-
آموزشگاه تهرانه
هدفم این نیست که اونجا بمونم - درسته جای دیگه هزینه ها بالاست - میخام تا وقتی که اونجام سره یه کاری باشم - تهران رو فقط برا همین دروه آموزشیش انتخاب کردم ولی مسئله اصلی..........
مشکلیه که خونوادگیه و اینجا دارم فقط بحث حرفا و تحقیرای دیگرون نیست
خب باید سعیم کنم اینجا نباشم شد که خوبه نشدم میمونم و میسوزم و می سازم و ....
گفتم من که میرم جای دیگه کلاس همونجام سعی ام کنم ببینم چی میشه
تحقیق کردم کلاس و آموزشگاش خوبه برا این میرم نه به خاطر تهران
اینجا موندم یعنی ناراحتی و افسردگی همیشگی - بدبختانه قابل حل نیست - بی خیالم نمیشه شد شاید اگه خیلیا جا من بودن بی خیال همینجا با هزینه ها پایین بهترین زندگی رو می ساخت ولی آدما فرق میکنن دیگه ! من نمی تونم
-
خب حالا که تصمیمت رو گرفتی، من هم برات آرزوی موفقیت میکنم. :72:
حالا هروقت حسشو داشتی یه تاپیک هم برای این مسائل خانوادگی بزن، ببینیم جریان چیه و بهترین برخورد کدومه.
همین هم که میگی: بعضیا میتونن اما من *نمیتونم*، باز جای موشکافی بیشتر داره. یه وقتی شاید حوصلشو داشتی برای این ویژگی هم یه مشورتی با هم کردیم. شاید بیش از حد نرمال حساس باشی، و شاید یه روز دلت خواست این حساسیت رو کمتر کنی.
در وضعیت فعلی دور شدن از خونه، و زندگی توی یه شهر غریبه این خوبی رو هم داره که قدر خیلی چیزا رو میدونی و ممکنه بعدش با کمال میل شهر خودت رو انتخاب کنی.
آرزوی من اینه که اونقدر وضعت خوب بشه که با دست پر به شهر خودت برگردی و بتونی یه سروسامان حسابی به زندگیت بدی و از خونواده مستقل بشی.:72:
اما حتی اگرم در اون حد کارت نگرفت که خونه بخری و این حرفا، باز هم یه دنیا تجربه کسب میکنی که همیشه به کارت میان.
موفق باشی. ما رو از حالت بی خبر نذار.:72: