مشکل من درباره ازواج و انتخاب به دلیل خارج از ایران بودن

سلام دوست عزیز

شرایطتتون را میفهمم، یه مدت در یکی از کشورهای اروپایی درس خوندم البته زمانش خیلی کم بود اما فهمیدم مردهای ایرانی، انگشت کوچیکشون در خیلی مواقع بهتر از آنها هست، از هر نظر که حساب کنین،به نظرم ارتباطتان را با ایرانیهای مستقر در آنجا بیشتر کنین یا به خاستگارانتان در ایران بیشتر فکر کنین، میتونین برای آشنایی اولیه ایران بیاین و زمانه بیشتری برای شناخت بزارین و از طریق نت (چت،وب کم و....)، اگر شرایطتون اوکی بود قدمهی بعدی را بزارین، اینکه یک مردی بخواهد همسری از خارج انتخاب کنه تا پلی برای مهاجرتش باشه بد نیست، حداقل برای کیس شما بد نیست، این دلیل نمیشه مردی که قصد مهاجرت داره کیس مناسبی برای ازدواج نباشه
مثل اینکه برای منه نوعی مهم است همسر آیندم فلان امکانات را داشته باشه، اما دلیل نمیشه باقی شرایط و عشق و علاقه را ندید بگیرم و فقط به ازدواج برای رسیدن به خواستم فکر کنم، پس اگه شرایط شما به عنوانه یه همسر برای یه آقا ایده ال باشه و بیشتر سمت شما متمایل بشه دلیل نیست که فقط شما را بدین منظور انتخاب میکنه اما خوب بهتون حق میدهم که باید هوشیار تر افراد را بررسی کنین.

سلام. من هم وضعیت مشابه شما رو دارم با این تفاوت که پسرم . من هم قصد پیدا کردن کسی رو دارم که بتونم دوستش داشته باشم و از لحاظ فکری و فرهنگی به هم بخوریم تا بتونیم با هم ازدواج کنیم. ولی خب متاسفانه خارج از کشور خیلی انتخاب سخت و محدوده. تازه ما پسرا که خودمون اگر کسی رو مناسب تشخیص بدیم پا پیش می ذاریم و پیشنهاد می دیم اما گویا کار شماها سخت تره. البته دختر هم می تونه منفعل نباشه و با روش های غیر مستقیم علاقه اش رو به فرد مورد نظر برسونه اما مشکل اصلی من و شما پیدا کردن اون فرد مورد نظره. همونطور که گفتید اینترنت هم نمی تونه جایگزین دیدن افراد از نزدیک بشه و بدی دیگه ش اینه که امکان و ابزارهای شناخت از فردی که باهاش آشنا می شیم کمه و مجبوریم فقط به گفته های طرف بسنده کنیم. راستش من نمی دونم چه راه حلی به شما پیشنهاد بدم که مفید باشه. اما نتیجه گرفتم خارجی هر چقدر هم خوب باشه در دراز مدت نمی تونه نقش همسر رو برای ما داشته باشه و همونطور که خانم الهه گفتند از همه نظر پسر و دختر ایرانی اگر مناسبش پیدا بشه به اینا ارجحیت داره. ولی مطلق صحبت نمی کنم ،خارجی خوب هم برای ازدواج ممکنه باشه اما شانس زیادی برای پیدا کردن چنین فردی زیاد بالا نیست.

من خودم اوایل که اومدم خارج پیش خودم فکر می کردم که ازدواج با خارجی هم اگر گزینه ی مناسبش باشه میشه بهش فکر کرد اما بعداً با شناخت بیشتر نظرم تغییر کرد. البته بستگی به نوع رفتار و طرز فکر آدم ها و توقعات و انتظاراتشون هم داره که بتونند با غیر هموطن زندگی کنند یا خیر. شما الان در یک دو راهی حساس برای زندگیتون قرار گرفتید. دختری که دکترا داشته باشه و خارج هم تحصیل کنه مورد پر دردسری از نظر یک پسر به حساب میاد . من خودم فوق لیسانس دارم اما صادقانه بگم دکترا هم داشته باشم سعی می کنم خانمی که دکترا داره رو انتخاب نکنم. البته ناراحت نشید اما دختری مثل شما راضی نگه داشتنش خیلی سخته. از سر تصادف با یک خانم ایرانی که مثل شما دکترا می خوند آشنا شدم برای مدت کوتاهی و نوع رفتار، توقعات و نگرشش انقدر ناخوشایند و بالا بود که زود رابطه رو تموم کردم. منظور اینه که اگر شما فرد مناسبی رو دیدین رفتارتون طوری باشه که طرف فکر نکنه بودن و زندگی با شما سخت یا پر مشقت خواهد بود. در این شرایط احتمالاً شما یا باید یکی از همون کسانی رو که باهاشون چت می کنید انتخاب کنید یا دور و برتون رو بهتر ببینید و کسی رو پیدا کنید.

با خودمون صادق باشیم. پسر و دختر اروپایی به سبک ایرانی ها با هم آشنا و دوست نمی شن برای ازدواج. اونها از یک جایی شروع می کنند بعد مثل زن و شوهر کامل با هم هستند، اکثراً زیر یک سقف زندگی می کنند، سکس دارند و دوست آشنا می دونند اینا با هم رفیقند، حالا بعد از مدت ها یا سال ها ممکنه بخوان ازدواج بکنند و بعضی از موارد هم از هم جدا می شن. پس شما اگر با یک پسر خارجی آشنا بشی و ازش توقع داشته باشی که قصدش رو زود بگه و بگه که می خواد باهاتون ازدواج کنه یا نه حتماً بهت زده می شه و می گه چطور می تونم به کسی که مدت کوتاهی بودم بگم باهاش ازدواج می کنم یا نه. خلاصه اگر با خارجی آشنا می شید حتماً می دونید که روند اینجوریه. اگر سنتی یا مذهبی نباشید ممکنه باهاش کنار بیایید اما اگر مثل اکثر دخترای ایران باشید حتماً براتون خوشایند نیست چون تضمینی برای ازدواج شما لااقل برای چند ماه یا یکسال اول رابطه نیست.

من خودم دارم به این فکر می کنم که همه چیز رو اینجا ول کنم برم ایران زندگی کنم. البته به تصمیم نرسیدم و در حد گمانه زنیه. آخه ازدواج و همسر داشتن یکی از مهم ترین اتفاق های زندگی هر انسانیه و اگر انسان با توجه به محدودیت های زمانی و مکانی که گرفتارشه دست به انتخابی بزنه که ازش مطمئن نیست هیچ وقت اشتباهش رو نمی تونه جبران کنه و عملاً عمرش رو می سوزونه. شما ببینید تحصیلات و زندگی در خارج براتون مهم تره یا ازدواج و شروع زندگی خانوادگی. برای من دومی مهم تره. چون خارج و تحصیلات همیشه هست اما این عمر و جوونی منه که داره به تنها بودن سپری می شه و گمان می کنم لیاقت این رو دارم که یک همسر دلخواه داشته باشم. قطعاً شما هم اینطوری هستید و اگر در مکان و شرایط مناسبی قرار بگیرید افراد زیادی هستند که خواهان آشنایی و ازدواج با شما باشند.
من اگر به عقب برمی گشتم سعی می کردم همسر مناسبم رو پیدا کنم و بعد با ایشون برم خارج اما اون موقع نظرم برعکس بود. اگر مدت زیادی هم تو فکر ازدواج بودید و اتفاقی نیفتاده بدونید بعد از این هم احتمالاً معجزه ای رخ نمی ده و سعی کنید یه تغییر اساسی حالا هر تغییری که لازمه در زندگیتون بوجود بیارید. خود من مشغله ی فکریم همین شده. خیلی خیلی سخته یه راهی رو طی کرده باشی به یه شرایط خوب و با ثباتی رسیده باشی اما مجبور باشی که رهاش کنی. البته می دونم که شما چنین قصدی ندارید اما من دارم به این مسئله فکر می کنم چون فکر می کنم شاد بودن و لذت بردن از زندگیم و داشتن عشق و همدم ارزشش بالاتر از چیزهاییه که ذکر کردم.
می تونید از خانواده یا آشنایان در ایران هم بخواهید که اگر پسر مناسبی شبیه به معیار های مد نظر شما هست پیدا کنند و غیر مستقیم شما رو به او و خانواده ش پیشنهاد بدن. به نظرم راهکار بدی نیست. لااقل از افراد اینترنتی یه کم مطمئن تره. به هر حال براتون آرزوهای خوب دارم و امیدوارم به هدفتون در درس و پیدا کردن همسر مناسب برسید.

شب شکن
سلام.

ممنون از بابت وقتی گه گذاشتید و راهنمایی تون. همانطور که خودتون هم اشاره کردید در خارج از ایران شرایط خیلی متفاوته و مشکل. و البته برای شما که اقا هستید به نسبت بهتر هست، می تونید برید ایران کسی رو انتخاب کرده باش ازدواج کنید.

الیته برای من هم تشکیل زندگی اولویت هست اما بدست اوردن موقعیت phd هم به راحتی نبوده که ازش بگذرم! من که قبلا ابران بودم با موارد زیادی که برای ازدواج داشتم به نتیجه نرسیدم و الان چه تضمینی هست که من برگردم ایران و درسم و رها کنم و به نتیجه برسم، کما اینکه شخصا بیشتر از 1ماه واقعا نمی تونم ایران بمونم!

این مشکل نه تنها مشکل من بلکه خیلی از ایرانی های مجرد خارج از ایران هست. اقایونی که من دیدم راحت تر این مشکل رو حل کردن، یا مادرشون و یا دوست و اشنا کسی رو براشون بیدا کرده و تونستن ازدواج کنن. تو ایران هم که به هر کس بگی طرف خارج هست خیلی ها با کمال میل می بذیرن!

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

elahe عزیز،

من با برخی از نظرات شما موافقم اما آیا شما خودتون حاضر هستید که با کسی ازدواج کنید که هیج شرطی برای ازدواج با شما نمی ذاره و بگه من حاضرم باهان ازدواج کنم؟؟؟

یا اینکه بیاد خارج از ایران به واسطه ازدواج با شما و بعد نتونه کار بیدا کنه چون یا زبانش خوب نیست یا تحصصش چندان بالا نیست یا تو رشته اون در ان کشور کار نیست؟

سلام،

می خوام به شما کمک کنم، ولی شاعر میگه:
گر اگر طبیب بودی، سر خود دوا نمودی!!! :311:

چند نفر از مجردین ناامید دور هم جمع شدیم، به داد هم برسیم. هیچ کدوم هم راه حل خاصی نمی دونیم :)

به نظرم زیاد جالب نیست با کسی در ایران ازدواج کنید. همانطور که خودتون گفتید، تا طرف بیاد کشوری که شما هستی و بعد زبان یاد بگیرد و کار پیدا کنه و ... چند سالی طول می کشه! در این چند سال هم خرجش یک جورهایی گردن شما خواهد بود. به هر حال کار سختی هست.
باز شاید برای یک پسر راحت تر باشه که یک دختر از ایران بیاورد.
از طرف دیگه یک پسر که از ایران بیاید اینجا راحت تر وارد جامعه می شود و کمتر دلتنگی می کند تا یک تازه عروس که از ایران به خارج بیاید.

با این حال به نظرم بهترین کار ازدواج با ایرانی هایی هست که مثل خود شما در خارج هستند.
احتمالاً ترجیح می دهید که ایشون هم تحصیل کرده باشند و مدرکشون کمتر از فوق نباشه.

بهترین راهش پیدا کردن کسی از دانشگاه و یا محیط کار هست. حتی ارتباط با دانشگاه های مختلف شاید بتواند چاره ساز باشد. یک راه دیگر هم این هست که با خانواده های ایرانی آشنا بشوید. به خصوص یک سری خانم ها هستند که تخصصشون زن و شوهر دادن جوان هاست :) اگر چنین کسی شما رو پیدا کنه، برایتون خواستگار پیدا می کنه.

شب شکن یک مطلبی رو گفت که به نظرم تا حدود زیادی درسته. پسری که مدرک تحصیلیش از شما پایین تر هست، سختش خواهد بود که با شما ازدواج کند. و خود شما هم به احتمال زیاد ایشون رو نمی توانید بپذیرید و خودتون رو ازش بالاتر می دونید. کلاً زن دوست دارد بتواند به کسی تکیه کند. درسته؟
مرد هم دوست دارد که زنش بهش تکیه کند. وگرنه یک حس "بیخود" بودن بهش دست می دهد!!!
اینها به مسائل ذاتی مرد و زن ربط دارد.

ازدواج خیلی سخته! شما ببینید جوون های ایران که 70 میلیون ایرانی اطرافشون هست، سختشونه یکی مناسب خودشون پیدا کنند. ما که در کل سالهای خارج از کشور بودنمون فوقش 1000 تا ایرانی دیده باشیم، چی بگیم؟! :)

واقعاً چه حرفهای امیدوار کننده ای زدم...!
داریم میشیم مایه عبرت ایرانی هایی که قصد مهاجرت دارند! :)


نوشته بودید:
آیا شما خودتون حاضر هستید که با کسی ازدواج کنید که هیج شرطی برای ازدواج با شما نمی ذاره و بگه من حاضرم باهان ازدواج کنم؟؟؟

به نظر من شرط گذاشتن مهم نیست! و اصلاً چرا باید شرط بگذارند!
به نظرم اصلاً شرط گذاشتن کار صحیحی نیست. ازدواج یک معامله نیست! و هیچ تضمینی هم نیست که به شرط هایی که گذاشته می شه متعهد بمانیم.
ولی اگر کسی بدون شناخت شما همینطوری بگه من حاضرم با شما ازدواج کنم، این صحیح نیست و باید مراقب باشید.




توکلتون به خدا باشه. گاهی روزی از یک جایی میاد که آدم فکرش رو هم نمی کنه...
و جستجو کنید و ناامید نشوید.

جناب hamed65

ممنونم از راهنمایی تون و وقتی که گذاشتید.

حق با شماست وقتی "جوون های ایران که 70 میلیون ایرانی اطرافشون هست، سختشونه یکی مناسب خودشون پیدا کنند. ما که در کل سالهای خارج از کشور بودنمون فوقش 1000 تا ایرانی دیده باشیم" ! که البته من جایی که زندگی می کنم 100 تا ایرانی در کل شاید داشته باشه که از اون 100 تا 95 % متاهلن!!!

پیدا کردن کسی از دانشگاه و یا محیط کار هم تقریبا ipossible هست؛ اگر بود که بالاخره تا الان من تونستم کسی روبرای زندگی بیدا کنم.

معمولا افراد زیادی بدون شناخت همینطوری به من گفتن حاضرم با شما ازدواج کنم!!! من اطلا نمی تونم اعتماد کنم به جنین افرادی! خیلی ها فقط دنبال بیرون اومدن از ایرانن!!

و البته من نمی تونم کسی رو حتی 1 سال سابورت مالی کنم اونم خارج! و موارد زیادی دارم اطرافم اینجا می بینم که شوهر 2 سال بیکار هست و نتونسته کار بیدا کنه!! مهاجرت اونقدر راحت نیست. شاید یه مرد بتونه ببذیره یک زن رو سابورت کنه از نظر مالی و برای یک زن ایرانی این قابل قبوله اما برعکسش؟!


ظاهرا این مشکل غیر قابل حله!! وقتی دوستان من در ایران با تحصیلات بالا و کارو درامد و اینتهمه ایرانی دورو برشون هنوز مجردن، ما ذیگه چی بگیم!!!:D

[
elahe عزیز،

من با برخی از نظرات شما موافقم اما آیا شما خودتون حاضر هستید که با کسی ازدواج کنید که هیج شرطی برای ازدواج با شما نمی ذاره و بگه من حاضرم باهان ازدواج کنم؟؟؟

یا اینکه بیاد خارج از ایران به واسطه ازدواج با شما و بعد نتونه کار بیدا کنه چون یا زبانش خوب نیست یا تحصصش چندان بالا نیست یا تو رشته اون در ان کشور کار نیست؟
[/quote]

سلام دوست عزیز

من اصلا نگفتم با کسی بدون در نظر گرفتن شرایطش ازدواج کنین ، فقط به این دلیل که شما قصد ازدواج دارین و ان فرد هم قصد مهاجرت! این احمقانه است!
منظورم بررسی بیشتر خاستگارانتون در ایران است، خوب قطعا خاستگاران شما تقرب فرهنگی، تحصیلی و.... با شما دارند که خوب میتونین بررسی کنین
شما یه نگاه به آمار برو بچه های جویای تحصیل برای دکتری در خارج از کشور بندازین!
قرار نیست شما خرج و مخارج را تعمین کنین، قطعا فردی را انتخاب کنین که حتی شما را هم ساپورت کنه
در ضمن اعتقاد شدید به این مساله دارم اگر ازدواج نکردن و مجرد موندن یک سختی باشه یا...ازدواج غلط لحظه به لحظش سختیه و مصیبت آور، پس ازدواج را مد نظرت بگیرو به سمت اهدافت پیش برو و اگر در مسیر راهت با فردی مناسب برخورد کردی ازدواج کن،

پوپک من هم شبیه همین مشکل رو دارم
خارج از کشور کار می کنم و دنبال شخص مناسبی می گردم
کار آسانی نیست

آقایون به مراتب حل این مشکل براشون راحت تره، من خیلی ها رو دیدم می رم ایران ازدواج می کنند و مشکلشون رو به این شیوه حل می کنند.