هرگز خانوادم به خصوص پدرم رو نمیبخشم

دوست من اگه ديدتو نسبت به شرايطت عوض كني ميتوني ازش بهره ببري ....
از اين شرايط سخت ميتوني استفاده كني تا روح خودتو وسعت ببخشي و خودتو مقاوم كني ... مثل فولاد آبديده شو

سلام تارا جون و بقيه دوستان
با اجازتون منم دوست دارم نظرمو بگم. خانم گلم همه دوستان به نوعي جوابي كه من مي خوام بگم را گفتن منم به يه زبون ديگه مي گم اميدوارم كه اين حرفو از من به عنوان يه خواهر بزرگتر كه خودش توي زندگيش بكار برده و مي بره قبول كني. خوشگلم من بهت حق مي دم كه اين حرفهارو بزني ولي اين حقو نمي دم كه خودتو بي تقصير نشوني بدي. همه كارهاي ما به خودمون بر مي گرده و وقتي كاري انجام مي ديم بايد پيامد و نتيجه اونو چه خوب، چه بد قبول كنيم. چون ما انسانيمو و حق انتخاب داريم و هيچ اجباري در انتخاب ما نيست اين طبيعت ما انسانهاست كه براي عيوب و اشتباهات خودمون دنبال يه دليل توجيه كننده هستيم. ولي اي كاش بجاي توجيح كردن دنبال يه دليلي براي قانع كردن كارهامون باشيم. كار شما مثل اين مي مونه كه شما براي تنبيه پدرتون گوش اونو گرفتين و به همراه اون بالاي كوهي ميرين كه خطرناكه ولي غافلي از اينكه اين كارت علاوه بر اينكه به پدرتون ضربه مي زنه به خودتونم ضربه مي زنه. پس راهت اشتباهه. چرا سعي نمي كني بجاي اينكه انتقام و حرف نبخشيدن بزني اينو به عنوان يه تجربه قبول كني تا در آينده وقتي مادر شدي با بچه هات اين رفتاري كه پدرت داشته، نداشته باشي. ببين ،ديدتو به زندگي عوض كن كافيه بخواي و تمرين كني. بجاي اينكه تمركز روي افكار منفي و بد بكني روي خوبيها و موفقيتها بكن. بجاي اينكه كفران نعمت كني خدارو شكر كن كه توي اين خونواده اي و به عينه زندگي با اين افراد رو تجربه كردي و مي توني در آينده اونو به نحو احسنت با بچه هات و شوهرت و ديگران داشته باشي. بذار يه اعترافي بكنم اونم اينكه كاش جاي تو بودم نه از لحاظ تجربيات تلخي كه داشتي فقط از اين لحاظ كه پدر داري. من چون در دوران كودكي پدرمو از دست دادم و خيلي آرزو دارم كه كاش يكي بود كه من مي تونستم فقط يكبار پدر صداش كنم.حالا اون پدر مي خواست مثل پدر تو باشه يا ... بذار آخرين حرفم بزنم و رفع زحمت كنم. تارا جون قدر اين با هم بودنها رو بدون و سعي كن كه خودت باشي و از هيچ كس بجز خدا و خودت توقع و انتظاري نداشته باش اگه اين فكرو قبول كني مي بيني كه زندگيت هدفمند و زيبا ميشه. فداي صميمت و دل مهربونت برم.

ره اخرش از ماست که بر ماست منم اومدم اینو اینجا بگم که درس عبرتی برای دخترای دیگه و پدرا یا پدرای اینده باشه.
پدر من بدنیست اما نسبت به من بی احساسه.درکل مرد خیلی خوب و صبوریه هرچند افکارش یه خرده قدیمیه

تاراي عزيزم سلام... در مورد اتفاقي كه واست افتاده . اميدوارم با ديد بازتري كه پيدا كردي در فكر آينده بهتري واسه خودت باشي .... و اما در مورد پدرت ... باباي من خيلي سال پيش وقتي من 11 سالم بود به خاطر سكته قلبي ما رو تنها گذاشت و من هنوز كه هنوزه دارم جاي خاليشو هرروز پررنگتر توي زندگيم ميبينم... خيلي خيلي عاشقش بودم ... اميدمون بود كه تو جووني خاموش شد... همه باباها اميد خونه و دختراشونن... همه باباها گلند... همه باباها دختراشون و بچه هاشونو دوست دارن مطمئن باش ... فرقشون فقط تو اينه كه بعضيهاشون به زبون ميارن بعضيهاشون نه...
نميدوني چقدر دلم ميخواست باباي قشنگم زنده بود ولي هرروز دعوام ميكرد... نميدوني چقدر دلم واسه اخمهاش تنگ شده واسه خنده هاش... قدر باباتو بدون و سعي كن به عقايدش احترام بذاري حتي اگه فكر ميكني قديميه...
ببخشش .... چون همه چيز خيلي زود دير ميشه عزيزم....