شوهرم بی دین و مذهب شده.چه کنم؟

سلام
ممنونم از راهنماییتان و سعی میکنم که به سوالهایی که پرسیدین جواب کاملی بدم

از من پرسیده بودید که رفتارش چه تغییری کرده باید بگم که تغییری نکرده و کلا مرد خوب و نجیبی هست و من رو هم دوست داره .

در مورد کارشناس مذهبی که گفتین میدونید شوهرم مرد خیلی منطقی و اهل استدلال هست و بدیش و چیزی که من رو میترسونه این هست که اون سر لجبازی و کینه و ...بی دین نشده بلکه با تحقیق و کتاب خوندن دچار این مسئله شده و خودش بیشتر پیگیر بود که مسائلی که باهاش رو به رو میشه رو بره از کارشناس بپرسه حتی یه بار با هم رفتیم پیش روحانی دانشگاه اما خوب اون روحانی نتونست جوابی بده یعنی جواب قانع کننده ای برا سوالاش نداشت یعنی همش یه چیزایی رو تکرار میکرد. بعدش هم همش تو سایت های مذهبی و یا تو چت با کارشناسها ی مذهبی چت میکرد و میخواست به جوابی برسه اما نشد.


من خودم اطلاعاتم تو این زمینه در حد معمولی هست و مطالعات به خصوصی در این موارد نداشتم.من بهش میگم از نظر من دین مثه یه گل یا درخت هست که نباید زیاد بهش نزدیک شد یعنی زیباییش این هست که با فاصله بهش نگاه کرد اما اون میگه تو ترسو هستی و میترسی با چیزایی رو به رو بشی که تو هم سرد بشی میگه تو همش به چیزای قشنگی که تو دین هست چسبیدی و نمیخوای نقطه ضعفهاش رو قبول کنی و بعدش میگه تو همه مکتب ها و ...میشه چیزای قشنگ و خوب پیدا کرد و میکه حتی هیتلر هم بعضی صحبتهای قشنگ داره


من زندگیم خیلی بد شده اخه شوهرم کلا یه ادم دیگه شده برام سخت هست که تو زندگی باشم که شریکم به مسائل مهم زندگی اعتقادی نداره و بدتر از اون این هست که میخواد من رو مثه خودش کنه .اگه حتی میومد و اعتقاداتش رو برا خودش نگه میداشت و سعی میکرد در موردش بحثی نشه خوب شاید بیشتر میشد تحمل کرد اما اون میاد به همه چیز گیر میده و همش میخواد بحث کنه تماما سوالایی میپرسه که کارشناسا هم نتونستن قانعش کنن خسته شدم و میترسم .از من میخواد که کتابهایی که خونده رو بخونم اما من میترسم و نمیخوام این کارو کنم ...

من و شوهرم هیچ مشکل دیگه ای غیر از این موضوع نداریم و تو این موضوع هم شوهرم همش میاد و بحث میکنه و میخواد به گفته خودش دست من رو بگیره و حقیقت رو نشونم بده.به خدا نمیخوام وارد این مسایل شم میخوام زندگیم همونطوری که گذشته بود باشه اونجوری بهتر و اروم تر بود


من نمیتونم به کسی از خانواده این موضوعو بگم چون شوهرم ازم قول گرفته که این موضوع مثه راز فقط بین خودمون دو تا باشه چون نمیخواد خانواده ها نکران شن .به قول خودش عقاید هیچ کس دیگه ای براش مهم نیست و با بقیه هم هرگز وارد بحث نمیشه و فقط میگه نمیخوام تو و در اینده بچم تو خرافات باشین اون میخواد منو تغییر بده.


ببخشید که یه کم طولانی شد.باید چیکار کنم

دقیقاً من هم همین مشکل رو داشتم، با این تفاوت که در حالت من، از سر جهل بی دین شدم و به مرور با مطالعه و بررسی استدلالهای دو طرف، مطالعات قرآن، کتابهای اسلامی، مسیحی، و تعدادی از کتابهای فلسفه دانهای بی دین نتیجه گرفتم که موضع بی دین بودن "می تونه" خیلی اخلاقی تر و بهتر باشه (قصد گستاخی ندارم). مثل شوهر شما برای به چالش کشیدن دیدگاهم سعی کردم در سایت های دینی (اسلامی و حتی مسیحی) سوالاتی رو بپرسم و راهنمایی بشم، اما باز انتقادها و استدلالهایی برای جوابهایی که دریافت میکردم رو داشتم :-(.

اتفاقاً من هم (افسوس) از کسی که قرار بود با ایشون ازدواج کنم میخواستم دیدگاه مذهبی رو به فرزندهای آیندمون منتقل نکنه، هر وقت 18 سالش شد خودش تصمیم بگیره و از این قبیل حرف و حدیثها.

من فکر میکنم که شوهر شما در حال حاضر بیشتر بخاطر ابراز نگرانی شما سعی در پافشاری در عوض کردن نظر شما دارند. کافیه به ایشون بگید هر طوری که هست دوستش خواهید داشت، خواه دین دار یا بی دین، به مرور انگیزه اش رو برای تغییر دادن شما از دست میده. سعی کنید استدلالهاش رو گوش بدید اما قلباً نپذیرید. باور کنید به همین راحتی.

ببخشید، متاسفانه راه دیگه ای به عقل ناقصم نمیرسه، امیدوارم دوستان و کارشناسان عزیز هم به شما پیشنهاد بدهند بلکه من هم از این تاپیک خوب نتیجه ای مثبت بگیرم.

نميدونم چرا من اينقد گير دادم ببخشيدا:))اما خب چون من تقريبا اشنايي دوري با نويسنده اين سايت و بيشتر دوستاشون دارم ميدونم كه در زمينه مناظره اديان خيلي قوي هستن.واسه همين دوست دارم اين راهم امتحان كنيد.خدارو چه ديديد شايد فرجي شد;)

دقیقا چی شده؟ دیگه خدا رو قبول ندارن یا فقط دین رو بی اهمیت می دونن؟ نوشتین گفتن نمی خوان شما و بچه اتون خرافی بشین. این خرافه ای که شوهرتون گفتن دقیقا منظورشون چیه؟ اگه فقط دین براشون بی اهمیت شده به نظر من مشکلی نیست. همه ی ادیان گفتن خدا یکیه و همین بسه واسشون.
اگه خدا رو قبول ندارن نمی دونم شاید شما اینو دوست نداشته باشین واسشون.
در مورد اینکه باهاتون بحث می کنن. حدس می زنم یه علتش هم این باشه که هنوز تصمیم قطعی نگرفتن و نظر نهایی رو ندارن در مورد این اعتقادات و شما هم نزدیکترین شخص بهشون هستین و دارن یه جورایی بلند بلند فکر می کنن.
دنیا دو روزه. خیلی خودتونو ناراحت نکنین.
البته اینا نظرات من بود و منم کارشناس هیچی نیستم.

اول یک سوال شما و همسرتون چند سال دارید و چند سال هست که با هم ازدواج کردید؟

سارا جان بله متاسفانه بر خلاف اونچه که به در نظر اول به نظر میاد چنین زندگی ای بسیار سخته. خیلی سخته که سرتو بذاری پیش کسی که اونچه که در سرش وجود داره کاملا باهات متفاوت باشه. از کارهای کوچک گرفته تا جهان بینی و ... حقیقتش دین ما هم طوری نیست که بگی بله با احترام متقابل به اعتقاد هم میشه با هم زندگی کرد. نه نمیشه چون دینمون تو تمام زمینه ها حتی در تمام زمینه های ارتباطی با همسرمون هم حکم داره.

ولی یک خبر خوش هم می خواهم بهت بدم. اینکه بعضی آقایون تو سن خاصی در اعتقاداتشون دچار تردید میشن. اما اکثرشون بعد از مدتی دوباره بر می گردن سر همون اعتقادات اولیه (حتما شنیدی می گن هر کسی کو دور ماند از اصل خویش باز جوید روزگار وصل خویش). یه مساله ای رو در گوشی بهت بگم. اگر مادر همسرت انسان با اعتقاد و پاکی بوده و از شیرش به همسرت داده تقریبا می تونی مطمئن باشی همسرت بر می گرده.

اما شما چه کار می تونی بکنی. اگر فکر می کنی علمش رو داری پس سعی کن مثل یک دوست به همسرت کمک کنی. اما اگر علمش رو نداری سعی کن اول خودت رو حفظ کنی. دیدی تو هواپیما می گن اگر بچه ای کنارتون هست اگر اتفاقی افتاد اول اکسیژن خودتون رو بزنید بعد برید سراغ بچتون.

شما در کنارش صبور باید باشی و فعلا به بچه دار شن فکر نکن. سعی کن عمل به اعتقاداتت رو عمقی کنی. با توجه نماز بخونی و .... تا همسرت تجلی دینداریو تو وجود تو ببینه. در کنارش برای همسرت دعا کن و سعی کن با او بحث نکنی. به او بگو بگذار هر کس اعتقادات خودش را داشته باشد و اگر خیری در اعتقادات هر یک از ما وجود دارد بگذار به خودش برسد.
بعد هم همسر شما تازه نظراتت عوض شده و اگر الان این اخلاقیات رو داره حاصل یک عمر زندگی با اعتقادات قبلیشه. پس مدت زمان زیادی باید صبر کنی تا تاثیر عوض شدن اعتقادات روی اخلاقیات رو ببینی.

موفق باشی.

سلام خانم سارا سادات
ببینید من خودم قبلا از اعتقادات لائیک شرع کردم به تحقیق با توجه به رشته های که خونده بودم سوالات زیادی برام پیش میومد
چه از لحاظ فیزیک و چه از لحاظ پزشکی و ....
من با خودم درگیر بودم که این وسط چی کار میکنم خلاصه مدت زمان زیادی و صرف تحقیق کردم عربی رو یاد گرفتم و در خارج از ایران هم تحقیق می کردم و ماتریالیست رو درس می دادم
خب بعد از تحقیقات زیاد الان شیعه هستم که با کمک بعضی اساتدیدم پرفسور علیجانی در دانشگاه و.... به این جا رسیدم
اما بسیاری از افراد رو هم دیدم که حتی سواد عربی ندارن و درک نکردن منظور چی بوده اما به راحتی نظر میدن
و دیگران رو هم به جهلشون دعوت میکنن
اینکه نگران باشین درسته اما راهش بردن شوهرتون به کارشناس های زیده هست
و در مورد نظر یکی از دوستان که بعضی افراد و مثال زدن که بی دین هستن
میگم بیشتر تحقیق کنه چون اونا اصلا بی دین نیستن
و در مورد اون نظر سنجی هم همین مطلب و میگم
صرف ندوستن دلیل بر درست بودن نیست

سلام
تشکر بابت راهنمایی ها
من 28 و شوهرم 32 ساله هستیم و 4 سال هست که ازدواج کردیم .

همسرم دین رو کلا قبول نداره اما در مورد وجود خدا شک داره.در مورد اینکه چه چیزی براش خرافه هست هم تقریبا خیلی دستورات دین رو خرافه میدونه مثه روزه و شب قدر و اینکه قران بخونیم ثواب داره و .... اخه چه جوری که میگین دستورات دین مهم نیست و فقط خدا مهمه خوب اینکه ما الان حجاب داریم و یا شراب حرامه و محرم و نامحرم و...به خاطر دینمون هست دیگه

من فکر میکنم که متوجه عمق مشکل من نشدید.من چه جوری میتونم به اعتقاداتم پایبند باشم وقتی شوهرم میخواد من تغییر کنم؟؟بذارین مثال بزنم شاید روشنتر بشه .چند وقت پیش گفت که دیگه نمیخوام قران تو اتاق باشه بهش گفتم که اما من گهگاهی میخونم و اصلا حضورش ارومم میکنه .یهو از جا بلند شد رفت قران رو اورد و گذاشت جلوم و یه سری ایه اورد و گفت اینکه تو قران نوشته که زن که نافرمانی کرد رو میشه زد این ارومت میکنه که مجوز کتک زدن زن تو این کتاب هست و یه سری ایه های دیگه اورد و نشون داد و نقد کرد که من هیچ جوابی نداشتم و اخرش کنترلم رو از دست دادم و گریه کردم بعدش منو بغل کرده میکه که من نمیخوام که تو رو ناراحت کنم ولی میخوام تو روشن شی و دست از توجیه کردن مسایل برداری.

چشم اون وبلاگی که گفتین رو بهش معرفی میکنم

جرجیس شما کارشناس مذهبی هستین؟یعنی واقعا برا همه سوالهای دینی جواب قانع کننده هست ؟

نمیدونم باید چه کار کنم؟؟ازم میخواد که کتابهایی که خونده رو بخونم و با هم بحث کنیم اما من میترسم که باعث شه که منم ایمانم رو از دست بدم.دوست ندارم که این مطالب رو بخونم.دوست دارم مثه گذشته دین رو همونجوری قبول داشته باشم ولی اون میخواد منو وارد این مطالب کنه

نقل قول:

---

جرجیس شما کارشناس مذهبی هستین؟یعنی واقعا برا همه سوالهای دینی جواب قانع کننده هست ؟

---

خانوم sara sadat
من این جا نمی تونم به شما کمک کنم باید برین جایی که کارشناس حضور داشته باشه
اما این جملتون
یعنی واقعا برا همه سوالهای دینی جواب قانع کننده هست ؟
من هیچ اجباری در پذیرش دین نداشتم اما همه رو تحقیق کردم از بسیاری لحاظ این جمله ای شما یعنی تا الان خودتونم دین و اصلا نشناختین و اون فراتر از تصورتون هست

الإمامُ الصّادقُ عليه ‏السلام : مَن عَرَفَ دينَهُ مِن كتابِ اللّه‏ِ عزّوجلّ زالَتِ الجِبالُ قبلَ أن يَزُولَ ، ومَن‏دَخَلَ فيأمرٍ بِجَهلٍ‏خَرَجَ منهُ بِجَهلٍ

امام صادق عليه ‏السلام : كسى كه دينش را از طريق كتاب خداوند عز و جل بشناسد، اگر كوهها از جاى خود بجنبند، او در دين خود متزلزل نشود و كسى كه ندانسته عقيده‏اى را بپذيرد ندانسته هم از آن خارج شود .

باهاش بحث کنید، چه اشکالی داره؟ شما هم به عنوان یک انسان حق دارید از باور و اعتقاداتتون دفاع کنید.

بهش بگید دین صرفا یک سری مسائل اعتقادی نیست، بیان کننده ی یک سری چارچوبها و مشخص کننده ی بایدها و نباید هاست،

بهش بگید بر اساس همین دین من اجازه دارم با تو زیر یک سقف زندگی کنم و در کنار تو آرامش داشته باشم و به تو عشق بدم ، اگر بخوای این چارچوب رو در هم بشکنی چی داری که جایگزینش کنی؟

اگر من بی اعتقاد بشم بر چه اساسی من باید با اطمینان قلبی خودم رو همسر تو بدونم؟

دین برای من قانون زندگیه، من چطور میتونم به این قانون بی احترامی کنم؟

بهش بگید درست مثل اینه که من تو رو مجبور کنم از چراغ قرمز رد بشی و به قانونی که به تو اجازه ی رانندگی داده بی احترامی کنی.آیا تو هم اینو می پذیری؟

در ضمن این دینی که بهش باور دارم چه ضرری به تو میرسونه که من باید ازش دست بکشم؟

غیر از اینه که به من توصیه کرده حرمت شوهرم رو حفظ کنم و عاشقانه دوستش داشته باشم؟



ببینید با کسانی که بی دین هستند نباید با شواهد و استدلالات دینی بحث کرد، باید با استفاده از صحبت هایی از جنس خودشون بحث کرد.

ازش بخواین که چارچوب های فکری و ذهنی خودش رو دقیقا برای شما توضیح بده،

شما اونو به چالش بکشید، البته خیلی آرام و نرم و با محبت، نه به صرف آغاز یک مبارزه، و نه البته با حالت مسخره به طوریکه فکر کنه میخواین دستش بندازین.

سوال و جوابهاتون هم اگر قوانین تالار اجازه میده اینجا مطرح کنید تا دوستان در ادامه به شما کمک کنند.

سلام

درك ميكنم كه شرايط سختي قرار گرفتيد اميدوارم خداوند خودش بهترين راه را پيش پاتون بگذاره

من پيشنهاد ميكنم خودتون با يه كارشناس مذهبي خبره صحبت كنيد و ببينيد اصلا تو اون كتابها چي بوده

من نظرم اينه كه فعلا از كارهاي مذهبي كه ميتونه حساسيت برانگيز باشه دوري كنيد مثلا نماز بخونيد اما وقتي شوهرتون نيست و يا انجا نيست

به نظرم نبايد وارد بحث با شوهرتون بشيد چون شما توانايي جواب دادن نداريد و ديگه اينكه معمولا بحث وقتي با تعصب همراه بشه يه نوع دلخوري و كودرت ايجاد ميكنه كه سم زندگي مشترك هست

سعي كنيد باهاش همدردي كنيد و بگيد ميفهميد كه اون تحقيق كرده و فهميده كه دين خرافه هست بهش بگيد شما هم تحقيق خواهيد كرد و راجع به چيزهايي كه اون ميگه فكر ميكنيد اما دلتون نميخواهد خونه جلسه مناظره و مباحثه باشه... من تصورم اينه كه ايشون چون مسيري را برخلاف راه سي سال قبلش پي گرفته يه وحشت دروني داشته باشه و چون گفتيد با هيچ كس ديگه اي هم جز شما در اين مورد حرف نزده ميخواهد شما را همراه خودش كنه كه از بار احساس گناه يا اشتباهش كم بشه



ميخوام يه نكته ديگه را هم بگم و اون اين كه نه تنها همسرتون بلكه شما هم در ازمايش سختي قرار گرفتيد. ببينيد بالانر از ادعاي خدايي كه نداريم فرعون ادعا ميكرد خدا هست ولي حضرت اسيه همسر فرعون به مقامي رسيد كه در قران براي تمام كساني كه ايمان اوردند مثال زده شده است. ايمان به خدا بخش عمده ايش قلبي و دروني است بنابراين اگه حتي در بدترين شرايط مجبور شديد اعمال ظاهري را ترك كنيد ايمانتون را ترك نكنيد