منظورم همكلاسي اقاي فرد مورد مورد علاقه بود نه همكلاسي دختر.ميتونن با يكي از پسرهاي همكلاسي خانم مورد نظر ،رابطه برقرار كنن.نقل قول:
نوشته اصلی توسط پدربزرگ
نمایش نسخه قابل چاپ
منظورم همكلاسي اقاي فرد مورد مورد علاقه بود نه همكلاسي دختر.ميتونن با يكي از پسرهاي همكلاسي خانم مورد نظر ،رابطه برقرار كنن.نقل قول:
نوشته اصلی توسط پدربزرگ
من واقعا این پستو خوندم ترسیدم...
من یه دختر نجیب و سربزیرم و نه تو دانشگاه و نه بیرون با کسی ارتباط ندارم. اما صمیمی ترین دوستم (که البته همیشه هم با هم اختلاف نظر داریم و کلا دوستیمون عجیبه) اهل دوست پسر و کلا ارتباط با پسراس و همه این موضوع رو میدونن. الان ممکنه کسی درباره ی منم همچین فکری بکنه؟:(
البته ظاهرمون هم خیلی متفاوته
والا زمان ما:305: دخترا زیاد موبایل نداشتن از هر 10 تا یکی. از طرفی پسرام موبایل نداشتن براهمین همونایی هم که داشتن زیاد ازش استفاده نمیکردن:311:
اما الا مادرجون شوهرمم (مامان بزرگش)موبایل داره و با اینکه چشاش درست نمیبینه و دکمه ها رو بلد نیست اما عاشق اینه که براش اس ام اس بفرستنو بخونه.حالا جوونا که بماند.
بعدشم چرا اینهمه بدبین؟؟؟؟؟ :81:من به قصدتون اینکه چرا و کی و. چطوری میخواین ازدواج کنین و شرایطشو دارینو دارهو...کار ندارم. اما خوب پسر خوب چه منعی داره دخترا با گوشیشون بازی کنن یا اس ردو بدل کننو...
هر کس گوشی دست بگیره زیاد دوست پسر داره؟؟؟البته کسایی که نامزد دارن و متاهلها بیشتر به گوشی وابسته ان بخاطر نگرانیها و از حال هم باخبر شدنو ...اینا
اما مجردام سرگرمیهای خودشونو دارن. من خودم چند وقت معتاد انگری بردز شده بودم چند بار تو تاکسی محو بازی بودم از مقصدم رد شدم. :162:یعنی چی که بخوان درموردم فکر بد کنن منم آدمم دیگه علایق خودمو دارم خب(ضمنا من متاهلم)
چرا هیچکس جواب منو نمیده؟
الان ممکنه کسی درباره ی منم همچین فکری بکنه؟:(
[/quote]
مهم نیست.
هر طوری هم که باشیم همیشه قضاوت میشیم پس باید بگونه ای باشیم که فکر میکنیم از نظر خودمون بهترین حالته.
البته دوست خیلی مهمه.
احتمال داره بعضی افراد همچین فکری کنن.
مریم جان در پاسخ به سوالت:
مامانم همیشه حرف خوبی میزنه میگه مردم این ور "و" و اونور "و" رو یک شان و یک حد میدونن. مثلا اگه بگن مریم و روژان یعنی ما دو تا از نظرشون در یه حد و اندازه ایم. منظورش برای دوستیهای همیشگی و صمیمی و عمیق بود. الان خودمم به همین حرف رسیدم. از نظر آدمایی که ما رو نمیشناسن وقتی باهمیم یک حد و سطح به نظر میام و خدای نکرده ممکنه بدیهای یکی تاثیر تو حسن شهرت اون یکی بذاره و برعکس حسن رفتار و شهرت این یکی تاثیر بر ارزیابی مردم از شخصیت دیگری.
اما این به این معنی نیست که ما با هیچ کس دوستی نکنیم مگر اینکه رفتارش کاملا در حد و شان ما باشه. اتفاقا به نظرم باید آدم قدر دوستیهاشو بدونه و دوستهای زیادی داشته باشه اما حد و حدود بذاره. آدم موفق دوستای زیادی داره اما نمیذاره شخصیت اونا به پای خودش گذاشته شه.
مثلا اگه دوست شما دوست پسر داشته باشه:
-هیچوقت بعنوان واسطه انتقال امانت یا صحبتاهاش با اونا اقدام نکنین.
-رفت و آمدتون با ایشونو تو اجتماعاتی که ایشون توش شهرت خوبی ندارن قطع کنین
-برای دوستی تون حد و حدود بذارین.
-هیچ وسیله شخصی مثل عکس/پسورد/موبایل و... رو در اختیارشون نذارین نه برای اینکه خدای نکرده ایشون قابل اعتماد نیست بلکه ازین نظر که چون برای خودشون این حدو حدود وجود نداره به این چیزا و حفظ حریمها اهمیت نمیدن
-همه ریز زندگیتون اگه بهش مطمئن مطمئن نیستین نگین چون دخترایی که روابط متعدد با پسرا دارن خیلی راحت تو برخوردای اولیه با پسرا همه چیز دوستشونو ممکنه بزبون بیارن و ممکنه خدانکرده پسری برای نزدیک شدن بشما از طریق ایشون اقدام کنه.
....
فقط بگم من اینچیزایی که نوشتمو با فرض اطلاعات پست قبلیتون نوشتم و اگه دوستتون همچین فردی نیست و من از جملاتتون بد برداشت کردم بدونین این موضوع کلیه و من که ایشونو نمیشناختم و قصد توهین هم نداشتم:46:
مرسی دوستان از راهنماییتون. مساله اینه که ما از پیش دانشگاهی با هم دوست شدیم و بعد هم دانشگاهی شدیم و بیرون دانشگاه هم دوست مشترک داریم. اگه لطف کنید به من ایده بدین که چجوری رابطمو باهاش معمولی کنم. آخه ما همه جا هم با همیم!!!
مرسی
اگه دوستیتون در حدیه که نمیتونین ازش صرف نظر کنین هوشمندانه و منطقی برای رابطتون حدو حدود بذارین.لازم نیست بخودشم بگین که بهش بربخوره. شما کاری رو که در خور شخصیتتونه انجام بدین بذارین.
مرسی روژان عزیز. سعی خودمو میکنم با اینکه خیلی سخته