معاشرتی نبودن همسرم،خسته ام کرده

وقتی یک موقع هایی که خیلی با هم خوب و نزدیک هستید مثل لحظه های عاشقانه تون وقتی در آغوشش هستی
از ویژگیهای خوبش تمجید کن و بخاطر زحمتاش قدر دانی کن بهش بگو دوست داری از علایقش آگاه بشی
از خاطرات و دوران کودکیش بگو برات تعریف کنه تو هم براش تعریف کن از خاطره های با مزه ات بگو
کم کم رخنه کن در وجودش و باهاش صمیمی بشو
بگو دلت میخواد براش کاری رو انجام بدی تا خوشحالش کنه
در میان صحبت هات از خواسته های خودت هم بگو اینکه به مهمونی رفتن علاقه داری ولی نه تنهایی چون دوست داری همه جا با اون باشی و همه بدونن که چقدر خوشبختی و دوست داری همه بدونن که به شوهرت افتخار میکنی
همه اینها زمان میبره
اول از همه اعتمادش رو جلب کن و باهاش مثل یک دوست صمیمی باش

سلام

منم همین مشکل کمرویی و خجالتی بودن رو دارم بخاطر همین نمیخوام ازدواج کنم و سعی میکنم نیازهای خودم رو از جنس مخالف با دوستی های موقت برطرف کنم. این از ویژگیهای من هست و کاریش هم نمیتونم بکنم و اگر کسی بهم اعتراض میکنه ازش بدم میاد و سعی میکنم باهاش برخوردی نداشته باشم .


با تشکر

سلامشوهر منم تقریبا این حالت ها رو داره..باور کن خونه خواهر برادرش هم باید به اصرار من بری..فقط خونه خودمونو و مامانم اینا راحته..اگه جایی دعوتمون کنن عزا میگیرم که چجوری با چه ترفندی راضیش کنم..البته چون یه حساسیت های خاص خودش هم داره معذب میشه..مثلا نسبت به کسی که غذا رو درست میکنه و تمیزه یا نه ...بهمین دلیل خونه یکی از اقوامش نمیره چون یکبار تو غذاشون مو پیدا کرده..ولی الان بعد یک سال و نیم که از ازدواجمون میگذره بهتر شده.تنها کاری که تونستم انجام بدم این بود نسبت به رفتارش بی تفاوت باشم تا فکر نکنه اتفاق بزرگی افتاده و نتونه کوتاه بیاد.

ava جان به همدردی خوش اومدی .
لطفا از ارسال پاسخ به پست هایی که بیش از دو هفته ست نویسنده اون پیگیریش نکرده خودداری کنید. :81:
دوستان این تاپیک هم تاریخ گذشته ست . :cower:
چقدر گرد و خاک شده جدیدا اینجا !!!!