نمایش نسخه قابل چاپ
با سلام
به فکر کوچولویت باش و پس از بدنیا آمدن بچه تصمیم بگیر . کاش قبل از باردار شدن فکر می کردی . بنظر من همسر شما باید به روانپزشک مراجعه کنه و دارو مصرف کنه . چون من مشابه شرایط شما را دارم این مورد را گفتم و من چون دارای یک بچه هستم تصمیم گیری بسیار مشکل است و متاسفانه زندگی با این آدمها مشکلتر . انشااله
خدا کمک کند و تصمیم درستی بگیرید ولی منتظر زمان و معجزه نباشید.
دوستان خواهش مي كنم كمكم كنيد من واقعا در برخورد با اين آدم درمانده ام . مي دانم بيمار است ولي قطعا راه حلي براي رفتار با يك آدم بيمار هم وجود دارد . من هر لحظه و هر ثانيه توسط همسرم در حال چك شدن هستم .اگر توي مهماني حرف بزنم به فكر خود نمايي هستم اگر حرف نزنم به فكر مظلوم نمايي هستم .اگر باهاش قهر باشم به فكر خيانت بهش هستم . اگر سر قضيه ايي داد بزنم مي گه معلوم نيست چي كار كردي كه دچار عذاب وجدان شدي اينطوري بهم ريختي .اگر بهش محبت كنم مي گه معلوم نيست چي كار كردي كه حالا با من اينقدر مهربان شدي:316: نمي دانم چرا اين قدر دنبال اثبات علاقه من به خودش است . از زجر كشيدن من خوشش مي ايد مي گويد مي خواهم بدانم بعد از رفتار هاي من باز هم مرا دوست داري يا نه . براي خودش ميل جعلي درست مي كنه و از اون ميل هاي عاشقانه براي خودش مي فرسته تا عكس العمل من را ببينه و بعد از يك دعواي حسابي و بهم ريختگي و داغون شدن من مي گه كار خودش بوده تا ببينه من چقدر بهش اهميت مي دم . مي دانيد اون خودش داره داغون مي شه و من بيشتر از هر چيز ناراحت همين قضيه هستم چون تمام مدت در حال نقشه كشيدن و فكر كردن است اين را هم بگم من واقعا همسرم را دوست دارم ولي ديگه انرژي براي اين توضيحات ندارم :302:
همسرت هم دوستت داره خيلي م دوستت داره
ولي از دوست داشتن شما مطمئن نيست ، اينكه مدام داره نقشه ميكشه واسه اينه كه ميخواد بهش ثابت بشه كه دوسش داري
فكر كنم اين كارام به خاطر شكستيه كه تو زندگي اولش خورده
شما گفتين واسه همسر سابقتون خيلي مايه گذاشتين تا خوب بشه و اعتيادش رو ترك كنه و اين اقا به خاطر همين از شما خوشش اومده بود
شايد انتظار داره كه مث همسر اولتون به اونم اهميت بدين
اين كار رو ميكنيد؟؟؟؟؟؟؟؟؟
سلام عزیزم. چقدر سخت.
این چیزایی که شما میگی اگه به طور مداوم باشه روان آدم رو نابود میکنه...من نمونه هایی از این رفتار ها رو تو شوهرم دیدم ولی نه همیشه مثلا هر از گاهی که دعوامون میشد... ولی تحمل همونقدرش هم برام سخت بود حتی سخت تر از آزار فیزیکی...شما گفتی که نمیتونی ترکش کنی... ولی چون بارداری به آرامش احتیاج داری...و چون دوستش داری قطعا آرامشت در گرو آرامش و رفتار شوهرته...ولی شما نمیتونی آرومش کنی چون ریشه مشکل جای دیگه است. از ایشون بخواه بره مشاوره و اگه مقامت کرد که حتما میکنه سعی کن یه جوری مشغولش کنی که ذهنش گرد این مسائل نچرخه و شما رو راحت بذاره...
هر انسانی به یه چیزی علاقه داره ....هنر...فیلم...سفر...چی دوست داره؟ خودت فراهم کن. چند تا فیلم خوب جور کن...از این سریال های پخش خانگی که هر هفته تو همه سوپری ها میفروشن...بعد با مهربونی بگو واسش گرفتی چون میدونستی علاقه داره!
به هر طریقی بلدی سرش رو گرم کن. البته این راه حل ها موقته ها...فقط تا زمانی که بارداری ...اونم واسه اینکه کمتر گیر بده ... بعد باید ریشه ای حلش کنی...تو این مدت حواس خودتو پرت کن...سعی کن به حرفاش اهمیت ندی و کاری بهش نداشته باشی (گرچه میدونم خیلی وقتا شما کاری نداری و ایشونه که ول نمیکنه خودم تجربه کردم) ولی چاره ای نیست
هاجس عزیزم...
من کاملا شرایط این خانوم رو درک میکنم. اینجور افراد فقط جریان ذهنی و موهوم خودشون رو دنبال میکنن و به هیچ وجه کاری به انوااااع عکس العمل های طرف مقابل ندارن... اون جریان ذهنی هیچ وقت متوقف نمیشه و بیمارگونه ادامه پیدا میکنه... درمان میخواد که کار ایشون نیست. الان چون بارداره باید هرچی انرژی داره صرف خریدن آرامش برای خودش کنه...
ممنون بچه ها بابت راهنمايي هايتان. من كاري جز توجه به اون ندارم !چون كس ديگري برايم نمانده . من با هيچ كدام از دوستانم در ارتباط نيستم .ولي مشكل اينجاست كه توجهي كه اون مي خواد نشدنيه. يك مغز ازاد مي خواد كه بشينه فقط باهاش حرف بزنه.هميشه از اين گلايه داره كه وقت بذار با من حرف بزن منظورش حرف زدن يك ساعت نيست 20 ساعتس.و من توان اينكه در مورد يك موضوع اينقدر حرف بزنم را ندارم.شما هم باشيد خسته مي شيد البته بعد از بارداري بسيار كم تحمل شدم و اين قدر شرايط جسماني بدي دارم كه فرصت براي حرف زدن كمتر شده.ولي باور كنيد تمام تلاشم رو براي محبت بهش مي كنم به طوري كه مادرش ديگه صداش در اومده كه تو خيلي اون رو لوس مي كني .مي دونيد اگر 10 روز محبت كنم و يك روز نكنم اون ده روز را اصلا بياد نمي اره اين را جدي مي گم و براي من عجيبه كه چقدر اين ذهن بيمار فعال عمل مي كنه كه در عرض يك روز به اين سرعت اون همه خاطره خوب را از بين مي بره.اتفاقا همسرم در زمينه فيلم ديدن بسيار فعاله به طوريكه من فكر نمي كنم فيلمي توي سالهاي اخير در دنيا توليد شده باشه كه اون نديده ولي فكر نكنيد وقت كم مي ياره ديشب تا ساعت 6 صبح بيدار بود و داشت بررسي رفتار من را مي نوشت اين را وقتي رفت سيگار بكشه ديدم .صبح بهم مي گه بزار يك كد بهت بدم( انقدر هم خودش را قبول داره انگار داره با بچش حرف مي زنه و اون را راهنمايي مي كنه) مي گه رفتارهاي توديگر برام مهم نيست با كي بياي بري حرف بزني هر وقت يك زندگي به اينجا برسه فاتحه اون زندگي را بايد خوند و اين نشون مي ده كه طرف مقابل يك مشكلي داره و بايد بهش شك كرد:316:
همسر شما دچار مشکلات شدید روحی و روانیه و برام عجیبه که تا حالا متوجه نشدین و با شک و شبهه صحبت مبکنین. دلتون میخواد با همچین آدمی زندگی کنین؟ بستگی به خودتون داره همه چیز.
من روانشناس نیستم ولی از روی تجربه آدمی مشابه همسر شما که رابطه نزدیکی با من داشت فکر میکنم که همسرتون توهم داره و قانع کردن همچین آدمی غیر ممکنه و به دلیل شرایط سختی که در زندگیش به هر صورتی وجود داشته بوجود اومده و تنها راه حلش درمانپزشکه و کاملا هم درمان پذیره شوهرتون اینو مطمئن باشید اینم بگم که حدودا بعد یکی دوماه داروها اثر خودشون رو تا حد زیادی نشون میدن و شخص کاملا نرمال میشه . اگر میتونید از طریق یه دوستی کسی قانعش کنید که داروهاشو مصرف کنه . ببینید خانوم اکاشا این بیماری مثل تمام بیماری های دیگست و درمان پذیره یعنی از اون اعتیادیم که گفتید همسر سابقتون داشته و درمانش کار واقعا مشکلیه بسیار درمانش راحت تره و وظایف همسرهام اینه که تو بیماری ها به هم کمک کنند وگرنه ازدواج بی معنی میشه بنابراین تنها مشکل شما در حال حاضر به نظر من اینه که شوهرتون رو به خوردن داروهاش از یک راهی قانع کنید و تمرکزتون بعد از بچه روی این قضیه باشه . راستش این دوره زمونه با این همه مشکل و استرسی که هر روز به آدم وارد میشه و این وضع مواد غذایی هممون در معرض ابتلا به این بیماری ها هستیم .
سلام
خیلی سخته با چیزایی که گفتید...........
الان دارم خدا رو شکر میکنم که شوهرم اینحوری نیست اگه بود من چه خاکی به سرم میکردم نه تحمل شما رو داشتم و نه صبر..................
فقط میتونم دعا کنم که مشکلتون زودتر حل بشه انشالله و با اومدن نی نی کوچولو زندگیتون رنگ و روی شادی به خودش بگیره:305:
سلام دوستان ممنون از راهنمايي هاي همگي . من مي دانم كه اون بيمار و توي اين قضيه هم هيچ شكي ندارم مي دونيد دكترش هم همين را به من گفت كه اون بيمار تو مي خواي چيكار كني؟ من هم در جوابش گفتم شايد اوايل تلاش براي اثبات بي گناهي خودم مي كردم ولي ديگه اين كارو نمي كنم ولي من نگران خودشم كه اينجام وگرنه من كاري جز بي محلي نمي تونم بكنم .يك مشكلي كه چند ماه شب و روز من را بهم زده مسئله فروش ماشين . البته تا حدودي حق با همسرمه . اون مي گه ما وقتي از پس هزينه هاي ماشين بر نمي ايم بايد اون را بفروشيم و يك ماشين متناسب با توانايي خودمان بخريم راست هم مي گه هزينه هاي ماشين ما خيلي بالاست بطوريكه الان دو ماه از بيمش گذشته وما 800 تومان بيمه را نتوانستيم پرداخت كنيم يا هزينه يك لاستيك عوض كردنش يك تومان شد.حالا هزينه بنزينش كه ديگه بماند . ولي من نگرانم بسيار نگران.مي دونم اگر بفروش بره همه پولش دود مي شه .چون پدرش سر ساخت خانه ايي كه چند واحدش به نام همسرمه به پول نياز داره و مطمئنا كه قسمتي از اين پول را از ما مي خواد و ما نمي تونيم نديم قسمتي را هم كه حتما دوباره مي ريزه توي بورس و ...
ولي همسر من دقيقا مصداق ضرب المثل كچل چي داري كلاهيه. مي گه ماله خودم و اختيارش را دارم چند بار تا حالا مشتري اورده و من با داد و بيداد پشيمانش كردم ولي تا كي . ديشب هم باز بحث كرديم و من گفتم ديگه برام اهميتي نداره من تمام تلاشم رو كردم كه تو ماهيگيري ياد بگيري ولي تو تا اين را هم از دست ندي خيالت راحت نمي شه . به نظر شما باز هم مقاومت كنم يا نه؟
چرا هيچكس من و دوست نداره :302:چرا كمكم نمي كنيد:316: