزیز شما داری یه طرفه به قاضی میری اگه قصدم راه غیر صحیحش ازدواج با اون بود که تا الان 10با باهاش دوست شده بودم

من تکلیف خودم رو میدونم ولی قصدم ازدواجه نه دوستی

شما خودت رو را بذار تو موقعیتی که من هستم خانواده ای که بگه تو وقت کنکورت هست و فقط باید به درس فکر کنی ولا غیر میتونی مطرح کنی یا اگر هم مطرح کردی بهت بگن برو تو هنوز دهنت بو شیر میده میگفتی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

به هر حال ممنون از راهنمایت

یاعلی مدد