با این تفکر ادامه دهم یا خیر؟

شما چقدر منو یاد پدر خودم و زندگیمون میندازی. یه پدر منفعل، یه مادر پرخاشگر، نتیجش یه بچه پرخاشگر و یه بچه منفعل
تو این چرخه، محبت هست ولی محبت زورکی، حرف گوش کردن هست ولی از روی ترس، و .... ولی در اصل همش عذاب و ناراحتی و هدر دادن عمره. یاد گرفتن رفتارهای غلط و خراب شدن زندگیاست

یا خودتون رو اصلاح کنید و از این منفعل بودن دست بردارید (به خاطر خودتون و بچتون)، یا اگر نتونستید که این رابطه ناسالم رو درست کنید بیاین بیرون از رابطه (به خاطر خودتون و بچتون)

سعی خودتون رو برای اصلاح رابطه بکنید که نه عذاب وجدانی پیش خودتون داشته باشین نه بچتون ولی بدونید این زندگی که هر ثانیه اش هیچ وقت تکرار نمیشه، بدون شادی مفت نمی ارزه.

در ضمن به ظاهرتون برسید، یه ظاهر قوی و مردونه. خیلی موثره براتون. همه از فرد مظلوم فقط سو استفاده می کنن