نمایش نسخه قابل چاپ
نمیشه که به خاطر اینکه مادرت اصرار می کنه یکی دیگه رو بدبخت کنی عزیز من
به نظر من یه مدت(چند ماه) اصلا به هیچ یک از مردای اطرافت فکر نکن و با هیچ کدام ارتباطی نداشته باش تا بتوانی خودت و پیدا کنی
حتی در مورد دوستانت هم همیشه یک حریمی رو برای خودت تصور کن و از اون خارج نشو. لازم نیست از هرکسی که خوشت می آید انقدر باهاش صمیمی بشی تا دلت و بزنه. دوری و دوستی رو برای همین گفتن دیگه
سلام
ببین خیلی ها تو این دوران به این موضوع شما دچار میشن.
اول از همه بدون اسم احساست عشق نیست بلکه شما عادت می کنی به یک نفر و تا یکی پیدا میشه که جای اون رو بگیره و شما بتونی یک ارتباط احساسی باهاش بگیری شخص اول رو فراموش می کنی . عزیز اصلا با این حس وارد رابطه ای به مهمی ازدواج نشو .
من نظراتم رو اینجا می گم فکر کنم اگه خوب اجرا کنی موفق باشی .
1 - سعی کن رابطه با جنس مخالف رو قطع کنی و نگو نمیشه .
2 - سعی کن رو شخصیتت کار کنی . به نظر میاد اعتماد به نفست پایین باشه ، چون معمولا به همین دلیله که دوست داری حتما با یک پسر ارتباط داشته باشی چون خوشت میاد که ازت تعریف و تمجدید بشه و قربون صدقه ات برن اما بدون تعریف و تمجید پسر ها فقط واسه رفع نیاز خودشونه . و شما به این قضیه عادت کردی فقط عادت .
3 - واسه اینکه بتونی راحتتر این مراحل رو طی کنی به خدا نزدیکتر شو و ازخدا بخواه کمکت کنه ( این واقعا معجزه می کنه ) مخصوصا حتما نمازت رو بخون بعد یک مدت میبینی که اصلا دوست نداری حتی به دوست پسر هات فکر کنی .
اگه به جایی رسیدی که تونستی بدون فکر کردن به دوست پسر هات به خواستگارات فکر کنی .بپذیر که ببینیشون
امیدوارم هر چه زودتر رو شخصیتت کار کنی
یادت باشه ارزش درونی و احساسات و عواطف ما خیلی با ارزش تر از اینه که هر کس وناکسی بتونه بیاد یه گوشه ایش رو خدشه دار کنه
آرزو موفقیت برات دارم
دوست عزیز بعضی ما آدم ها ی حسی به نام تنوع طلبی هستیم که به اشتباه نام عشق را برش میذاریم.
حالا شما بشین خودت فکر کن اگه عقد کردید و خطبه خونده شد و شما یک هفته بعد آقایی را دیدید و یهو بهش احساس علاقه کردید چی!؟ چه زندگی میشه؟ اون مرد بیچاره که همسرتون شده چی؟ و هزارتا مساله دیگه!
پس همون طور که دوستان هم گفتند تا این حس را دارید نباید سمت ازدواج برید.ازدواج تعهده!:310:
forever alone عزیز
معیارهای شما برای ازدواج چیه؟اصلا هدف شما از ازدواج چیه؟
شما چهار چوبه مشخصی برای امر مهمی مثل ازدواج ندارین برای اینم هست که هر کسی می تونه واردش بشه.
بنظر ادم رویا پردازین میاین همینطور ظاهر بین شما به هیچ وجه امادگی برای ازدواج ندارین چون هدف مشخصی ازش ندارین.
سعی کنید یک چهارچوبه مشخص برای خودتون تعریف کنید حتی برای قیافه تا از قیافه ی هر کسی خوشتون نیاد.
قیافه ی طرف مقابل در ابتدا برای دخترها بحصوص دخترهای کم سن و سالتر خیلی تاثیر گذاره اما این فقط در همون مرحله ی اوله بعد از اون مسائل دیگه ایی براشون مهم میشه از قدیم گفتن مردها از راه چشم عاشق میشن دخترها از راهه گوش!
این دید ظاهر بینانه ی شما حتی در رابطه با همجنسانتون هم تاثیر گذاشته یعنی به غیر از ظاهر دوستانتون چیز دیگری در اونها ندیدید؟دوست عزیز ادمها کالای لوکس و زینتی نیستند که ما فقط به ظاهر اونها توجه کنیم که وقتی دلمون رو زد بندازیمشون دور.یک رابطه ی موفق وقتی شکل میگیره که در طرف مقابل خصوصیات والای انسانی رو ببینیم و اون هم در ما چنین چیزهایی رو ببینه تا جذب یکدیگر بشیم و این رابطه دوام داشته باشه.
احتملا شما معیاری هم برای انتخاب دوست ندارید که به این راحتی کسانی رو که دوست خودتون می نامید رو کنار میگذارید دوست خوب راحت بدست نمیاد و ما هم نباید اون رو راحت از دست بدیم .این افرادی که شما راحت از دست دادین دوست شما نبودن و نقطه ی مشترکی هم با هاشون نداشتید!
تعریفتون از دوست رو هم برامون بنویسید.
میشه معیار اولت رو بیشتر توضیح بدی؟ منظورت از ارتباط چشمی چیه؟
نکنه منظورت اینه که هر چی یک مرد هیز تر باشه و بهتر بتونه بهت عمیق نگاه کنه؟