سلام عزیزم.ببین طبق گفته دوستان اول باید ازحالت منفعلانه بیرون بیای.تا کی میخوای بشینی و سکوت کنی و منتظرباشی شوهرت از حقت دفاع کنه؟
خیلی محترمانه و در کمال ادب ناراحتیتو اعلام کن.اگرهم بعداز چند بار دیدی فایده نداره اصلا دیگه اهمیت نده.رفت وآمد بکن ولی خودتو تو دردسر و زحمت ننداز تا ازشون توقع احترام وتشکر داشته باشی.باید بپذیری که اونا اخلاقشون اینطوریه و تو نمیتونی تغییرشون بدی.اعصابتو هیچوقت دست دیگران نده.
سعی کن به بهترین شکل رفتار کنی.هم با شوهرت هم با خانوادش.اصلا خودتو ضعیف و ناتوان نشون نده.
تاجایی که میدونی اذیت نمیشی کمکشون کن.حتی اگه بددهنی کردن.اگه بخاطر بددهنی بخوای کارکنی هیچ فایده ای نداره و درواقع به اونا یاد میدی که شما حق دارید بامن هرطوری رفتارکنید.واینطوری حتی ارزش کارخودت هم پایین میاد.
گاهی هم میتونی غیر مستقیم رفتارهاشون رو زیر سوال ببری.مثلا بگی من هیچوقت به دیگران بی احترامی نمیکنم.یا فحش دادن کار آدم ضعیفه.یا حرفی که از دهن آدم درمیاد نشونه شخصیت آدمه.(این حرفا رو وقتی باید بزنی که رابطه هاتون عادیه و تنشی وجود نداره).بعضی آدما شنیداری اند و با عملکرد خوبت به خوبی تو پی نمیبرن.باید همه چیز رو براشون توضیح بدی.
موفق باشی عزیزم
