نمایش نسخه قابل چاپ
دل سوخته جون...اول از همه چرا دل سوخته؟
اون استادی که من راجع بش حرف زدم کلا ادم خوش نامی نیست و عده زیادی از استادا هستند که باش خوب نیستند و واقعا مشکل شخصیتی داره...
اگه استادت ادم خوش نامی هست نگران نباش....ولی این که استادت گفته باید فکر کنم یعنی چی؟
یعنی باید فکر کنه که باید توصیه نامه بده یا نه؟؟ این برخوردس یک عجیبه! خوبه باز استاد دومیت چقدر سریع واست داده :72:
به نظرم مشورت کردن با یکی از اساتیدی که بش اعتماد داری راجع به این قضیه میتونه کمکت کنه!!
ای دیگه اسممو روزی انتخاب کردم که خیلی از دعوایی که بین من و استادم پیش اومده بود دلم سوخته بود. اما الان دیگه نمی دونم چجوری باید تغییرش داد!
استاد من خوبه. فکر نمی کنم مثل اون استاده باشه. مخصوصا الان که بهم اطمینان داده دیگه ازم دلخور نیست.
ایشاا... که موافقت کنه استادم.
من استادم و عکس العمل هاشو کامل می شناسم. اونم دقیقا منو می شناسه. خیلی جالبه کاملا رفتاراش واسم پیش بینی شده است. با این که قبلا چنین جریاناتی بین ما نبود ولی وقتی داشتم زنگ می زدم می دونستم که یا مستقیم مخالفت میکنه یا این که طاقچه بالا می گذاره و میگه باید فکر کنم. این یعنی نشونه مثبت. یعنی استادم احتمالا می خواد قبول کنه. فقط قبلش می خواد قاطعیت و غرور خودشو به من نشون بده. الان هم مطمئنم روزی که می خواد بگه قبول میکنه، مستقیم اینو بهم نمیگه. یه جوری میگه که من بازم ازش درخواست کنم و بهش نشون بدم که غرورش واسم مهمه و بهش اهمیت می دم، اون موقع قبول میکنه :311: دیگه بالاخره بعد سه سال دائم با هم در ارتباط بودن خوب اخلاقش دستم اومده. خیلی مغروره استادم.
آره دست اون یکی استاده درد نکنه. تازه داشتم یه ایمیل تنظیم می کردم که بهش بگم تا چند روز دیگه دانشگاه ازش توصیه نامه می خواد. خبر نداشتم قبل از این که من بهش اطلاع بدم خودش توصیه نامه رو فرستاده. باید حسابی ازش تشکر کنم.
راستشو بخوای من دلم نمی خواد هیچ کسی از دعوای من و استادم بویی ببره. این رو هم مطمئنم که استادم هم ناراحت میشه اگه بفهمه من به استادای دیگه چیزی راجع به دعوامون گفتم. وگرنه یکی دیگه از استادا هست که خیلی با استاد من صمیمیه و اخلاقشو میشناسه و من رو هم خیلی دوست داره و مطمئنم اگه ازش توصیه نامه هم بخوام یکی خوبشو واسم می نویسه. اما نمی خوام بدونه که بین من و استادم مشکل پیش اومده
بهتره همین منتظر استاد خودم بمونم ببینم چه جوابی میده. بعدش اگه نظرش منفی بود از همین استاده می خوام که واسم توصیه نامه بنویسه.
اصلا نگران نباش.
توصیه نامه برات مینویسهو خوبش هم مینوسه.
بهت قول میدم.
فقط پیگیر باش و سعی کن در هر بار تماس حس برتر بودن رو به استاد منتقل کنی و همش ازش مشورت بخوای.
در کنار صجبت در مورد توصیه نامه واز چیزای دیگه هم حرف بزن(مثلا فلان دانشگاه،فلان فیلد کاری،..)مشورت بخواه!
موفق باشی:72:
خدایا خسته شدم. هر بار که می خوام به استادم زنگ بزنم استرس شدید می گیرم و نمی دونم باید چی بگم.
کاملا اعتماد به نفسم رو در مقابل استادم از دست دادم. همش به این فکر می کنم که چه جمله هایی بگم و حرفمو با چی شروع کنم. همش می ترسم یه چیزی بگم که برداشت بدی بکنه و شرایطو خراب تر کنه. :302:
دوستای عزیز من تو این مدت یکی دو بار با استادم تماس گرفتم تا نتیجه تصمیمش رو بپرسم اما هر دفعه گفت فرصت نکردم بهش فکر کنم و منو سر دووند.
آخرین بار دیروز زنگ زدم که گفت هنوز فکر نکرده و گفت 3-4 روز دیگه تماس بگیرم تا راجع به این مسئله صحبت کنیم.
اما مسئله اینجاست که من دارم همزمان برای چند موقعیت دکتری اپلای می کنم که مهلتشون داره تموم میشه. به غیر از این یکی که مستقیم با استادم تماس گرفت، بقیه فقط نامه توصیه استاد رو می خوان. استاد من هم قبلا یه نامه توصیه برام نوشته بود که ازش برای یکی از دانشگاهایی که چند ماه پیش اپلای کرده بودم استفاده کردم.
حالا نمی دونم به نظرتون درسته اون نامه رو که استادم داده بود، برای این دانشگاه هایی که دارم الان اپلای می کنم بفرستم؟ ممکنه ازشون استفاده کنم و یهو دانشگاهه با استادم تماس بگیره و استادم شاکی شه که چرا بی اجازه نامه رو فرستادی و من اون نامه رو قبل از دعوا برای تو نوشته بودم و الان شاید دلم نخواد تو اون نامه رو به جایی بفرستی چون نظرم نسبت به تو تغییر کرده.
می دونم بدون اجازه فرستادن کار درستی نیست ولی مهلتشون تا سه چهار روز دیگه تموم میشه!!! به اون یکی استاده هم که روش برای توصیه نامه نوشتن حساب باز می کنم نمی تونم الان بگم بنویسه چون با استاد من خیلی صمیمیه و حتما به استادم میگه که چنین درخواستی ازش کردم. اون وقت استادم احتمالا لج می کنه و دیگه اصلا نمی نویسه. با توجه به این که من خیلی جاها دیدم که شرایطشون اینه که حتما یکی از نامه هارو باید استاد پروژه بنویسه!
به نظرتون چیکار کنم؟
چرا هیچ کس راهنمایی نمی کنه؟ :302:
عزیزم همه ما این چیزهای مربوط به توصیه نامه را کشیدیم!!! استادهای ایرانی معلوم نیست چرا این جوری برخورد می کنند!!
به نظرم برو منطقی باش حرف بزن شرایطت هم بش بگو. اگه یک همکار صمییمی داره میتونه بری با همکارش مشورت کنی البته خیلی با احتیاط و جملاتی که به کار میگیری که با همکارش حرف بزنی خیلی حساب شده باشه. موقع حرف زدن با همکار استادت حسابی برای استادت کردیت قائل شو یعنی کلی ازش تعریف کن و ...
امروز با استادم مجدد حرف زدم. گفت که حاضر نیست من رو پشتیبانی کنه. :302:
خیلی دلم شکسته. خیلییییییی
بهش گفتم اگه بخوام راجع به آیندم با شما مشورت کنم، من رو راهنمایی می کنید. گفت نه. وقتی می گم پشتیبانی نمی کنم، اینو که دیگه حتما قبول نمی کنم.
من زبونم بند اومده بود. هیچی نتونستم بگم. 10- 12 ثانیه سکوت کردم و وقتی دیدم چیزی نمی تونم بگم خداحافظی کردم.
:302::302::302:
سلام دلسوخته جان
با اوصافی که گفتی استادت حداقل الان بهت نه توصیه نامه میده و نه پروژه مشترک باهات انجام میده فعلا اصرار نکندر حداقل ممکن باهاش رابطه داشته باش (در حد مقاله همون کارای قبلی)
به هرحال ایشان ظاهرا خیلی کینه ای هستن و بیش از حد انتقامجو هستن ولی شما که نمیتونی ایشان رو عوض کنی فعلا فقط رو همون یکی استادت حساب کن چاره ای نداری.
چند ماه دیگه اگه موفق نشده بودی پذیرش بگیری باش صحبت کن شاید گذر زمان نظرشو عوض کرده باشه
آره خیلی کینه ایه. من این همه ازش عذرخواهی کردم. اگه سنگ هم بود تا الان نرم شده بود.
می ترسم به اون یکی استاده بگم و اونم که با استادم صمیمیه بهش بگه من چنین درخواستی ازش داشتم، اونوقت استادم بهش بگه ننویسه برام و پشت سرم بدگویی کنه و من رو جلوی اون استاده هم تخریب کنه. خدایا. تو سرم همش افکار منفی می چرخه. :302::316:
بدبختی من الان اینه که حتی دیگه از مقاله هم هیچ خبری نیست. تو این مدت طولانی بعد از دعوا هیچ صحبتی راجع به مقاله ام نکرده. یه بار که اون اوایل ازش پرسیدم که اصلاحاتی که انجام دادم رو نگاه کرده، گفت انداختمش کنار نگاهش هم نکردم.
دلم می خواست اگه بتونم راضی اش کنم که یه جلسه برام بگذاره هم راجع به توصیه نامه صحبت کنم و راجع به جاهایی که می خواهم اپلای کنم مشورت کنم و هم راجع به مقاله بپرسم. اما با این جوابی که امروز داد دیگه جایی برای جلسه نمی مونه.
دیروز هم تو این شرایط بد روحی من، پدرم هی راجع به اپلای کردن من می پرسید و چون از اتفاقی که بین من و استادم افتاده خبر نداره، هی می پرسید پس چرا استادت کاری نمی کنه. مگه بهت نگفته بود اونم سعی می کنه برات موقعیت جور کنه (قبلا یه مورد جور کرده بود برام که به دلایلی به هم خورد) بابام هی می گفت خب بهش بگو کمکت کنه دیگه. منم که نمی دونستم چی بگم از درون حرص می خوردم. بعد راجع به مقاله هام پرسید. گفتم دارم کار می کنم روشون دیگه. اما دیگه هم مامانم هم بابام می بینن که من رو مقاله ها کار نمی کنم. قبلا صبح تا شب پای مقاله ها بودم اما الان دیگه هیچی... حرفای دیروز بابام مثل نمک بود که تو این شرایط روی زخمم پاشیده می شد. تو دلم می گفتم بابا کجای کاری که من همه چی ام رو از دست دادم. نه مقاله ای نه توصیه نامه ای نه کار مشترکی. حتی قبلا استادم بهم وعده یه کار تحقیقاتی خوب تو ایران رو داده بود که اگه نمی خواستم از ایران برم روش کار می کردم. اما همش با یه اشتباه باد هوا شد.
:302:
خدایاااااااااااااااااااا شکرت
استادم الان زنگ زد بهم
معلوم بود پشیمون شده از حرفی که به من زده. گفت چی می گفتی یک ساعت پیش.
اما قطع شد. گفت چند دقیقه دیگه زنگ بزنم
دعا کنید واسم
میام نتیجه صحبتمون رو می گم