نمایش نسخه قابل چاپ
چقدر از پست هات خوشم میاد مهران خان، فکر کنم هم دانشگاهی هم باشیم ;)
مردونه دونستن نیست، بعضی زن ها که در کودکی باهاشون بد رفتار شده، جذب آدم هایی میشن که باهاشون بد رفتار کنن :303: اونا یه مرد با کلاس و مودب و شیک به دلشون نمیشینه :305:نقل قول:
نوشته اصلی توسط mehran21
یه جست و جو انجام بدید تو همین سایت، می بینید که به خاطره همین نقاطی که شما خیلی کم رنگ می بینید، زندگی داره رو به طلاق می ره!
بعدم من خیلی معذرت میخوام از شما، اما این رو بدون چون دوست دارم خوشبخت بشی این رو دارم بهت می گم، اگه نه منم مثه بقیه می تونم بیام از زیبایی های ژنتیکیتون که اصلاً توش دخالت نداشتین تعریف کنم و از دکترا گرفتنون و این جور چیزا که به چشم عام شاید برجسته به نظر بیاد تعریف کنم!!!!!
مثلاً من نمی تونم درک کنم که چرا بعضی ها می گن یه دختره فوق دیپلمه نمی تونه مناسب شما باشه! جالب اینجاس که بقیه مزیت هاش رو نمی دونن و زودی هم نظر می دن!
من آدم بی سواد دیدم، باشعورتر از کسی که پست داک داره!
اولین اشتباه شما، از دیدگاه من، که منم روانشناس نیستم و یه فرد معمولی هستم، اینه که شما دلیلت واسه ازدواج مناسب نیست!
و معیارهات رو هنوز نمی دونی، نمی دونی چی می خوای و اگه چی بخوای بهتره و چی بدتره!
یه کم مطالعت رو بیشتر کن.
ببین، من از روی این سه تا پستت این چیزا رو برداشت کردم و صد در صد خیلی هاش اشتباه هست، حال گفتم شاید یه نقطه ی تاریکو تو ذهنت روشن کنم.
ایشالا که یه ازدواج موفق در پیش رو داشته باشی دوست من.:72::72::72::72::72:
ایوب عزیز شما لطف دارید.
منظورم این بود که هیچ کدوم از این صفتها در من شدید نیستند. یعنی نه خیلی بدبینم نه خیلی زود قضاوت می کنم.
وگرنه قبول دارم هر کدوم از اینها اگر شدید باشند زندگی طلاق می گیره. کسی رو تا به حال ندیدم آزرده کنه.
خب مشکل من اینه که اگر من بخوام انسان کامل بشم از اینم سخت گیر تر می شم. یعنی طبیعتا انتظارم این می شه که طرف مقابلم از هر دو نظر مادی و معنوی عالی باشه!! پس طبیعتا ازدواجی پیش نمیاد. یا من اشتباه می کنم؟
من نمی خواستم حمل بر خودستایی بشه. وگرنه از نظر رفتاری چند مورد رو برشمردم. من خیلی سخت و تقریبا غیر ممکنه که دروغ بگم، عاطفی هستم، به راحتی ابراز محبت کلامی و رفتاری می کنم، خیانت محاله انجام بدم، انسان چشم پاکی به نظر خودم هستم، مودبانه برخورد می کنم و...
می فرمایید دلایل مناسب برای ازدواج چیا می تونه باشه؟ من دلایلم، میل به محبت کردن،، ایجاد یک چهارچوب هدفمند در زمینه هایی غیر از زمینه هایی که تا به حال توشون موفق شدم و نیاز های عاطفی ، جنسی هست که در ازدواج فقط به نظرم می تونه مرتفع بشه من واقعا دوست دارم بیشتر بدونم. من الان شرایطم خوبه، موفق در تحصیلم، موفق در کار هستم، نیازمند ایجاد یک ارتباط عمیق هستم.
من در تکمیل اون حرفهای قبلی، واقعا لذت می برم از اینکه بتونم توی زندگیم به یک نفر نقش همراه رو ایفا کنم، کمک کنم در تحصیلش، محبت کردن و دیدن رو لذت می برم، نیاز به همدم در زندگیم دارم.
آقا مهران ، میخوام بگم من حست رو و نیازت رو درک میکنم شاید بعضی از ماها دقیقا ندونیم و یا فکر کنیم که شما دلیلت برای ازدواج کافی نباشه ولی این نیاز هست و منکرش نمیشم و میدونم که خیلی هم به آدم فشار میاره ... نیاز به اینکه دوست داشته شوی و دوست بداری حتی گاهی اوقات ممکنه یه نفر دوست داشته باشه که یکی باشه باهاش تو یه خیابون قدم بزنه ویترین مغازه ها رو ببینه دست یکی رو بگیره یکی دستش رو بگیره من کاملا این نیاز شما رو درک میکنم من خودم این نیاز رو تجربه کردم منتها من در نقش جنس مقابل شما ... یه روز تصمیم گرفتم دیگه به این قضیه فکر نکنم هرکی وارد زندگیم میشد ارتباطم بیشتر از یک هفته طول نمیکشید یعنی اون ارتباط مال من نبود من اونی نبودم که طرفام بخوان و اونها هم اونی نبودن که من بخوام من اگه اون زمان یکی بود که فقط راضی میشد یه بعد از ظهری بریم تو یه خیابان و مغازه هارو ببینیم اون حس نیازم فروکش میکرد ولی نبود چون انتظارات طرفم یه چیزای دیگه بود که گفتم من نبودم ... یه روز با خدای خودم کلی راز و نیاز کردم و باهاش حرف زدم و تو آغوشم حسش کردم حتی بوسیدمش و تصمیم گرفتم دیگه به فکر این نباشم که به یکی نیاز دارم و خودم رو مشغول درس خوندن کردم از روزی که تصمیم گرفتم و دیگه دنبال کسی یا منتظر کسی نبودم که تنهایم رو نیازم رو (در حد همون صحبت کردن و بیرون رفتن) باهاش پر کنم خلاصه از روزی که من این تصمیم رو گرفتم تا روزی که خدای مهربون همسر عزیزم رو جلوی راه من قرار داد شاید باورت نشه فقط یه چیزی حدود 40 روز تقریبا طول کشید من فکرم فقط شده بود خوندن درس و شرکت در کنکور فقط همین به هیچ کس و هیچ چیز به غیر از درس و یه مدرک بالاتر فکر نمیکردم یه هو شاخ شمشاد رو واسه من خودش آور (یعنی خود خدا) ... با گفتن این داستان خواستم بهت بگم که داداش سعی کن ولش کنی هرچی دنبال یه چیزی بری اون هی از دستت فرار میکنه هی ازت دورتر میشه و اونهائی هم که در دسترست میمونن ، اونائی نیستن که تو میخوای مطمئن باش یه روزی یه جائی یه کسی رو خواهی داشت که اونوقت مثل الان هم همش میگی خدایا شکرت به خاطر این همسفر زندگیم ...
آقا مهران
شما به شدت کمال گرا هستید و حتی این کمال گرایی گاه باعث خشونت در شما میشه ، در رابطه با دیگران وقتی رفتار یا آنچه مناسب نمی دانید از آنها می بینید .
همچنین دچار نوعی خود معیاری هستید . یعنی به جای اینکه معیارها را منطقی متعادل و پالایش کنید و نگرشی محتوایی داشته باشید حول محور خودتان می چرخید و بسیار تأکید روی معیارهای ظاهری دارید . وقتی معیارهای ظاهری فراهم بود تازه می روید سراغ محتوا که با دیدن حتی یک کاه از ضعف آنرا کوهی می بینید و این نیز بر می گردد به همان ضعفی که خوتان اشاره داشتید یعنی بدبینی . این بد بینی در کنار ایده آل گرایی و کمال گرایی شدید شما باعث میشه هیچ وقت نتونید به نتیجه برسید .
نیاز شدید هست بر اینکه روی ضعفهای خود کار کنید و کمالگرایی خود را درمان کنید ( تاپیکهای مدیر همدردی در این مورد را مطالعه کنید )
همچنین در تنظیم معیارها تعارضهایی دارید بین محتوا و ظاهر که باز هم تاپیک های مدیر با عنوان ناسازگاریهای شناختی و تعارض های ما می تواند روشن کند که منظورم چیست .
لذا اگر کمال گرایی و ایده آل گرایی غیر واقع بینانه و بد بینی تان را درمان کنید خواهی دید که بله یک دختر فوق دیپلم که دارای کمالات شخصیتی هست نیز هیچ مشکلی برای زندگی کردن ندارد و در کنار او مدرکش هرگز به چشم نخواهد آمد بگذریم از اینکه راه ارتقاء تحصیلی برای چنین کیسی وقتی شما می توانی کمک کنی بسته نیست . مگر قراره از ابتدا همه چیز را همه به تمام و کمال با خود از خونه پدر همراه بیارند !!!
مسائل درونی خودت را حل نکنی با دختری که دکترا باشد و تصور می کنی کمالات شخصیتی هم دارد بعداً مشکل پیدا می کنی و دچار حس یکنواختی می شوی و .....
امیدوارم خوب و دقیق به حرفهام توجه کنی و تاپیکهای مورد اشاره را مطالعه کنی تا بهتر بتوانی به ازدواج بپردازی و تغییر نگرش دهی .
موفق باشید .
.
فرشته مهربان گرامی، بسیار ممنونم. من تمام صحبتهای شما رو اجرا می کنم حتما.
فقط یک سوال رو ممنون می شم لطفا جواب بدین. اینکه من دنبال شخصی مشابه خودم یا در حد و اندازه های تحصیلی و موقعیت اجتماعی مشابه باشم نشونه کمال گراییه؟ خب آخه من تقریبا با هر مشاوری که صحبت کردم می گفت این حق تو هست و اصلا اشتباهه این اندازه اختلاف. چون تو عملا در مورد مسائل ساده کاری هم نمی تونی با ایشون صحبت کنی. حالا من تو یک تناقض بین این صحبتها گیر کردم.
سوالهام رو واضحتر می پرسم
"دنبال یک هم کفو از نظر موقعیت تحصیلی اجتماعی و ظاهری گشتن در امر ازدواج اشتباه هست؟"
"توجه صرف ب معیارهای معنوی برای منی که معیارهای ظاهری برام مهمه درسته؟"
سپاسگزارم
فرشته مهربان، ایده آل گرایی غیر واقع بینانه منظورتون رو می شه لطف کنید بگید؟
من واقعا غیر واقع بینانه نیست به نظرم توقعاتم. خب من سه سال دیگه دکترامو می گیرم از یکی از بهترین دانشگاههای جهان، از نظر مسائل ظاهری هم شرایط خوبی دارم، وضع مالی الان و آینده و حین تحصیل دکترام هم خوبه. اینکه دختری لااقل نزدیک به خودم داشته باشم به نظر شما غیر واقع بینانه است؟
من ملاکهای اخلاقی رو هم دارم. این خشونت بعضی اوقات که شما می فرمایید ریشه در اتفاق و بحران خیانتی بوده که پیش اومده ولی دارم درمانش می کنم. خب به نظرم غیر منصفانه نیست که من هم معیارظاهری رو داشته باشم و همهمسرم مانند من خیانت نکند و دروغ نگوید یا مانند من محبت کند. غیر منصفانه است؟
من رو کمک کنید. نمی دونم اینکه کسی مشابه خودم باشه نشونه ایده آل گرایی منه؟ باور کنید شاید اینجا اینطور برداشت بشه ولی اگر حمل بر صداقت حرفهای من بگذارید(چون از دروغ گفتن که اینجا سودی به من نمی رسه) بی اندازه هم صبور هستم. هفته ها و ماهها تلخ صحبت کردن نفر قبلی رو می پذیرفتم به خاطر اینکه شرایط خونواده اش مناسب نبود، ابراز محبت می کرد ولی بعدش عصبی می شد و گوشی تلفن رو بی دلیل قطع می کرد! ولی مرتبه بعدی که تماس می گرفت حتی به روش نمیاوردم که چی شده.
لطفا به من در بازسازی باورهام کمک کنید. به خصوص اینکه آیا من واقعا ایده آل گرا هستم. اگر هستم در کدام زمینه؟ این بحثهای مشابهت نسبی تحصیلی و ظاهری و... (نه کاملا یکسان) نشونه ایده آل گراییه؟
این خیانتی که مدام ازش دم می زنی جریانش چیه؟مگه قبلن ازدواج کردی؟
تو در رابطه با معیار انتخاب مثل یک دختر رفتار می کنی.یه قول خودت مشابهت تحصیلی در مورد دخترها کاربرد داره والا
ما می تونیم با چند سطح پایین تر از خودمونم ازدواج کنیم.درضمن باید موقعیت فعلیتو در نظر بگیری نه چیزی که در آینده
ممکنه بشی.
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط فرهنگ 27
بحثش مربوط به رابطه ای هست که تحت نظارت خونواده ها داشتیم و قرار بود پس از اتمام تحصیلات ایشون به ازدواج ختم بشه که بعدش فهمیدم خیانت می کنند.
خب فرهنگ جان، شما نظرت اینه که من معیار مادی در چه حد و اندازه هایی داشته باشم؟ من آدم ظاهربینی هستم به نظرتون که این معیارها رو هم دارم؟ رک باشید و هر عیبی در دیدگاه من می بینید بگید. من دیدگاهم اینه که مثلا اگر من تحصیلات بالایی دارم طرفم لااقل از من زیباتر باشه . من خودمو می شناسم می دونم اگر از نظر معیارهای مادی متفاوت باشیم پشیمون می شم.
من الان دانشجوی اواسط دکترای داخل هستم. می خوام انصراف بدم و برم خارج/ شرایط فعلیم اینه.
مهران عزیز:72:
هرکسی از ظن خود شد یار من ...............
به نظر من ممکنه برای یکی زیبایی ملاک اصلی باشه، یکی دینداری، یکی تحصیلات و .....
آنچه مهمه اینه که برایند خصوصیات طرف مقابل طوری باشه که به دل من بشینه؟!
حالا هزار تا کارشناس و روانشناس بیاند بگند زیبایی یا تحصیلات مهم نیست کلی کتاب و مقاله معرفی کنند و من هم
قبول کنم کمال گرام از مواضعم کوتاه بیام مطمئن باش در آینده با خودتون نمی تونید کنار بیاید. :305:
من شخصی رو می شناسم که طبق نظر دیگران از اولویتهاش که یک همسر تحصیلکرده و اجتماعی بود کوتاه آمد و با
یک خانم زیبا و خانه دار به تمام عیار ولی تحصیلات آنچنانی نداشت ازدواج کرد حالا سالها از اون موضوع میگذره و دارند با 2 تا بچه شون زندگی می کنند و لی اون آقا
احساس خشم شدیدی نسبت به اطرافیانی داره که از او خواستند از مواضعش کوتاه بیاد؟!
آقا مهران خودتت باش با ملاکها و معیارهای خودتت حتی اگر برای دیگران خنده داره و مسخره بیاد:305:
ولی فقط زمان تعیین نکن و اینقدر خودتت رو تحت فشار در یک بازه زمانی خاص قرار نده، در همه تاپیکهات میبنم تاکید
روی زمان داری؟!
دست از سر کچل :311: زمان بردار؟! آخه چرا اینقدر خودتت رو محدود می کنی؟!
مسیر زندگیت رو طی کن و عشق به معبود اصلی رو فعلاً چاشنی اصلی زندگیت کن.:310:
مطمئن باش ا گر بخواهی ازدواج کنی دریک بازه زمانی خاص و با نادیده گرفتن ملاکهایی که یک عمر برات حیاتی شدند دیر یا زود پشیمون می شی؟! :305: