با روحیه جنگ طلبی نامزدم چه کنم؟؟؟

سلام آیه جان
عزیزم من شرایط آلان تو رو کاملا درک میکنم خودم 6 سال پیش دقیقا همین شرایط رو تجربه کردم البته من از شوهرم کوچکتر بودم ولی به نظر من شوهر شما علاوه بر اینکه مادیه یه ایراد بزرگ داره که اون بهانه گیریه مسائلی که شما مطرح کردید شبیه موضوعات منه کسی که بهانه گیر باشه از هیچی هم بهانه میگیره من الان میدونم شما با انرژی و انگیزه خیلی بالا میخواید واسه ادامه زندگیتون بجنگید دقیقا مثل خود من .ازت میخوام که حتما حتما مشاوره برید و ادامه دار هم باشه ولی ازت خواهش میکنم عاقلانه فکر کنی و تصمیم بگیری نه از روی احساسات و حرف مردم .محکم باش و سعی کن تو هر شرایطی اعتماد به نفس بالایی داشته باشی و از موضع ضعف وارد نشو که همسرت نتونه روابط خانوادگیتونه زیر سئوال ببره :72:

مرسی از همه دوستان:72:
امیدوارم بتوانم عاقلانه فکر کنم و تصمیم بگیرم
و مشاور را به همراه نامزدم برم
فعلا شاد باشید
:104:

آیه خانم
سلام
نامزد شما خیلی شبیه نامزد منه البته فقط جنسیتشون فرق میکنه.
خیلی جنگ طلبه و بدتر از اون وقتی دعوامون میشه برا عذرخواهی هم جلو میرم قبول نمیکنه .
کاش بفهمم با همچین ادمایی چکار میشه کرد. اونم با خانوادم الکی مشکل درست میکنه که چرا بد نگاه کردن و ..
شوهر شما مث خانم منه ینی یه اشتراک داره اونم اینه که همیشه حق رو به خودش میده . همیشه حق با اینطور افراده و اگر هم یه ذره بخوای جلوشون وایستی هر کاری بخوان باهات میکنن.
دوست عزیز میدونم چی میکشی چون خودم دارم میکشم درد تورو ... همه مسایل رو بهش گفتم و اونم صاف گذاشت کف دست مادرش .. به نظرم شما باید کمی بی تفاوتی نشون بدی از خودت نه که بد باشی باهاش..
فقط اگر حرف ناراحت کننده زد نباید بفهمه که ناراحت شدین . اگه حساسیت نشون بدی بیشتر اذیت میشی.
با اینطور ادما نمیشه مث خودشون برخورد کرد امیدوارم بفهمم چطوری باید برخورد کرد با همچین ادمای مغروری

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط barani

سلام آیه جان
عزیزم من شرایط آلان تو رو کاملا درک میکنم خودم 6 سال پیش دقیقا همین شرایط رو تجربه کردم البته من از شوهرم کوچکتر بودم ولی به نظر من شوهر شما علاوه بر اینکه مادیه یه ایراد بزرگ داره که اون بهانه گیریه مسائلی که شما مطرح کردید شبیه موضوعات منه کسی که بهانه گیر باشه از هیچی هم بهانه میگیره من الان میدونم شما با انرژی و انگیزه خیلی بالا میخواید واسه ادامه زندگیتون بجنگید دقیقا مثل خود من .ازت میخوام که حتما حتما مشاوره برید و ادامه دار هم باشه ولی ازت خواهش میکنم عاقلانه فکر کنی و تصمیم بگیری نه از روی احساسات و حرف مردم .محکم باش و سعی کن تو هر شرایطی اعتماد به نفس بالایی داشته باشی و از موضع ضعف وارد نشو که همسرت نتونه روابط خانوادگیتونه زیر سئوال ببره :72:

---

با این دوست عزیز موافقم.. با ادم بهانه گیر سخته زندگی . منم همین مشکل رو دارم
دقیقا حرفای این دوستمون رو قبول دارم همش درسته و من به عینه دیدم .
اعتماد به نفست پایین باشه باختی

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

http://www.hamdardi.net/thread-26785.html

یه سری به پست من بزن . میدونم شاید شباهتای نامزدامون دیده نشه ولی تو دو سه تا مطلب اخرم میبینی چقد لجبازه.
منم موندم چکار کنم با همچین ادمی. اگه فهمیدی به منم بگو :325:

[size=medium]جناب محمد خان
مرسی که همدری خودتان را ابراز فرمودید :104:
واقعیت اینکه قبل از طرح مسئله خودم، تقریبا بیشتر موضوعات اخیر و در رابطه با این موضوع را از جمله پست های شما را خوندم و بعد طرح مسئله کردم که البته تمامی آنها روحیه ام را تغییر دادند و حالا بهتر فکر می کنم

متاسفانه هر چه بیشتر در موضوع ازدواج " مته به خشخاش میگذاریم " برای ما سخت تر میشه
واقعیت چند ماهی قبل از نامزدی حواسم به تمام مواردی که باعث ناراحتی من می شد را چک می کردم ولی
درست زمانی خودش را به من نشان داد که 2 ماه از عقد رسمی گذشته بود و آن موقع به این حساسیت های غیرمنطقی ایشان پی بردم !!!

چند ماهی خودم با ایشان صحبت کردم و چند باری درخواست کردم به مشاوری که خودش قبول داشت بریم ولی به خاطر اینکه هر لحظه تصمیماتش را تغییر می ده هنوز نتوانستیم با هم مشاور بریم !!!

همیشه فکر می کردم مرد زندگی من آنقدر مسئولیت پذیر هست که پشتوانه خوبی برای من خواهد بوه (دختری که هیچوقت از کسی کمکی نگرفته بود و مستقل بود و دوست داشت همسرش تنها کسی باشه که بهش اعتماد بکند ولی اینطوری جواب بده ) حالا هم که در دو راهی بدی گیر افتادم و ...

1 - ماندن درکنار ایشان در صورتیکه میگه تغییر نمی کنه و تحمل سختی هائی که زندگی را خراب می کنه و روزگار را سخت
2 - جدائی که باز هم راه خوبی نیست

شاید اگه انسان منصفی باشیم یه " راه سوم " را ایجاد می کنیم که از نظر من زیباترین راه هست
"راه سوم " : ماندن و تغییر کردن به خاطر اینکه عاشقانه همدیگر را دوست داریم و پشت سر گذاردن مسائلی که از نظر آدمی هیچ ارزشی نداره و دنیا را برای خودمان بسازیم . دنیای خودمان با خواست های خودمان و ...

شاید کمی خودخواهانه باشه اما در غیر اینصورت تمام دنیا را باختیم :163:

آخه حتما شنیدین که می گن " اسمم را پدرم و نام خانوادگی ام را اجدادم و حالا زندگی ام را خودم انتخاب می کنم

شاید باید باور کنم که اگه دوست نداشته باشه من را همینطور که هستم (و صد البته با تغییراتی که با وجود خودش در وجود من ایجاد شده ) جدائی راه جدیدی برای هر دو ما در پیش بگذاره

شاید یه راه بهتر
[/size]
You Only Need Desire To Succeed

حرفاتون قشنگ بود دوست عزیز..
خیلی خوبه که اینقد انعطاف داری و زندگیت رو میخوای بسازی
نامزد من یه درصد شما انعطاف نداره..
همسرتون باید چنین زنی رو ستایش کنه