تردید در خواستگاری کردن

قبل از اینکه از پا پیش گذاشتن خانوادتون مطمئن نشدی به اون خانم نگین چون اگر بگید نظرش مثبت باشه و خانوادتون نرن هم پیش اون دختر آبروتون میره و هم دیگه هیچ نوع رابطه ای نمیتونید باهاش داشته باشید (همون رابطه رسمی و درسی)

اگر با پدرتون یا مادرتون یا یکی دیگه از اعضای خانواده که رابطش با پدرتون خوبه،صمیمی هستید واقعیت رو باهاش در میان بگذارید و مشورت بگیرید و به نتیجه ای برسید البته کمی مصرانه توضیح بدید (نه با بی تفاوتی که اگه هم نشه هیچ اهمیتی نداره)

اگر هم در هر صورت نظرشون منفی بود (به دلیل مسائل اقتصادی) ارتباطتون رو در حد مسائل درسی و مقاله و تحقیق یا ایمیل های آموزنده و عرفانی و معمولی (و نه احساسی) حفظ کنید تا وقتش بشه هر چند ممکنه دیر بشه ولی به هر حال شما که استقلال اقتصادی ندارید مجبورید این راه رو برید.

راستی خانواده شما از نظر اقتصادی توان حمایت از شما رو دارن یا نه؟

به نظر من اگه نظرشون منفی بود باید یه راهی پیدا کنین ،اصرار یا اینکه بی خیال بشین، نه اینکه با ایمیل و مقاله و تحقیق فکرشو مشغول کنین ، اونا خانوم ، یه ایمیل واسشون میفرستی ، هزار تا فکر می کنن که چرا این ایمیلو بهم زد چرا نزد و ... .

البته ممکنه اون حالتی که آقا امید میگه به وجود بیاد ولی من خودم شخصا از این تجارب داشتم و بعد هر مقطع تحصیلی بیشتر همکلاسیهام که اغلب هم مرد بودن در این حدود باهام در ارتباط بودن و من هم قضاوت خاصی نکردم (فقط در حد تحقیق وایمیل های جالب رسمی) حتی الان که متاهل هستم هم با اونها در ارتباط هستم و گاهی حتی ایمیل هایی که میاد رو با همسرم دوتایی میخونیم ضمن اینکه همسر من password ایمیلهام رو داره و اگر بخواد حتی خودش میتونه ببینه.

ولی خوب بستگی به ظرفیت فرد مقابل داره.ولی اگه ارتباط یکدفعه و کامل قطع بشه... خوب به هرحال باید با توجه به شرایط و ویژگیهای طرف مقابل تصمیم گرفت.

حالا شاید هم راه اول جواب داد و خانواده موافق رسمی شدن ماجرا شدند...