نمایش نسخه قابل چاپ
بله فرشته جان. همینطوره که شما میگید. من شخص کمالگرایی هستم و اگر یک جا کوتاهی کنم، بقیه کارامو رها میکنم. و اگر در یک مورد گناه کنم، در زمینه های دیگر هم میلغزم. یا همه یا هیچ.
فقط نسبت به اطرافیان برعکسم. یعنی یک جورایی بی تفاوتم و این هم خوب نیست، همه چیز برام عادیه.
ممنون میشم کمکم کنید.:72:
roze_zard عزیز کافیه برید دکتر عمومی و بخواین چکاپ کامل بنویسه. اگر خانوم هستید به دکتر زنان مراجعه کنید برای هورمون بهتره.
سلام شب بارونی عزیز.
چقدر دلم برات تنگ شده بود:)
اول بگم که تا نوشته هات رو خوندم یاد این لینک افتادم که چند روز پیش یکی از بچه ها گذاشته بود(که یادم نیست کدوم دوست عزیز بود) بخونش شاید برات مفید باشه.
http://narenji.ir/4027
دوم بگم که..
شب بارونی جان،به نظرم توی زندگیت قوانینی گذاشتی که هیج جایی نگفته باید به اون مقید باشیم.
مثلاً اینکه همه کارامون باید عبادت باشه، درسته در اصل همینه. اما نه به این شدت که اگه من در هر لحظه، در هر کاریم حس عبادت بهم دست نداد، فکر کنم که از درگاه خدا رونده شدم!
انقدر که شما به خودت سخت گرفتی خدا به بنده هاش سخت نگرفته. (فقط در همین مورد رو دارم میگم ها. درمورد گرفتن دست نامحرم و ... نمیگم)
سوم بگم که
خیلی خوشحالم برات. چونکه اون اتفاق که الان برات تلخه، باعث شد یه شوک بهت وارد بشه و حواست بیاد سر جاش.
با این حرفت هم موافق نیستم که گفتی:
""راحت گناه میکنم و حتی لذت هم میبرم و خودمو توجیه میکنم. 163 من که اینجوری نبودم!""
اگه میخواستی توجیه کنی، الان، گناه لذت بخشی پیش اومده برات.
اما تو توجیهش نکردی.
و من این رو نشونه ی خیلی خوبی میبینم.
بعد همه ی این حرفا، مگه توی دین و آیین ما، هر کسی یه گناه کوچولو (اصلاً تو بگو گناه بزرگ) کرد، باید بره بمیره؟
در توبه همیشه بازه.
خدا هم فقط ببینه خواسته قلبیت همونیه که خودش میخواد، میبخشه.
-----
زیاد راجع به کلاس عرفانت نگفتی و اطلاعاتی که دادی کمه برای قضاوت کردنم.
اما، یه حرف کوچولوی اضافه، فقط چون دوستمی،
جدیداً چیزای خوبی راجع به کلاسای عرفان (که متاسفانه خیلی هاشون مسائل من درآوردی و جدای از دین و حتی در بعضی موارد ضد دین هستن) نمیشنوم. جایی برو که مطمئن باشه:46:
در مورد رابطه ات با مربیت هم میدونم که الان میدونی ایرادات کجاها بوده.
احساس کردم راجع بهش احتیاج به اظهار نظر نداری که زیاد توضیح ندادی.
اگه اشتباه احساس کردم بیشتر در موردش بگو تا بهتر بتونیم کمک کنیم.:72:
سلام دختر مهربون. امیدوارم حالت خوب باشه. منم خیلی دلتنگت شده بودم.
دختر مهربون، عزیزم، من کلاس عرفانی نمیرم. به واقع با همین مربیم در مورد مباحث عرفانی صحبت میکردیم. سالها پیش با دوتا از دوستانم بودیم. بعد اونها رفتند و من باهاش تنها موندم که در این مباحث ادامه دادیم. شاید یکی از علل کمال گراییم تاثیرات ایشونه که بیشتر از خودم کمال گراست. من به روش های او عادت کردم. ریاضت، اجبار، حضور، اما حالا باور هام با او فرق کرده. متقاعد نمیشم خودمو الزام بر کاری کنم. از طرفی اون موقع آرامشم بیشتر بود، اما خیلی خسته شدم. یک بار که شکست خوردم و مزه ی راحتی رو چشیدم، دیگه نتونستم خودمو جمع و جور کنم.
در مورد اون اتفاق باید بگم هیچگاه چیزی بین ما نبوده. مدتی که پریشان شد و هر دو از مواردی مشابه رنج می بردیم، فقط شوخی های مسخره میکرد که من به رو خودم نمی آوردم و محل نمیدادم. اونبار هم که گفتم، جلسه بعدش تغییر کرد. اتفاقاتی افتاده بود براش و هنوز هم که هنوزه تو شوکه. اون روز که معذرت خواهی میکرد مدام میگفت بین دو دنیا بودم، خواهش میکنم باور کن، همونقدر که خدا بخشنده هست، مجازات هم میکنه. یک لحظه هم کوتاهی نکن. اون دنیا خیلی سخت تر از تصور ماست. جلسات بعد دیگه حرف نزد و حتی دیگه نگام هم نمی کنه. یه جورایی ترسیده. از چی نمیدونم! منم دیگه اجازه نمیدم موقعیت صحبت پیش بیاد.
دختر مهربون در توبه بازه، راه من تا درگاه توبه دوره. مگه مسخره بازیه که امروز توبه، فردا تکرار. نمیتونم گناهامو کنترل کنم. اصلا انقدر حواسم پرته که نمی دونم کی مرتکب شدم. یه جورایی عقده ای شدم. نفس پرست، لذت گرا، شهوت پرست، جاه طلب، سنگ دل، خودخواه و.... انقدر توبه کردم و شکستم که خجالت می کشم با خدا حرف بزنم! وقتی یک اشتباه انجام بدم همه چیزو خراب میکنم و همیشه منتظر مجازاتم. نکنه به خاطر گناهام بلایی سر خانواده ام بیاد، نکنه از عزیزانم کسی طوریش بشه، نکنه کسی آلودگیمو حس کنه و هر اتفاق بد رو به خودم ربط میدم!!!
اینا هم شده وسواسم.
مقاله خیلی خوب بود. ممنون دختر مهربون.
تشکرت رو پای این پست آویژه دیدم:
قبل از ارتکاب به گناه حواست به کارات باشه.نقل قول:
نوشته اصلی توسط آویژه
بعدش،نمیشه بگم خودتو سرزنش نکن. خواه ناخواه سرزنش به دنبالش میاد. چون فطرتت زنده هست. خودتو سرزنش بکن. اما نه بیش از حد. بیش از حد باشه سرکش میشه یهو میزنه زیر همه چی.
----------------
(ببینم اصلاً این چیزایی که اسمشو گذاشتی گناه، چیا هستن؟ نکنه یه سخت گیری شخصی باشه؟! نمیخوام اینجا نام ببری. اما پیش خودت، مطمئنی توی دین، توی اصل ِ دین، گناه محسوب میشن؟)
-----------------
من حرفام زیاد تخصصی نیست.
دوستان دیگه (از جمله فرشته مهربان) حتماً میان و اطلاعات بهتری در اختیارت میذارن.
به رسم دوستی اومدم تو تاپیکت.:46:
شب بارونی خانم عزیزم
شرط اینکه بهت کمک کنم اینه که تکنیکهایی که میدم رو دقیق اجرایی کنی .
هستی ؟ باید قول بدهی و با خودت و خودمون قرارداد وجدانی ببندیم ..... اگر اوکی هستی تا شروع کنیم .
.
فرشته مهربان، بگو عزیزم...
جمعیت افسرده داوطلب برای رفع افسردگی اینجا زیادن...
ممنونم دختر مهربون کنارم هستی.:46: بله گناه هستند و سخت گیری شخصی نیست.
فرشته مهربان، عزیزم، من برای انجام هر کار معقول و نامعقولی آماده ام و الان هم احساساتی نیستم که تصمیمم از رو احساس باشه. می خوام این بحران رو حلش کنم و برای خارج شدن ازش هر کاری لازم باشه انجام میدم. پس در خدمتتون هستم و پیشاپیش سپاسگزارم. :72:
منم دقیقا همین مشکل رو دارم دوست من ... با اینکه ارشد قبول شدم احساس میکنم هیچ علاقه ای به رشته ام ندارم اصلا نمیتونم تمرکز کنم و درس بخونم ... منم مثل شمام یه روزایی بی خیالم یه روزایی از شدت استرس نمیتونم بشینم گاهی فکر میکنم برم انصراف بدم گاهی فکر میکنم باید ادامه بدم اصلا ثبات فکری ندارم . به شدتم خودم رو سرزنش میکنم و میدونم همه ی اینا به خاطر روحیه ی کمال گرایی هستش که دارم . اصلا دوست ندارم برم مهمونی برای بیرون رفتن و خرید کردن چند روز فکر میکنم اگه ولم کنن یه ماه از خونه نمیرم بیرون و اصلا هم دلم نمیخواد که برم . هرروز تصمیمایی میگیرم که فردا فراموششون میکنم . تمرکز برای درس خوندن ندارم و فقط فکر میکنم که چطوری بخونمشون . در ضمن نمیدونم تو چطوری ولی من استرس اجتماعی شدید هم دارم . خلاصه دلم خونه و احساس میکنم افسردگی دارم اگه راهی پیدا کردی به منم بگو شاید از این وضعیت بد دربیام .
فرشته مهربان من قول دادم و همچنان منتظرم.:82: