نمایش نسخه قابل چاپ
دوست عزیز
شما باید ببینی که ایشون رو با همین شرایط کم حجاب یا بی حجاب می تونی قبول کنی یا نه؟خیلی از خانمها الان اینطوری هستن با اینکه از یک خانواده ی مذهبی هستن خودشون حجاب رو رعایت نمی کنن.باید ببینی این حجاب چقدر برات مهمه؟اینکه بعد از ازدواج ممکنه تغییر کنه رو باید فراموش کنی خیلی مواردی هست که طرف بعد از ازدواج با حجاب شده یا بی حجاب بوده بی حجاب تر شده ،اینا همش احتماله و معلوم نیست تحول اعتقادی افراد به چه صورته باید حال افراد رو در نظر گرفت!
شما الان بی حجابی رو چی تعریف می کنی ؟
آیا مانتوی بدون چادر در نظر شما بی حجابیه ؟
آیا شال (!) پوشیدن بی حجابیه ؟
آیا چی ؟
تعریف رو بگو .
مستقیم این موضوع و این نگرانی رو با ایشون در میان بگذارید.
بگید ممکنه اوایل ازدواج به خاطر احساسات زیادی که به هم داریم، شما در این مورد کوتاه بیاید.
اما نگران این موضوع هستم که با گذشت سالیان، که احساسات به تعادل میرسه، شما دیگه حاضر نباشید این کار رو به خاطر من انجام بدید.
ببین چه جوابی میده. چقدر جوابش منطقیه. بهترین کار اینه که همین نگرانی رو با خود ایشون در میان بگذارید.
ممنون از جوابايي كه دادين و وقتي كه گذاشتين
فكر كنم بهترين راه حل را دوست عزيز roze-zard
گفتند و من هم برم همين مسئله را با خودشان مستقيم و بي پروا بگويم راستش منم خودم همين فكر به سرم زد ولي چون تازه رابطه شكل گرفته بود گفتم نبايد همين اول بدون بررسي بقيه صفات همه چيزو خراب كنم و بي انصافي در بيارم چون خيلي از نكات خوب هم در ايشون ديدم
درمورد تعريف بي حجابي هم بگم كه
من مذهبي تعصبي نيستم ولي يه چيزايي برام مهمه
من حجاب رو صرفا چادر نمي بينم ولي بايد پوشيده باشد
يه چيز ديگم اينكه اينم بگم من فقط صرف زيبايي نيست كه علاقه مند شدم چون از نظر بقيه ميگن من سرترم البته من خودم اين نظر رو ندارم ولي احساس خوبي بهش دارم
يكم از خودمون بگم من قدم 184 هست و ايشون 155و هردومون هم سنيم 26 ساله
هر دو از يه خانواده متوسط و نزديك به هم
تحصيلات هم هر دو ليسانس
واقعا تاحالا تو زندگيم تو همچين بحراني گير نكرده بودم آخه ميدونين پدر و مادر ايشون هم مذهبي معمولي هستن و من مي دونم تويه خانواده درست بزرگ شدن و اين به من اميدواري ميده و پيش خودم فكر كردم ممكنه براي اينكه مثلا توي مدرسه دانشگاه يا بيرون خواسته مثل دوستاش باشه اينطوري شده و بشه كاريش كرد
بازم از جواباتون ممنون
یک کمی توضیح بده تا برای ما روشن بشه که آیا از نظر ما ایشون بد حجاب هستن یا نه ؟
یعنی چه چیزی در ایشون دیدین که باعث شد بگی که بی حجابه ؟
توضیح بده.
.
باز هم کمی بیشتر توضیح بده تا ما بدونیم حجاب درست از نظر شما چیه .
.
در پرانتز بگم یکی از مشکلاتی که بین خانواده ها هست همین تعریف یه واژه هست . مثلاً تعریف حجاب از فردی به فرد دیگه فرق می کنه . یکی مگه حتما چادر ، یکی میگه مانتو شال ، یکی میگه ... .
پس به ما بگو تعریفت از حجاب چیه و به ما بگو ایشون دقیقا چه نوع حجابی دارند .
شاید شما دیگه خیلی مته به خشخاش گذاشته باشید.
.
راستی مستقیم و بی پروا حرف زدن هم حدی داره . موقعیت مناسب می خواد . زمینه سازی می خواد. صمیمیت می خواد .سیاست می خواد. یه خواستگار هنوز از راه نرسیده به دختره بگه چادر بپوش ، معلومه که می زنه و همه چیز رو خراب می کنه که!
کما اینکه شما به امید تغییر یک فرد نمی تونی ازدواج کنی و معمولا باید دختر رو اون طور که هست بپذیری.
آرش عزیز
مشکل تو الان اطلاع از آیندت نیست که بفهمی آیا چنین و چنان خواهد شد یا نه. بلکه مشکل تو مشکل فعلی تو هست. که دلت پیش اون گیر کرده.
میخوام بهت بگم مطمئن باش اون همینطوری که هست خواهد بود و تو هم با این مشکل رفته رفته کنار خواهی اومد.
بنا براین هر تصمیمی که داری همین الآن باید بگیری.
ممنون از شما
دوست عزيز omid65
من تويه خانوادم مادرم چادري است و از نظر من هم نيازي به چادر نيست ولي مانتوي بلند و پوشيده
ايشون هم داراي مانتو كوتاه شال و قسمت اعظم موشون بيرونه يعني تقريبا تا وسط سر
نمي دونم مي تونم كناربيام يا نه
سلام دوست عزیزنقل قول:
نوشته اصلی توسط arash65
من حس میکنم حجاب ایشون رو خیلی بولد کردی و تصور میکنی ظاهر ایشون تنها مسئله موجود هست
شاید نتونیم بگیم حجاب داشتن یا نداشتن نشون دهنده میزان ایمان قلبی یک ادم هست، اما می تونیم تا حدی متوجه نوع نگرش اون فرد بشیم
انتخاب نوع حجاب انتخاب سبک زندگی هست
در واقع شما باید در مورد سبکی که برای زندگی ایندتون انتخاب میکنین با این خانم به توافق برسین
بنظرم باید در سه حوزه به بررسی این موضوع بپردازی:
اول) ظاهر پوشش ایشون،
اونچه که در حال حاضر هم نمایان هست و شما امید دارین بتونی تغییرش بدی و دختر مورد علاقت هم اعلام کرده که حاضر هست تا حدی رضایت شمارو در این مورد جلب کنه
بنظر میرسه در این مورد به توافق رسیدین
دوم)مسائل اعتقادی، فرهنگی و خونوادگی،
حجاب به تنهایی معنا نداره و بدون مفاهیمی مثل عفاف و حیا، فقط یه ظاهر بی خاصیت هست.
با توجه به اینکه ایشون 26 سال در یه خونواده مذهبی بزرگ شدن و زندگی کردن، باید این موضوع معلوم بشه که نظرش در مورد مسائل اعتقادی چطور هست
بنظر من قبل از اینکه در مورد پوشش ظاهری(حجاب) با ایشون صحبت کنی باید در مورد تعریف عفاف، حد و حدود روابط، حقوق و تکالیف و مسائل اینچنینی حرف بزنین. البته با مصداق و روشن و صریح
مثلا نوع رابطه ایشون با همکلاسی ها، همکارها، افراد فامیل و هرکسی که عنوان نامحرم بهش اطلاق میشه، چی هست؟ نوع پوشش، نوع گفتار و رفتار ایشون چطور؟
نوع رابطه اش با خونواده شما چطور خواهد بود؟
انعطاف پذیری ایشون چقدر هست و تا چه حد میتونه خودش رو با فرهنگ خاص خونواده شما تطبیق بده ؟
سوم)فاصله ایشون تا ایده ال ذهنی شما،
شما هم توی یه خونواده مذهبی بزرگ شدی و احتمالا همیشه تصورت در مورد همسر اینده ات یه دختر مذهبی در حد خودت بوده
فارغ از بررسی های معقول و دودوتا چارتایی که حتما باید باشه و صورت بگیره، احساسات شما هم باید لحاظ بشه
در حال حاضر خواسته یا ناخواسته شما تحت تاثیر احساست نسبت به این دختر هستی و احساسات و تصورات همیشگیت نسبت به دختر ایده ال ذهنیت متاثر از این احساس جدید هست
احتما بعد از ازدواج و فروکش کردن این احساسات جدید، احساسات واقعی شما بروز میکنن
از سفرهای زیارتی گرفته تا مناسبت های خاص مذهبی
گاهی احساس میکنی علی رغم اینکه همه چیز عاقلانه و عاشقانه شروع شد، ولی باز زندگی شما اونطوری که همیشه تصور میکردی یه زندگی معنوی نیست
در مورد این موضوع و خواسته ها، تمایلات و احساسات مذهبی خودت کاملا شفاف با ایشون صحبت کن
و از این نترس که موقعیت روشنفکری شما زیر سوال بره، احساسات شما در حال محترم هست
دیدارها و ملاقات های خونوادگی، در داخل و خارج از خونه، و کامل شدن شناخت شما از همدیگه فوق العاده ضروری هست
موفق باشی
ممنون از دوست عزیز خارپشت
که وقت گذاشتید دیگه تصمیم گرفتم و برم مردونه احساسمو بگم و نظرم رو بگم فکر کنم
همین الان تکلیف روشن بشه بهتر است تا جلوتر بریم و وابستگی بیشتر بشه
سلام آرش عزیز
مشکلی که شما دارید من هم دارم. من با پسری اشنا شدم که شرایط مشابه شرایط شما دارد با این تفاوت که اون خانواده خیلی مقیدی نداره اما حجاب براش خیلی مهمه.و این مسئله عذابم میده. چند سالی هست که با همیم اما نه اون میتونه منو اینجور که هستم قبول کنه نه من میتونم خودمو تغییر بدم. به خاطر اون چند دفعه سعی کردم اما انقدر عذاب میکشم که نمیتونم ادامه بدم.به نظر من دختر مورد علاقه شما هم همینطوره. شاید به خاطر دوست داشتن سعی کنه با این مسئله کنار بیاد اما واقعا نمیتونه چون اون یه دختر 14 و یا 15 ساله نیست که بشه عوضش کرد. شخصیت اون شکل گرفته.به نظر من اگه شما انتخابش کردید باید اونو همونطور که هست بپذیرید.
مسلما شما هم عیب هایی دارید که اون دختر ازش گذشته.بهتره بشینید و خوب فکر کنید.