چه جوریه که بعضیا تو زندگیشون هیج مشکلی ندارند؟؟؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مريم.م

واقعا خوشبختند و اصلا به ظاهر مشکلی ندارند و هرچی از خدا میخوان میگیرند......چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

---

با سلام
ما معمولا درون زندگی خود را با ظاهر و بیرون زندگی دیگران مقایسه می کنیم.
بدیهی هست همه چیز و از جمله ضعف زندگی خود را می بینیم اما عمق زندگی دیگران قابل دسترس نیست.


از طرف دیگر:
وقتی یک نفر در شغلش یا تحصیلیش یا در ارتباطاتش یا ... موفق هست. پشتش یک نکته ظریف و مهم هست. و آن انرژی و زحمتی هست که اون فرد کشیده است.

ما پزشک را می بینیم و اما شبهای زیادی که تا صبح درس خوانده نمی بینیم.
تفریحاتی که ترک کرده و زحمت کشیده را نمی بینیم.

ارتباطهای قشنگ فرد را می بینیم. اما سعه صدر و تمرین های شکیبایی او را نمی بینیم.

زندگی پر رفاه او را می بینیم. اما زحمت پس انداز و نخوردن های او را نمی بینیم.
و همین طور سایر مسائل...


لذا باید روی زندگی خود متمرکز شویم تا نتیجه بگیریم. مقایسه ها ما را به اشتباه می اندازد.

سلام به همه ی دوستان عزیزم.این اولین باری بود که تاپیکی رو ایجاد کردم و به این سرعت دوستان راهنماییم کردند آخه تو سه تا موضوعات قبلیم خیلی راهنمایی نگرفتم خصوصا از کارشناسای محترم هر چند اینجا همه یه مشاور و راهنمای خیلی خوبند.فکر میکردم این تاپیک رو میبندید.ممنون از همتون.
اما در مورد توضیحاتتون ببینید من خودم ازدواجم یه شرایطی داشت که حقیقتا هنوزم که سه سال میگذره خیلی ها غبطه ی زندگیم رو میخورند و از نظر خودم هم زندگی و همسر خوبی دارم که شاید همین برادر شوهرم که میگم این خصوصیات خوب همسرم رو نداشته باشه و از نظر خودم هم ظاهر هم باطن زندگیم خوبه و به غیراز یه سری ضعفا که توی همسرم مشهوده که اینم به قول شما طبیعیه و همه بی عیب و نقص نیستند.من حتی شوهرم رو تو خیلی از رفتارای زناشویی بیشتر از خودم قبول دارم.آرامش دادنش مهربونیاش توجهش . ......وخیلی از خصوصیات دیگه.ولی اینم هست مثل مثالی که گلنوش 67 زدند در مورد شوخی، شوهرمم اینجوریه یه وقتای یه حرفا و کارا بقیه رو آزرده میکنه یا تو جمع خانوادگی خودشون شاید حرفی میزنه اصلا هم بد نباشه ها ولی میزنند تو ذوقش یا نسبت به حرفش بی توجهی میکنند در صورتی که همسرم موقعیت اجتماعی بالایی تو جامعه داره ولی تو خانوادش نه طوری که شاید شخصیتش جلوی برادر شوهرم و جاریم لگد مال میشه این در حالی که نسبت به برادر شوهرم خیلی محترمانه برخورد میکنند یا رفتاراییی که با من داشتند و ظلمایی که در حقم کردند و رفتار بدی که با شوهرم داشتند حتی یکدونشم شاید نداشتند همیشه براشون خوب بوده این مقایسه ها اذیتم میکنه و باعث میشه که فکر کنم اونا هیچ مشکلی ندارند و همیشه آرامش دارند و موقعیت های کاملا ایده آل و خیلی خیلی خوب .برادر شوهرم شاید آدم خوبی باشه ولی جاریم اصلا خوب نیست با خودم میگم یعنی اینا اصلا مشکل ندارند.......البته فقط در مورد برادرشوهرم اینو نمیگما تو دورو بریام خیلی زیادند نمیدونم شاید اونا به حال من غبطه میخورند.....
ولی مشکلاتی که من از شوهرم نوشتم تو تاپیک( حساسیت و زودرنجی همسرم ) و هربار اختلافمون با خونواده ها که البته زودم مرتفع میشه با اقداماتی که خودم انجام میدم باعث میشه همیشه بگم خدایا چرا همه ی این چیزا تو زندگی من هست چرا برای بقیه نیست چرا دیگران ندارند و خوش خوشانشونه. این چیزا منو وادار به مقایسه و کنکاش تو زندگیشون میکنه.یا میگم یعنی مادر شوهرم هیچ مشکلی با جاریم نداره و من همه ی این مشکلات رو داشتم نمیدونم متوجه حرفای دلم میشید یا نه تونستم برای جوابای بی سوالم راهی پیدا کنم که متوجه حرفام بشید؟؟؟؟
ببخشید طولانی شد........

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

سلام آقای مدیر همدردی ممنون از راهنمایی تون.این حرف رو که میزنید قبول دارم.ببخشید که هی برادرشوهرم رو مثال میزنم شاید فکر کنید اون رو قدیس کردم نه ولی همین برادر همسرم از همسر من بزرگتره ولی دیرتر از شوهرم ازدواج کرد اونم تو سی و یک سالگی با خانمی که 12 سال ازش کوچیکتره .مطمئنا تو این سی سال تجربه کسب کرده و سختی دیده حتی رفتارایی که مادرشوهرم با ما داشت و ازش ناراحت میشده و باعث شده بود که درس بگیره و تکرارش نکنه به خاطر همین خیلی از مشکلات ما براشون پیش نیومد و نمیاد و همیشه براشون احترام بوده ولی همسر منم آدم با شخصیتیه محترمه برای خانوادش خیلی کارا میکنه که اصلا به چشم نمیاد ولی تمام کارای برادرشوهرم تو جشمشونه.چپ میرند راست میان فلانی فلانی ،اینو گرفت این کارو کرد اینو خرید.........خب ما هم خسته میشیم مجبور میشیم مقایسه کنیم دیگه. ولی اگر فقط و فقط به زندگی خودمون فکر کنیم شاید خیلی چیزا داشته باشیم که بقیه خیلی غبطه بخورند.ولی آخه نمیشه که بی تفاوت از بقیه باشی بعضی چیزا آدم رو آزار میده نمیشه سخته به خدا دلم میخواد نقطه ضعف زندگی اونا رو هم بدونم.من آدم خیلی مهربونیم و هیچ وقت در برابر بدی بقیه بدی نکردم خوبی کردم بدی گرفتم ولی همین مشکلات تو خانواده همسرم باعث شده همین جاریم و برادر شوهرم همه ی فامیل شوهرم از این نقطه ضعفه استفاده کنند و بهم بی احترامی کنند......... و این باعث حرص خوردنم بشه......

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مريم.م

من خودم ازدواجم یه شرایطی داشت که حقیقتا هنوزم که سه سال میگذره خیلی ها غبطه ی زندگیم رو میخورند و از نظر خودم هم زندگی و همسر خوبی دارم که شاید همین برادر شوهرم که میگم این خصوصیات خوب همسرم رو نداشته باشه و از نظر خودم هم ظاهر هم باطن زندگیم خوبه و به غیراز یه سری ضعفا که توی همسرم مشهوده که اینم به قول شما طبیعیه و همه بی عیب و نقص نیستند.من حتی شوهرم رو تو خیلی از رفتارای زناشویی بیشتر از خودم قبول دارم.آرامش دادنش مهربونیاش توجهش . ......وخیلی از خصوصیات دیگه.در مورد برادرشوهرم اینو نمیگما تو دورو بریام خیلی زیادند نمیدونم شاید اونا به حال من غبطه میخورند.....
.
.
.
همیشه بگم خدایا چرا همه ی این چیزا تو زندگی من هست چرا برای بقیه نیست چرا دیگران ندارند و خوش خوشانشونه. این چیزا منو وادار به مقایسه و کنکاش تو زندگیشون میکنه..
.
.
.
ولی اگر فقط و فقط به زندگی خودمون فکر کنیم شاید خیلی چیزا داشته باشیم که بقیه خیلی غبطه بخورند.ولی آخه نمیشه که بی تفاوت از بقیه باشی بعضی چیزا آدم رو آزار میده نمیشه سخته به خدا دلم میخواد نقطه ضعف زندگی اونا رو هم بدونم.
:81::81:

شیطونو لعنت کن

---

مریم جان سلام

دست از زیر و رو کردن تفکراتت در مورد زندگی دیگران دست بردار.

اگر مشکلاتی در زندگیت داری (که قطعا داری مثل همه ماها) وقتت رو بذار برای حل اون مشکلات.
با درایت و سیاست سعی کن مشکلات رو حل کنی...

دوست خوبم/عذر میخوام که از این واژه استفاده میکنم اما حسابی دچار مسائل خاله زنکی شدی !

اگر کسی زندگیش خوبه (که شما فقط ظاهر رو میبینی) حتما برای خوب شدن زندگیش تلاش کرده.براش ارزوی خوشبختی بیشتر کن.

از اون طرف فکرت رو بذار برای پیدا کردن نقاط ضعف و قدرت خودت و حل و یا گسترش اونا.

این کار شما مصداق واقعیه ناشکریه.

من واقعا با خوندن تاپیکت نگرانت شدم.از اینکه خدا بخواد طوری مشغولت کنه که دیگه به سرت نزنه بشینی ناشکری کنی.

مراقب زندگی و تفکراتت باش.

خدا از ادمای ناشکر اصلا خوشش نمیاد

اگه فکر می کنی اون خانواده واقعا بدون مشکل هستند و می تونن الگوی مناسبی برای زندگی شما هم باشن، سعی کن آروم و آروم بهشون نزدیک بشی و ارتباطتت رو بیشتر بکنی/
هم از نزدیک ببینی که چی کار می کنن و هم از خودشون بپرسی که چه می کنن که موفق هستن/
اگه متوجه شدی به ما هم بگو تا یاد بگیریم/ خدا رو شکر کن که شما به همچین خانواده ای دسترسی داری/ ما که نداریم/

یادمون باشه بهترین ها شایسته تحسین و الگو گرفتنن نه غبطه و حسادت (اینرو کلی گفتم و منظورم به شخص شما نبود)