می خوای غذا رو فقط به خاطر اینکه نمک نداره بریزی دور؟
سطح فکر،اخلاق،درآمد،اعتقادات، تو زندگی آیندتون تاثیر می ذاره نه تحصیلات.تحصیلات زمانی مشکل ساز می شه که
بخوای پز بدی.
نمایش نسخه قابل چاپ
می خوای غذا رو فقط به خاطر اینکه نمک نداره بریزی دور؟
سطح فکر،اخلاق،درآمد،اعتقادات، تو زندگی آیندتون تاثیر می ذاره نه تحصیلات.تحصیلات زمانی مشکل ساز می شه که
بخوای پز بدی.
سلام دوست عزیز...
واقعا تحسینت میکنم که اینقد سنجیده داری عمل میکنی و معیار هاتو به ترتیب نوشتی که چقدر هم معیار های مناسبیه...
قبل از هر چیز باید بهت تبریک بگم چون با توکل به خدا زندگی موفقی در اینده داری ( با هر کسی که انتخاب کنی)
اما در مورد این خواستگار اول از همه ببین به طور کلی به دلت نشسته یا نه ؟؟
دوم اینکه اگر حس میکنی باعث شرمندگی توه که شوهرت فوق دیپلم باشه یکمی بیشتر فکر کن..
من دختر و پسر عاشق دیدم که بعد مدتی به دلیل تحصیلات کم پسره جدا شدن و موردایی هم هست که با این وضع دارن بهترین زندگیو میکنن
به خودت بستگی داره ...
یه سوال مهمو جواب بده...
حاضری شوهرت رو با شرایط موجودش به جمع دوستات معرفی کنی . یا توی فامیل همه بدونن شوهرت فوق دیپلمه چقد باعث میشه خجالت بکشی ... یا اصلا برات مهمه یا نه؟
دوستان ممنونم بابت همراهيتون:72::72::72:
راستش اون فردي كه ايشون رو به ما معرفي كردن حاضر بودن رو اسمش قسم بخورن((اگرچه معرف ما ادمي نيست كه به راحتي از كسي تعريف كنه)).... اين قدر تعريف و تمجيد كردن كه ما فكر كرديم پسر پيغمبر دارن تشريف ميارن خونمون... كه الحمد الله توي همين يه جلسه ملاقات از لحاظ طرز برخورد و خانواده و ظاهري كاملا به دل من و مادر و تا حدودي پدرم نشست.... اما به دل خواهرم و شوهر خواهرم نه زياد...
علت اينكه شوهر خواهرم ميگه : "نه" ، اينه كه: من به عنوان يه دختر هيچي كم ندارم و نبايد به كم قانع باشم... ميگه تو اگه اراده كني ميتوني بهترين ها رو به دست بياري... حالا واقعا نميدونم چه قدر حرف هاي شوهر خواهرم واقعيت داره... اما وقتي داشت اين صحبت ها رو ميكرد صداش ميلرزيد و با تمام وجود ميگفت!
شوهر خواهرم ميگه: درسته كه پسر خوبيه و خانواده اش فوق العاده بودن و از لحاظ كاري و مالي سطح خوبي داره به نسبت سن و سالش و پاك به نظر مياد ،اما پسريه كه زود خودموني ميشه... و زود خودموني شدن از نظر شوهر خواهرم يه ضد ارزش حساب ميشه.... نميدونم با حرفش موافقين يا نه؟؟؟ ...(شوهر خواهر من خودش هنوز جلوي مامان باباش پاهاشو دراز نميكنه)
از طرفي هم ميگه: بعده ها واست فرقي نداره كه بچه ات رو يه دكتر بزرگ كنه يا يه فوق ديپلم؟؟؟ .... اگر چه همون طور كه شما ميگين انسانيت به تحصيلات نيست، اما شوهر خواهرم ميگه تحصيلات ديد آدم ها رو تغيير ميده (البته بايد قبول كنم كه گاهي هم تغييرات در جهت منفيه)....
به نظرتون شماره ام رو بهش بدم و توي يه فرجه ي يك ماهه يا 2 ماهه آشنا بشيم با هم؟؟؟ (بدون نامزدي و اين حرفها) .... زمان يكي 2 ماه از نظر شما كمه يا نرماله يا زياده؟؟؟؟.... ارتباطمون بيشتر حضوري باشه يا تلفني؟؟؟؟
بي زحمت اگه امكان داره مقالات مرتبط با اين موضوع تو تالار هم بهم معرفي كنين.. ممنونم
و هم چنين تاپيك هايي كه قبلا دوستان در اين زمينه داشتن (اختلاف سطح تحصيلات،ترجيحا بالاتر بودن دختر خانوم)
سلام راما جان
یه ضرب المثل قدیمی هست که میگه "ژیان ماشین نمیشه....باجناق هم فامیل نمیشه" :311:
به نظرات پدر و مادرت اعتماد کن.
دوستان بازم نظراتتون رو بگين........ خودتونو بزارين جاي من و بعد جواب بدين..... اگه جاي من بودين واقعا از ته دل چه راهي رو انتخاب ميكردين
آخه راما به خودت بستگی داره بیشتر نه به ما ونه به شوهر خواهرت ونه دیگران
به نظر میرسه برات مهمه این موضوع خب ببین از جه جنبه هایی برات مهمه
اگر این آدم از نظر تو ارزش آشنایی روداره اونوقت زیر نظر خانوادت تو یه مدت آشنایی اون جنبه ها ومعیارایی که سطح تحصیلات روشون تاثیر میذاره روبررسی کن
اول ببین واقعا برات قابل پذیرش هست وجنبه اش روداری وفرداروز این نکته همش تو جشمت نیست
به نظرم شرط گذاشتن هم درست نیست این حساسیت روبیشتر میکنه.تو باید پذیرفته باشی بعد در طول زندگی تشویق وکمکش کنی نه که اجبارش کنی
در مورد خودم اون جنبه ها مثلن این برام مهمه که تحصیل علم رو یه سرمایه گذاری بدونه
یا دانشگاه رفتن خودش رو بیهوده ندونه به ادامه تحصیل علاقه داشته باشه
برای بجش حاضر باشه تشویقش کنه و.....
سلام راما جون
منم یه دخترم تو سن و شرایط شبیه به شما
ولی وقتی اونهمه معیارها و خصوصیات خوبی رو که مدنظر هستند رو یه پسر تو شرایط فعلی که خودت بهتر میدونی رو داره این بهترین موقعیت هست و به شخصه میگم که از دستش نده .شانس در خونت رو زده .حتما باهاش وارد فاز آشنایی شو و حتما هم زیر نظر خانواده ها.رابطه پنهانی ممنوع.
تجربه بهم ثابت کرد... که تحصیلات عالیه داشتن اصلا مهم نیست برای یک مرد بلکه(( یه جو انسانیت،عقل و شعور ودرک متقابل.عقل و شعور ودرک متقابل.عقل و شعور ودرک متقابل))
عزیزم شما ارشده چی میخونی؟آزاد یا دولتی؟رشته لیسانست با ارشد یکیه؟
نقل قول:
نوشته اصلی توسط ژپتو
من با نظر يلدا موافقم
دقيقا همه چيز به خودت بر مي گردد، خواهر شوهرتان در خانواده بسيار مبادي آداب بزرگ شده كه آن روش تربيتي را مي پسندد و آن گونه رفتارها را، نظر شخصي بنده: از آدمهاي خيلي مودب و قاشق چنگالي خوشم نمي آيد يك جوري پيش آنها موذبم
در مورد تحصيلاتش هم خودت بايد تشخيص بدهي چقدر برايت مهم است. من به شخصه چون چندان اجتماعي نيستم و كم حرفم و وقتي كه هم صحبت مي كنم بيشتر در مورد كارم و روابط مربوط به آن است در كنار آدمهايي هم رشته و همسطح من نباشند حرفي براي گفتن ندارم و به نوعي جو موجود سنگين مي شود. مگر آنكه طرف مقابلم مرا به حرف بكشاند. خودت ببين براي تحصيلات بالا چند امتياز مي دهي و كل امتياز دهي را به طرف مقابل حساب كن به نظر من هم بد نباشد مدتي كوتاه از عقايد، طرز فكر، برنامه هاي آينده و خلق و خوي ايشان شناخت حاصل كني فقط سعي كن اين دوره كوتاه باشد كه احساسات درگير نشود. خواسته هايت را مطرح كن و ببين مي تواني خواسته هاي ايشان را براورده سازي
نظر خانواده هم بسيار مهم است
موفق و پيروز باشي
شما با معیارهای خودت تصمصیم می گیری یا شوهر خواهرت؟
سلام رامای عزیز
این حرفت و چیزی که ازشوهرخواهرت گفتی نشون میده برات مهمه که دیگران چی میگن؟؟این یه کم با مشورت فرق داره.نقل قول:
دوستان بازم نظراتتون رو بگين........ خودتونو بزارين جاي من و بعد جواب بدين..... اگه جاي من بودين واقعا از ته دل چه راهي رو انتخاب ميكردين
یعنی مثلا اگه ما بگیم نه راما چطوره روت میشه با یکی پایینتر ازخودت...یا هزارتا مشکل گریبانتو میگیره..یا فامیل درموردت چی میگن؟میگن هول شوهر بود..
یا بگیم این مورد خوبیه..یا به قول فرهنگ فقط نمک غذا کمه..یا این مورد عالیه..
روی نظر تو اثر داره.
خوب منم خواستگاری داشتم که تحصیلاتش پایینتر از من بوده.
شما چندتا راه داری به نظر من:
1-به شرایط اقوام و دور و برت نگاه کن.ببین پذیرش همچین موردی رو دارن؟همچین چیزی براشون قابل قبوله..اگه هست پس از روی تحصیلاتش بگذری.
2-همچین موردی برای جو فامیلی و دوروبرتون مورد پذیرش نیست و از ترس اینکه بعدا مورد تمسخر یا شنیدن حرفای ناخوشایند به دلیل همین تحصیلات فورا ردش کنی.
3-اعتماد به نفست رو انقد بالا ببری که بعدا اگه باش عروسی کردی و چیزی شنیدی اصلا و ابدا روت تاثیری نذاره.
چون تو با توجه به همه شرایطش انتخابش کردی و بعدا نمیتونی بگی چرا تحصیلاتش کمه؟؟در واقع بگی زندگی خودمه و فقط نظر خودم و پدر و مادرم مهمه و بر اون اساس تصمیم بگیری.
نگفته پیداست مورد سوم از همه بهتر و سخت تره.
اگه نتونستی انجامش بدی.حداقل به دو مورد قبل فکر کن.
موفق باشی