چه جوری پسری رو که دوست دارم کاری کنم که من رو به عنوان همسرش انتخاب کنه؟

سلام fa_karoon

پسری اگه دختری رو بخواد حتما رسمی اقدام می کنه، اینکه داری میگی بهت گفته فعلا قصدی برای ازدواج نداره و می خواد زندگیش رو سرو سامون بده نمی تونه درست باشه، چون خودت نوشتی که خانوادش دارن ازش می خوان ازدواج کنه
اون پسر اگه شما رو بخواد قطعا شما رو به خانوادش معرفی می کرد، حالا شاید مشکلاتی سر راه به هم رسیدنتون داره می بینه که نمی خواد بگه، شهرهای محل زندگیتون از هم دوره؟
یاد داستان خودم افتادم
منم حدود سه سال عاشق یه همکلاسی بودم که بعد از سه سال عشق که من بهش داشتم و یک سال آخرش که اونم عاشق من بود خیلی راحت چند وقت پیش بهم گفت که خانوادش دارن براش دختر پیدا می کنند و اون هم نمی خواد با خانوادش مخالفت کنه! به همین راحتی

پس دختر خوب فراموشش کن، احساست رو رها کن
تا زمانی که اون رسمی نیومده جلو احساست رو وابسته اون نگه ندار

سلام، از همه کسایی که جواب دادن ممنون
آره شهرهای محل زندگی مون از هم دور هست البته اونها هم شهری ما بودند که بنا به دلیلی نقل مکان کردند به شهر بهتری که الان توش هستن(ببخشید که نمی تونم واضح بگم)، الان هم که ارشد شمال قبول شده و یه جورایی فاصله مون شمال و جنوب محسوب می شه
و اما...
دیروز باهاش صحبت کردم گفتم کاش دلت می خواست که همیشه باشی(سریعا منظورم رو درک کرد).
گفت: می دونی که الان که نه به لحاظ احساسی نه به لحاظ مالی قصد ازدواج ندارم، نمی خوام بهت دروغ بگم که بمون منتظرم، و به خاطر من موقعیتهایی خوبی که ممکنه برات پیش بیاد رو از دست بدی
گفتم مشکلت با زندگی مشترک با من هست؟ می خوام بدونم علاقه ای به زندگی با من نداری؟
گفت: نه تو هیچ مشکلی نداری، مشکل من هستم که الان نمی تونم تصمیمی بگیرم، تو هیچ چیزی کم نداری
گفتم اگه الان می خواستی ازدواج کنی چی؟ گفت: بهتر از تو پیدا نمی کردم، اما نمی خوام منتظرم بمونی
.................
حالا نمی دونم باز هم بلاتکلیفیم حل نشد.
دیروز درباره دختری که عاشقش شده بود و بعد بنا به دلایلی که قول دادم هیچ جا بازگو نکنم نتونسته بود باهاش ازدواج کنه گفت، از عشق و علاقه بی اندازه اش به اون گفت و فهمیدم با اینکه صددرصد مشخص هست که مورد خوبی برای ازدواج براش نبوده یعنی که نمی تونستن با هم خوشبخت بشن و با اینکه الان اون دختره ازدواج کرده هنوز هم دوستش داره
از یکی دونفر دیگه حرف زد که بهشون علاقه پیدا کرده بود و یکیش رو که الان دوست صمیمی خودم هست تو دوره کاردانی وقتی فهمیده که نامزد داره دو هفته دانشگاه نیومده بود
و این است دوستان من سرنوشت عشقی و دوست داشتنی که سالها همراه من است و هر لحظه برای پاک نگه داشتنش تلاش کرده ام، تمام توان خود را به کار بسته ام که خطا نکنم و این آقا تبدیل به دوست پسرم نشود(هر بار به بهانه های مختلف سعی کرده ام از او فاصله بگیرم)، اکنون نگاه می کنم و می بینم که عشقی که او به انتخاب های خود داشته با اینکه نه مجاهدتهای مرا در این راه داشته اند نه علاقه ای به اندازه ی من به او، خیلی عمیق تر است از آنچه امروز پس از سالها فداکاری(که خدا می داند از روی محبت بوده نه ریا) و سعی در عاقلانه رفتار کردن از من در دل دارد.
باید پذیرفت می دانم اینها راه حل نمی خواهد باید پذیرفت و کنار آمد سطرهای آخر را باب درددل نوشته ام، که جز توکل بر خدا در لحظات اشکبار و عاشقانه ام و تقاضای صبر از او مرا چاره ای نیست...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط fa_karoon

اکنون نگاه می کنم و می بینم که عشقی که او به انتخاب های خود داشته با اینکه نه مجاهدتهای مرا در این راه داشته اند نه علاقه ای به اندازه ی من به او، خیلی عمیق تر است از آنچه امروز پس از سالها فداکاری(که خدا می داند از روی محبت بوده نه ریا) و سعی در عاقلانه رفتار کردن از من در دل دارد.
باید پذیرفت می دانم اینها راه حل نمی خواهد باید پذیرفت و کنار آمد سطرهای آخر را باب درددل نوشته ام، که جز توکل بر خدا در لحظات اشکبار و عاشقانه ام و تقاضای صبر از او مرا چاره ای نیست...

---

:104:
پس می بینی که تکلیفت مشخص شده دوست خوبم.

فقط باید تحمل داشته باشی و صبر و دوباره از نو بلند شی و زندگی و روحیه تو بسازی... عاشق بشی و زندگی کنی. :46:
:72:

سلام
تصمیم من فعلا این شده که: از ایشون بخوام به خاطر اینکه دارم برای کنکور درس می خونم، و تماس های اون باعث مشغول شدن ذهن من می شه، تا موقع کنکور دوهفته یکبار با من تماس بگیره، و حتی اگه شد کمترش هم کنم تا برسه به ماهی یکبار، مطئنا براش سخت هست اما وقتی بدونه من اذیت می شم قبول می کنه، و این می شه آغاز آرامی برای جدایی کامل، وقتی فاصله گرفتن ازش نامحسوس باشه دیگه نمی تونه منو مجاب کنه که ادامه دادنه ما هیچ مشکلی نداره
تو این رابطه اندوه بزرگی که دارم اینه که می دونم به خاطر ارتباطم با نامحرم دارم گناه می کنم، وقتی نماز می خونم همه اش شرمنده خدا هستم که نمی تونم ارتباطم رو با این آقا در حد ارتباطی که با سایر همکاران و همکلاسی های آقام دارم نگه دارم
امیدوارم خدا کمکم کنه بتونم این دفعه دیگه موفق بشم
از اونجایی که بینش سیاسی ما با هم متفاوت هست، و همچنین اون اعتقادش اینه که باید دختری رو که انتخاب می کنه مادرش تاییدش کنه، و یه تفاوت دیگه هم اینکه بعضی وقت ها نگاهمون به بعضی مسائل متفاوت هست، ترس این رو هم دارم که احتمال داره حتی اگه بهش برسم نتونیم زندگی خوبی با هم داشته باشیم، پس این جدایی فکر می کنم فرصت خوبی به من بده برای منطقی فکر کردن

مثل معتادها موقع ترک می مونم، اصلا نمی تونم خوب درس بخونم، زمان هام داره هدر می ره، تمام رگهام درد می کنه،
یادش رو دارم همچون سمی شیرین از ذره ذره بافت های وجود بیرون می کنم، اما بس دردناک است ...
دیگه نمی خوام درگیری عشقی داشته باشم، اصلا فرصتش رو ندارم تا کنکور چند ماه دیگه بیشتر نمونده

سلام دوست عزیز
به نظر من اگه انقدر داره واست کلاس می زاره و میگه فعلا قصدی نداره خودتو الاف نکن
پسری که بخواد تو یه مدت کوتاه ( وقتی جدا شدید ) عاشق کسه دیگه ای بشه و انقدر فرصت طلب باشه همون بهتر ازش جداشی
البته میدونم عاشقی و جدایی واست سخته اما بیخیالی اون داره زندگی تورو به نابودی میکشه
یه روز چشم باز میکنی میبینی اون خوشبخته اما دیگه کسی سراغ تو نمیاد
بیشتره پسرا وقتی کم محلی ببینن به التماس میوفتن و تازه یادشون میوفته چیو از دست دادن
من خودم عاشقم و کاملا درکت میکنم که جدایی سخته اما اگه میخوای تا آخر عمر تنها نمونی یه مدت ازش جدا شو تا هم اونو از خزاب بیدار کنی هم محکش بزنی
اگه دیدی اقدامی نکرد ولش کن
ارزش عشقتو پایین نیار با التماس

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

:72::72::72::72::72::72:

سلام، وفتی تاپیک های دوستان رو درباره موفقیت در قطع ارتباط می خونم دلم می خواد هر چه زودتر من هم درباره اتفاقات خوبی که بعد از جدایی برام خواهد افتاد بتونم بیام و بنویسم،
البته من باید خیلی حساب شده عمل کنم و خیلی هم باید محکم باشم که دیگه نتونه من رو به ادامه رابطه قانع کنه
آخه قبلا هم ازش خواسته بودم ک رابطه مون رو کم کم کاهش بدیم، قرار شد ده روز یکبار با هم حرف بزنیم، بعد از 8 روز اس داد که تو خیلی بدجنسی که نمی ذاری من صدات رو بشنوم
ولی این دفعه دیگه به امید خدا تمام توانم رو به کار می بندم به امید حال بهتری که بعد از گذشت سختی این جدایی به دست میارم و اگه خدا بخواد قبولی کنکور ارشد

fa_karoon عزیز سلام

پست زدم تا بابت تصمیمی که گرفتی بهت تبریک بگم

دوست عزیزم فقط به مرور یا کم کم کمی بهت نمیکنه سعی کن محکم و یک ضرب رابطه را قطع کنی

این خیلی بهتره شک نکن

پس با اراده محکم فکر قبولی ارشد و زندگی خودت باش

ورزش کن و مطمئن باش با رفتار عاقلانه میتونی بدون مشکل کلی پیشرفت کنی

موفق باشی:72:

ممنون ویدای عزیز
اگه بخوام یه هویی رابطه ام رو قطع کنم می دونم با رفتارش مانعم می شه، چیزی که بارها اتفاق افتاده، از پارسال آبان که سربازیش تمام شد چندین بار اقدام کردم اما بعد یه مدت دوباره همه چی برگشت به حالت اولش، اما ایندفعه وقتی بهانه درسم رو بیارم دیگه نمی تونه نه بگه و این شروع خوب و زیرکانه برای تقلیل تا به انتها رسیدن این رابطه می شه
ممنون که بهم دلگرمی می دین

دوست عزیز
هیچ فکر کردید تمایل اون به این رابطه نه از سر علاقه بلکه از سر ناچاری و وجود فشارهای روحی برای رفع از تنایی باشه؟اون اگه به شما تمایلی داشت ایا چنین رفتار میکرد؟
پس قطعا تصمیم شما تصمصم درستیه.