نمایش نسخه قابل چاپ
سلام نيبلوفر عزيز ، اگر دوستت واقعا تمايل داره ارتباط قطع بشه شما هم ارتباط قطع كن عزت نفستون را حفظ كنيد منتها قطع ارتباط نه بگونه اي كه با دلخوري و ناراحتي و شكستن حريم ها باشه .الان كه شما با ايشون تماستون خيلي كم شده و اگر مطمئنيد كه ايشون تمايلي به رابطه با شما نداره ، شما هم بهتره به اين موضوع فكرنكنيد وخودتون را اينقدر ضعيف نشون ندهيد .نقل قول:
سلام ابتسام عزیز،
اگه اون بخواد که قطع ارتباط کامل بشه چی ؟ یعنی بازم من باید برم دنبالش ؟ خب اون چرا قدمی بر نمیداره ؟!
به نظر من شما بهتر بود ی بار باهاش راحت به گفتمان بنشینید و ازش صادقانه علت رفتاراشو بپرسد.
احتمالاتی وجود داره مثل اینکه ممکنه از بعضی رفتارهای شما خوشش نمیاد و روشم نمیشه بهتون تذکر بده یا از این موارد مشابه که فقط با گفتگوی دوطرفه حل میشه. قبل تولدش باهاش صحبت کنید اگه موضوع حل شد واسه تولدش ی کادو بخرید و رابطه پایدار و البته دوطرفه ای را ادامه بدید و اگه حل نشد که هیچ.دوستی که زورزوکی نمیشه!:310:
البته اینو بدونید که از نظر روانشناسی حسی در انسانها وجود داره که اگه یکی خیلی دنبالشون بیافته و نازشون را بکشه بر خلاف انتظار بیشتر خودشون را عقب میکشن و شما هم دقیقا همین کار را کردی!در مورد حسی که دارید باهاش صحبت کنید این کوتاه ترین و موفق ترین راهه دوست من!:310:
کامروا عزیز، دقیقا همین کار رو کردم. :)
اون هم از من ناراحت بود !! اصلا فکرش رو هم نمی کردم اینقدر ازم ناراحت باشه. هم من حرفامو زدم و هم اون و بر خلاف تصورم فهمیدم که دوستیمون برای اون هم مهم بوده ! خلاصه حرف زدیم و کدورت ها برطرف شد، اما باز هم من پیش قدم شدم :( هرچند اون هم در نظر خودش پیش قدم شده بوده !
دوستان عزیزم واقعا ازتون ممنونم. از راهنمایی های خوبتون صمیمانه تشکر می کنم :72: