بیماری روانی مادر دختر

خوب 2 تا راه دارین
- اینکه کلا ایشونو بی خیال شین حالا که هیچ احساسی هم ندارین
- اینکه همون مشاوره و روانشناس که همه می رن قبل ازدواج برین به همراه این خانم. به خود مشاور هم بعدن خودتون بگین که مادر ایشون این مشکلو دارن و می خواین ببینین که یه وقت واسه این خانم این مشکل ایجاد نشه بعدا. و بر اساس مشاوره هایی که می رین هر دو برای قبل از ازدواج تصمیم بگیرین چه کار کنین.

لزوما اینکه مادر ایشون مشکل داشتن دلیل به ایجاد مشکل مشابه در اون خانم در اینده نیست.
چیزی که می خوام اضافه کنم اینه که بیشتر از اینکه نگران ارثی بودن باشین بهتره نگران این باشین که کنار اون مادر بودن چه اسیب های روحی به این خانم زده. اینو از مشاور جداگانه بخواین و سعی کنین توی مشاوره های ازدواجتون مشکلاتی رو که ممکنه پیش بیاد در اینده پیش بینی کنین. ممکنه این ناراحتی هایی که کنار مادرشون متحمل شدن ایشونو ادمی با تجربه و با درایت کرده باشه و حتی برای زندگی مشترکتون خیلی هم مناسب باشن و یا برعکس. اینا رو سعی کنین در مشاوره ازدواج که می رین بهش برسین و کاملا اگاه باشین.

[quote=meinoush]

لزوما اینکه مادر ایشون مشکل داشتن دلیل به ایجاد مشکل مشابه در اون خانم در اینده نیست.
چیزی که می خوام اضافه کنم اینه که بیشتر از اینکه نگران ارثی بودن باشین بهتره نگران این باشین که کنار اون مادر بودن چه اسیب های روحی به این خانم زده. اینو از مشاور جداگانه بخواین و سعی کنین توی مشاوره های ازدواجتون مشکلاتی رو که ممکنه پیش بیاد در اینده پیش بینی کنین. ممکنه این ناراحتی هایی که کنار مادرشون متحمل شدن ایشونو ادمی با تجربه و با درایت کرده باشه و حتی برای زندگی مشترکتون خیلی هم مناسب باشن و یا برعکس. اینا رو سعی کنین در مشاوره ازدواج که می رین بهش برسین و کاملا اگاه باشین.
[/quote[/font][/color][/size]]
مساله دقیقا همینه که مینوش میگن، باید اینو بررسی کنید . و گرنه بررسی اینکه خود ایشون وصعیت سلامت روانیش چطوریه و اختلال شخصیت داره یا در مرزش هست یا نه، خیلی راحت یه تست میلون یا mmpi2 مشخصش میکنه، دیگه اینقدر دنگ و فنگ نداره که. به نظر من خجالت هم نداره، این تستا رو هر دو طرف برای ازدواج میتونید بدید، الزاما برای اینکه کشف کنه اونیکی اختلال داره نیست که بخواد به کسی بربخوره.
http://psychcentral.com/lib/2011/minnesota-multiphasic-personality-inventory-mmpi/all/1/
در مورد وجود فاکتورهای ژنتیکی در اون خانوم که ممکنه روی آینده بچه تون موثر باشه هم که خب چه عرض کنم! به فرض هم که این خانوم فاکتور ژنتیکی رو با خودش حمل میکنه وبه نسل بعد میده، شما مگه تشریف ببرین خواستگاری یه خانوم دیگه، میتونید علم غیب داشته باشید که اون چه فاکتورهایی ژنیتیکی بدی داره؟ حالا اون این فکتور رو نداره یه ایراد ژنتیکی دیگه داره! پس توکل به خدا چی میشه؟ در ضمن یک سوال خواهرانه: شما اصلا مگه خودتون چقدر از میزان سلامت روان خودتون مطلعید؟ واقعا عذر میخوام ولی شاید رفتین خودتون تنهای یک تست شخصیت گرفتید بهتون گفت آقا شما این لیست از روان رنجوریها رو داری( عرض میکنم روان رنجوری نه اختلال). الان باید برید توی شک؟ نخیر.خب معلومه که دارید مثل اکثر جامعه.
آیا شما مطلعید از ژنهایی که بهتون منتقل شده و در شما فعال نیست و روحتون هم خبر نداره ولی ممکنه روی بچه تون فلان و بهمان اثررو داشته باشه؟... کسی از فرداش خبر نداره. امروز اینجا نشستی فردا صبح بهت میگن سرطان داری، خب فکتور ژنتیکیش هم داری دیگه. genetic mutation هم اگه تا حالا اتفاق نیفتاده بوده حالا اتفاق می افته برات. اینها بخشی از طبیعت انسان بودنه. انسان در رنج آفریده شده.:305: بنابراین سعی کنید نگاهتون رو یک کمی وسیع کنید و از دریچه یک عمر زندگی به ازدواج نگاه کنید برادر گلم.

به نظر من اینکه شما بگید که بریم یه مشاوره قبل از ازدواج اصلا حرف غیر منطقی ای نیست اما ...
1-قبلش در همون جلسه ی خواستگاری در مورد لزوم مشاوره ی قبل از ازدواج مباحثی رو مطرح کنید و منطقا ازشون بخواید که حتما مشاوره رو باید برید.
2-لزومی نداره حتما علت اصلی و هدفتون رو از رفتن به مشاوره مطرح بکنید.
میتونید از قبل یه جلسه برید پیش مشاور و بهشون همین مشکلتون رو بگید.باهاش هماهنگی کنید. ازشون بخواید در لابلای تست هاشون تست های مربوط به وسواس رو هم انجام بدن. اینجوری به اون خانم هم بر نمیخوره و هم خیالتون راحت شده.

موفق باشید.:72:

ممنون از همه ی دوستان.
ایشان یه خواهر دوقلوی همسان دارند که ازدواج کرده اند. ظاهرا ایشان بعد از وضع حمل و بچه دار شدن دچار افسردگی شده بودند. با توجه به این نشانه و مسائل قبلی راستش به این نتیجه رسیدم که ایشان را کاملا از میان گزینه هایم خارج کنم و دیگه در موردشون فکر نکنم.

بازم از راهنمایی همه ی دوستان ممنون:72::72::72: