نمایش نسخه قابل چاپ
سلام فروغ جان
اول ایننکه کلمه مطالبه کردن زیاد جالب نیست چون عشق رو اگر گدایی کنی عشق نیست. از اون دستی که بدی از همون دست هم پس می گیری. عشق و محبت کنی به همون اندازه بهت عشق ورزیده میشه. منتها بعضی از مردها بلد نیستند عشق رو به زبان بیارن و در عمل نشون می دن .
سلام
اينجا دو تا مساله هست اول اينكه آيا واقعاً عشقي هست يا نه ؟ اگر نباشد من امتحان كرده ام غيرممكن است بتواني ظاهر خود را عاشق نشان دهي اين مي شود بازي با كلمات كه دير يا زود طرف مقابل هم متوجه مي شود .
اما اگر باشد بايد به قول يكي از دوستان زبان فهم طرف مقابل را بشناسي اما چيزي كه حقيقت دارد اينكه عشق بدون بيان كردن و به زبان آوردن پس از مدتي رو به انزال و كاستي مي رود . به خصوص در مورد خانم ها ، عشق مانند گل و گياه مي ماند بايد براي جوان ماندنش هر روز و هرروز به آن سربزني حتي اگر مطمئن باشي اين عشق واقعاً وجود دارد .
مشکل توی گفتنش نیست مشکل در توقعات طرفین از همدیگه هست زنی که توقع داره شوهرش دائم قربون صدقش بره وقتی به خواسته اش نرسه خب فکر می کنه شوهرش دوستش نداره و مردی که توقع داره که همسرش از نگاه هاش بفهمه که دوستش داره نه اینکه بگه و این خلاف خواسته همسرش باشه از زندگی دلسرد میشه و فکر می کنه یا زنش زیاده خواست یا خودش مشکل داره و همسرش دوست نداره این موضوع هم مثل بقیه موارد اخلاقیه که خاص ذاتیه هر شخصیه یه توقع که متاسفانه در بدو ازدواج اصلا بهش توجه نمیشه و بعد ها خودش رو در قالب بی مهری و عدم علاقه نشون میده نه عدم شناخت طرفین از علاقه و ابراز اون
ولی تقریبا یه عرفی هم در مورد این موضوع هست و اون هم به خاطر تفاوت روحیه جنس مونث و مذکره خانم ها دوست دارند بشنون ولی آقایون دوست دارن دیده بشن
البته من تجربه زندگی متاهلی رو ندارم و نمی دونم این حرفهام درسته یا غلطه ولی اگه روزی بتونم ازدواج کنم ترجیح می دم با این دید پیش برم تا تجربه بعضی از دوستان تالارمون رو نداشته باشم
به امید روزی که خواسته هامون به واقعیت برسه و نتیجه اش مصلحت ما باشه و پشیمانی به همراه نداشته باشه
در پناه حق
بنده فکر میکنم این ابراز احساسات حد متعادلی باید داشته باشه چون امکان داره به قول یکی از دوستان طرف سرش گیج بره و دیگه دریافت عشق به صفر برسه تا جایی که فقط بی محبتی دریافت شود